Hieny mają zły rap, prawdopodobnie dlatego, że „ Król Lew ” nie zrobił im żadnej przysługi. Ale przede wszystkim nie ma nic złego w hienach - są ważną częścią ekosystemów, w których zamieszkują. Po drugie, nie wszystkie hieny są sobie równe : niektóre gatunki żyją samotnie, podczas gdy inne są społeczne, niektóre są padlinożercami, niektóre są głównie drapieżnikami, a inne, jak wilk polarny ( Proteles cristata ), są bardzo podobne do innych żywych gatunków hien.
Patrząc na wilkołaka - lub żeby usłyszeć jego imię - można pomyśleć, że jest spokrewniony z mrówczanem lub psem, ale w rzeczywistości jest to jedyny pozostały członek grupy psopodobnych hien. Inne hieny mają cięższe ciało i feliformy („kocie”), z mocnymi szczękami stworzonymi do kruszenia kości. Pochodzący z krzewów południowej Afryki, a także części Afryki Wschodniej, aardwolves przypominają małego pręgowanego lisa z irokezem i są najmniejszym, najdelikatniejszym gatunkiem hieny - największy wilk polarny waży tylko około 22 funtów (10 kilogramów). Ale najbardziej niezwykłą rzeczą w wilkołaku jest jego dieta: w przeciwieństwie do większości drapieżników na świecie rzadko je mięso. Jak mrównik zjada owady.
Aardwolves mają ostre kły, których używają do obrony, ale żywiąc się ich długimi, lepkimi językami i wyspecjalizowanymi „zębami policzkowymi” przypominającymi kołki. Te nieśmiałe, nocne stworzenia żerują samotnie i każdej nocy mogą polować na ponad 200 000 termitów. Ponieważ robią świetne przekąski dla większych drapieżników, takich jak szakale, aardwolves spędzają dni pod ziemią w wykopanej przez siebie jaskini lub, jeszcze lepiej, znalezionej porzuconej przez inne zwierzę.
Ten styl życia powoduje, że wilki polarne są najmniej towarzyskie ze wszystkich hien, chociaż komunikują się z innymi swoim gatunkiem, rozmazując czarny płyn, który wydzielają z gruczołów odbytu wokół krajobrazu, aby zaznaczyć swoje terytorium. Łączą się również w pary monogamiczne, aby wychować młode. Podobnie jak w przypadku większości innych zwierząt, które łączą siły, aby wychować młode, aardwolves są raczej monogamiczne społecznie niż seksualnie . Zaobserwowano, że zarówno samce, jak i samice kojarzą się poza swoimi „monogamicznymi” parami, ale mają jednego głównego partnera - partnera, z którym bronią terytorium, na którym znajduje się tyle kopców termitów, ile potrzebują do wykarmienia siebie i swoich młodych.
Teraz to jest interesujące
„Aardwolf” oznacza „wilk ziemi” w języku afrikaans, języku Republiki Południowej Afryki.
