10 dziwacznych sposobów na śmierć

Z szacunkiem dla mędrców i orędowników kryształowej kuli na całym świecie, nigdy nie wiesz, jak i kiedy pójdziesz. Istnieje wiele sposobów na śmierć, a niektóre są z pewnością bardziej dziwaczne niż inne. Nawet naturalne przyczyny, takie jak niewydolność serca, mogą być spowodowane przez dość dziwne okoliczności. Tak więc, podczas gdy w akcie zgonu może być napisane „umarł podczas snu ”, drobny druk może brzmieć „po tym, jak satelita spadł przez dach”.

W całej historii zdarzały się dość niezwykłe zgony. Mówi się, że Hun Attila zmarł z powodu krwawienia z nosa. Isadora Duncan, popularna amerykańska tancerka lat 20., została uduszona na śmierć po tym, jak jej szalik zaplątał się w oś samochodu, którym jechała. Stanford White, architekt nowojorskiego Madison Square Garden, został zastrzelony na dachu budynku, który zaprojektował. A pisarz Tennessee Williams zakrztusił się kapslem od butelki.

To dziwne i ironiczne sposoby postępowania, ale nie trzymają świeczki w stosunku do 10 dziwacznych zgonów na następnych stronach.

1. Śmierć przez drenaż burzy
2. Śmierć przez dezodorant
3. Śmierć przez brodę
4. Śmierć przez głodne owce
5. Śmierć przez Bra
6. Śmierć przez grę wideo
7. Śmierć przez melasę
8. Śmierć przez znak Hollywood
9. Śmierć przez śmieci Pile
10. Śmierć przez niewyjaśnione zjawisko

Ta dziwaczna i smutna śmierć jest dobrym przykładem tragicznego pecha. W 2008 roku Kanadyjczyk zmarł po próbie odzyskania skradzionego portfela z kanału burzowegoodpływ. Portfel i inne rzeczy osobiste zostały skradzione po tym, jak 57-latek zostawił je na stacji benzynowej. Zadzwonił na policję, zanim znalazł portfel w pobliskiej kanalizacji. Raz bezskutecznie próbował do niego dotrzeć, zanim przybyła policja i ostrzegł go, aby nie próbował ponownie. Ale mężczyzna wrócił później, zdjął kratę i dał kolejny strzał. Kiedy oficer prowadzący śledztwo zauważył, że ciężarówka mężczyzny wróciła, poszedł sprawdzić odpływ i znalazł mężczyznę zaklinowanego głową do przodu kilka stóp pod ulicą. W tym momencie ofiara wciąż żyła i pozostała tak, jak strażacy użyli lawety, aby wyciągnąć go z odpływu. Niestety, niedługo później został uznany za zmarłego w szpitalu.

W 1998 roku 16-letni chłopiec w Anglii zmarł na atak serca po narażeniu na zbyt wiele oparów dezodorantu. W chwili jego śmierci BBC twierdziło, że ponad 130 osób zmarło po celowym wdychaniu dezodorantów w aerozolu od 1971 roku, ale śmierć chłopca była jedynym odnotowanym przypadkiem [źródło: BBC ]. Wygląda na to, że miał obsesję na punkcie higieny osobistej i świeżego zapachu, więc spryskiwał całe ciało dezodorantem przynajmniej dwa razy dziennie. Czasami było tak źle, że rodzina chłopca mogła poczuć opary na dole. Mimo to nigdy nie myśleli, że jest w niebezpieczeństwie. Sekcja zwłokujawnił, że miał w swoim krwiobiegu 10 razy śmiertelną ilość butanu i propanu. Okazuje się, że chłopiec używał dezodorantu w stosunkowo ograniczonej przestrzeni, mimo że etykiety ostrzegawcze zalecają stosowanie go w dobrze wentylowanym pomieszczeniu.

