Od Ala Capone po Johna Dillingera , Ameryka ma długą listę legendarnych gangsterów, którzy przez wieki stali się tematami książek, filmów i chorobliwej ciekawości. Ale jeden z nich wyróżnia się tym, że wprowadził coś w rodzaju struktury rządowej do bezprawnego świata gangsterów: Charles "Lucky" Luciano.
„Charles 'Lucky' Luciano był pierwotnie imigrantem z Sycylii imieniem Salvatore Lucania, który przybył do Nowego Jorku z rodzicami w 1907 roku” - mówi Tim Newark , autor książki „ Lucky Luciano - prawdziwy i fałszywy gangster ” w wywiadzie e-mailowym. „W ciągu następnych trzech dekad z nastoletniego chuligana stał się mafijnym zabójcą i szefem zorganizowanej przestępczości w Nowym Jorku”.
Według historyka przestępczości zorganizowanej i twórcy ganglandlegends.com , Christiana Cipolliniego , wychowanie Luciano w szczególnie zróżnicowanej części Wielkiego Jabłka przygotowało scenę dla jego przyszłości. „Jego rodzina osiedliła się na Lower East Side na Manhattanie, gdzie była mieszanką żydowskich i włoskich imigrantów” - pisze Cipollini w e-mailu. „Tam poznał inne młode przyszłe gwiazdy podziemia, takie jak Benjamin Siegel i Meyer Lansky”.
„Dzięki przyjaźniom z dzieciństwa z żydowskimi gangsterami mógł dostrzec korzyści płynące z pracy z różnymi osobami” - mówi Claire White, kierownik programów edukacyjnych w The Mob Museum , za pośrednictwem poczty elektronicznej. „To pozwoliło mu skonsolidować władzę nie tylko wśród włoskich amerykańskich gangsterów, ale na całym Manhattanie, a następnie w całym kraju - ważny krok w tworzeniu i dominacji Komisji [scentralizowanego syndykatu nowojorskich rodzin przestępczych]”.
„Jego rodzina wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdy miał 10 lat” - mówi White. „Zdobył reputację w Five Points Gang na Manhattanie, zanim przejął władzę w jednej z pięciu rodzin włoskiej amerykańskiej mafii w Nowym Jorku. W 1931 roku, po zamordowaniu potężnych szefów Giuseppe„ Joe the Boss ”Masseria i Salvatore Maranzano, Luciano odziedziczył organizację, która ostatecznie stała się znana jako rodzina Genovese ”.
Łobuz od początku
Ale na długo zanim został rozpoznany przez wielkich szefów, Luciano najwyraźniej rządził szkolnym boiskiem. Luciano oszukał swoich kolegów z klasy, by płacili za ochronę przed łobuzami, a jeśli nie forsują gotówki, sam ich zastraszał. Po tym, jak rzucił szkołę w 1914 roku, pracował jako urzędnik w firmie kapeluszniczej i zaczął zaprzyjaźniać się z członkami lokalnego gangu, takimi jak Lansky i Siegel.
W 1916 roku Luciano został przyłapany na sprzedaży heroiny i spędził sześć miesięcy w poprawczaku. Ale to właśnie w latach dwudziestych XX wieku uderzył w swój kryminalny krok dzięki zakazowi spożywania alkoholu. Luciano stał się jednym z „Wielkiej Szóstki”, grupy nielegalnych handlarzy, którzy byli uważani za czołowych sprzedawców nielegalnego handlu alkoholem na Wschodnim Wybrzeżu.
„Wprowadzając nową, korporacyjną mentalność do przestępczości zorganizowanej pod koniec prohibicji, Luciano przygotował grunt pod kontrolę mafii nad hazardem i innymi biznesami w XX wieku” - mówi White. „Luciano jest uważany za twórcę nowoczesnej przestępczości zorganizowanej w Ameryce. W 1931 roku usunął starych sycylijskich szefów i założył Komisję, krajowy syndykat rodzin przestępczych z siedzibą w Nowym Jorku”.
Kiedy wybitny gangster Salvatore "The Duke" Maranzano został zamordowany, Luciano odziedziczył rodzinę przestępczą , która ostatecznie stała się znana jako rodzina Genovese. „Naturalny organizator, Luciano kontynuował komitet Pięciu Rodzin, który został utworzony przez Maranzano i miał kontrolować rakiety Wschodniego Wybrzeża przez dziesięciolecia” - mówi White. „Ale zamiast nazywać siebie„ szefem szefów ”, jak zrobił to Maranzano, Luciano nazywał się prezesem zarządu”.
