Jak działają strupy porodowe

Niewiele jest osób, które budzą tyle kontrowersji, co łamistrajek pracowniczy – pracownik związkowy , który wraca do pracy bez pozwolenia ze strony związku, lub pracownik niezrzeszony, który potrzebuje pracy i jest gotów znosić drwiny, groźby, a nawet przemoc. od napastników. W obu przypadkach jest śmiertelnym wrogiem związku zawodowego, organizacji, która ma chronić interesy pracowników przed możliwą tyranią kierownictwa. Jedyną prawdziwą bronią związku zawodowego jest strajk, a łamistrajscy robotnicy czynią strajk bezużytecznym. Dla pracodawców, którzy chcą rozbić związki, jedną z ich największych broni jest łamistrajek.

Termin „parch” został po raz pierwszy użyty w XIII wieku w znaczeniu paskudnej, swędzącej choroby skóry lub strupu, który tworzy się na ranie. W 1806 słowo „łamigłówka” zyskało swoje obecne znaczenie – łamistrajk, który dobrowolnie przekracza linię pikiet [źródło: Lexicon of Labor , Online Etymology Dictionary ]. W Anglii strupy są również nazywane „czarnymi nogami”.

Czytaj dalej, aby lepiej zrozumieć związek między związkami zawodowymi a łamistrajkami, aby usłyszeć o niektórych z najsłynniejszych konfliktów łamistrajków i dowiedzieć się, czy rzeczywiście istnieje pozytywna strona pracy łamistrajkami.

1. Związki, strajki i łamistrajki
2. Słynne strajki
3. Argumenty przeciwko pracy łamistrajków
4. Zastępowanie pracowników związkowych

Na przełomie XIX i XX wieku robotnicy przemysłowi na całym świecie osiągnęli punkt krytyczny. Sfrustrowani niebezpiecznymi warunkami pracy, niskimi zarobkami i zerowym bezpieczeństwem pracy, zebrali się, by stworzyć pierwsze związki zawodowe. Podczas gdy skargi jednego, dwóch lub dziesięciu pracowników mogą być łatwo zignorowane przez kierownictwo, zjednoczony głos tysięcy pracowników domagał się uwagi.

Związki zawodowe opierają się na zasadzie rokowań zbiorowych . Negocjacje zbiorowe polegają na negocjacjach między pracodawcą a grupą pracowników, zwykle reprezentowaną przez związek. Kiedy to działa, układy zbiorowe są dobre zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. Pracownik otrzymuje lepszą pensję, rozsądny harmonogram i świadczenia zdrowotne , a pracodawca jest zwolniony z ciężaru indywidualnych negocjacji z każdym pracownikiem. Ale kiedy układy zbiorowe nie działają, dostajesz strajk.

Praca łamistrajków może całkowicie podważyć siłę związku zawodowego. Kluczem do udanego strajku jest udział każdego członka związku. Jeśli połowa pracowników pozostanie w tyle – lub zostanie zastąpiona przez pracowników niezrzeszonych – kierownictwo nadal może utrzymać fabrykę i czekać, aż strajkujący będą wystarczająco zdesperowani, by zaakceptować jej warunki. Kiedy łamistrajki wypełniają miejsca pracy, strajkujący pracownik ma dwie możliwości – albo wrócić do pracy w tych samych starych warunkach, albo poszukać nowej pracy.

Strupy, zwane również pracownikami zastępczymi, są legalne w większości części świata. W Stanach Zjednoczonych Narodowa Ustawa o Stosunkach Pracy (NLRA) z 1935 r. ustanawia ścisłą ochronę związków zawodowych, ale pozwala pracodawcom na stałe zastępowanie strajkujących pracowników, jeśli strajk opiera się na zyskach ekonomicznych [źródło: Słownik prawny ]. W niedawnej sprawie VII Sąd Okręgowy orzekł, że pracodawca może nawet odmówić ponownego zatrudnienia strajkujących pracowników, jeśli ich miejsca pracy są zajęte przez stałych zastępców, co jeszcze bardziej podcina siłę akcji strajkowych [źródło: Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych ]. Jednak w kanadyjskich prowincjach Kolumbii Brytyjskiej i Quebecu zatrudnianie łamistrajków w żadnych okolicznościach jest nielegalne [źródło: Kanadyjski Kongres Pracy ].

W ciągu ostatnich dwóch stuleci łamistrajkowie odegrali kluczową rolę w niektórych z najsłynniejszych i najbardziej brutalnych strajków robotniczych na świecie. Przeczytaj o nich więcej w następnej sekcji.

