Aby odpowiedzieć na twoje pytanie: część 9

„Czy lubisz być dorosły?”

Chyba powinienem był przewidzieć, że twoje pytania będą coraz bardziej wywoływać u mnie panikę, gdy dorośniesz, ale oto jestem: wciąż zaskoczony i trochę urażony twoją zuchwałością.

Masz 7 lat, kiedy to piszę, i nie mogę nawet spędzić zbyt wiele czasu na zastanawianiu się, jak to w ogóle możliwe, skoro mógłbym przysiąc, że wczoraj miałeś 3 lata i tupałeś w fazie kaloszy. To rozpoznanie upływającego czasu przecina mnie cicho jak nóż i chcę, żeby to było tak dramatyczne, jak się wydaje. Może pewnego dnia będziesz mieć własne dzieci i poczujesz ten sam ból, o którym nikt tak naprawdę nie ma odwagi mówić, poza kilkoma ostrożnymi ostrzeżeniami „Będziesz tęsknić za tymi dniami”. Jeśli kiedykolwiek w wieku 34 lat zastanawiasz się, jak przełkniesz ból obserwowania, jak twoje dziecko przechodzi przez kolejne fazy życia, po prostu wiedz, że twoja mama też to czuła. No i przeżyłem.

Przeżyjesz wszystko, co ja przeżyłem, a nawet trochę.

Pewnego wieczoru graliśmy w Spot It w salonie, kiedy zapytałeś mnie, jak jestem w tym taki dobry. Prawie nie pozwolę ci wygrać, ale to dla twojej własnej korzyści, aby pomóc ci wyzdrowieć. To jest dom bez frajerów. Jeśli nie jesteś lepszy w grze do czasu, gdy to czytasz, powinieneś natychmiast opuścić mój dom. W każdym razie wyjaśniłem, że grałem w tę grę cały czas z Jamesem, Lauren i Micahem podczas planowania w pracy, kiedy byłem nauczycielem. Myślałeś, że zabawnie jest wyobrazić sobie grupę dorosłych siedzących i grających w grę dla dzieci, a ja powiedziałem ci, że nawet dorośli lubią się bawić.

Potem zapytałeś mnie: „Czy lubisz być dorosły?”

Powiedziałem wtedy: „Tak”. Mówiłem ci, że to bardzo fajne móc podejmować decyzje za siebie bez czyjejś zgody. Powiedziałem, że bardzo lubię podróżować, kiedy chcę, ponieważ wszystkie te wyjazdy opierają się na zabawie, którą sobie wyobrażam. Jako dziecko spędzasz dużo czasu wyobrażając sobie różne rzeczy. Jako dorosły masz możliwość wyobrażenia sobie tych rzeczy, a następnie wprowadzenia ich w życie, jeśli dobrze rozegrasz swoje karty. Mówiłem ci, że bardzo lubię wychodzić na kolację z przyjaciółmi i wypróbowywać nowe hobby.

Ale oto prawda, której moim zdaniem nie musisz słyszeć, dopóki nie będziesz wystarczająco duży, aby przeczytać te listy: stres związany z byciem dorosłym może ciążyć na tobie jak kowadło, jeśli nie będziesz o tym pamiętać.

Najbardziej piekielną rzeczą związaną ze stresem w twoim dorosłym życiu jest to, że istnieje wiele jego źródeł. Możesz skończyć z karierą opartą na wynikach, więc każdego roku żyjesz, próbując przebić swoje poprzednie wyniki. Możesz stracić ukochaną osobę i być zmuszonym do znalezienia sposobu na życie w ciągłym smutku, gdy wszyscy wokół ciebie pozornie idą dalej. Możesz dokonać jednego wyboru, który zmieni trajektorię twojego życia w sposób, który sprawi, że będziesz nieszczęśliwy, i będzie to wymagało całej twojej odwagi, aby naprawić ten statek. Najgorsze jest to, że łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że ​​nie warto dzielić się tym stresem z kimś innym. Ludzie połykają to w całości, próbując być dla siebie męczennikami, kiedy i tak nawet tego nie rozgrywają. Stres objawia się fizycznie. Twoje ciało, włosy, osobowość, sen i apetyt mogą się od tego zmienić. Więc, posłuchaj mnie teraz, kiedy mówię, że nikogo nie oszukasz, jeśli spróbujesz samodzielnie poradzić sobie ze stresem. Staram się radzić sobie z tym raz w tygodniu na terapii z moją dziewczyną Almą i zwierzam się znajomym, kiedy mają na to miejsce.

