Czasami zwierzę po prostu porusza zbiorową wyobraźnię w sposób, który choć jest sensacyjny, może nie być całkowicie uzasadniony. Weźmy na przykład piranię, ząbkowatą rybę słodkowodną z Ameryki Południowej, która była tematem nie jednego, nie dwóch, ale pięciu hollywoodzkich horrorów. Jasne, mają duże zęby, ale czy naprawdę są tak okrutni, jak ich reputacja?
Piranie występują naturalnie tylko w Amazonii , ale zostały wprowadzone do systemów słodkowodnych w innych częściach świata, głównie poprzez handel rybami tropikalnymi. Ich trzymanie jako zwierząt domowych jest nielegalne w większości stanów USA , chociaż większość gatunków piranii i tak nie byłaby w stanie przetrwać w miejscu znacznie zimniejszym niż Floryda.
Nie wszystkie piranie są mięsożercami
Trudno powiedzieć, ile gatunków piranii występuje w dorzeczu Amazonki, chociaż społeczność naukowa rozpoznaje około 40 gatunków piranii. Niewiele wiemy na temat zwyczajów piranii na wolności - wiele z tego, co wiemy, nauczyliśmy się trzymając je w akwariach, a większość zwierząt zachowuje się inaczej w niewoli. Największe piranie osiągają około 2 stóp (0,6 metra) długości, ale wiele gatunków osiąga maksymalnie około połowę tej długości. Ich szczęki są wyłożone pojedynczym rzędem przypominających piłę, zazębiających się zębów, które przypominają zęby rekina - ostre jak brzytwa i zawsze odsłonięte z powodu wyraźnego zgryzu. Większość gatunków piranii je mięso, ale tylko dlatego, że masz szczękę trzy razy silniejszą niż aligator o podobnej wielkości i może przegryźć talerze najbardziej opancerzonych ryb Amazonii, nie oznacza, że musisz cały czas jeść mięso.
Piranie, podobnie jak większość dzikich zwierząt, jedzą to, co mogą. Typowa dieta piranii obejmuje wiele robaków i owadów, inne ryby, trochę padliny, którą znajdują w rzece, a także nasiona i roślinność. W zależności od gatunku, proporcje tych pierwiastków są różne - niektóre gatunki piranii są całkowicie wegetariańskie , podczas gdy inne, jak niesławna pirania czerwonobrzucha, podobno co wieczór czekają w chwastach w grupach po 20-30 na zasadzkę.
Piranie „Kora”
Podwodne środowisko jest pełne dźwięków, takich jak te w Twojej okolicy, aw Amazonii piranie są dość hałaśliwymi sąsiadami. Wydają charakterystyczne „szczekające” odgłosy, ściskając swoje pęcherze pławne w różne kształty. Według Rodneya Rountree, biologa morskiego i eksperta od dźwięków ryb, który badał wokalizacje piranii w dorzeczu Amazonki w Peru , wzory podwodnej kory każdego gatunku są bardzo charakterystyczne, co może pomóc naukowcom poszukującym piranii w mętnych wodach dowiedzieć się, które gatunki są na danym obszarze, nawet ich nie łapiąc - wystarczy mikrofon w wodzie.
Nie tylko różne gatunki piranii wokalizują inaczej, ale piranie wydają różne rodzaje dźwięków, aby przekazać różne komunikaty. Na przykład „szczekanie” może być ostrzeżeniem dla innej ryby, aby się wycofała, podczas gdy grupa piranii może wyemitować przerażający chór pomruków, gdy gromadzą się wokół zdobyczy.
„W pejzażu dźwiękowym słychać wszelkiego rodzaju ryby” - mówi Rountree. „Na przykład jest wiele różnych gatunków sumów. W rejonach, w których łowiłem piranie w celach badawczych, słyszałem odgłosy innych ryb i stało się oczywiste, że był to odgłos innych ryb, które krzyczały, ponieważ były gryzione przez piranie ”.
Piranie to „szczypce”
Chociaż nie chcesz zaplątać się w usta piranii, wiele popularnej wiedzy o tych rybach może być nieco przesadzonych. Na przykład ta klasyczna sytuacja w filmach, w której krowa wchodzi do rzeki i zostaje natychmiast wciągnięta i rozebrana do kości przez stado głodnych piranii, nie jest czymś, co zdarza się w prawdziwym życiu.
Wody Amazonki są często bardzo nieprzejrzyste - pełne mułu i garbników - a ryby nie widzą zbyt dobrze, więc znajdują ofiarę po zapachu lub bliskości. Większość piranii to „szczypce”, co oznacza, że karmią się, podkradając się do swojej ofiary i odcinając pojedynczy kawałek mięsa. Dla piranii nie ma większego znaczenia, kto to jest - mogą nawet ugryźć się nawzajem.
Według Rountree, to „zachowanie szczypania” nie jest unikalne dla piranii - w rzeczywistości jest dość powszechne wśród ryb w Amazonii.
„Jest wiele rodzajów ryb, które po prostu odejmują trochę innych ryb” - mówi. „Wiele ryb jest opancerzonych - zwłaszcza niektóre sumy mają ciężkie, kościste łuski - a część z nich służy do obrony”.
Teddy Roosevelt i Pirania
Amazonia jest pełna przerażających podwodnych zabójców - na przykład węgorze elektryczne są prawdopodobnie znacznie bardziej śmiercionośne niż piranie. Jednak w 1913 r. Były prezydent USA Teddy Roosevelt odbył rejs wycieczkowy po brazylijskiej Amazonii (i prawie go to zabiło). W pewnej osadzie miejscowi pokazali Rooseveltowi sadzawkę pełną wygłodniałych piranii i podobno nakarmili rybami żywą krowę, aby pokazać ich dzikość. Roosevelt był naprawdę poruszony ich umiejętnościami zabijania i napisał o piraniach w swoim dzienniku , opisując to doświadczenie i nazywając je „najbardziej okrutną rybą na świecie”.
Według Rountree, podczas gdy pirania może odebrać ci pojedynczy kawałek, pożarcie krowy jest praktycznie niespotykane:
„Na niektórych obszarach w porze suchej, kiedy poziom wody obniża się do basenów i płytkich obszarów, na których koncentrują się piranie - takie sytuacje mogą być prawdopodobnie dość niebezpieczne. Dzieje się tak, gdy dochodzi do szaleństw żywieniowych - a nie rozbierania zwierząt do kości lub czegokolwiek innego, ale nie chciałbyś w nich pływać ”.
Teraz to jest interesujące
Megapiranha, gatunek piranii, który żył około 10 milionów lat temu w późnym miocenie, prawdopodobnie miał najpotężniejsze ugryzienie ze wszystkich zwierząt .
