10 największych śnieżyc wszechczasów

Ale są te rzadkie burze śnieżne, które przekraczają wszelkie prognozy, biją wszelkie rekordy i powodują masowe zniszczenia (nawet jeśli to zniszczenia, które stopią się za kilka dni lub tygodni). Te burze to najgorsze z najgorszych, zdarzenia pogodowe, które bardziej przypominają żywiołowe podmuchy czystej zimy niż zwykłą kombinację wiatru, temperatury i opadów.

Zdefiniowanie 10 „największych” śnieżyc może być trudnym zadaniem. Na przykład zamieć śnieżna, która zatrzymałaby Nowy Jork, może sprawić, że moskiewskie dzieci w wieku szkolnym wyjdą do szkoły w dodatkowej parze skarpetek. Ponadto, wiele zarejestrowanych historii dotyczyło ludzi, którzy mówili swoim wnukom: „Uważasz, że ta zamieć jest zła?

Biorąc to pod uwagę, istnieje kilka wskaźników, których możemy użyć do oceny nasilenia śnieżycy i nie chodzi tylko o ilość śniegu. Skala wpływu opadów śniegu północno-wschodniego (NESIS) , utworzona w 2004 r. w celu scharakteryzowania burz śnieżnych, ponieważ Skala Fujita ocenia tornada, a Skala Saffira-Simpsona klasyfikuje huragany, uwzględnia różne czynniki i generuje jedną liczbę, która oznacza nasilenie burzy, zwykle na skala od 1 do 10 — a czasem wyższa [źródło: Science Daily ].

Nesis bierze pod uwagę, że czasami najgorsze sztormy wiążą się ze stosunkowo niewielkimi opadami śniegu, które wiatry o sile huraganu stają się niewidoczne . Niektóre burze są gorsze od innych, ponieważ dotykają główne obszary miejskie lub są tak rozpowszechnione, że dotykają kilku głównych obszarów miejskich. Ważną rolę może też odgrywać czas — burza w godzinach szczytu w dni powszednie jest gorsza niż w sobotni poranek, a dziwaczna wczesna burza, gdy liście wciąż są na drzewach, może spowodować ogromne szkody. Mając na uwadze te czynniki, oto nasza lista największych śnieżyc wszechczasów, w dowolnej kolejności.

1. Zamieć 1888 — północno-wschodnie Stany Zjednoczone
2. Burza stulecia, 1993 — wschodnie Stany Zjednoczone
3. Zamieć w Nowym Jorku z 2006 roku
4. Hrabstwo Lhunze, Tybet — 2008
5. Góra Shasta, Kalifornia — 1959
6. Wschodnia kanadyjska zamieć z 1971 r. — Quebec i Ontario, Kanada
7. Iran Blizzard 1972 — Iran i Azerbejdżan
8. Wielki śnieg z 1717 r. — Nowa Anglia
9. Buffalo Blizzard z 1977 r.
10. Snowmageddon 2014 — Atlanta

Ta burza śnieżna była tak ogromna, że ​​stała się wydarzeniem historycznym. Jeśli chodzi o czynniki nasilenia burz, ten miał wszystko: ogromne ilości śniegu, mroźne temperatury, wyjące wiatry wzniecające monstrualne zaspy śnieżne – i rozległy obszar działania, który obejmował całe północno-wschodnie Stany Zjednoczone od Nowej Anglii po Zatokę Chesapeake, w tym główne obszary metropolitalne, takie jak Nowy Jork [źródło: National Oceanic and Atmospheric Administration ]. Podczas sztormu zginęło ponad 400 osób, w tym ponad 100 zaginęło na morzu.

Burza uderzyła na początku marca i zaczęła się jako poważna ulewa. Od niedzieli wieczorem do poniedziałku rano temperatura spadła, a deszcz zamienił się w śnieg. W końcu Nowy Jork otrzymał 22 cale (56 centymetrów) śniegu, zamykając miasto i powodując powodzie , gdy śnieg się topił. Inne miejsca otrzymały znacznie więcej: 58 cali (1,5 metra) śniegu w Saratoga Springs w stanie Nowy Jork i 45 cali (1,14 metra) w New Haven w stanie Connecticut. Na Long Island odnotowano zaspy śnieżne o wysokości do 50 lub 60 stóp (15,2 do 18,3 m), a porywy wiatru dochodzą do 80 mph (128,7 km/h).

