To ten brązowy sos o niewypowiedzianej nazwie: sos Worcestershire, smaczny, pikantny dodatek do czerwonych mięs, zup i prawie wszystkiego, co wymaga duszenia. (Dla przypomnienia , twórcy sosów Lea & Perrins mówią, że można to wymawiać „WUST-ter-shire”, „WOOS-ter-sheer” lub „WOOS-ter-sher”).
Sos Worcestershire jest używany, aby dobre rzeczy były jeszcze lepsze, ponieważ zawiera dużo umami lub pikantnych potraw. „W ostatnich latach pojawiło się zainteresowanie umami, czyli piątym smakiem [po słonym, słodkim, gorzkim i kwaśnym], często określanym jako„ smakowitość ”- mówi Seamus Mullen , szef kuchni w Instytucie Edukacji Kulinarnej, w wywiadzie e-mailowym. „Umami wydobywa naturalne aromaty z potraw, sprawia, że stek jest bardziej stekowy, a grzyby bardziej grzybowy”.
Sos Worcestershire składa się z wielu smacznych składników, w tym anchois, czerwonej cebuli, melasy, czosnku, tamaryndowca i słodu i / lub octu jabłkowego . „Ocet i tamaryndowiec nadają sosowi mocną kwaskowatość, a melasa i cebula równoważą słodycz” - mówi Mullen.
Ale prawdziwa magia dzieje się podczas długotrwałego procesu fermentacji, który trwa od 18 do 24 miesięcy. Ten ostatni i najbardziej krytyczny krok był czymś w rodzaju szczęśliwego wypadku, kiedy na początku XIX wieku dwaj chemicy z Anglii (John Lea i William Perrins) z Worcester zostali oskarżeni o kopiowanie przepisu, z którego korzystał brytyjski szlachcic podczas podróży po Bengalu, wówczas Indie.
Ich pierwszy wysiłek okazał się jednak kompletną porażką i chemicy zostawili go, by marnował się w słoikach w piwnicy. Kilka lat później odkryli ponownie partię i byli podekscytowani, gdy zdali sobie sprawę, że fermentacja zmieniła ją w doskonały pikantny sos. Zaczęli go sprzedawać w 1837 r., Przybył do USA w 1839 r. I jest dziś sprzedawany w ponad 75 krajach.
Chociaż przepis na Leę i Perrins pozostaje ściśle strzeżoną tajemnicą, kilku konkurentów pojawiło się, aby stworzyć podobne wersje (BBC liczyło co najmniej 30 innych w samym Worcester). W rzeczywistości możesz nawet spróbować zrobić to sam w domu.
„Chociaż proces leżakowania i fermentacji może wymagać trochę więcej czasu w domu, można bardzo smacznie przybliżyć sos Worcestershire, gotując na wolnym ogniu sos sojowy, musztardę w proszku, ocet słodowy, pastę z tamaryndowca, czosnek i przyprawy, pastę z anchois, koncentrat pomidorowy , imbir, melasę i przyprawy ”- mówi Mullen. Po prostu wymieszaj i gotuj na wolnym ogniu do uzyskania konsystencji sosu. Następnie odcedź i odstaw. Dodaje, że przyprawy mogą obejmować nasiona kolendry, gorczycy i goździki, a także skórkę pomarańczy i czarny pieprz. ( Food.com ma prosty przepis, który pomija wiele z tych składników, ale komentatorzy twierdzą, że smakuje blisko oryginału).
Inne zastosowania sosu Worcestershire
Ukochany sos nie jest zdegradowany do steków i tym podobnych. Można go dodać do wszystkiego, co wymaga zingingu, czy to Krwawej Mary, fondue, sosu serowego, jajek, popcornu, ziemniaków, sosu sałatkowego czy kanapki z serem z grilla. Lea & Perrins zaleca nawet jej odrobinę zamiast zwykłej soli i pieprzu.
Ciągły entuzjazm związany ze smakiem umami przenosi się na rynek Worcestershire i oczekuje się, że niedawny wzrost będzie kontynuowany, przynajmniej do 2025 roku. „Psy Umami polują na tradycyjne przyprawy, takie jak oryginalna receptura Lea & Perrins, i istnieje coraz większa tendencja do znajdowania nowych zastosowań dla tego sosu” - wyjaśnia Mullen. „Od marynat po koktajle - sos Worcestershire ma chwilę”.
Teraz to jest fajne
Kiedy oryginalny produkt Lea & Perrins był wysyłany za granicę, jego szklane butelki często pękały w wyniku wzburzonej wody. W związku z tym firma zaczęła pakować poszczególne butelki w papier . Tradycja trwa do dziś, bardziej jako sposób na wyróżnienie marki niż potrzeba zachowania produktu w całości.
Pierwotnie opublikowano: 9 listopada 2020 r