Należy zauważyć, że w badaniach przeprowadzonych przez British Aerosol Manufacturers' Association i jednostkę toksykologiczną St. George's Hospital w Londynie naukowcy nie byli w stanie odtworzyć warunków, które mogłyby prowadzić do szkodliwych lub śmiertelnych skutków nadmiernego rozpylania produktów w aerozolu w ograniczona przestrzeń.

Od listopada 2008 roku kanadyjski nauczyciel Sarwan Singh jest rekordzistą Guinnessa w posiadaniu najdłuższej brody ze wszystkich żyjących mężczyzn. Zwisa zdumiewające siedem stóp, siedem i trzy czwarte cala (2,36 metra) od jego podbródka [źródło: ctv.ca ]. Ale rekord wszechczasów na brodę należy do Norwega, który zapuścił brodę na długość 17,5 stopy (5,3 metra) [źródło: Spies ]. Nazywał się Hans Langseth i zmarł w 1927 roku. W pewnym momencie jego broda była nawet wystawiona w Smithsonian Institution.

Żaden z tych mężczyzn nie miał większych problemów z brodą. Tego samego nie można powiedzieć o Austriaku z połowy XVI wieku. Broda Hansa Steiningera miała zaledwie 1,4 metra długości, ale to wystarczyło, by doprowadzić do jego przedwczesnej śmierci [źródło: TIME ]. Hans trzymał brodę zwiniętą w skórzanym woreczku, ale pewnego dnia w 1567 roku nie udało się tego. Tego dnia w jego mieście wybuchł pożar i podobno potknął się o brodę podczas próby ewakuacji. Istnieją sprzeczne doniesienia na temat tego, czy Steininger złamał kark, czy zginął w ogniu, ale tak czy inaczej był to bardzo dziwny sposób postępowania.

Owce to całkiem posłuszne stworzenia. Jeśli odwiedzisz farmę owiec, prawdopodobnie znajdziesz wełniane stworzenia, które kręcą się i przeżuwają trawę. Niestety, w 1999 roku pewna kobieta z Anglii odkryła, że ​​owce mogą mieć również agresywną stronę, jeśli są wystarczająco głodne. Betty Stobbs była żoną farmera i miała 67 lat w czasie jej tragicznego spotkania. Zanosiła smaczny obiad z siana dla rodzinnego stada owiec czterokołowym pojazdem terenowym (ATV) z przyczepioną małą przyczepką. Owce były na polu z widokiem na kamieniołom. Kiedy Stobbs przybył z obiadem, głodne stado zaatakowało ją i wskoczyło na quada, zrzucając ją do kamieniołomu. Smutną ironią tej tragedii jest to, że nie umarła od samego upadku. Może nawet przeżyła upadek,

Ten nie był właściwie spowodowany stanikiem, ale kobieca bielizna z pewnością nie pomogła dwóm paniom w Londynie w Anglii w 1999 roku. Te dwie przyjaciółki spacerowały po Hyde Parku pewnego dnia, gdy przeszła burza z piorunami. Uważano, że para szukała schronienia pod dużym drzewem, gdy uderzył w nich potężny piorun . Najwyraźniej metalowe przewody w stanikach dla kobiet działały jako przewodniki, chociaż koroner uważał, że zginęłyby, nawet gdyby nie nosiły staników z fiszbinami. Niestety, obie kobiety zostały natychmiast zabite, a ich ciała pozostały tam przez 15 godzin, zanim ktokolwiek się do nich zbliżył. Oficjalną przyczyną śmierci , wymienioną przez koronera dr. Paula Knapmana, był „nieszczęśliwy wypadek”.

Przedstawiciel firmy zajmującej się badaniem rynku The NPD Group wydał zaskakujące oświadczenie podczas DICE Summit 2009 w branży gier wideo w Las Vegas. Znawcy branży gier wiedzieli, że ich produkt przechodzi poważny wzrost, ale odkrycie, że 6 milionów nowych potencjalnych klientów zaczęło grać w gry wideo w 2008 roku, było miłą niespodzianką. Konferencja ujawniła również, że gry online, kiedy gracze grają przeciwko sobie przez Internet , wzrosły w 2008 roku o dwa procent [źródło: dicesummit.org ].

