Jak Agent Orange działał w przeglądarce UAT

Na wojnie czasami największe tragedie zdarzają się długo po zakończeniu działań wojennych. Tak samo jest z Agentem Orange , silnym herbicydem używanym jako defoliant podczas wojny w Wietnamie. Wojsko USA rozmieściło prawie 20 milionów galonów (76 milionów litrów) herbicydów w latach 1962-1971 [źródło: Veterans Administration ]. Wśród tych substancji, Agent Orange był najczęściej używanym herbicydem, około 11 milionów galonów (42 miliony litrów) wdrożonych od stycznia 1965 do kwietnia 1970 [źródła: Veterans Administration i Buckingham ].

Agent Orange jest powiązany z wieloma problemami zdrowotnymi u weteranów w Wietnamie i wietnamskich cywilów. Tysiące zmarło z powodu chorób prawdopodobnie spowodowanych kontaktem z agentem Orange. Herbicyd i jego składnik dioksyna uważany jest za jedną z najniebezpieczniejszych substancji na świecie [źródło: Glaberson ]. Ogólnie rzecz biorąc, masowe opryskiwanie Agenta Orange zostało nazwane „ekobójstwem” ze względu na zniszczenia, jakie wyrządził on wietnamskiemu środowisku i zdrowiu wielu mieszkańców tego kraju [źródło: Hitchens ].

Nazwa Agent Orange pochodzi od pojemników, w których był przechowywany, które miały pomarańczowy pasek. W sumie Stany Zjednoczone stosowały w Azji Południowo-Wschodniej 15 herbicydów, w tym Agents Orange, Blue, White, Pink, Purple i Green, z których wszystkie były mieszaninami różnych herbicydów i defoliantów [źródło: Veterans Administration ]. Agent Orange był mieszanką dwóch herbicydów o nazwie 2,4,-D i 2,4,5-T.

Rozwój Agenta Orange nastąpił po części dzięki pracy dr Arthura W. Galstona, botanika, który badał związki pobudzające wzrost roślin, znane jako regulatory wzrostu . Jednak po tym, jak armia amerykańska zaczęła używać agenta Orange w Wietnamie, Galston zaobserwował jego skutki i pracował nad nagłośnieniem szkód, jakie defoliant wyrządził roślinom, zwierzętom, ekosystemom i zdrowiu ludzkiemu. Stał się jednym z czołowych działaczy przeciwko wykorzystaniu Agenta Orange.

Stopniowo narastał publiczny protest przeciwko wykorzystaniu Agenta Orange. Artykuły prasowe o złych skutkach Agenta Orange, szczególnie przeciwko sojusznikom z Południowego Wietnamu, przyciągnęły uwagę rządu. Wybitni naukowcy argumentowali, że stosowanie herbicydów było niemoralnym użyciem broni chemicznej [źródło: Buckingham ]. Kiedy w 1970 roku badania naukowe wykazały, że Agent Orange powodował niekorzystne skutki zdrowotne u szczurów, prezydent Nixon nakazał wojsku zaprzestać opryskiwania.

­

Dlaczego więc armia amerykańska zastosowała tak toksyczny związek w prowadzeniu wojny? W tym artykule przyjrzymy się, dlaczego użyto Agenta Orange, jego wpływowi na środowisko i zdrowie ludzkie oraz jego skomplikowanej spuściźnie. Zbadamy również dioksynę, śmiertelną substancję, która nadal zanieczyszcza wietnamskie tereny wiejskie.

1. Zastosowania Agent Orange i efekty na liściach
2. Dioksyny i Agent Orange
3. Agent Orange i problemy zdrowotne
4. Pozwy i zadośćuczynienia agenta Orange
5. Dziedzictwo Agenta Orange

Wojsko USA używało samolotów do spryskiwania Agenta Orange, aby pozbawić wrogich żołnierzy Viet Congu gęstej dżungli, której używali jako osłony, czy to dla snajperów wzdłuż brzegów rzek, czy też dróg zaopatrzeniowych potajemnie wyrzeźbionych w zaroślach. Inne zastosowania Agenta Orange obejmowały niszczenie upraw, na których Viet Cong polegał jako na żywność .

