Kontrola broni i zaniedbanie obowiązków

Nov 29 2022

Podstawowe obowiązki rządu Każdy rząd ma trzy podstawowe obowiązki: 1. Zapewnienie bezpieczeństwa swoim obywatelom.

Podstawowe obowiązki rządu

Każdy rząd ma trzy podstawowe obowiązki:

1. Zapewnienie bezpieczeństwa swoim obywatelom.
2. Świadczenie podstawowych usług, których obywatele nie są w stanie zapewnić sobie sami, takich jak drogi, mosty, porty i podobna niezbędna infrastruktura.
3. Zapewnić system pomocy swoim obywatelom, gdy z przyczyn od nich niezależnych — takich jak podeszły wiek, choroba, niepełnosprawność i wyniszczająca sytuacja ekonomiczna — nie są w stanie zadbać o siebie.

Najstarszym i najbardziej podstawowym z tych obowiązków jest dbanie o bezpieczeństwo obywateli. Ma pierwszeństwo przed jakimkolwiek innym celem istnienia rządu.

Przemoc z użyciem broni: kwestia zdrowia publicznego

Od wielu lat toczy się debata na temat tego, czy masowe strzelaniny, zwłaszcza w szkołach publicznych, stały się uzasadnionym zagrożeniem dla zdrowia publicznego, podobnie jak polio, ospa czy Covid, które jest na tyle poważne, że uzasadnia interwencję rządu.

Na przykład CDC niedawno ogłosiło, że główną przyczyną śmierci dzieci jest przemoc z użyciem broni palnej. W 2020 roku z broni palnej zginęło 4368 dzieci i nastolatków. Gdyby chodziło o polio, ospę lub gruźlicę, czy nasza reakcja byłaby inna? W przypadku polio w latach pięćdziesiątych XX wieku zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, i uczyniliśmy poszukiwanie leku najwyższym priorytetem. Nie było debaty. Nasze dzieci były zagrożone i to było nie do przyjęcia. Jednak szczytowy rok pod względem liczby zgonów na polio wyniósł 3145 w 1952 roku. To o 1223 mniej niż w 2020 roku.

Dzieci umierały na polio, bo nie wiedzieliśmy, co je spowodowało. Nie można było więc temu zapobiec. W rezultacie wydaliśmy niezliczone miliony na znalezienie lekarstwa. Nie mamy takich barier w zmniejszaniu liczby zgonów naszych młodych ludzi z użyciem broni palnej. Znamy przyczynę. Rozwiązanie nie wiąże się z żadnymi kosztami. Więc co nas powstrzymuje? Jeśli zbadano 3145 naszych dzieci umierających na polio, dlaczego jesteśmy obojętni na 4368, które zmarły z powodu broni palnej? Czy są mniej warci niż ci zabici przez wirusa?

Gdzie jest kultura naszego najwspanialszego pokolenia?

Być może już nigdy nie zobaczymy ludzi takich jak Amerykanie z lat czterdziestych i pięćdziesiątych. Przeżyli Wielki Kryzys. Walczyli za swój kraj. Byli niezależni, twardo myślący i bez bzdur. Ich priorytety były proste: na pierwszym miejscu była rodzina i ojczyzna. Nie byli bezmyślnie związani z żadną partią polityczną.

Gdyby trzy tysiące naszych młodych ludzi zginęło od broni palnej w tamtej epoce, nie byłoby debat o prawie do posiadania broni. Zostałyby uchwalone surowe prawa, które mówiłyby: „Możesz posiadać broń. Wszyscy jesteśmy za tym. Ale będziemy mieć prawa, które najpierw będą chronić nasze dzieci, a potem twoje prawo do posiadania broni. Posiadanie broni będzie podlegać przepisom, które zapewnią bezpieczeństwo naszym dzieciom i społecznościom. Okres".

