
Elementy dwuatomowe nienawidzą samotności - do tego stopnia, że po prostu nie występują jako pojedyncze atomy .
Zamiast tego są zawsze połączonymi ze sobą dwoma atomami tego samego czystego pierwiastka. Ma to rację w nazwie: Di - oznacza „dwa”, a atomowy oznacza „atomów”. A pierwiastki są podstawowymi cegiełkami wszechświata.
Ale z całego układu okresowego jest tylko siedem pierwiastków dwuatomowych:
- Wodór H 2
- Azot N 2
- Fluor F 2
- Tlen O 2
- Jod I 2
- Chlor Cl 2
- Brom Br 2
Dlaczego tylko siedem?
Tak naprawdę jest tylko siedem elementów dwuatomowych. Pięć z nich - wodór, azot, fluor, tlen i chlor - to gazy o temperaturze pokojowej i normalnym ciśnieniu. Czasami nazywane są gazami elementarnymi . Brom jest zawsze cieczą, podczas gdy jod może być cieczą lub ciałem stałym w temperaturze pokojowej, w zależności od wielu czynników. Wszystkie siedem są niemetaliczne.
Oczywiście inne elementy mogą się ze sobą łączyć; nazywane są cząsteczkami dwuatomowymi . W ten sposób otrzymujemy sól kuchenną (sód + chlor = NaCl, chlorek sodu). Takie cząsteczki dwuatomowe można znaleźć wszędzie. Niektóre inne pierwiastki mogą tworzyć cząsteczki dwuatomowe, ale wiązania są bardzo słabe i niestabilne. Nie pozostają długo dwuatomowe. Tylko te siedem pierwiastków dwuatomowych tworzy silne wiązania i prawie zawsze występują w tej postaci.
Nie znaczy to, że pierwiastki dwuatomowe są rzadkie - wręcz przeciwnie! Azot i tlen w ich dwuatomowych formach N 2 i O 2 stanowią 99 procent ziemskiej atmosfery. To przeciwieństwo rzadkich.
Potrzebujesz łatwego sposobu na zapamiętanie tych siedmiu? Wypróbuj ten mnemonik : H ave N o F ear O f I ce C old B eer. Pierwsza litera każdego słowa będzie przypominać o każdym elemencie dwuatomowym.
Teraz to jest elementar
Pierwiastki mogą być również jednoatomowe, co oznacza, że jest tylko jeden atom. (Mon- oznacza „jeden”). Hel jest pierwiastkiem jednoatomowym. Tlen może być triatomiczny, z trzema atomami połączonymi ze sobą. To właśnie nazywamy „ ozonem ”.