Jak działają naukowcy bez granic

Nieżyjący już Carl Sagan opisał naukę jako „świecę w nawiedzonym przez demony świecie”. Dzisiaj większość rozwiniętego świata promienieje iluminacją nauki, a przyszłość zapowiada się jaśniej, gdy nauka i technologia będą wykładniczo poprawiać codzienne życie. Jednak wciąż istnieją rozległe regiony na planecie, w których panują cienie przesądów, sporów, ubóstwa i zanieczyszczenia.

Odpowiedź nieuchronnie wydaje się prosta: dlaczego nie podzielić się naukową potęgą krajów rozwiniętych z tymi w krajach rozwijających się. Na szczęście Organizacja Narodów Zjednoczonych i różne grupy pomocowe pracują właśnie nad tym, dostarczając pieniądze, towary i niezbędną technologię tym, którzy ich potrzebują. Założona w 1971 r. firma Doctors Without Borders dostarcza wysoko wyszkolony personel medyczny osobom potrzebującym ich specjalistycznej wiedzy. Teraz nowa organizacja zamierza zrobić to samo z umysłami i zasobami naukowymi.

Naukowcy bez granic (SWB) są często określani jako międzynarodowy swat, łączący umysły naukowców z problemami w krajach rozwijających się. Jeśli jakaś wioska w Sudanie potrzebuje metody odzyskiwania zanieczyszczonych studni, być może w Stanach Zjednoczonych jest chętny naukowiec z pomysłami na rozwiązanie problemu. Jeśli w Ghanie jest klinika medyczna, która potrzebuje nowego sprzętu, może istnieć japoński szpital z nadwyżką zasobów.

Jak sama nazwa wskazuje, SWB istnieje po to, aby przełamywać polityczne, geograficzne i ekonomiczne bariery między wyzwaniami w świecie rzeczywistym a wieloma naukowymi umysłami i zasobami, które mogą pomóc w ich rozwiązaniu.

W tym artykule przyjrzymy się historii i organizacji Naukowców bez Granic, a także wyjaśnimy, jak możesz się zaangażować.

Wprowadzenie nowoczesnej technologii do rozwijającego się świata nie jest nowym pomysłem. Dopóki kultury napływały z innych regionów, na dobre lub na złe, przywozili ze sobą swoje pomysły. Jednak znaczna część tego napływu nie miała na celu promowania zrównoważonego rozwoju ani nawet poprawy lokalnej jakości życia, zwłaszcza gdy był napędzany przez kolonializm i pragnienie zasobów naturalnych. W przeciwieństwie do tego odgórnego modelu wprowadzania nauki na trudne obszary, naukowcy bez granic (SWB) stosują metodę oddolną, pracując nad budowaniem naukowo wzmocnionego, zrównoważonego świata.

Nasiona SWB sięgają 1817 roku i założenia Nowojorskiej Akademii Nauk (NYAS). Podobnie jak inne akademie naukowe, NYAS przyciągnęła zaangażowanie elity naukowej, ale zapraszała również osoby jedynie zainteresowane naukami ścisłymi. Jak sama nazwa wskazuje, początkowo była to instytucja Nowego Jorku i dla Nowego Jorku, ale wkrótce przekształciła się w społeczeństwo globalne, przyciągając tak znanych członków, jak prezydent USA Thomas Jefferson, Anglik Charles Darwin i Francuz Louis Pasteur.

Dziś NYAS ma ponad 24 000 członków w 140 krajach [źródło: NYAS ]. Utrzymuje liczne sojusze akademickie i korporacyjne, a także globalne partnerstwa z tak znanymi organizacjami, jak Fundacja Nobla i Organizacja Narodów Zjednoczonych. NYAS prowadzi potrójną kampanię: aby poszerzyć wiedzę naukową na całym świecie, pomóc w rozwiązywaniu głównych globalnych wyzwań opartych na nauce i zwiększyć liczbę osób poinformowanych naukowo.