Wojna w Wietnamie nie była pierwszym użyciem herbicydów na wojnie – na przykład Brytyjczycy zastosowali herbicydy przeciwko malezyjskim rebeliantom w latach pięćdziesiątych – ale była zdecydowanie najbardziej ambitna. W ciągu ponad 6000 misji 10 procent Wietnamu zostało spryskanych Agentem Orange [źródło: BBC News ]. Agent Orange został potajemnie spryskany w Kambodży i Laosie, aby podważyć Szlak Ho Szi Mina, kluczowy szlak zaopatrzenia dla Viet Congu.

Po wdrożeniu Agent Orange zabija wszelkiego rodzaju roślinność, niszcząc również korzenie. Liście obumierają i odpadają, zamieniając gęsty las w masę jałowych drzew. Gdy zielone obszary zmienią kolor na czarny. Ostry, nieprzyjemny zapach wypełnia powietrze [źródło: Glaberson ].

W swoich pionierskich badaniach Galston pracował z regulatorem wzrostu, kwasem trijodobenzoesowym, który w mniejszych dawkach pobudza rośliny do szybszego kwitnienia, ale w większych dawkach powoduje odpadanie liści. Ta sama zasada dotyczy Agenta Orange. Rośliny poddane działaniu Agent Orange umierają, ponieważ substancja zawiera nadmiar regulatorów wzrostu, które powodują zbyt szybki wzrost tkanki roślinnej i wysychanie [źródło: Buckingham ].

Oprócz opisanych wcześniej efektów, Agent Pomarańczowy miał inne konsekwencje dla ekologii Wietnamu. Wierzchnia warstwa gleby, tak ważna dla podtrzymania gęstego wzrostu dżungli, zniknęła po deszczach monsunowych bez roślin, które mogłyby ją zakotwiczyć [źródło: Aschwanden ]. Pojawiły się inwazyjne gatunki traw, utrudniające odrastanie rodzimej roślinności środowiska. Przemysł rolniczy, główna część gospodarki Wietnamu i środki utrzymania jego mieszkańców, został spustoszony. Do gleby przedostały się duże ilości dioksyn, śmiertelnej substancji, której przyjrzymy się na następnej stronie.

Co mówi Stwórca?

Dr Arthur W. Galston, którego badania doprowadziły do ​​stworzenia Agenta Orange, powiedział kiedyś: „Nic, co robisz w nauce, nie gwarantuje korzyści dla ludzkości. Wierzę, że każde odkrycie jest moralnie neutralne i może być zwrócił się ku konstruktywnym lub destrukcyjnym celom. To nie wina nauki” [źródło: Pearce ].

Dioksyna to nazwa nadana grupie wysoce toksycznych substancji występujących w Agent Orange i niektórych innych herbicydach Agent. Departament Spraw Weteranów Stanów Zjednoczonych twierdził, że Agent Orange miał tylko „drobne ślady” dioksyny (w tym przypadku silnej dioksyny znanej jako TCDD ), ale obszary, w których Agent Orange był rozpylany lub przechowywany, wykazują wysokie stężenie związku. W niektórych rejonach Wietnamu poziom dioksyn we krwi jest dziesiątki razy wyższy od normy [źródło: BBC News ] . Małe dawki dioksyn mogą w rzeczywistości zmniejszać częstość występowania niektórych nowotworów , ale w przypadku wszystkich większych dawek dioksyny wiążą się z licznymi, potencjalnie śmiertelnymi problemami zdrowotnymi.

Światowa Organizacja Zdrowia sklasyfikowała dioksyny jako „znany ludzki czynnik rakotwórczy”, który może uszkadzać podstawowe systemy organizmu, takie jak układ hormonalny, odpornościowy i nerwowy [źródło: WHO ]. Wiąże się to również z poronieniami u kobiet [źródło: Bertazzi i wsp .]. Badania osób narażonych na dioksyny w wyniku wypadków przy pracy wykazały zwiększone ryzyko zachorowania na raka (około 40 procent) [źródło: GreenFacts ]. Badania dioksyn na zwierzętach przyniosły podobne niekorzystne skutki zdrowotne.