W tej chwili moim nadrzędnym źródłem stresu jako osoby dorosłej jest uznanie, że moje codzienne życie jest tym samym życiem, które buduje twoje dzieciństwo . Żyję w tych dwóch światach: jednym, który jest moim życiem jako Nory, głównej bohaterki , i drugim życiem, które jest drugoplanową rolą w historii Twojego dzieciństwa.

Są dni, kiedy pierwszy świat mnie topi. I na wszelki wypadek, gdybyś był przerażony swoim własnym dorosłym życiem, kiedy to czytasz, oto kilka moich własnych stresujących myśli, aby udowodnić ci, że nie jesteś uszkodzony ani samotny:

• Zawsze martwię się o utratę rodziców i wywieram na sobie zbyt dużą presję, aby upewnić się, że czas, który mamy, wystarczy, aby mnie zatrzymać, gdybym kiedykolwiek był bez nich.
• Czasami filtruję, jak bardzo daję upust swojej ciotce Stacie, ponieważ jest o pięć lat młodsza i nie chcę sprawić, by bała się dożyć mojego wieku.
• Zastanawiam się, czy jestem dla ciebie zdrowym przykładem kobiety i dorosłego, pomimo regularnych krótkich bluzek i okazjonalnych przekleństw.
• Czy naprawdę produktywne jest dla ciebie patrzenie, jak żyję swoim życiem i jestem towarzyska, czy też usprawiedliwiam swoje samolubne zachowanie?
• Planuję zbyt wiele zajęć z przyjaciółmi. W miarę możliwości inwestuję w nie. W najgorszym przypadku rozpraszam się.
• Nie widzę dla nas przyszłości w tym domu. Ten maniak kontroli we mnie nienawidzi tego, ale pozytywne jest to, że zmusza mnie to do bycia obecnym.
• Nie rozumiem planów emerytalnych ani tego, jaki powinien być mój. Wściekle czytam i próbuję się uczyć, ale moja ignorancja wydaje się zbyt wielka.
• Czy jestem potworem, skoro uczyniłem cię jedynakiem? Kto cię pocieszy, kiedy cię rozczaruję? Kto będzie dzielić z tobą odpowiedzialność za opiekę nade mną, kiedy będę stara?
• W ogóle nie podobają mi się rozmowy o polityce czy religii i naprawdę rani mnie, gdy ludzie poruszają je tylko dla własnej rozrywki.
• Szkoda, że ​​nie stać mnie na prywatną szkołę dla ciebie. Doświadczyłeś już jednej strzelaniny w tym roku podczas występu perkusyjnego na zewnątrz w Nashville. Nie wiem, jak inaczej mogę cię chronić.
• Wiem, że daję z siebie wszystko, ale zastanawiam się, czy „wszystko z siebie” jest na ruchomej skali. Czy inni ludzie mają więcej w swoim „wszystkim”? Jeśli tak, jak mogę zdobyć więcej, abym mógł przekazać to wszystko Tobie? Właśnie dlatego mam teraz 7 książek na szafce nocnej, a 2 karty Coursera są stale otwarte na moim laptopie. Kiedy nie jestem z ludźmi, których kocham, jestem tutaj sam i zastanawiam się, jakie obszary poprawy mogę odkryć, aby pewnego dnia nie zostawić Cię z niczym.

