Jak nie zawstydzać swojej Tween

Kończysz rozmowę ze sprzedawcą i sięgasz po rękę 10-latka. Wyrywa go z twojego uścisku i jęczy: „Mamo, zawstydzasz mnie!” W twoim umyśle zachowywałeś się zupełnie normalnie. Rozmawiałeś, a teraz chcesz wziąć chłopca za rękę. Co się stało? Och, zgadza się. Twój syn jest nastolatkiem.

Ach, dwanaście lat. Jednego dnia twoje dzieci uwielbiają być z tobą, następnego wstydzą się, że rozmawiałeś z kobietą w sklepie. Co się dzieje z twoim dzieckiem i dlaczego nagle stałeś się złym facetem?

Jeśli masz od 8 do 12 lat, masz nastolatkę. Kiedyś uważano, że nie jest tak ważny jak wczesny rozwój lub okres dojrzewania, ten okres jest w rzeczywistości bardzo ważnym okresem w życiu Twojego dziecka. W ciągu dwunastu lat Twoje dziecko zaczyna tworzyć własną tożsamość. Nawiązuje własne przyjaźnie i zaczyna się uczyć, że być może rodzice nie mają odpowiedzi na wszystko.

Teraz, gdy Twoje dziecko dorasta, nie chce być traktowane jak dziecko. Może to być trudne przejście nie tylko dla Twojego dziecka, ale także dla Ciebie. Przyzwyczaiłeś się dbać o wszystkie jego potrzeby, ale teraz, kiedy jest w stanie robić więcej samodzielnie, chce przejąć kontrolę nad swoim życiem. On również nadal chce twojej miłości i uwagi, a znalezienie sposobu na zrównoważenie tych dwóch może być dla niego trudne.

Poza nauką wyrażania się emocjonalnie, nastolatki uczą się również trudniejszych rzeczy w szkole i zaczynają pracować nad bardziej zaangażowanymi projektami, które wymagają nauki zarządzania czasem . Przyjmowanie trudniejszych prac domowych może być trudną walką dla wielu nastolatków.

Gdy nadchodzi okres dojrzewania, stale zmieniające się hormony, które mogą powodować nagłe zmiany w zachowaniu, mogą doprowadzać Cię do szaleństwa i trudno pamiętać, że twoja nastolatka również próbuje dowiedzieć się, co dzieje się z jego ciałem. Twoje dziecko może czuć się zakłopotane tymi zmianami i zdecydować się na wyładowanie na Ciebie frustracji.

Przyjrzyjmy się Twojemu zachowaniu i zobaczmy, co możesz zrobić, aby pomóc dziecku przejść przez ten etap przejściowy.

Po pierwsze, najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że słowo „rodzic” niekoniecznie oznacza „przyjaciel”. To naturalne, że poczujesz chęć zostania przyjacielem swojego dziecka. Teraz, gdy jest starszy i rozumie więcej, możesz zacząć prowadzić prawdziwe rozmowy z twoją animacją. Jednak to, że możesz rozmawiać ze sobą na innym poziomie, nie oznacza, że ​​nie jesteś jeszcze rodzicem. Twoje dziecko nadal potrzebuje zasad i granic, a ty musisz wyznaczać drogę i egzekwować te zasady.

Pamiętaj, jak to było być nastolatką, a to może pomóc ci zrozumieć, przez co przechodzi twoje dziecko. Skoki hormonalne mogą sprawić, że nastolatek będzie nastrojowy i wrażliwy, a jeśli tak się dzieje, spróbuj zobaczyć, skąd pochodzi.

Wymyśl sposób na rozpoczęcie rozmowy i nakłonienie go, aby otworzył się przed tobą nieco bardziej. Może to zająć trochę praktyki, ponieważ będziesz musiał wymyślić, co powiedzieć, aby dziecko zaczęło mówić. Na tym etapie przetworzenie emocji i przedyskutowanie ich może zająć trochę czasu. Czasami musisz zadać konkretne pytania, które pomogą im uporządkować swoje emocje. Innym razem może lepiej pozwolić im spędzić trochę czasu w samotności, aby mogli samodzielnie zrozumieć swoje uczucia.

Pamiętaj, że twój nastolatek chce być niezależny, ale wciąż szuka akceptacji. Chociaż twoja akceptacja jest kluczowa, on również zwraca się o aprobatę do swojej grupy rówieśniczej. Szczególnie starsze nastolatki mogą odczuwać dużą presję, aby dopasować się do tłumu. Tutaj wkraczasz. Pozwól im wyrażać siebie i odkrywać, kim chcą być, ale także utrzymuj i egzekwuj pewne granice, aby rozumieli swoje ograniczenia.

To są lata, w których Twoje dziecko zaczyna kształtować osobę, jaką będzie, gdy dorośnie. Ważne jest, aby pamiętać, że wszyscy ludzie są różni, więc daj dziecku możliwość odkrywania i odkrywania swoich życiowych pasji.

Wymaga to pozostawienia im trochę miejsca. I nie tylko chcesz dać im przestrzeń do noszenia różnych ubrań lub próbowania nowych zajęć, ale także powinieneś dać im trochę prywatności. Twój syn może nagle umieścić na jej drzwiach napis „Keep Out”. Po prostu szuka trochę miejsca, by dowiedzieć się, kim jest.

Ponieważ tak wiele się zmienia, Twoje dziecko może czuć się zakłopotane i nie będzie chciało rozmawiać o tym, co dzieje się w jego życiu. Ważne jest jednak, aby pozostać w kontakcie z dzieckiem i upewnić się, że czuje się komfortowo, otwierając się na Ciebie. Wypróbuj różne sposoby komunikowania się z nim. Nie zawsze musisz prowadzić długą rozmowę. Zaproponuj grę lub zajęcie, które spodoba się Twojemu dziecku, a dzięki temu możesz mieć możliwość prowadzenia konstruktywnych rozmów.

Kiedy sprawiasz, że Twoje dziecko się przed Tobą otwiera, powinieneś również starać się szanować jego prywatność. Nie gadaj o jego problemach swoim przyjaciołom, a co gorsza, jego przyjaciołom. Naruszyłeś również jego zaufanie, co utrudni dalszą komunikację.

Pamiętaj też, że twoja nastolatka nie czuje się już dzieckiem i nie chce być też traktowana jak dziecko. Może to być trudne dla rodzica, ponieważ twój syn może nagle przestać zasypywać cię uczuciami, tak jak kiedyś. Nie próbuj go wprawiać w zakłopotanie, będąc bardzo czułym. Po prostu bądź tam, kiedy będzie potrzebował uścisku lub pocierania pleców.

Jasne, te lata mogą wydawać się długie, zwłaszcza gdy wiesz, że nastolatki są tuż za nimi. Jeśli jednak zaszczepisz swojemu dziecku dobre wartości w dzieciństwie, te wartości powrócą w wieku dorosłym.

Powiązane artykuły