# 1 Indic-go: Kraina Siedmiu Rzek autorstwa Sanjeeva Sanyala

Członkowie Klubu Czytelników Indic-go owocnie dyskutowali o pierwszej książce klubu w październiku 2022 roku. Poniżej znajduje się streszczenie naszych interpretacji podczas czytania!

„Kraina siedmiu rzek” Sanjeeva Sanyala to książka, w której historia Indii przecina się szczególnie z jej geografią i ogólnie z jej gospodarką, społeczeństwem i ustrojem.

Znaczenie różnych tras na subkontynencie indyjskim i sposób, w jaki pokazują one ciągłość w historii Indii, zostało dobrze przedstawione przez autora. Poza tym autor wykorzystał również medium symboliki do przedstawienia swoich poglądów. Symbolika lwa i odtąd tygrysa w historii i państwie Indii jest jednym z takich przykładów.

Projekt Tiger pociągnął za sobą nowe poczucie przynależności do kraju. Poza tym, jak potężna jest symbolika zwierząt w ustroju, religiach i ekonomii, można zrozumieć nawet dzisiaj, jak między innymi kangur (Australia), panda (Chiny).

Następnie przenieśliśmy się do czasów cesarza Ashoki i tego, jak żądza władzy Ashoki przedstawia stale rosnące ludzkie ambicje, co znajduje odzwierciedlenie również we współczesnej polityce.

Nawet w przeszłości zdarzały się epizody połączeń regionalnych - połączenia między cywilizacją indyjską a krajami Azji Południowo-Wschodniej w okresie starożytnym, które przedstawiały dwukierunkową ulicę nauki i inwestycji. Jednym z takich przykładów jest kulturowy wpływ subkontynentu na regiony Azji Południowo-Wschodniej oraz inwestycje finansowe królestw z dynastii Srivijaya w indyjskie uniwersytety.

Aby wypełnić próżnię w historii Indii, autor wymienił różnych władców i dynastie, których prawie nie ma w większości słynnych książek o historii Indii. Podczas dyskusji nad książką zwróciliśmy uwagę na czterech takich władców — jednym z nich był Raja Bhoj, który odbudował świątynię Somnath i zbudował forty Mandu oraz jezioro, które nadal istnieje. Za jego rządów urbanizacja przeniosła się z północy do środkowych Indii. Inni władcy, o których wspomnieliśmy, to dynastia Tomar (którzy byli przypisywani jako twórcy Delhi), Ahomowie (którzy stawiali twardy opór Mogołom) i cudowny morski fort admirała Marathów Kanoji Angera. Te przypadki wyróżniały się dla nas, ponieważ autor próbował połączyć kropki w historii Indii, zamiast przeskakiwać z jednej epoki do drugiej. Znaczenie cudów techniki,

Jako „Pozostałości kolonializmu” uznaliśmy historię kartografii, która dała Zachodowi nie tylko przewagę nad władcami subkontynentu, ale nawet zniekształciła sposób odwzorowywania krajów na mapie. Omówiliśmy część, w której wspomina: "mapa ściska kraje na równiku i powiększa się na biegunie. To może być powód, dla którego Mogołowie zwrócili mapy, umieszczając swoje królestwo jako mały kawałek ziemi." Ponadto podkreśliliśmy, jak dogodnie „traktat z Toredesillas” podzielił cały świat między strefę wpływów Hiszpanii i Portugalii. Ślady inwazji i zaznaczenia własnego terytorium i przestrzeni wpływów wciąż można dostrzec na arenie międzynarodowej.

Poza tym niektóre interesujące fakty, o których wspomniał autor, stały się częścią naszej interakcji. Poniższy zwięźle przedstawia takie fakty:

• Interakcja kultury islamskiej rozpoczęła się od handlu, a nie od grabieży i inwazji, jak twierdzi wielu
• Konkretny szczegół autora dotyczący Starego i Nowego Delhi miał różne konotacje lub wraz z każdą dynastią zmieniała się lokalizacja Delhi i jego okolic. Na przykład, inaczej niż dzisiaj, William Sleeman w 1836 roku odniósł się do Shahjehanabad jako New Delhi.
• Peethy Shakti istniały nie tylko w Indiach, ale w okresie średniowiecza, 52 peethy Shakti rozciągały się od Assamu po Sri Lankę, a nawet do Azji Południowo-Wschodniej. Bogini Durga, znana we współczesnej Kalkucie, przypomina świątynię Durgi w Indonezji z IX wieku. Innym ambitnym wnioskiem z tego fragmentu było to, że te 52 peethy Shakti można ożywić i wykorzystać jako strategiczne lokalizacje do stworzenia obwodu (jak obwód buddyjski) do promowania turystyki.
• Obawa Vasco da Gamy przed zbyt długim pobytem w Kalikacie i groźba uwięzienia przez Arabów ukazuje szczególny aspekt ludzkiej natury – to, że na przestrzeni dziejów ludzie postrzegali nowe przedmioty lub zdarzenia jako zagrożenie. Ta cecha ludzi jest widoczna nawet dzisiaj, gdy nowym zmianom przeciwstawia się szybko, nawet o tym nie myśląc.
• Krótka dyskusja na temat linii Marvari i Mewari przyniosła rozróżnienie, w jaki sposób ta pierwsza jako społeczność biznesowa prosperowała, zdobywając możliwości w dowolnym miejscu i czasie. Rozciągnęli nawet swoją społeczność na wschód, do ziemi Assam, tworząc przepaść między nimi. Z drugiej strony Mewars z Radżastanu, np. Maharana Pratap, bronili swojej ziemi i byli bliscy swojej kulturze i rodowodowi. Dlatego religia dla niektórych musi być kwestią osobistej wiary, a dla innych rodowodem lub cywilizacją, którą należy chronić.
• Sięgając wstecz do dzisiejszej chińskiej strategii dyplomatycznej i pragmatycznej, aby stać się hegemonem – nawracanie populacji Melakańczyków w Azji Południowo-Wschodniej było sposobem na stworzenie przeciwwagi dla Hindusów z Jawy.
• Kiedy powstawały uniwersytety takie jak Oxford, w Indiach Nalanda i Taxila dobiegły końca. Postrzegaliśmy to jako pechowe wydarzenie dla Indii, ponieważ zabrakło intelektualnego i ekonomicznego powiązania wymaganego do połączenia się z procesem globalizacji.

Dyskusję zakończyliśmy wspólnym odczytaniem ostatniej strony ostatniego rozdziału. Wywołało to poczucie świadomości i jasności, nad którymi musimy się zastanowić, aby zrozumieć wyjątkowo bogatą historię Indii. Poza tym zakończenie pozostawiło nam własne interpretacje cywilizacji, która wciąż kwitnie pośród zderzenia cywilizacji.

Indic-go Readers Club to internetowy klub książki non-fiction, który zrzesza osoby zainteresowane czytaniem o polityce, gospodarce, środowisku i nie tylko! Klub co miesiąc czyta razem nową książkę. Dyskusje odbywają się co tydzień w niedziele. Zainteresowany? Skontaktuj się z członkami pod adresem [email protected].