Ups znowu to zrobiłem

W dzisiejszym poście przyjrzymy się krokowi 10 12-etapowego programu zdrowienia Anonimowych Alkoholików (AA), który brzmi w całości: Kontynuowaliśmy robienie osobistej inwentaryzacji i natychmiast przyznawaliśmy się do błędu.

Jako podstawa do tego i innych postów: Dyskutowaliśmy w podcaście iw tych pismach program AA opiera się na słowach. Poddajemy się tym słowom. Niektórzy ludzie czują się bardziej komfortowo, kształtując słowa w sposób, który ma dla nich większy sens. Może to być niebezpieczne, gdy pojawia się pytanie, gdzie postawić granicę? Naszym skromnym zdaniem słowa zostały napisane z jakiegoś powodu, więc zmieniając te słowa, czujemy, że znajdziemy się w pozycji krótkiej sprzedaży i potencjału programu. Myślimy, że jeśli użyjemy naszych słów, nasz mózg będzie przetwarzał w ten sam sposób, w jaki przetwarzał, gdy byliśmy poza domem i aktywnie uzależnieni, i że ten sam mózg, który spowodował bałagan, będzie tym samym mózgiem, który będzie próbował go naprawić. Mamy nadzieję, że to ma sens.

Oprócz bałaganu, jaki zrobiły nasze mózgi, nasze działania pozostawiły ślad zniszczenia stąd do wieczności. Celem kroku 10, jak widzimy, jest zatrzymanie krwawienia. Aby zacisnąć wąż, jeśli chcesz. Do wykonania tego kroku potrzebny będzie ciągły ruch naszych myśli i działań. Może się to wydawać zniechęcające, ale odkryliśmy, że jest to środek przeciwstresowy zaprojektowany, aby wspierać naszą ciągłą trzeźwość.

Sporządzanie codziennych inwentaryzacji

Słowa kroku 10 zmuszają nas do sporządzenia inwentarza osobistego — niekoniecznie listy wydarzeń i absolutnie nikogo innego — ta relacja koncentruje się na naszej roli i działaniach w ciągu dnia.

Po co się męczyć

Posiadanie „dlaczego” dla naszych działań to długa droga do osiągnięcia pożądanych rezultatów i nigdzie nie jest to bardziej krytyczne niż w kroku 10. Dla nas wspólne „dlaczego” ma na celu zapobieganie nawarstwianiu się uczuć i emocji oraz doprowadzenie nas do do poziomu bliskiego wypiciu. To nowe „dlaczego” napędza nasze myśli i działania.

Postęp nie perfekcja

Podobnie jak reszta 12-etapowego programu zdrowienia, spodziewaliśmy się, że będziemy czołgać się i potykać przez zmiany. Od samego początku nie spodziewaliśmy się, że uda nam się to wszystko dobrze zrobić i mieliśmy rację co do naszych oczekiwań. Pacjenci i przebaczenie sobie są niezbędnymi elementami w dążeniu do poprawy.

66-dniowy plan

Spójrzmy prawdzie w oczy; nie wiadomo, ile dni zajmuje wykształcenie nawyku. Niektórzy twierdzą, że 18, inni, że 250, a wielu twierdzi, że liczba mieści się między tymi dwoma punktami odniesienia. Na tym blogu założymy, że skuteczne wyrobienie nawyku zajmie średnio 66 dni. Jeśli twój mózg nie może ogarnąć tego standardu, wybierz dowolny cel, z którym czujesz się komfortowo. Chodzi o to, aby wybrać bazę.

Druga rada to zacząć już dziś. Odkryliśmy, że jest to krok, który można zacząć ćwiczyć na długo przed zakończeniem kroków od 1 do 9. Rozpoczęcie działania od nowa nie musi czekać na magiczną zmianę kalendarza, ponieważ może i powinno rozpocząć się już dziś.

Praktyczne działanie

Tutaj teoria spotyka się z praktyką. Możemy więc zasugerować, że zaczynając od dzisiaj i idąc naprzód przez następne 66 dni, zaplanujemy zakończenie naszych dni, zadając sobie następujące pytania:

1. Czy czułem dziś urazę do kogoś lub czegoś?
2. Czy byłem dzisiaj nieszczery wobec siebie lub innych?
3. Czy szybko przyznałem się dzisiaj do błędu?
4. Czy jestem komuś winien przeprosiny?
5. Czy zrobiłem lub powiedziałem coś dzisiaj ze strachu w ciągu dzisiejszego dnia?
6. Czy zachowałem coś dla siebie, co powinienem od razu omówić z inną osobą?
7. Co dzisiaj zrobiłem dla innych?
8. Czy byłem miły i kochający dla wszystkich?
9. Czy skontaktowałem się z kimś w trakcie rekonwalescencji, aby zobaczyć, jak sobie radzi?
10. Czy poświęcałem czas na łączenie się z moją wyższą mocą poprzez modlitwę lub medytację w ciągu dnia?

Zadawanie tych pytań przy jednoczesnym identyfikowaniu niezbędnych działań naprawczych prowadzi do mniej stresującego życia. I to jest fakt, o którym przekonaliśmy się, że jest potwierdzony przez lata trzeźwości. Świadomość, że to ćwiczenie napędza i relacje, które pozytywnie rozwijają, prowadzą do zachęcających wyników i pozwalają nam skupić się na wzroście, a nie na sprzątaniu.

Ta dyscyplina nagradza zwycięzcę spokojem umysłu (ten moment, w którym wszystko wydaje się być w porządku) i satysfakcją życiową poprzez usunięcie nadmiernego ciężaru wyrzutów sumienia, żalu, urazy i rozczarowania.

„Posprzątanie we wtorek sprawia, że ​​lepsza środa jest bardzo prawdopodobna”.

Myśli i pomysły na ten post na blogu zostały wzięte i zbudowane na podstawie podcastu sober.coffee, zatytułowanego #E11 Krok 10 — Kontynuacja przeprowadzania osobistej inwentaryzacji i przyznania się… Podcast ukazał się 26.04.2023 r. Kliknij tutaj, aby posłuchać podcastu.

Zdjęcie Sugantha na Unsplash

WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI NA BLOGU:

Anonimowi Alkoholicy i AA są zastrzeżonymi znakami towarowymi Światowej Służby Alkoholików. Inc. Odniesienia do AA, 12 kroków i 12 tradycji nie oznaczają, że AA przejrzało lub zatwierdziło treść tej publikacji, ani że AA zgadza się z wyrażonymi w niej poglądami. Niniejsza publikacja ma na celu wspieranie rozwoju osobistego i nie powinna być traktowana jako substytut porad pracowników służby zdrowia. Rady i poglądy autora są ich własnymi.

Pierwotnie opublikowane na stronie https://www.sober.coffee 30 kwietnia 2023 r.