Utworzenie konsorcjum
W 1931 roku Luciano i Meyer Lansky założyli zarząd znany jako syndykat narodowy lub „połączenie”, składający się z nie-włoskich Żydów. „Luciano był znany i odnoszący sukcesy w modernizacji przestępczości zorganizowanej w Nowym Jorku w latach dwudziestych i trzydziestych” - mówi Newark. „Prowadził go bardziej efektywnymi liniami biznesowymi, położył kres niszczycielskim walkom gangów między starymi sycylijskimi gangsterami i pozostawił ich staroświeckie katolickie uprzedzenia, że nie pracuje z żydowskimi gangsterami”.
„Najważniejszy wkład Lucky Luciano we włosko-amerykańską mafię miał charakter organizacyjny” - mówi Federico Varese , profesor kryminologii na Uniwersytecie Oksfordzkim w e-mailu. „Był mózgiem stworzenia Komisji, w której siedziby Pięć Rodzin. Rozumiał, że włosko-amerykańska mafia będzie nadal walczyć, jeśli jeden szef będzie chciał być capo di tutti i capi [tj.„ Szefem wszystkich szefów ”lub„ Ojciec chrzestny ”]."
W 1936 roku nowojorski prokurator Thomas Dewey prowadził naloty na burdele w całym mieście i podczas aresztowań ponad 100 osób zebrał informacje o nielegalnych transakcjach Luciano. 6 czerwca tego roku Luciano został skazany 62 zarzutami przymusowej prostytucji i skazany na 30 do 50 lat więzienia stanowego.
Luciano w czasie II wojny światowej
Chociaż można się spodziewać, że to koniec historii Luciano, globalny kryzys, który wkrótce nastąpił, zmienił pozornie wytyczoną ścieżkę gangstera. Podczas II wojny światowej rząd zwrócił się o pomoc do tłumu w ochronie nowojorskich doków przed strajkami i sabotażem. Władze przybyły do Luciano, a on zgodził się pomóc , mając nadzieję, że jego pomoc doprowadzi do zmniejszenia kary. W końcu do tego czasu były prokurator Dewey został gubernatorem Nowego Jorku i był w stanie udzielić Luciano łaski.
„Rola Luciano w II wojnie światowej była fascynująca” - mówi Newark. „Pomimo przebywania w więzieniu pomagał wywiadowi marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych w zabezpieczaniu doków w Nowym Jorku przed nazistowskim sabotażem, ale moje badania archiwalne ujawniły, że jego bardzo wychwalana pomoc dla alianckiej inwazji na Sycylię w 1943 roku nie była tak znacząca, jak twierdzono. Choć jego powojenna reputacja jako międzynarodowego gangstera została w dużej mierze wyolbrzymiona przez FBI i Federalne Biuro ds. Narkotyków, aby uzasadnić własne budżety. CIA udaremniło przejęcie wyspy przez komunistów ”.
Po wojnie Dewey rzeczywiście złagodził surowość kary Luciano na warunkach, zgodnie z którymi gangster opuścił USA Luciano zgodził się i wrócił do Włoch jako deportowany, ale ostatecznie trafił do Hawanie na Kubie (spotykał się z takimi ludźmi jak Frank Sinatra , nie mniej). Rząd Stanów Zjednoczonych zmusił następnie rząd kubański do deportacji Luciano z powrotem do Włoch, gdzie spędził resztę życia. Luciano zmarł na zawał serca w 1962 roku na lotnisku w Neapolu, gdy był w drodze na spotkanie z producentem filmowym, aby porozmawiać o nakręceniu ekranizacji swojego życia.
„Luciano miał wrodzoną aurę przywództwa, wdzięku i sprytnej inteligencji ulicznej” - mówi Cipollini. "Takie cechy okazały się jednak rozszczepieniem dobra i zła. Te cechy nie tylko pomogły mu stać się figurantem wśród swoich rówieśników i w zrestrukturyzowanym podziemnym świecie Ameryki, ale także uczyniły go gotowym 'chłopcem z plakatu" „przedstawienie problemu występków i przestępstw, które władze w pełni wykorzystywały od 1936 r. do dnia jego śmierci w 1962 r. włącznie”.
Skąd więc wzięła się nazwa „Lucky”? Luciano podobno otrzymał przydomek po tym, jak przeżył uprowadzenie i atak w 1929 roku. Grupa mężczyzn pobiła go, dźgnęła i zostawiła na śmierć na plaży Staten Island, ale policjant znalazł go na miejscu zdarzenia i zabrał do pobliskiego szpitala.
Teraz to pasujący koniec
Po tym, jak Luciano zmarł na zawał serca 26 stycznia 1962 roku na międzynarodowym lotnisku w Neapolu, w tym mieście odbył się pogrzeb, podczas którego jego trumna została przewieziona ulicami czarnym karawanem zaprzężonym w konie. Krewni Luciano za pozwoleniem rządu Stanów Zjednoczonych zabrali jego ciało z powrotem do Nowego Jorku w celu pochówku. Został pochowany na cmentarzu św. Jana w Queens.