Cała ta aktywność na froncie gier doprowadziła do obaw związanych z uzależnieniem od gier wideo . Obawy te potwierdziły się w 2005 roku, kiedy młody mężczyzna z Korei Południowej zmarł po długiej grze w internetową wersję gry Starcraft. Gra jest popularna w Korei Południowej, a popularni gracze są czczeni. 28-letni mężczyzna w tej tragicznej sprawie grał w tę grę przez prawie 50 godzin bez przerwy w kafejce internetowej w Taegu, robiąc tylko krótkie przerwy na drzemkę i skorzystanie z toalety. Po zawaleniu został przewieziony do szpitala, ale wkrótce potem zmarł. Policja uważała, że ​​przyczyną śmierci było zatrzymanie akcji serca spowodowane silnym wyczerpaniem.

To nie był jeden zgon , ale 21 zgonów – wszystkie z tej samej dziwacznej przyczyny. W ciepły styczniowy dzień 1919 roku w Bostonie duży zbiornik zawierający około 2,5 miliona galonów melasy eksplodował w dzielnicy North End. Zbiornik miał 50 stóp wysokości (15,2 m), średnicę 90 stóp (27,4 m) i znajdował się na nabrzeżu na obszarze zaludnionym w tym czasie głównie przez włoskich imigrantów. Nikt nie jest pewien, co spowodowało potężną eksplozję, w wyniku której szrapnel poleciał na odległość 61 metrów [źródło: wired.com ].

Część zgonów przypisywana jest samej sile wybuchu i nie można teraz dokładnie powiedzieć, ilu zginęło w następstwie. Ale wiemy, że eksplozja spowodowała, że ​​ściana melasy, która miała podobno 25 stóp (7,6 metra) spłynąć do sąsiedztwa z prędkością 35 mil na godzinę (56,3 km/h) [źródło: wired.com ]. Lepka fala przewracała ludzi i wciągała ich do środka, powodując, że utonęli w gęstej, brązowej cieczy.

Posprzątanie bałaganu zajęło miesiące, a ponad 100 spraw sądowych zostało rozstrzygniętych za prawie milion dolarów sześć lat po wypadku [źródło: wired.com ]. To ponad 12 milionów dolarów w 2009 roku. Mieszkańcy pechowej dzielnicy twierdzą, że nadal czują zapach melasy w gorące letnie dni.

Hollywood pozostawiło więcej niż kilka marzeń o sławie i fortunie rozbitych na przestrzeni lat. Najsłynniejszą z tych smutnych historii jest prawdopodobnie historia Peg Entwistle, młodej aktorki z Walii. Enwistle odniosła pewne sukcesy na scenie, wygrywając nawet role na Broadwayu w Nowym Jorku, ale jak wielu innych, pociągały ją jasne światła Hollywood w centrum Los Angeles.

W Kalifornii odniosła niewielki sukces, grając rolę w filmie „Trzynaście kobiet”, ale sława, której pragnęła, wciąż jej umykała. Pokazy testowe filmu wypadły słabo, a większość jej prac została zmontowana z produktu końcowego. 16 września 1932 roku wspięła się na słynny znak Hollywood, by wykonać swój ostatni akt. W tamtym czasie napis jeszcze brzmiał „Hollywoodland” i był jedynie reklamą nowego osiedla. Entwistle zostawiła swoje rzeczy, w tym list pożegnalny, u podstawy znaku, a następnie wspięła się i skoczyła ze szczytu litery „H”.

Jej ciało leżało tam przez dwa dni, zanim zostało zauważone, a później zidentyfikowane przez jej wuja, który mieszkał na wzgórzach w pobliżu znaku. Jej list pożegnalny mówił po prostu: „Obawiam się, jestem tchórzem. Przepraszam za wszystko. Gdybym zrobił to dawno temu, zaoszczędziłoby to wiele bólu. PE” W ironicznym wydaniu list przybył do Entwistle dzień po jej śmierci , oferując jej rolę w filmie o kobiecie na skraju samobójstwa.