Imigranci, outsourcing i łamistrajkowie

Niektórzy członkowie związku uważają zatrudnianie nielegalnych imigrantów za formę łamistrajków. Argumentem jest, że nielegalni imigranci czasami przyjmują pracę za niższe zarobki i niebezpieczne warunki pracy, co pozwala pracodawcom ignorować żądania związków zawodowych. To samo roszczenie dotyczy outsourcingu . Na przykład, jeśli pracodawca chce uniknąć płacenia wyższych wynagrodzeń za pracę związkową, może wysłać swoją fabrykę do innego kraju, w którym płace są niższe, a standardy bezpieczeństwa mogą nie być takie same jak w jego kraju.

W 1892 roku miała miejsce seria słynnych strajków w Stanach Zjednoczonych – strajk generalny w Nowym Orleanie, strajk górników miedzi w Idaho i strajk górników węgla w Tennessee – ale żaden nie stał się tak sławny jak strajk przeciwko Homestead. Stalowe imperium Andrew Carnegie w Pensylwanii [źródło: PBS ].

Kierownik zakładu Carnegie'go, Henry Frick, chciał rozbić związek hutników poprzez cięcie płac, sprowokowanie strajku i sprowadzenie łamistrajków. Sprawy nie poszły zgodnie z planem. Robotnicy nie tylko strajkowali, ale fizycznie zajęli hutę, osłaniając ją przed łamistrajkami. Frick wezwał wynajętych strzelców, zwanych detektywami Pinkertona, by stłumić bunt.

W nocy 5 lipca 1892 r. barki z setkami uzbrojonych detektywów Pinkertona płynęły w górę rzeki w kierunku zakładu Homestead. Pinkertonowie spotkali się z gwałtownym oporem. Pod koniec 14-godzinnej strzelaniny zginęło trzech detektywów i dziewięciu pracowników [źródło: PBS ]. Frick wezwał wsparcie wojskowe od gubernatora i został wywieziony do pracy w łamistrajkach. Związek zawodowy hutników w końcu uległ żądaniom Fricka, co odebrało związkom stalowym władzę na dziesięciolecia.

Andrew Carnegie nigdy nie doszedł do siebie po tragicznych wydarzeniach w Homestead, mówiąc później: „… ale zrobiono fałszywy krok, próbując prowadzić Homestead Works z nowymi ludźmi. Jest to test, któremu robotnicy nie powinni być poddawani. Oczekuje się zbyt wiele biednych ludzi, aby stać z boku i patrzeć, jak ich praca jest wykonywana przez innych”.

Niektóre z największych i najdłuższych strajków w historii zostały ostatecznie osłabione przez łamistrajków. Na początku lat 90. XIX wieku kilka głównych związków zawodowych Australii, w tym te reprezentujące górników, robotników morskich i strzyżących wełnę, rozpoczęło strajk, aby uzyskać wyższe płace, bardziej sprawiedliwe traktowanie i prawo do organizowania się [źródło: Armstrong ].

Szefowie sprowadzili łamistrajków – których było mnóstwo ze względu na powszechne bezrobocie – i doszło do wielu gwałtownych starć między strajkującymi robotnikami a ich zastępcami. Strajk morski załamał się pod ciężarem łamistrajków, a strajk kombajnów przerodził się w zbrojne konfrontacje i ciągnął się przez lata, zanim w końcu również zakończył się niepowodzeniem.

Masakra Herrin jest jedną z najsłynniejszych tragedii w historii. 22 czerwca 1922 r. strajk górników w mieście Herrin w stanie Illinois otoczył kopalnię pełną nieuzwiązkowionych strupów. Uzbrojeni w karabiny i narzędzia rolnicze strajkujący obiecali, że jeśli łamistrajkowie się poddadzą, zostaną bezpiecznie wyprowadzeni poza miasto. Zamiast tego strupy zostały przemaszerowane przez Herrin i do lasu, gdzie 20 z nich zostało zamordowanych, a inni poważnie ranni [źródło: Encyclopedia Britannica ]. Ława przysięgłych uniewinniła wszystkich strajkujących.

W następnych dwóch rozdziałach przyjrzymy się zarówno negatywom, jak i pozytywom pracy parcha.

Strupy i sporty wyczynowe

Piłkarze National Football League (NFL) zastrajkowali w 1987 r., kiedy właściciele odmówili poluzowania zasad wolnej agencji w swoich umowach. Przez trzy tygodnie właściciele wystawiali łamistrajków, którzy zarabiali 4000 dolarów na grze. Fani zareagowali z niesmakiem, nazywając niektóre z nowych drużyn Washington Scab-Skins, Chicago Spare Bears i San Francisco Phony-Niners [źródło: Diaz ].

