Czy mogę rozpocząć hormonalną terapię zastępczą w wieku 14 lat, aby stać się dziewczynką od bycia chłopcem?
Odpowiedzi
Prawdopodobnie.
Ale nie idziesz po prostu do sklepu, żeby coś kupić. Musisz odbyć szczerą dyskusję ze swoim lekarzem, a jeśli otrzymasz diagnozę dysforii płci, będziesz mógł omówić, gdzie się udać. To bardziej skomplikowane, niż sugeruje twoje pytanie.
NIE JEST DLA WIMPÓW!
To moje motto. Grasz na stałe. I zaufaj mi: twoi rodzice będą wiedzieć. Czy jesteś po ich dobrej stronie? Wielu straciło rodzinę, przyjaciół, a nawet pracę w miejscach, które nie zapewniają ochrony prawnej.
Ale na początek porozmawiaj ze swoim lekarzem. Niczego z tym nie osiągniesz, dopóki tego nie zrobisz.
To było jak zniesienie blokady psychicznej.
Większość z nas, kobiet transpłciowych, wie, że estrogen sprawi, że poczujemy się lepiej nawet przed rozpoczęciem terapii, ponieważ pamiętamy, jak to było być normalne przed okresem dojrzewania.
W rzeczywistości byliśmy prawie małymi dziewczynkami w fazie wzrostu, dopóki dojrzewanie nie przybrało złego kierunku. Jedną wspólną cechą najcięższych przypadków dysforii płci jest to, że kobiety transpłciowe w dzieciństwie znacznie przechodzą jako kobiety.
Kiedyś wyglądałem mniej więcej tak.
Następnie wraz z dojrzewaniem pojawia się dysforia płciowa. Jest to potencjalnie niebezpieczne, ponieważ nasze doskonale zdrowe dzieciństwo prowadzi nas do pytania, czy po prostu odrzucamy siebie. Dlatego na Quora czytałem wiele wyznań osób transpłciowych, które przez lata próbowały radzić sobie ze swoimi niewłaściwymi ciałami, zanim w końcu zaakceptowały „lekarstwo”.
W moim przypadku rzeczy były interesujące, ponieważ miałam coś innego do mojego markera płci. Byłem studentem o wysokich wynikach, zanim dysforia płciowa stała się silna, przez ponad dekadę mojego życia nie mogłem odzyskać tej mojej prawdziwej siły. Dwa lata temu w końcu odzyskałem swój ultra instynkt.
Już po pierwszym tygodniu stosowania estrogenu byłem nieco bardziej zmotywowany do lepszego zachowania się wśród ludzi. Chociaż większość pozytywnych wyników została zrównoważona ciężarem moich rozwijających się pączków piersi. Reszta obserwacji była właściwie trzecią osobą. Mój profesor wspomniał, że odkąd przeszedłem, jestem o wiele bardziej entuzjastycznie nastawiony do pracy, a znajomi twierdzili, że poznali prawdziwego mnie.
Wiem, że z moich referencji wynika, że jestem doktorantem, ale tak naprawdę nie skupiałem się na studiowaniu od dekady. Dysforia płciowa pokonała mnie. Na każde pięć godzin nauki musiałem grać w cybergry, aby przypomnieć mi, że jestem kobietą, a nie tym, co widziałem w lustrze.
Inne czynniki to zwiększona wrażliwość na otoczenie i przyzwyczajenie się do redystrybucji tkanki tłuszczowej. Śmieszną rzeczą dla mnie było to, że moje ramiona stały się jaśniejsze i bardziej miękkie niż u kobiet, podczas gdy moje dłonie były nadal suche i szorstkie, jak u mężczyzn. Całymi tygodniami budziłem się z szoku dziewczyny śpiącej w moim łóżku. Zgadnij co? Ta dziewczyna była mną. Ta myśl została wywołana przez moje ręce chwytające moje ramiona podczas snu, trochę jak chłopiec trzymający dziewczynę.
Minęło półtora roku, odkąd zacząłem transformację. Większość świeżości mojego nowego ciała zniknęła, musiałam odpowiedzieć na to pytanie z pamięci. Ale dzięki za pytanie. To sprawiło, że o wiele bardziej cenię sobie odzyskanie tego, co straciłem.
Całkowicie rozumiem, przez co przechodzisz i przepraszam, że czujesz, że nie możesz uzyskać pomocy medycznej, której potrzebujesz.
Organizmy mężczyzn i kobiet produkują estrogen i testosteron w różnych ilościach. Przyjmowanie suplementów estrogenowych może być niebezpieczne bez względu na przyjmowane stężenie. Dzieje się tak, ponieważ nie wiesz, jakie będą skutki dla Twojego organizmu… Każdy jest inny.
Jednak zrobiłem to…! Nawet znając ryzyko. Dla mnie ryzyko było niczym w porównaniu z nie zrobieniem tego.