NYAS angażuje się w szereg działań zmierzających do realizacji tych celów, a 12 maja 2008 r. wykorzystała swoje partnerstwa i 300 000 dolarów dotacji na nasiona od Fundacji Merricka, aby utworzyć „Naukowców bez granic”. Głównym celem tego przedsięwzięcia jest ułatwienie lepszego łączenia umysłów naukowych, zasobów i potrzeb między światem rozwijającym się i rozwiniętym – wirtualną społecznością mającą na celu oświecenie bardziej zacienionych zakątków globu nauką.

Interaktywna witryna internetowa i baza danych SWB umożliwiają naukowcom i instytucjom naukowym pracującym w dziedzinie rolnictwa, ochrony środowiska i zdrowia dzielenie się wiedzą i zasobami. Ułatwia to nie tylko połączenia między różnymi kontynentami i krajami – takimi jak Afryka i Europa, ale także między różnymi częściami kontynentu lub kraju. Na tym polega piękno ustanowienia interaktywnej sieci udostępniania: uczestnicy mogą tworzyć własne połączenia, zamiast polegać na dyktowaniu wszystkiego większej organizacji.

Już teraz Naukowcy bez Granic mogą się pochwalić około 950 członkami z całego świata. Są to osoby, organizacje i projekty, z których każda wymieniona jest według lokalizacji biura, obszarów specjalizacji oraz obszarów, w których pracują lub chcą pracować. Witryna zawiera również listę ponad 1200 osób, organizacji i projektów, które mają określone potrzeby.

Usługi i potrzeby wymienione na stronie są bardzo zróżnicowane i obejmują wszystkie aspekty projektów rolniczych, środowiskowych i zdrowotnych. Na przykład tylko w obszarze zdrowia publicznego wiele dziedzin potrzebuje doradców lub tłumaczy, aby pomóc edukować społeczności na temat chorób. Inne obszary potrzebują pomocy w naprawie uszkodzonego sprzętu medycznego lub pojazdów, które umożliwią im dystrybucję opieki zdrowotnej. W wielu przypadkach instytucje badawcze i akademie potrzebują ekspertyz zagranicznych naukowców.

Baza danych SWB stale się rozrasta, a zaangażowanie jest łatwe. Wszystko, co musisz zrobić, to odwiedzić witrynę internetową, założyć bezpłatne konto i wypełnić wszystkie istotne dane dotyczące swojej wiedzy, tego, co możesz zaoferować oraz regionów, w których chciałbyś lub chcesz pracować. Podobnie, rejestracja w celu korzystania z globalnych zasobów zgromadzonych w witrynie jest równie łatwa. Naukowcy bez granic starają się przedstawić światowe potrzeby naukowe i zasoby, aby wszyscy mogli je zobaczyć, umożliwiając strategiczne rozmieszczenie kapitału naukowego ludzkości. W miarę postępów projektu skataloguje się również jego historie sukcesu.

Globalizacja nauki wciąż jednak napotyka na wiele przeszkód. Na przykład obecne przepisy wizowe i eksportowe Stanów Zjednoczonych są zakorzenione w polityce lat 50., podobno utrudniając przepływ zagranicznych ekspertów do kraju, a jednocześnie ograniczając lub zakazując publikacji naukowych lub eksportu, który mógłby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego [źródło: Kaplan ]. Krytycy zarzucają, że ten i podobne przepisy stanowią poważną przeszkodę dla pozytywnego dzielenia się nauką, jakie reprezentuje SWB.

Zapoznaj się z linkami na następnej stronie, aby dowiedzieć się jeszcze więcej o Naukowcach bez granic i wielu problemach, które starają się rozwiązać.

Inne rzeczy bez granic

Lekarze i naukowcy nie są jedynymi zawodami, które czasami kojarzą się ze zwrotem „bez granic”. Wśród innych organizacji mających na celu pomoc ludziom pomimo barier geograficznych, ekonomicznych i politycznych są: Nauczyciele bez granic, inżynierowie bez granic, matki bez granic, prawnicy bez granic, słowa bez granic, budowniczowie bez granic, reporterzy bez granic, socjologowie bez granic, piłka nożna bez granic Granice, a nawet klauni bez granic.

Powiązane artykuły

Źródła