W 1993 r. wczesna marcowa burza przeszła przez wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych, spuszczając śnieg i wiatr na większy obszar niż jakakolwiek inna burza w historii. Od wschodniej Kanady do Alabamy odnotowano ogromne opady śniegu. Uderzono w części 26 stanów; mniej więcej połowa całej populacji USA została dotknięta, w tym wiele dużych miast [źródło: NOAA ]. Zginęło dwustu siedemdziesięciu Amerykanów. Ta burza jest często porównywana do śnieżycy z 1888 roku — w wielu miejscach nie była tak silna i nie rzucała tak dużo śniegu, ale obejmowała znacznie większy obszar.

Ta burza pobiła liczne rekordy pogodowe. Niska temperatura minus 12 stopni Fahrenheita (minus 24,4 stopnia Celsjusza) została zarejestrowana w Burlington w stanie Vermont, podczas gdy nawet Daytona Beach na Florydzie odczuła jej skutki, przy temperaturze poniżej 31 stopni Fahrenheita (minus 0,56 stopnia Celsjusza). Birmingham w stanie Alabama otrzymało ponad stopę śniegu (30,5 centymetra), przy czym cztery cale (10,2 centymetra) spadały tak daleko na południe, jak Atlanta w stanie Georgia. Sumy opadów śniegu wzrosły dalej na północ — na przykład Syracuse w stanie Nowy Jork uzyskało ponad 40 cali (1,02 metra). Obszary górskie w Appalachach i Catskills pokryły najwięcej śniegu, z zarejestrowanymi wartościami 50 cali (1,27 metra) lub więcej. Prędkości wiatru w wielu miejscach przekroczyły 70 mil na godzinę (112,7 km/h), aw kilku miejscach przekroczyły 100 mil na godzinę (161 km/h). Korzystanie z danych dotyczących fali sztormowej i ciśnienia atmosferycznego,huragan ; w skali Nesis zajęła 13,2 miejsca.

Ta burza była stosunkowo łagodna; obejmowała mniejszy obszar niż inne większe burze śnieżne i nie miała silnych wiatrów. W rzeczywistości, technicznie rzecz biorąc, nie była to wcale śnieżyca, ponieważ naukowa definicja śnieżycy wymaga utrzymujących się prędkości wiatru powyżej 35 mil na godzinę (56,3 km/h) i widoczności poniżej 500 stóp (152,4 metra). Ale ta burza jest godna uwagi z powodu jednego miejsca, w które uderzyła: Nowego Jorku.

Stacja meteorologiczna w nowojorskim zoo w Central Parku zarejestrowała w sumie 26,9 cala (68,3 centymetra) śniegu podczas burzy. Ta suma równa się największym opadom śniegu w historii Nowego Jorku i bije rekord ustanowiony w 1947 roku [źródło: NOAA ].

Tybet słynie z jednych z najwyższych gór świata, w tym Mount Everest. Zimą jest tam przenikliwie zimno, ale klimat jest na ogół bardzo suchy. Niektóre przełęcze przez Himalaje pozostają przejezdne przez cały rok z powodu niskich opadów śniegu. Z tego powodu burza śnieżna, która nawiedziła hrabstwo Lhunze w październiku 2008 r., była szokiem dla jego mieszkańców.

Chińscy urzędnicy podali, że średnia głębokość śniegu wynosi 59 cali (1,5 metra). Niektóre wioski doświadczały ciągłego śniegu przez 36 godzin, zrzucając na ziemię 1,52 lub 1,83 metra śniegu [źródło: China Daily ]. Ilość śniegu była tak duża, że ​​wiele budynków zawaliło się, co spowodowało śmierć siedmiu osób. Drogi były zamknięte przez wiele dni, ponieważ ekipy ratownicze walczyły o ich oczyszczenie i dostarczenie żywności ludziom uwięzionym przez burzę.