Istnieją różne rodzaje dioksyn, z których niektóre pojawiają się naturalnie w środowisku, choć w niewielkich ilościach. Dioksyna powstaje jako produkt uboczny niektórych procesów przemysłowych, zwykle tych, w których coś jest spalane, na przykład wytapiania miedzi lub spalania odpadów. Można go również wytwarzać syntetycznie, jak to miało miejsce podczas wojny w Wietnamie [źródło: Schechner ].

Gdy dioksyny nie są zawarte, przenikają do ziemi i źródeł wód gruntowych, zanieczyszczając lokalną ekologię i stając się częścią łańcucha pokarmowego . Zanieczyszczenie dioksynami ogólnie spadło w ostatnich latach, ponieważ regulacje rządowe spowodowały, że firmy czynią różne procesy przemysłowe czystszymi, ale pozostaje to palącym problemem w Wietnamie [źródło: Fakty dotyczące dioksyn ].

Kiedy ludzie jedzą zwierzęta i rośliny skażone dioksynami, zaczyna ona gromadzić się w ich tkance tłuszczowej , ponieważ trucizna jest rozpuszczalna w tłuszczach. Każdy ma w swoim ciele przynajmniej niewielką ilość dioksyn. Nie wiadomo, jak długo trwa rozproszenie dioksyny. Niektóre formy dioksyn mają okres półtrwania trwający siedem lat lub dłużej, ale nowsze badania pokazują, że dioksyny w dużych stężeniach rozkładają się znacznie dłużej [źródło: Fakty dotyczące dioksyn ]. A kiedy dioksyna przenika do gleby, jej okres półtrwania znacznie się wydłuża [źródło: Fakty dotyczące dioksyn ].

Skutki działania dioksyn widać wyraźnie w przypadku ukraińskiego polityka Wiktora Juszczenki, który został otruty dioksynami, ale przeżył. Po otruciu wygląd Juszczenki zmienił się dramatycznie. Jego niegdyś młodzieńcza twarz została pokryta dziobami, bliznami i pociemniała na niesamowity zielonoszary. Miał straszny ból w torsie, częściowo z powodu zmian, które przyczyniły się do powstania blizn na twarzy. To niesamowite, że w ogóle przeżył. Jego poziom dioksyn we krwi był 6000 razy wyższy od normy, co jest drugą najwyższą wartością odnotowaną u człowieka [źródło: CBC News ]. Wyzdrowiał, a niektóre blizny na jego twarzy zniknęły, ale niektóre dioksyny prawdopodobnie będą nadal znajdować się w jego ciele przez kilka lat.

Potężni agenci

Agent Pink i Agent Purple, których miliony galonów spryskano w Wietnamie, były prawdopodobnie bardziej zabójcze niż Agent Orange. Agent Purple miał ponad trzykrotnie wyższą zawartość dioksyn niż Agent Orange [źródło: Wright ].

Istnieje wiele kontrowersji i debat na temat rzeczywistych skutków zdrowotnych Agenta Orange. Instytut Medycyny Narodowej Akademii Nauk twierdził, że istnieje „powiązanie” między Agentem Orange a niektórymi rodzajami raka . Niektórzy, jak na przykład firmy chemiczne, które stoją w obliczu procesów sądowych, twierdzą, że nie ma sposobu, aby ostatecznie ocenić, czy problem zdrowotny został spowodowany przez Agent Orange, czy zawarte w nim dioksyny [źródło: Glaberson ]. Ale obszary w Wietnamie, gdzie użyto Agent Orange, wykazywały i nadal wykazują wysoki wskaźnik niektórych chorób, wad wrodzonych i nowotworów.

Niektórzy Wietnamczycy, którzy mieli bezpośredni kontakt z Agentem Orange, szybko rozwinęli podrażnienia skóry, które przekształciły się w zmiany i guzy. Inni przypisują swoje nowotwory i wielokrotne poronienia mieszkaniu na obszarach spryskanych herbicydem [źródło: Glaberson ]. Ogromna liczba chorych weteranów w Wietnamie, zwłaszcza tych, którzy mieli do czynienia z Agentem Orange i wietnamskich cywilów, praktycznie wyeliminowała wszelkie inne możliwe przyczyny. Ponadto wielu Wietnamczyków ma we krwi bardzo duże ilości dioksyn , nawet 200 razy wyższe niż normalne [źródło: Hitchens ]. Toksyczność tej substancji nie jest kwestionowana.