Nie ma znaczenia, co dzieje się w mojej głowie lub sercu, kiedy prosisz mnie, żebym zagrał w Uno z szeroko otwartymi oczami. Jestem tutaj i martwię się o pieniądze lub przyszłość, a wszystko, czego ode mnie potrzebujesz, to 10 minut Uno na kanapie. Muszę się otrząsnąć i dać Ci te 10 minut, bo mam nadzieję, że pewnego dnia, kiedy będziesz w moim wieku, zobaczysz talię kart Uno i przypomnisz sobie, jak mama grała z tobą w tę grę na kanapie przed kominkiem ze sztucznymi świecami.

Za każdym razem, gdy zabieram cię na lekcje perkusji, błagasz, żebyś poszedł do Chipotle po drugiej stronie ulicy. Właściwie nie mogę teraz znieść Chipotle, ale ty to uwielbiasz. Więc zabieram cię tam i mam nadzieję, że tworzę wspomnienie, które sprawi, że będziesz się uśmiechać w dorosłym życiu, kiedy pomyślisz o bębnach lub nudnych quesadillach.

Nadal budujesz forty. Na szczęście zawsze pytasz o pozwolenie, zanim całkowicie zniszczysz salon. Denerwuje mnie widok domu w gruzach, ale wiem, że pewnego dnia zapytasz mnie o budowę fortu i to będzie ostatni raz, kiedy mnie o to zapytasz. Przerażające jest to, że nigdy nie wiem, kiedy to będzie ostatni raz, więc za każdym razem traktuję tak, jakby to mógł być ostatni raz. Zatrzymuję ten cholerny stres w mojej głowie i robię wszystko, co w mojej mocy, aby dostroić się i żyć w tej chwili z tobą.

Ostatnio zaobserwowałem wirusowy trend, w którym mamy tworzą filmy ze swoimi dziećmi i zaczynają od aktualnego zdjęcia, a następnie cofają się w czasie ze wspólnymi zdjęciami. Na przykład dźwięk dla nas w tej chwili zaczynałby się od: „Możemy mieć 34 i 7 lat, ale kiedyś mieliśmy 31 i 4 lata”, a potem zobaczysz nasze zdjęcie z tamtego roku. Dużo teraz o tym myślę. Moja mama zawsze powtarzała mi, żebym nie życzyła sobie utraty życia, a teraz przez większość dni pragnę, by pozostało nieruchome przez minutę.

W większości przypadków jestem w trybie przetrwania jako dorosły. Po prostu robię, co mogę, aby przeżyć własne życie, jednocześnie starając się mieć oko na magię, którą chcę stworzyć dla ciebie. James i ja byliśmy ostatnio w Target. Powiedziałem mu, że chcesz Elfa z Półki. Nigdy wcześniej o nią nie prosiłeś, ale w tym roku strasznie mnie o nią prosiłeś. Byłam zaskoczona, kiedy James powiedział, że jego dziewczyny tak samo myślą o zdobyciu jednego. Spojrzałem na niego w stylu: „Czy naprawdę zamierzamy to zrobić?” a on powiedział: „Ale to dla dzieci”. Te cholerne elfy kosztowały po 40 dolarów za sztukę i czułem się jak głupiec, kiedy nieśliśmy je do kasy. Chyba żadne z nas nie myślało, że kiedykolwiek zostanie rodzicami elfów z półki, ale oto jesteśmy. Mógłbym z łatwością wydać 40 dolarów na drinki z przyjaciółmi, więc dlaczego nie miałbym wydać go na ciebie, żebyś rozśmieszył się swoim bezzębnym uśmiechem trochę więcej w czasie świąt? Nie mogę się doczekać, aż pójdziesz do liceum, żebym mógł być prawdziwym zboczeńcem z tym elfem.

Ale na razie jesteś moim małym synkiem. To decyduje o tym, czy lubię być dorosła. Twoje dzieciństwo powinno być przywilejem, którym możesz się cieszyć, więc robię, co w mojej mocy, aby chronić tę radość dla ciebie, mimo że jestem przeciętnym dorosłym z wątpliwym stresem.

Dla mnie to życie. Dla ciebie to wspomnienia.