Skutki gospodarcze burzy były szczególnie dotkliwe, ponieważ wielu mieszkańców zostało zmuszonych do uboju lub sprzedaży dużej części swoich stad jaków lub całkowicie je utraciło w następstwie burzy.

W 1959 roku burza zrzuciła ogromną ilość śniegu na Mount Shasta w Kalifornii. 189 cali (4,8 metra) śniegu zarejestrowanego w Mount Shasta Ski Bowl to największe opady śniegu z jednej burzy w Ameryce Północnej [źródło: NOAA ]. Jednak wielu uważa, że ​​„Burza stulecia” z 1993 roku przyćmiła ten znak pod względem rzeczywistej ilości śniegu, z powodu obfitych opadów śniegu na tak ogromnym obszarze.

Co dziwne, burza nie miała większego wpływu na mieszkańców. Po pierwsze, mieszkańcy obszaru Mount Shasta byli przyzwyczajeni do wielkich burz śnieżnych, więc poza pewnymi opóźnieniami w oczekiwaniu na pług, który usunie mokry, ciężki śnieg, nie miało to na nich większego wpływu. Ponadto większość śniegu spadła ze społeczności Weed i Mount Shasta City, pokrywając bezludne obszary górskie. Niewiele osób w tym czasie nawet zauważyło, że miasto pobiło rekord pojedynczej burzy śnieżnej [źródło: College of the Siskiyous ].

W marcu tego roku nor'easter (potężna burza, która wieje znad Oceanu Atlantyckiego) stworzyła klasyczne warunki śnieżne we wschodniej Kanadzie, zrzucając półtora stopy (45,7 centymetra) śniegu na Montreal i ponad dwie stopy (61 centymetrów) w innych miejscach w całym kraju. Region. Oprócz opadów śniegu burza wytworzyła silne wiatry, które uniosły śnieg w powietrze i zaciemniły widoczność. Te warunki, w połączeniu z mroźnymi temperaturami, spowodowały ponad 20 ofiar śmiertelnych.

Chociaż wielu Kanadyjczyków bez trudu przyjęło zimowy wybuch — mieszkańcy Kornwalii w prowincji Ontario byli zachęcani do pracy pomimo burzy — ta zamieć spowodowała wydarzenie praktycznie niespotykane w historii Kanady: odwołanie meczu hokejowego Montreal Canadiens [źródło: Envirozine ] . Po raz pierwszy od czasu epidemii grypy w 1918 roku mecz na Forum Montrealskim został przełożony [źródło: LCN ].

Najbardziej śmiertelna w historii zamieć nawiedziła Iran w lutym 1972 r., zabijając ponad 4000 osób i niszcząc 200 wiosek. Burza, która trwała pięć dni, wyrzuciła do 8 metrów śniegu na niektórych obszarach północno-zachodniego, środkowego i południowego Iranu, mniej więcej wielkości Grecji.

Przyczyny śmierci tak wielu osób są różne: temperatury między morderczymi, prawie codziennymi śniegami spadły do ​​około minus 13 stopni Fahrenheita (minus 25 stopni Celsjusza), a ludziom zabrakło jedzenia, świeżej wody i ciepła, nie wspominając o pomocy medycznej podczas sztandarowy rok dla wirusa grypy. Jedna wioska o nazwie Sheklab straciła każdego członka swojej stuosobowej populacji w wyniku brutalnej burzy.

Wielki Śnieg był w rzeczywistości serią czterech sztormów, które nadeszły szybko jeden po drugim pod koniec lutego i na początku marca 1717 roku. Nikt nie jest do końca pewien, jak rozległe były skutki, ponieważ w kolonialnej Nowej Anglii zapisy były nieregularne. Ciężki śnieg odnotowano aż do Filadelfii, ale najbardziej uderzył Boston .

Tamta zima była już śnieżna, z doniesieniami o 5 stopach (1,5 metra) śniegu już na ziemi, gdy zaczął się Wielki Śnieg. Do tej sumy dodano jeszcze trzy lub cztery stopy (91,4 lub 122 centymetry), a sztolnie podobno sięgały 25 stóp (7,6 metra), grzebiąc całe domy lub zmuszając ludzi do wyjścia z okien na piętrze [źródło: NSIDC ].