Setki razy mówiłem tutaj na Quora o tym, jak się urodziłem, zanim w ogóle istniało słowo „transpłciowość”, ale wiedziałem, że miałem konflikt tożsamości płciowej od czasu, gdy byłem małym dzieckiem. Moja matka nieustannie karała mnie za moje anormalne zachowanie. W końcu przekonała mojego ojca, by wyjaśnił, dlaczego nie mogę być dziewczynką w wieku 8 lat. Naprawdę kochałam i szanowałam mojego ojca. Był dobrym i opiekuńczym człowiekiem. Kiedy powiedział mi, dlaczego muszę żyć zgodnie z płcią przypisaną po urodzeniu, byłem oszołomiony… Ale obiecałem mu, że będę się naprawdę starał być tym, czego ode mnie oczekiwał. Sprawienie, by był ze mnie dumny, stało się obsesją. Ale kiedy miałem 10 lat, byłem tak dysforyczny, że wróciłem do niego i powiedziałem mu, że chcę umrzeć… To był pierwszy raz, kiedy zobaczyłem go zły. Poczułam się tak zawstydzona, że złożyłam sobie przysięgę, że jeszcze raz powiem duszy o moim problemie.
Dojrzewanie było jak życie w piekle. Tak bardzo nienawidziłam swojego ciała, że dotkliwie je nadużywałam. Nabawiłem się zaburzeń odżywiania i dwa razy próbowałem zakończyć swoje życie już podczas moich nastoletnich lat… Jakoś, dzięki Bogu, udało mi się przeżyć.
Naciskałem i naciskałem, aby mój ojciec był ze mnie dumny. Zmusiło mnie to do małżeństw skazanych na upadek, ponieważ nie pociągały mnie kobiety i przez wiele lat byłam samotnym rodzicem, który walczył z trudnościami… Poszedłem do szkoły wieczorowej, zdobyłem trzy stopnie naukowe i zostałem kierownikiem elektrowni jądrowej. Zasłużyłem na wielki szacunek kolegów i rówieśników. Jednak nigdy nie czułem, że mój ojciec jest ze mnie dumny.
Przez wszystkie moje osiągnięcia i zmagania dobijała mnie dysforia… Chciałam tylko dokończyć życie i umrzeć. Nieustannie modliłem się o śmierć jako drogę ucieczki. Doprowadziło mnie to do szukania czegokolwiek, co złagodziłoby moją dysforię płciową. Prawie przedawkowałem foto-estrogeny… Nigdy tego nie próbuj… Są bezwartościowe… Zdałem sobie sprawę, że potrzebuję czegoś mocniejszego, ale tak bardzo wstydziłem się tego, jak się czułem, że nigdy nie mogę iść do lekarza… Więc odkryłem, że mogę kupić estrogen na Internet bez recepty. Tak więc przez osiem lat brałem niskie dawki estrogenu.
Cały czas nigdy nie wiedziałam, że urodziłam się jako osoba transpłciowa. Już jako osoba dorosła myślałam, że transpłciowość to tylko fetysz, a ludzie, którzy przeszli, robili to, ponieważ nie mogli tego określić, ponieważ ich płeć została przypisana po urodzeniu. Przecież przeżyłem straszny wewnętrzny konflikt płci. Gdybym mógł, nie mieli usprawiedliwienia.
Zwróć uwagę na cień zaprzeczenia… Kochanie, wykopałem zupełnie nowy dopływ w krainie zaprzeczenia…
Wtedy stało się niewypowiedziane. Mój ojciec wstał i umarł na mnie…!
Jedyny katalizator, który koncentrował mnie na próbie normalnego życia, zniknął. Szok wywołany jego śmiercią spowodował, że doznałem poważnego ataku paniki podczas rutynowej prezentacji przed wiceprezesem, kierownikiem zakładu i innymi szefami wydziałów operacji nuklearnych. Brałem udział w takich spotkaniach niezliczoną ilość razy i nigdy nie miałem problemu.
Naprawdę bardzo się starałem, żeby to utrzymać w kupie i się trzymać. Zaledwie miesiąc później mój dostawca zbankrutował i nie mogłem znaleźć innego. Moja dysforia wymknęła się spod kontroli, kiedy zdecydowałam, że muszę dostać receptę na estrogen. Nie wiedziałem, jak to zrobić, więc zdecydowałem, że muszę udać się do specjalisty zdrowia psychicznego. Wierzyłam, że ich kodeks etyczny zabroni im mówić komukolwiek o moim problemie i pomogą mi uzyskać receptę…
Dopiero po jednej wizycie dowiedziałam się, o co chodzi w urodzeniu się transpłciowcem. OMG, miałem objawienie… Od razu wiedziałem, że to był mój problem przez cały czas… Kiedy zapytałem, czy jest jakieś lekarstwo, powiedzieli mi, że jedynym znanym lekarstwem jest przejście… Byłem przerażony… Ale wiedziałem, że muszę spróbować coś, czego nie mogłem dalej żyć z moim bólem. Do tej pory zaplanował już ostateczną próbę samobójstwa…
Więc postanowiłem spróbować. Przecież co mogłem stracić gorszego niż popełnienie samobójstwa.
Kiedy zacząłem moje przejście, uzdrowienie było niesamowite…! Po raz pierwszy od 50 lat uwolniłem się od konfliktu i depresji… Wiedziałem wtedy, że nie ma odwrotu, więc poświęciłem wszystko, aby dokończyć swoją przemianę. Straciłem pracę, karierę, wszystkich przyjaciół i większość rodziny. Moja żona mnie opuściła, a nawet matka całkowicie mnie wyrzekła. Ale nigdy nie byłem szczęśliwszy.
Bez względu na to, co osiągniesz w życiu, jeśli nie jesteś wierny sobie, nigdy nie zaznasz spokoju… Nie żałuję. Każdego dnia budzę się z poczuciem wolności i dziękuję Bogu za kolejny dzień, w którym mogę żyć tak, jak zawsze byłam…