Piłkarze Major League Baseball (MLB) strajkowali w połowie sezonu 1994, kiedy odmówili przyjęcia limitu pensji. Reszta sezonu, w tym World Series, została odwołana. Kiedy nie osiągnięto jeszcze porozumienia przed rozpoczęciem wiosennych treningów w 1995 roku, wiele drużyn wystawiało zastępczych zawodników wywodzących się z nieletnich i sportowców amatorów. Strajk zakończył się przed oficjalnym rozpoczęciem sezonu 1995, ale wielu zastępców w końcu grało w zawodową piłkę, chociaż nadal nie wolno im wstępować do związku [źródło: Baseball Almanac ].

Argumenty przeciwko pracy łamistrajków trwają do dziś. Jak wspomnieliśmy wcześniej, istnienie parcha jest stałym zagrożeniem dla opłacalności rokowań zbiorowych. Na nieszczęście dla związków, popularność stałych pracowników zastępczych od lat rośnie. W całych Stanach Zjednoczonych działają duże firmy zatrudniające pracowników, które specjalizują się w udzielaniu pomocy w nagłych wypadkach podczas strajków, a sądy coraz częściej opowiadają się po stronie pracodawców w przypadkach, gdy strajkujący robotnicy wracają do pracy, aby przekonać się, że ich miejsca pracy zostały na stałe obsadzone przez łamistrajków.

Przed 1981 r. żaden duży przemysł w USA nie zatrudniał stałych zastępców podczas strajku, mimo że prawo im na to pozwalało [źródło: Schlach ]. Punktem zwrotnym był strajk federalnych kontrolerów ruchu lotniczego [źródło: Kilborn ]. Kiedy w 1981 r. 11500 kontrolerów ruchu lotniczego odeszło z pracy, prezydent Ronald Reagan ogłosił strajk nielegalny i wezwał do zwolnienia wszystkich strajkujących pracowników i stałego zastąpienia ich łamistrajkami. Decyzja Reagana była ogromnym ciosem w siłę związków. W dziesięcioleciach poprzedzających strajk kontrolerów ruchu lotniczego w USA miało miejsce średnio 300 poważnych strajków robotniczych rocznie. Do 2006 r. średnia spadła do mniej niż 30 rocznie [źródło: Schlach]. Lekcja: strupy sprawiają, że uderzenia są nieskuteczne.

Inną negatywną stroną pracy łamistrajków – dla związków zawodowych, pracodawców i konsumentów – jest to, że niektórzy pracownicy zastępczy zostali oskarżeni o wytwarzanie produktów niższej jakości, a nawet niebezpiecznych. Najbardziej znanym przypadkiem jest wycofanie opon Bridgestone-Firestone z końca lat 90-tych. Według niezależnego badania, znaczna liczba opon wyprodukowanych przez pracowników zajmujących się wymianami w planie Firestone w Decatur w stanie Illinois w latach 1994 i 1995 była wadliwa i miała potencjalnie śmiertelne oddzielenie bieżnika. Jedna na 400 opon wyprodukowanych w Decatur podczas strajku została zwrócona do 2000 roku [źródło: Krueger ].

Ze względu na głęboką niechęć, jaką niektórzy strajkujący mają do łamistrajków, ludzie, którzy przekroczą linie pikiet, mogą stanąć w obliczu wielkiego niebezpieczeństwa. Niemal każdy większy strajk robotniczy XIX i początku XX wieku zawiera opowieści o ranach, torturach, a nawet śmierci strupów z rąk strajkujących robotników.

Artykuł w New York Times z 1910 r. opisuje warunki podczas strajku hydraulików w Paryżu. Łamacze strajków byli zatrzymywani przez funkcjonariuszy związkowych, którzy ich bili, okradali i zmuszali do wstąpienia do związku [źródło: The New York Times ]. Podczas strajku brytyjskich górników na początku lat 80. gwałtowne starcia między górnikami a policją nasiliły się, gdy zamiast nich sprowadzono autobusy łamistrajków. Opinia publiczna zwróciła się przeciwko związkowi, gdy dwóch strajkujących górników zrzuciło 45-funtowy (20,4-kilogramowy) blok cementu na samochód łamistrajka, zabijając kierowcę [źródło: BBC ]. Ostatnio kierowca ciężarówki łamistrajków w Hiszpanii został poważnie poparzony, gdy strajkujący podpalili jego pojazd [źródło: Mail Online ].

