Poszukiwanie sensu życia, instynkt moralny czy daremne ćwiczenie?

Dorastając zawsze miałem myśli i pytania dotyczące tego, co uzasadnia moje życie i o co w nim chodzi. Czy jest w tym jakiś sens? czy też poszukiwanie sensu jest daremnym ćwiczeniem?

Cóż, jeśli ty też miałeś podobne pytania, trafiłeś na właściwą stronę, gdy wspólnie odkrywamy i znajdujemy odpowiedzi na te pytania, ale wcześniej,

co jeśli powiem ci, że twoje istnienie samo w sobie tworzy sens w twoim życiu, jeśli tak, to dlaczego jest poszukiwanie go, skoro już jest stworzone?

Cóż, istnieje cienka linia różnicy między sensem twojego życia a sensem życia jako całości. Jak widzisz, im szersza perspektywa — tym większa zdolność do zastanawiania się nad nieznanymi aspektami.

Życie jednostki jest w większości subiektywne, ponieważ jest zbudowane na jej etyce i wartościach, które różnią się w zależności od osoby, w tym ciebie i mnie. Ale idea sensu życia w szerszym kontekście polega na znalezieniu odpowiedzi poprzez przedstawienie całej społeczności ludzkiej jako jej niosących pochodnie.

My, istoty ludzkie, rządzimy się jedynie naszymi instynktami, więc zdolność do zastanawiania się nad takimi abstrakcyjnymi myślami dowodzi, że w poszukiwaniu sensu życia istnieje pewien stopień instynktu moralnego . Ale z drugiej strony, kiedy coś kategoryzujesz i wyciągasz wnioski, zmniejszasz jego zdolność do wyjścia poza zakres.

Dlatego zenit, który dany aspekt może pierwotnie osiągnąć, jest zmniejszony.

Kiedy napotykamy różne filozofie, takie jak stoicyzm, taoizm, buddyzm i tak dalej, ich ostatecznym przewodnikiem po sensie życia jest przeżywanie go z celem, wypełniając swój obowiązek bez żadnych pragnień. Ale to niekoniecznie oznacza, że ​​sens życia jest taki sam jak jego cel. Zamiast tego celem jest proces, dzięki któremu osiąga się znaczenie.

A poszukiwanie sensu ma ostatecznie na celu uzyskanie satysfakcjonującego uczucia, więc czy teraz szukasz sensu życia, aby uzyskać satysfakcję z jego zakończenia, czy też jest to uznanie procesu jego poszukiwania i uczenia się nowych rzeczy, gdy napotykasz różne opinie i perspektywy?

Jak powiedział słynny Jiddu Krishnamurti : „Dopóki poszukiwania mają motyw, są całkowicie daremne”.

Ponieważ instynktownie motywuje do optymalnych badań, które zaspokajają potrzeby poszukiwaczy.

Ale w końcu po co to całe poszukiwanie i wyciąganie wniosków? Znaczenie jest zwykle używane do przekształcenia skomplikowanego aspektu w prosty, ale kiedy samo znaczenie jest bardziej skomplikowane niż pierwotny aspekt, jaki jest jego cel?

Cóż, poszukiwanie wywodzi się z umysłu, który kontroluje nasze zdolności poznawcze, zmuszając nas do pracy i myślenia w tej perspektywie.

Jak trafnie powiedział Sadhguru : „Im więcej wyciągasz wniosków, tym mniej doświadczasz”.

Wnioski na temat takich abstrakcyjnych myśli nigdy nie są prawdami, ale perspektywami, a znając je, mamy tendencję do łączenia naszych punktów widzenia z wyuczonymi aspektami, które tworzą nowe znaczenie. Ale wszystko w nadmiarze bez punktu widzenia jest daremnym ćwiczeniem . Tak więc poszukiwanie sensu życia jest stymulacją, której szuka nasz umysł, a odnalezienie go jest przejściem przez proces przeżywania go.

Jestem pewien, że do tej pory musiałeś albo utonąć w myślach, albo znaleźć nowe odpowiedzi, ale tak czy inaczej, czytasz to, żyjąc, a główną częścią życia w jego najprawdziwszym znaczeniu jest życie, które samo w sobie jest znaczeniem, którego szuka twój umysł .