Możesz tego nie wiedzieć, ale jest taka amerykańska piosenka ludowa o świstakach ( Marmota monax ). Podobnie jak większość piosenek napisanych przez ludzi, których życie bardzo różniło się od naszego, jest prawie całkowicie niezrozumiałe, w tym teksty takie jak,
Biegnij tutaj Sam widelcem i kijem, świstaku!
Piosenka opisuje polowanie, gotowanie i jedzenie świstaka, co było oryginalnym punktem sprzedaży Dnia Świstaka (obchodzonego dzisiaj 2 lutego), świeckich świąt wymyślonych w 1887 roku przez niemieckich imigrantów w Gobbler's Knob niedaleko Punxsutawney w Pensylwanii, aby zastąpić tradycję patrzenia by jeż lub borsuk zobaczył, czy rzucają cień na Gromniczkę, chrześcijańskie święto świateł. Pierwsze Dni Świstaka polegały na znalezieniu świstaka, odkryciu, czy rzuca cień, a następnie zabiciu go i podaniu na wiele różnych sposobów, w tym w napoju zwanym „ ponczem świstaka ”.
Tak więc w Stanach Zjednoczonych mamy 13-letnią tradycję powierzania świstaków decydującym o warunkach klimatycznych w całym kraju w okresie od lutego do maja, niezależnie od tego, czy jemy później, czy nie. Ale czym jest świstak prócz dawnego źródła mięsa i porad meteorologicznych?
Świstaki nie wyrzucają drewna, ale nory
Świstaki są również nazywane świstakami, co jest mylące, ponieważ w ogóle nie zajmują się drewnem - nazwa ta prawdopodobnie pochodzi od fonetycznej interpretacji imienia rdzennych Amerykanów, które było czymś w rodzaju wuchak . Te duże, potulne gryzonie, pochodzące ze wschodniej części Stanów Zjednoczonych i całej Kanady, mogą ważyć do około 15 funtów (6,8 kg), w rzeczywistości są wiewiórkami należącymi do gałęzi tej rodziny, która obejmuje świstaki, psy preriowe i wiewiórki - wszystkie potężne kopaczki z czterema palcami na przednich łapach i pięcioma palcami z tyłu. Tak więc, chociaż nie „ wyrzucają drewna”, „cokolwiek to znaczy, świstaki spędzają dużo czasu na wykopywaniu skomplikowanych podziemnych systemów nor, co jest ogromną usługą ekologiczną, ponieważ napowietrza glebę, wspomaga krążenie składników odżywczych i zapewnia dom dla innych zwierząt, takich jak lisy, węże i oposy , które nie są tak dobre w budowaniu własnych domów.
Ich zwyczaj zakopywania się, choć świetny dla ekosystemów, nie jest doceniany przez wszystkich - zwłaszcza właścicieli domów i opiekunów pól golfowych:
„Ponieważ kopią, mogą powodować uszkodzenia trawników i krajobrazu, a ponieważ są dość elastyczne, dobrze sobie radzą w sąsiedztwie” - mówi Steven Castleberry, profesor ekologii i zarządzania dziką przyrodą w Warnell School of Forestry and Natural Resources w University of Georgia. „Ich nory mogą wyrządzić szkody i będą jeść rośliny w ogrodach kwiatowych i warzywnych”.
Ale nawet jeśli nie lubimy, gdy świstaki kopią w naszych krzakach azalii i skubią nasze pomidory, w rzeczywistości nie są takie złe. W przeciwieństwie do świstaków , które wyglądają jak miniaturowe świstaki, ale w rzeczywistości należą do zupełnie innej rodziny gryzoni, świstaki są wszystkożerne i zjadają tylko owoce i zielone części roślin. Susły jedzą bulwy i korzenie, co może siać spustoszenie w kształtowaniu krajobrazu. Chociaż oba zwierzęta są wszystkożerne, świstaki wychodzą ze swoich nor dość często, ponieważ to tam znajduje się ich źródło pożywienia, więc pomagają również na podwórku w usuwaniu nadziemnych gatunków szkodników, takich jak ślimaki i ślimaki, larwy i inne owady.
Świstaki hibernują co roku przez trzy miesiące
Innym powodem, dla którego świstaki są o wiele lepsze dla twojego ogrodu niż świstaki, jest to, że przez część roku wypoczywają w spokoju.
„Świstaki, jak wszystkie świstaki, są hibernatorami” - mówi Castleberry. „Podczas hibernacji temperatura ich ciała spada do poziomu zbliżonego do temperatury otaczającego powietrza”.
Po tym, jak przez całe lato przytyło na trawie, świstaki znajdują wygodne miejsce w norach i zasypiają przez większą część trzech miesięcy. Są jednymi z największych gatunków hibernujących , co oznacza, że nie tylko zasypiają, ale zapadają w głębokie odrętwienie - ich temperatura ciała spada z około 99 stopni F (37 stopni C) do tak niskiego poziomu, jak 37 stopni F (3 stopnie C). . Aby spojrzeć na to z perspektywy, spadek temperatury wewnętrznej człowieka o 3 stopnie F (1,6 stopnia C) jest uważany za łagodną hipotermię, spadek o 14 stopni F (8 stopni C) spowoduje utratę przytomności, a spadek o 26 stopni F (14 stopni C) najprawdopodobniej cię zabije. Tętno hibernującego świstaka zwalnia z około 88 uderzeń na minutę do zaledwie pięciu, a podczas 150-dniowego snu tracą około jednej czwartej masy ciała.
Kiedy hibernujący świstak wychodzi ze swojego legowiska, czas zająć się: zjedz całą paczkę, znajdź partnera, partnera, ciążę, miej dzieci, wychowuj dzieci itp., Zanim nadejdzie zima. Tak więc każdego roku w Stanach Zjednoczonych w okolicach Dnia Świstaka samce wychodzą na chłodne lutowe powietrze, aby znaleźć najlepsze nory samic i wpuścić je do środka. Po kryciu samica rodzi się tylko przez 32 dni - niesamowicie krótki czas dla ssaków - zanim zostaną miot pomiędzy dwa i 10 dzieci, z których wszystkie mają dorastać szybko .
Jednak poza sezonem godowym świstaki są dość samotne i trzymają się blisko domu - ich terytoria mają tylko około 2 do 3 akrów (0,8 do 1,2 hektara), co sprawia, że mieszkańcom Gobbler's Knob niezwykle łatwo jest znaleźć Punxsutawney Phila, kiedy potrzebuję go.
Teraz to jest interesujące
Punxsutawney Phil , czołowy amerykański meteorolog świstaka, miał rację tylko w 39 procentach czasu, odkąd rozpoczął swoją kadencję w 1887 roku - co jest żałosne w porównaniu z Staten Island Chuck w Nowym Jorku, którego przewidywania sprawdziły się w 82% przypadków.
Pierwotnie opublikowano: 5 września 2019 r