Wśród wielu komplikacji związanych z Agent Orange i dioksynami są:

W 1978 roku Administracja Weteranów ustanowiła program mający na celu radzenie sobie z weteranami narażonymi na działanie Agenta Orange. VA twierdzi, że przeprowadził badania zdrowotne na 315 000 weteranów [źródło: Veterans Administration ]. Ze względu na trudności związane z testowaniem chorób wywołanych przez Agent Orange, „VA zakłada narażenie weteranów na Agent Orange” [źródło: Veterans Administration ]. Niektórzy weterani, którzy służyli w Korei w 1968 i 1969, również byli narażeni na działanie Agenta Orange, chociaż podobno to opryskiwali koreańscy żołnierze [źródło: Veterans Administration ]. Ci i inni weterani, którzy mogli być narażeni na działanie toksycznych herbicydów, kwalifikują się do opieki zdrowotnej w VA.

VA rozpoznaje wiele z wyżej wymienionych schorzeń związanych z ekspozycją Agent Orange. Weterynarze mogą otrzymać odszkodowanie z tytułu opieki zdrowotnej i niepełnosprawności za urazy lub problemy zdrowotne związane ze służbą w wojsku, w tym ekspozycją Agent Orange. VA zapewnia również opiekę medyczną dla dzieci weteranów Wietnamu, których problemy zdrowotne wydają się być spowodowane przez Agent Orange (liczni weterani wojny w Wietnamie mieli dzieci z wadami wrodzonymi, które najwyraźniej można przypisać kontaktowi ojca lub matki z Agent Orange).

Na następnej stronie przyjrzymy się niektórym procesom sądowym i próbom naprawienia szkód wynikających z użycia Agenta Orange.

Powodowie amerykańscy i wietnamscy złożyli wiele pozwów w sądach amerykańskich, domagając się odszkodowania za kontakt z Agentem Orange. Aby uchronić się przed roszczeniami o wykroczenia, rząd Stanów Zjednoczonych zastosował doktrynę immunitetu suwerennego , zgodnie z którą rząd nie może być pozwany, nawet w przypadku domniemanego zaniedbania. W procesach sądowych przeciwko Stanom Zjednoczonym dotyczących testów atomowych i Agent Orange Sąd Najwyższy podtrzymał legalność immunitetu suwerennego.

Ustawa o roszczeniach deliktowych z 1946 r. nałożyła ograniczenia na immunitet suwerenny, ale na podstawie brzmienia prawa i późniejszych orzeczeń Sądu Najwyższego wyrzeźbiono pewne luki. Prawo chroni przed „uznaniowymi” działaniami rządu, a Sąd Najwyższy orzekł przeciwko powodom w sprawach dotyczących weteranów wojskowych [źródło: Taylor ].

Niektóre procesy sądowe oskarżyły firmy chemiczne o zbrodnie wojenne za sprzedaż agenta Orange wojsku. Pozwy te generalnie twierdzą, że firmy takie jak Dow, Monsanto, Hercules i Diamond Shamrock wiedziały więcej, niż wtedy ujawniały, o niebezpieczeństwach związanych z herbicydem. W 1984 roku w sądzie amerykańskim rozstrzygnięto masowy pozew zbiorowy. Siedem amerykańskich firm zgodziło się zapłacić łącznie 180 milionów dolarów 291 000 ludziom, głównie weteranom wojny w Wietnamie [źródło: Glaberson ]. Ostateczne rozliczenie wraz z odsetkami wyniosło około 240 mln USD [źródło: AP ].

Po tej ważnej ugodzie pojawiły się inne pozwy. Niektórzy z tych powodów twierdzą, że przegapili pierwszy pozew zbiorowy. Inni twierdzą, że mają prawo do pozwu, ponieważ obecnie dostępnych jest więcej informacji na temat niebezpieczeństw Agent Orange i dioksyn. W swojej obronie firmy chemiczne zwykle oferują niektóre z następujących twierdzeń [źródło: Glaberson ]:

­In recent Agent Orange lawsuits, courts have ruled that chemical companies aren't liable because they were government contractors [source: Graybow]. One attorney, representing Vietnamese plaintiffs, said that these decisions may herald the end of Agent Orange-related lawsuits. But human rights and victims groups continue to lobby the U.S. to pay for dioxin cleanup in Vietnam, citing the precedent of the U.S. government paying for mine removal in Vietnam.