NRA pomógł napisać pierwsze przepisy dotyczące kontroli broni

Wraz z wejściem w życie prohibicji przestępcy zaczęli przejmować kontrolę nad czarnym rynkiem alkoholu. Konkurencja między różnymi syndykatami przestępczymi o kontrolę nad lukratywnymi kanałami dystrybucji doprowadziła do stale rosnącej fali przemocy gangów trwającej prawie 20 lat. Wskaźnik morderstw wzrósł z 5,6 na 100 000 do prawie 10, co oznacza wzrost o 78%. Ulubioną bronią przestępcy był ówczesny AR-15, pistolet maszynowy Thompson.

Nowo wybrany prezydent Franklin Roosevelt uczynił kontrolę broni
elementem Nowego Ładu. NRA pomagała prezydentowi w opracowywaniu projektu ustawy o krajowej broni palnej z 1934 r. i ustawy o kontroli broni z 1938 r. Były to pierwsze w historii federalne przepisy dotyczące kontroli broni. Nowe przepisy nałożyły wysokie podatki i wymogi regulacyjne na broń związaną z przestępczością, taką jak karabiny maszynowe, śrutowane strzelby i tłumiki.

Handlarze i właściciele broni byli zobowiązani do zarejestrowania się w rządzie federalnym. Ustawa została jednogłośnie podtrzymana przez Sąd Najwyższy. Nie było narzekania na naruszenie Drugiej Poprawki. Nie było polityków z pustymi głowami, którzy protestowali przeciwko temu jako „pierwszemu krokowi” rządu do odebrania prawa do posiadania broni.

Postawa wczesnego NRA

Postawa NRA w tamtych czasach ściśle odzwierciedlała postawę dzisiejszych zwolenników skuteczniejszej zdroworozsądkowej kontroli zbrojeń. Carl T. Frederick, ówczesny prezes NRA, zeznając przed kongresem w 1939 r. na poparcie rozprawy prezydenta Roosevelta z przemocą z użyciem broni palnej, złożył do protokołu następujące oświadczenie:

„Nigdy nie wierzyłem w powszechną praktykę noszenia broni. Nie
wierzę w ogólne wyuzdane noszenie broni. Myślę, że powinno to być
ostro ograniczone i tylko na podstawie licencji”.

Ewolucja od „kiedyś” do „teraz”

Przez ponad 150 lat nie było kontrowersji wokół II poprawki ani zastrzeżeń do okresowych działań podejmowanych przez rząd w celu uregulowania produkcji, sprzedaży i zakupu broni i amunicji. Nie było krzyków, że prawa do posiadania broni są łamane przez ograniczenia dotyczące typów broni, które można posiadać, lub przepisy regulujące handel bronią i amunicją.

Przez sto lat po założeniu w 1871 roku przez dwóch weteranów wojny secesyjnej i reportera New York Times, National Rifle Association było zagorzałym orędownikiem odpowiedzialnego używania broni. Jej motto brzmiało: „Edukacja w zakresie bezpieczeństwa broni palnej, trening strzelecki, strzelectwo rekreacyjne”. Był również zdecydowanym zwolennikiem przepisów dotyczących kontroli broni.

W latach 20. XX wieku Stowarzyszenie zaproponowało przepisy, które przyjęło dziewięć państw, nakazujące posiadanie pozwolenia na noszenie broni. Proponowane przepisy przewidywały również pięć lat więzienia, jeśli broń została użyta do popełnienia przestępstwa, zakaz sprzedaży broni osobom niebędącym obywatelami, jednodniowy okres karencji między sprzedażą a otrzymaniem broni oraz wymóg przechowywania dokumentacji sprzedaży broni zostać udostępnione policji.

Przez następne 40 lat NRA nadal promowała bezpieczeństwo broni i kontrolę nad nią.

Kiedy prezydent Kennedy został zamordowany przez Lee Harveya Oswalda za pomocą karabinu zakupionego w sprzedaży wysyłkowej, wiceprezes wykonawczy NRA Franklin Orth poparł zalecenie Kongresu dotyczące zakazu sprzedaży wysyłkowej broni. NRA poparła również kalifornijską ustawę Mulford Act z 1967 r., Która zakazała publicznego noszenia załadowanej broni w odpowiedzi na marsz Czarnych Panter na stolicę stanu w proteście przeciwko ustawom o kontroli broni 2 maja 1967 r.