Niektórzy strajkujący nauczyciele i pielęgniarki grozili i zastraszali kolegów, którzy przekraczają linię pikiet. W 2007 roku strajkujący nauczyciel został zmuszony do zamknięcia strony internetowej, na której zamieścił zdjęcia nauczycieli, którzy przekroczyli linię pikiet, sugerując, że łamiący strajki zapłacą za swoje działania [źródło: Noceda ].

Pomimo argumentów przeciwko pracy łamistrajków, niektórzy eksperci twierdzą, że strupy mogą również służyć pozytywnemu celowi. Przeczytaj więcej w następnej sekcji.

Nie znasz Jacka?

Amerykański pisarz Jack London nie był fanem łamistrajków. Oto fragment jednej z jego wielu poetyckich diatryb przeciw strupom: „Po tym, jak Bóg wykończył grzechotnika, ropuchę i wampira , pozostała mu jeszcze straszna substancja, z której zrobił strup. korkociągowa dusza, wodny mózg i połączenie galaretki i kleju."

Udane relacje między robotnikami związkowymi a pracodawcami opierają się na delikatnej równowadze sił. Niektórzy pracodawcy postrzegają prawo do zatrudniania łamistrajków jako sposób na utrzymanie tej równowagi. Mówią, że łamistrajki są niezbędnymi kartami przetargowymi przy stole negocjacyjnym do zwalczania nieuczciwych żądań związkowych .

Ten argument jest trudny do przełknięcia dla wielu związkowców, ale jest w nim pewna logika, szczególnie w przypadku mniejszych firm [źródło: Lemay ]. Wyobraź sobie fabrykę w wiejskim stanie Michigan. Czasy ekonomiczne są ciężkie, a fabryka ledwo przynosi zysk. Związek, zdenerwowany tym, że płace nie wzrosły od lat, wzywa do strajku. Teraz firma jest w jeszcze trudniejszej sytuacji ekonomicznej. Przy zatrzymanej produkcji traci się setki tysięcy dolarów dziennie, a jedynym sposobem na powrót pracowników do pracy jest spełnienie ich wymagań.

Poprzez tymczasowe zastępowanie pracowników związkowych, mała firma może wygenerować pewien dochód, podczas gdy negocjacje ze związkiem będą kontynuowane. Część presji ekonomicznej fabryki została zniesiona, dzięki czemu obie strony mogą zbliżyć się do stołu negocjacyjnego na równych warunkach.

Można również argumentować, że istnienie łamistrajków może faktycznie stanowić ochronę dla pracowników związkowych. Powiedzmy, że nagle stało się nielegalne zatrudnianie pracowników na zastępstwo – ustawodawstwo, które od lat proponowano w USA i Kanadzie. Gdybyś prowadził tę fabrykę w Michigan, zrobiłbyś wszystko, co w twojej mocy, aby ograniczyć kontakt ze związkami zawodowymi [źródło: Lemay ]. Im więcej pracowników związkowych zatrudnisz, tym większe ryzyko, jeśli zastrajkują. A bez możliwości zatrudniania pracowników na zastępstwo będziesz musiał ugiąć się przed żądaniami związku, nawet jeśli uważasz, że są przesadne.

Innym argumentem przemawiającym za pracownikami zastępczymi jest tak zwana „teoria testów rynkowych”, która opiera się na zasadach podaży i popytu [źródło: Ferrara ]. Oto jak to działa: amerykańskie prawo zezwala firmie na zatrudnianie stałych pracowników zastępczych tylko w przypadku strajku ekonomicznego lub strajku płacowego – a nie strajku opartego na pracownikach poszukujących większych świadczeń lub zarzucających niesprawiedliwe traktowanie. Jeśli związek ogłosi strajk, prosząc o uczciwą podwyżkę płac, pracodawca będzie miał trudności ze znalezieniem pracowników na zastępstwo, którzy będą pracować za pensję poniżej rynkowej. Jeśli jednak związek zażąda nadmiernej lub ponadrynkowej podwyżki, pracodawca z łatwością znajdzie zastępców chętnych do zaakceptowania niższej, ale rozsądnej ceny rynkowej.

Teoria testu rynkowego dowodzi, że bez możliwości zatrudniania stałej zastępczej siły roboczej związki będą miały monopol, który podniesie płace tak daleko poza godziwą wartość rynkową, że pracodawcy nie będą już mogli prowadzić działalności [źródło: Ferrara ].

Jak widzieliśmy, sporo kontrowersji i zagrożenia fizycznego otaczają strupy porodowe. Aby uzyskać więcej informacji na temat łamistrajków, strajków i związków zawodowych, skorzystaj z linków na następnej stronie.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków

Źródła