No longer in use, Agent Orange remains a powerful symbol. Although the United States and Vietnam have normalized relations, Agent Orange and its cleanup are still contentious issues. Dioxin has dissipated in many areas, but concentrations of the poison are still high in some regions, particularly where South Vietnamese and U.S. soldiers stored Agent Orange.

Much of the Vietnamese countryside has regrown, in part because of reforestation efforts by local and international groups. Because dioxin cleanup is potentially very expensive, one activist has tried to implement cheaper, low-tech solutions in highly contaminated areas by planting "fences" of trees. These makeshift fences do more than protect villagers from dioxin. They also provide a potential source of income from products derived from the trees.

The health effects of Agent Orange truly form the core of its legacy. Numerous people in Vietnam still say that Agent Orange has irreparably damaged their health, killed friends and relatives, and caused birth defects and health problems in their children. One man told BBC News that Agent Orange essentially destroyed his legs and gave him chronic headaches [source: BBC News]. One of his sons also suffers from headaches, while another of his children died from complications related to birth defects.

Areas sprayed with Agent Orange show a much higher incidence of the serious health problems previously discussed. For example, the town of Ben Tre has 140,000 residents; the Red Cross estimates that 58,000 of them have suffered adverse health effects because of Agent Orange [source: Hitchens]. Overall, an estimated 1 million out of 84 million Vietnamese have been poisoned by Agent Orange, and children continue to be born with birth defects likely caused by the herbicide [source: Hitchens]. There is no consensus as to how lo­ng dioxin will remain in the soil in Vietnam, but without a large-scale cleanup, the next generation of Vietnamese children likely will be subject to some of the same health problems that their parents and grandparents have faced.

Wielu amerykańskich weteranów wojny w Wietnamie nadal cierpi na problemy zdrowotne, z których część przenosi się na ich dzieci. Być może żadna historia Agenta Orange nie jest kompletna bez omówienia Elmo R. Zumwalta Jr., admirała marynarki wojennej, który dowodził siłami morskimi w Wietnamie i któremu przypisuje się pomoc w zakończeniu dyskryminacji rasowej i płciowej w marynarce wojennej [źródło: Goldstein ].

Podczas wojny w Wietnamie Zumwalt martwił się o snajperów w delcie Mekongu. Kazał spryskać Agenta Pomarańczowym, aby pozbawić snajperów osłony. Przypadkowo syn admirała Zumwalta, porucznik Elmo Zumwalt III, dowodził łodzią, która działała w delcie Mekongu. W wieku 42 lat Elmo Zumwalt III zmarł na raka, prawdopodobnie spowodowanego ekspozycją na dioksyny. Jego syn, Elmo IV, miał poważne trudności w nauce.

Kiedy oboje jeszcze żyli, Zumwalts II i III napisali wspólnie książkę, w której uznali prawdopodobny związek między narażeniem na agenta Orange a problemami zdrowotnymi w rodzinie. Admirał Zumwalt powiedział, że nie żałuje, że zamówił Agent Orange – w tamtym czasie powiedziano mu, że herbicyd nie stanowi zagrożenia dla zdrowia – ale problemy jego syna i wnuka prześladują go codziennie [źródło: Goldstein ] . Obaj Zumwalty wskazali, że użycie Agenta Orange do oczyszczenia gęstej dżungli wzdłuż delty Mekongu pomogło w walce ze snajperami i znacznie zmniejszyło liczbę ofiar amerykańskich żołnierzy. Później admirał Zumwalt opowiadał się za odszkodowaniami dla ofiar agenta Orange.

Aby uzyskać więcej informacji o Agent Orange i powiązanych tematach, przewiń łącza na następnej stronie.

­

Powiązane artykuły HowStuffWorks

Więcej świetnych linków

Źródła

­