W 1968 r. NRA poparła aktualizację przepisów dotyczących kontroli broni poprzez ustawę o kontroli broni z 1968 r. Zaktualizowane przepisy obejmowały wymagania dotyczące minimalnego wieku i numeru seryjnego oraz rozszerzyły zakaz posiadania broni na osoby chore psychicznie i narkomanów. Ponadto ograniczyli wysyłkę broni przez granice stanowe do kolekcjonerów i dealerów z licencją federalną, a niektóre rodzaje pocisków można było kupić tylko za okazaniem dowodu tożsamości

Zmiana stanowiska NRA

Zmiana w platformie bezpieczeństwa broni NRA nastąpiła w 1971 r., Kiedy długoletni członek NRA podejrzany o gromadzenie nielegalnej broni został postrzelony i sparaliżowany podczas nalotu na dom przeprowadzonego przez agentów Biura ds. Alkoholu, Tytoniu, Broni Palnej i Materiałów Wybuchowych. Po tym wydarzeniu jeden z najbardziej wpływowych członków NRA, William Loeb, redaktor Manchester Union Leader w New Hampshire, potępił incydent i nazwał agentów federalnych „Gestapo Skarbu”.

W miarę eskalacji konfliktu NRA wkrótce przyjęła podżegający język Czarnych Panter, bojowej grupy marksistowskiej, która nalegała, aby Druga Poprawka chroniła ich prawo do noszenia broni w miejscach publicznych. Ich często cytowanym hymnem było: „broń jest jedyną rzeczą, która nas wyzwoli – zapewni nam nasze wyzwolenie”. Wraz ze zmianami stanowiska NRA eksplodowała kultura posiadania broni i dzięki liberalnemu wykorzystaniu przez NRA bezpośredniego wsparcia w postaci hojnych datków na kampanię lub pośredniego wsparcia w formie pieniędzy wydanych na przeciwników ulubionego polityka NRA.

W miarę jak datki NRA stawały się coraz hojniejsze, wielu kongresmanów stawało się coraz bardziej odpornych na nakładanie nawet niewielkich ograniczeń na posiadanie broni. Od tego roku dziesięciu senatorów otrzymujących najwyższe składki NRA zarobiło ponad 50 milionów dolarów podczas swojego pobytu w kongresie. Cała dziesiątka to Republikanie.

Eskalacja rzezi spowodowanej przemocą z użyciem broni

Tragicznym skutkiem było to, że więcej ludzi zginęło z powodu śmierci związanej z bronią w USA w okresie 57 lat od 1968-2015 niż we wszystkich wojnach, które kraj toczył w ciągu 190 lat od rewolucji amerykańskiej przez wojny w Iraku i Afganistanie , 1 516 863 w porównaniu z 1 396 763. Wskaźnik zabójstw związanych z bronią w USA jest 25 razy wyższy niż w dwudziestu dwóch innych rozwiniętych krajach o wysokich dochodach razem wziętych. Chociaż w Stanach Zjednoczonych mieszka połowa populacji pozostałych 22 krajów, w Stanach Zjednoczonych odnotowano 82% wszystkich zgonów z użyciem broni palnej, 90% wszystkich kobiet zabitych z użyciem broni palnej, 91% dzieci poniżej 14 roku życia i 92% młodych ludzi w wieku od 15 do 24 lat zabitych z użyciem broni palnej. pistolety.

Niech te liczby wsiąkną. Czy to choćby w najmniejszym stopniu wygląda na to, że rząd wypełnia swój obowiązek ochrony swoich obywateli przed przemocą, zwłaszcza gdy zgony z użyciem broni palnej są obecnie główną przyczyną śmierci dzieci?