Mówią, że śmieci jednego człowieka są skarbem innego człowieka, ale może wymknąć się spod kontroli, jeśli zostaniesz łajdakiem. Większość ludzi ma w sobie trochę tej tendencji, ale nie do tego stopnia, żeby cię to zabiło. Niestety tego samego nie można powiedzieć o braciach Collyer z Nowego Jorku.

Langley i Homer Collyer przenieśli się do nowojorskiej dzielnicy Harlem w 1909 roku, kiedy mieli dwadzieścia kilka lat. Synowie wyższej klasy bracia z biegiem lat stawali się coraz bardziej pustelni i zaczęli gromadzić przedmioty. Ile rzeczy zgromadzili? Szacuje się, że ostatecznie w mieszkaniu znajdowało się 180 ton (163 tony metryczne) "śmieci" [źródło: [url='516913:0']]. Zepsute żyrandole, zepsute wózki dziecięce, rozbite fortepiany, popękane zegary i odlewane meble stały w każdym zakątku ich domu. Homer oślepł w latach 30. i został przykuty do łóżka z powodu reumatyzmu w 1940 r. Jego młodszy brat dbał o każdą jego potrzebę, a nawet uratował setki tysięcy gazet w nadziei, że Homer odzyska wzrok.

Co dziwne, w domu znajdowały się również pułapki, aby zapobiec intruzom. Okazało się to zgubą Langleya, kiedy potknął się o jedną z pułapek i został pogrzebany pod lawiną śmieci. Niezdolny do pomocy Homer mógł tylko powoli umrzeć z głodu, gdy jego brat leżał martwy pod stertą śmieci. Policja podobno przeszukiwała Manhattan przez kilka tygodni, zanim zorientowała się, że Langley został pochowany we własnym domu.

To, co dokładnie spowodowało śmierć dziewięciu turystów na Uralu w Rosji 2 lutego 1959 r., pozostaje jedną z najbardziej znanych niewyjaśnionych zagadek w kraju. 28 stycznia 10 studentów Politechniki Uralskiej wyruszyło na zimową wędrówkę . Jeden z członków zachorował i został pozostawiony na rekonwalescencję w górskiej osadzie.

Pozostała dziewiątka nigdy nie wydostała się z lasu, a to, co odkryli badacze, było zarówno przerażające, jak i mylące. Ich opuszczony namiot został znaleziony rozdarty od środka, do połowy zasypany śniegiem, z butami i rzeczami uczniów wciąż w środku. Pierwsze dwa ciała znaleziono na skraju lasu, bose i ubrane w bieliznę. W pobliżu znaleziono kolejne trzy ciała w podobnym stanie. Dwa miesiące później ostatnie z ciał znaleziono zasypane śniegiem około 250 stóp (75 metrów) od pierwszych ofiar [źródło: sptimes.ru ].

Tych czterech uczniów miało ogromne obrażenia wewnętrzne, połamane żebra i zmiażdżone czaszki. Jednej z nich brakowało języka. Jedną rzeczą, która zdumiewała śledczych, był fakt, że nie było śladów walki ani zewnętrznych ran. Ostatnie cztery ofiary miały na sobie część ubrań pozostałych, w których stwierdzono wysoki poziom promieniowania .

Z biegiem lat pojawiło się wiele teorii — lawina , interakcja z obcymi i testy wojskowe, żeby wymienić tylko kilka. Zapisy przypadków były zapieczętowane aż do 1990 roku, kiedy okazało się, że tej nocy inni wędrowcy zauważyli na niebie jasne pomarańczowe kule. To i promieniowanie na ubraniach sprawia, że ​​większość ludzi wierzy, że miały miejsce jakieś tajne wojskowe wybryki – chociaż rosyjski rząd nigdy się do niczego nie przyznał.

Powiązane artykuły