Harlow, Harry Frederick (1905-1981) był amerykańskim psychologiem. Jego badania nad zachowaniami społecznymi małp dostarczyły nowego zrozumienia ludzkiego zachowania i rozwoju.
Badania Harlowa wykazały, że miłość matki i bliskie kontakty społeczne są potrzebne w młodym wieku do normalnego rozwoju zachowania. Badał zachowanie małp, które zostały odebrane matkom po urodzeniu i którym dano im manekiny wykonane z drutu lub tkaniny. Młode samice małp reagowały na manekiny, jakby były prawdziwymi matkami.
Jednak gdy dorosły, te samice małp, które nie doświadczyły troski i czułości swoich naturalnych matek, same nie wiedziały, jak być dobrymi matkami. Harlow odkrył również, że samotnie wychowywane małpy nie dogadują się dobrze z innymi małpami w wieku dorosłym.
Harry Frederick Israel urodził się 31 października 1905 roku w Fairfield w stanie Iowa. Otrzymał tytuł licencjata w 1927 i doktorat w 1930 na Uniwersytecie Stanforda. Zmienił swoje nazwisko na Harlow w 1930. W 1932 Harlow poślubił Clarę Mears. Rozwiedli się w 1946 roku. Mieli dwoje dzieci. Harlow poślubił Margaret Kuenne w 1948 roku i mieli dwoje dzieci. Po śmierci drugiej żony w 1972 roku Harlow ponownie ożenił się z pierwszą żoną.
Harlow pracował na wydziale na Uniwersytecie Wisconsin w Madison od 1930 do przejścia na emeryturę w 1974. W tym czasie nadzorował ponad 30 doktorantów. Od 1951 do 1963 redagował Journal of Comparative and Physiological Psychology. Harlow był dyrektorem Regionalnego Centrum Naczelnych Uniwersytetu od 1961 do 1971. Od 1974 aż do śmierci Harlow był wizytującym naukowcem na Uniwersytecie Arizony. Zmarł 6 grudnia 1981 r. w Tucson w Arizonie.