Podobnie jak przytłaczająca większość Amerykanów, zarówno liberalnych, jak i konserwatywnych, chcę ochrony prawa do posiadania broni. Ale sprzeciw zbyt wielu entuzjastów broni wobec rozsądnych środków kontroli broni jest bezsensowną bzdurą, dopóki rząd nie wypełni swojego obowiązku ochrony społeczeństwa przed niepotrzebną przemocą z użyciem broni. Nie obchodzi mnie, co myśli NRA i nie obchodzi mnie, co myśli jakiś fanatyczny posiadacz broni. Obowiązkiem rządu nie jest chodzenie na palcach wokół NRA ani całowanie tyłka posiadaczy broni, którzy uważają, że ich prawa do posiadania broni są ważniejsze niż prawo współobywateli, w tym dzieci, do życia bez obawy, że zostaną zamordowani w przypadkowym ataku .

Reakcja innych narodów na kontrolę broni

Większość krajów stosuje bardziej rygorystyczne środki kontroli posiadania broni niż my. Jednak w jakiś sposób ich obywatele potrafią się do tego dostosować. I żaden z tych wymogów nie był „pierwszym krokiem” do odebrania im praw do posiadania broni. Nadal mogą posiadać broń, polować, a nawet kolekcjonować rzadką, niezwykłą lub historyczną broń. Jaki jest nasz problem? Nie słyszałem jeszcze żadnych poważnych propozycji reform, które uważałbym za zagrożenie dla posiadania broni.
Więc może niektóre z sugerowanych zmian zajmą trochę cennego czasu właściciela broni. Może będzie okres oczekiwania, którego wcześniej nie było.

Być może będą musieli wymyślić sposób zabezpieczenia swojej broni ku zadowoleniu rządu i poświęcić na to trochę czasu. Wszystkim tym mówię: „I co z tego?” Znosimy znacznie gorsze niedogodności związane z rozliczaniem podatków, płaceniem i śledzeniem naszych rachunków, składaniem wniosków o ubezpieczenie zdrowotne i samochodowe, znajdowaniem tańszego operatora dla naszego telefonu komórkowego. I niekoniecznie czynimy świat bezpieczniejszym miejscem dla naszych dzieci.

Jeśli środki bezpieczeństwa związane z bronią ratują życie, to warto. Mówię, weź to. Uniwersalne
kontrole przeszłości. Rejestracja broni. Cokolwiek. Jeśli to uratuje życie jednemu dziecku, będzie tego warte.

Streszczenie

Dokonywanie uzasadnionych i rozsądnych dostosowań w celu poprawy bezpieczeństwa naszych obywateli przed przemocą z użyciem broni palnej nie jest zagrożeniem dla posiadania broni, to obowiązek, którego rząd sromotnie zawiódł. Bezmyślna paranoja właścicieli broni, że jakikolwiek środek kontroli posiadania broni jest w jakiś sposób zagrożeniem dla posiadania broni, jest całkowicie bezpodstawna. Ale pozbawieni kręgosłupa kongresmani bez kręgosłupa dają łatwowierność, by wstać i wykonać swój obowiązek. Mają krew na rękach. Celowo zdradzili swoich współobywateli i są winni współudziału w niepotrzebnej rzezi naszych małych dzieci.

Ogon macha psem. Kłaniamy się fikcyjnym lękom posiadaczy broni i zaniedbujemy zapobieganie prawdziwej – nie fikcyjnej – rzezi tysięcy naszych rodaków w Ameryce, a zwłaszcza tych najbardziej niewinnych spośród nas.

To, że konflikt między tymi dwoma priorytetami w ogóle istnieje, wynika wyłącznie z umyślnej rezygnacji przez naszych wybranych urzędników państwowych z najważniejszego moralnego obowiązku, jaki mają: chronić obywateli, tworząc możliwie najbezpieczniejsze środowisko dla większości ludzi, zwłaszcza tych najbardziej zagrożonych - nasze dzieci.