Tak ogromne opady śniegu uderzyłyby mocno w każdej epoce. Ale w czasach, gdy można było podróżować tylko konno lub pieszo, gdy nie było dostępnej metody odśnieżania poza łopatą i mocnym grzbietem, a wiele małych społeczności zmagało się w zwykłych zimowych warunkach, Wielki Śnieg uderzył szczególnie mocno. Drogi były zablokowane na tydzień lub dłużej, a podróż między Nowym Jorkiem a Bostonem była niemożliwa. Właściwie nie można było nic zrobić z drogami — poza czekaniem na cieplejszą pogodę, która stopi śnieg.

Skromne opady śniegu i brutalne wiatry o średniej prędkości 45 mil na godzinę (72,4 km/h) z porywami 75 mil na godzinę (120,7 km/h) w każdej chwili mogłyby wywołać nieprzyjemną burzę, ale niezwykle zimna i śnieżna zima pozostawiła już kilka stóp ubitego śniegu na ziemi. Jakby tego było mało, śnieg pokrył większą część zamarzniętej powierzchni pobliskiego jeziora Erie, dając wiatrowi jeszcze więcej śniegu dryfującego i wiejącego. Rezultatem była zerowa widoczność i drogi zablokowane przez śnieg. Burza przyniosła intensywne zimno (temperatura spadła o ponad 20 stopni w ciągu zaledwie kilku godzin) i pozostawiła ludzi w pracy lub, co gorsza, w samochodach [źródło: NOAA ]. Warunki doprowadziły do ​​29 zgonów w zachodnim Nowym Jorku i południowym Ontario. Efekty burzy były odczuwalne w Kanadzie i tak daleko na wschód, jak Watertown w stanie Nowy Jork.

Chociaż w mieście Buffalo na ogół jest mniej śniegu niż w innych pobliskich miastach, a zimą panują cieplejsze temperatury niż w wielu regionach północnych, ta jedna burza umocniła reputację Buffalo jako śnieżnej stolicy Stanów Zjednoczonych. W rzeczywistości rok 1977 nadal jest rekordem Buffalo w zakresie największej ilości śniegu w jednym sezonie — 199,4 cala (5,06 metra) [źródło: NOAA ].

Czasami śnieg jest destrukcyjny ze względu na czas i brak umiejętności, z jakimi mieszkańcy dotkniętego obszaru go odbierają. 28 stycznia 2014 r., ku zdziwieniu i rozbawieniu większości wschodniego wybrzeża, obszar metra Atlanta został całkowicie załamany pod wpływem 2,6 cala (6,6 centymetra) mokrego śniegu w połączeniu z ujemnymi temperaturami.

Ogromny system międzystanowy w Atlancie zaczął zapełniać się ludźmi masowymi odchodzącymi z pracy, w tym samym czasie, gdy szkoły opadały, a drogi zaczęły pokrywać lodem. Ponad milion kierowców i 100 autobusów szkolnych utknęło na drogach międzystanowych przez ponad 24 godziny. Ludzie zostawiali samochody i szli pieszo do domu lub do lokalnych firm – tych, które pozostały otwarte. Osiemset dzieci w wieku szkolnym spało w salach gimnastycznych, a jeszcze więcej osób spało tej nocy w samochodach. [źródło: 11 żywych ]

Aby uzyskać więcej informacji na temat śnieżyc i innych wydarzeń związanych z pogodą, spójrz na linki na następnej stronie.

Teraz to ciekawe

W 2008 roku śnieżyca w Afganistanie zabiła 926 osób, ponad 400 000 owiec, kóz i krów, a 100 osób wymagało amputacji z powodu odmrożeń.

Pierwotnie opublikowany: 12 listopada 2009 r.

Co powoduje zamieć?

Dlaczego zamiecie śnieżne są tak niebezpieczne?

Jaka była najgorsza zamieć?

Co wydarzyło się w Iranie Blizzard w 1972 roku?

Jaki jest największy śnieg, jaki kiedykolwiek zarejestrowano w ciągu jednego dnia?

Powiązane artykuły