Jaki jest klucz do odkrycia tajemnic wszechświata? Jeśli spodziewasz się zaklęcia w jakimś starożytnym języku, wypowiedzianego przez świętego męża siedzącego ze skrzyżowanymi nogami na szczycie góry, ta odpowiedź może cię rozczarować.
Może to być po prostu liczba 137.
Okazuje się, że te trzy cyfry od dawna są rzadkim obiektem fascynacji, który łączy przepaść między nauką a mistycyzmem.
„137 nadal rozpala wyobraźnię każdego, od naukowców i mistyków po okultystów i ludzi z odległych krańców społeczeństwa” - Arthur I. Miller , emerytowany profesor historii i filozofii nauki na University College London i autor 2009 książka „ 137: Jung, Pauli i pogoń za naukową obsesją ”, czytamy w e-mailu.
Stała struktury drobnoziarnistej
Dla fizyków liczba 137 jest przybliżonym mianownikiem stałej struktury drobnoziarnistej (1 / 137,03599913), miarą siły siły elektromagnetycznej, która kontroluje sposób, w jaki naładowane cząstki elementarne, takie jak elektron i mion, oddziałują z fotonami światła, zgodnie z Narodowy Instytut Standardów i Technologii . Stała drobnej struktury jest jedną z kluczowych stałych fizycznych wszechświata. „Ta niezmienna liczba określa, w jaki sposób gwiazdy płoną, jak zachodzi chemia, a nawet czy atomy w ogóle istnieją” - wyjaśnił Michael Brooks w niedawnym artykule z New Scientist .
Stała drobnej struktury „charakteryzuje siłę, z jaką materia łączy się ze światłem, np. Prawdopodobieństwo, że wzbudzony atom ulegnie rozpadowi w określonym czasie” - mówi Paul Davies , profesor fizyki na Uniwersytecie Stanowym w Arizonie, autor bestsellerów 30 książki o nauce , wyjaśnia w e-mailu. Gdyby stała była większa, „atomy rozpadałyby się szybciej. Jest to również istotne, ponieważ jest to czysta liczba - stosunek ilości o równych jednostkach. W przeciwieństwie do, powiedzmy, prędkości światła, która wynosi 186 000 mil na sekundę lub 300 000 kilometrów na sekundę, w zależności od preferowanych jednostek ”. (Davies napisał ten artykuł z 2016 roku na temat stałej struktury drobnoziarnistej dla Cosmos.)
W tym filmie brytyjski fizyk Laurence Eaves wyjaśnia, że gdyby stała drobnej struktury była inną wartością, „fizyka, chemia, biochemia byłyby zupełnie inne - i moglibyśmy nie być w pobliżu, aby o tym mówić”.
Ale praktycznie od czasu jej odkrycia w 1915 roku przez niemieckiego fizyka Arnolda Sommerfelda , który pierwotnie określił ją jako 0,00729, stała struktury drobnej zdawała się oznaczać również większą prawdę metafizyczną. Stała drobnej struktury „określa odległość między liniami widmowymi atomu, które są jego DNA” - wyjaśnia Miller. - A więc jest to jedna z tych liczb, która jest źródłem wszechświata. Gdyby miała jakąkolwiek inną wartość, to struktura materii byłaby zupełnie inna, tak samo jak my. Ludzie zaczęli nazywać ją liczbą mistyczną.
Miller kontynuuje: „Język widm - linie widmowe, w których znalazł je Sommerfeld - to prawdziwa muzyka sfer w atomie” - napisał. „Ludzie pytali, dlaczego ma tę szczególną wartość. Fizycy mogli tylko dojść do wniosku, że nie może mieć tej wartości przez przypadek. Jest„ tam ”, niezależnie od struktury naszych umysłów”.
Ale w 1929 roku angielski astrofizyk Arthur Eddington - który odegrał kluczową rolę w ustaleniu ważności Ogólnej teorii względności Alberta Einsteina i był jednym z pierwszych zwolenników teorii Wielkiego Wybuchu - zaczął ją wyrażać jako 1/137. Uważał również, że ma to większe, duchowe implikacje. „Arthur Eddington poszukiwał nowego mistycyzmu, który wyłoniłby się z nauk przyrodniczych” - mówi Miller. „Być może, pomyślał, wskazówka tkwi w liczbach, zwłaszcza w liczbie 137. Reputacja Eddingtona jako jednego z wielkich astrofizyków jego czasów kładła duży nacisk na to podejście”.
Teoria względności i teoria kwantowa
Jak opisuje książka Milera, pochodzący z Austrii pionier fizyki kwantowej Wolfgang Pauli również zafascynował się liczbą, ponieważ znalazła się ona w tajemniczym skrzyżowaniu teorii względności i teorii kwantowej, które zbadał z pomocą swojego przyjaciela, psychoanalityka Carla Junga . Naukowa fiksacja stałej struktury drobnoziarnistej była taka, że w 1936 r. Nature opublikował artykuł zatytułowany „ Tajemnicza liczba 137 ”.
Ale jak Pauli dowiedział się w latach pięćdziesiątych od religijnego uczonego, 137 miało inne znaczenie. Była to liczba związana z Kabałą , ezoteryczną formą żydowskiego mistycyzmu - co Miller nazywa „niezwykłym łącznikiem między mistycyzmem a fizyką”.
Jak podaje ten artykuł Billy'ego Phillipsa z Kabbalahstudent.com , liczba 137 pojawia się również często w Torze . Jest to długość życia w latach, na przykład, takich postaci jak Ismael i Lewi, a także wiek Abrahama, kiedy związał swojego syna Izaaka z ołtarzem, przygotowując się do złożenia go w ofierze. I jak wyjaśnia Phillips, jeśli liczba liter w Torze - 304 805 - zostanie podzielona na pary liczbowe i odwrócona, w wyniku otrzymamy liczby 50, 84 i 03. Dodaj je do siebie, a otrzymasz 137. Poza tym związek subtelnej struktury stałej dla światła w fizyce odpowiada koncepcjom Kabalistów łączenia się ze światłem, czyli osiągania oświecenia przez pozbycie się ego.
„Brakującym elementem układanki dla fizyki jest świadomość” - pisze Phillips.
Teraz to jest interesujące
Jak opisuje artykuł Smithsonian z 2016 roku , fizyk Richard Feynman przewidział, że układ okresowy zakończy się na 137, w oparciu o zasady względności.
