Czy mój komputer może mnie otruć?

Dell wniósł awanturę z działem reklamy Better Business Bureau w związku z roszczeniem w reklamie Apple z 2008 r. reklamującej „najbardziej ekologiczną rodzinę notebooków na świecie”. Dell zarzucił, że sformułowanie to celowo wprowadzało konsumentów w błąd, tak by myśleli, że cały katalog komputerów Apple jest przyjazny dla środowiska, a nie tylko specjalna linia modeli świadomych ekologicznie [źródło: Ensha ]. Chociaż spór może wydawać się bezużyteczną kłótnią o semantykę, jest to interesująca ilustracja mrocznej krainy zielonej elektroniki.

Podobnie jak w przypadku wielu firm detalicznych w dzisiejszych czasach, niektórzy producenci komputerów spalają olej o północy, aby nadać swoim produktom zielony połysk. Wiele rzeczy w komputerach stacjonarnych i laptopach, które umożliwiają przeczytanie tego artykułu, nie jest zbyt łagodne dla środowiska – ani dla ludzkiego ciała.

W 2006 r. Greenpeace opublikował wyniki badań rentgenowskich materiałów znalezionych w laptopach pięciu wiodących marek (Acer, Apple, Dell, Hewlett Packard i Sony), ujawniając listę metali ciężkich i związków chemicznych znanych lub podejrzanych. zanieczyszczać środowisko i potencjalnie powodować problemy zdrowotne u ludzi. Na przykład wewnętrzne okablowanie trzech z pięciu laptopów zawierało polichlorek winylu, lepiej znany jako PVC [źródło: Greenpeace Research Laboratories ]. Znany czynnik rakotwórczy, narażenie na PVC może prowadzić do uszkodzenia nerwów, reakcji immunologicznych i raka wątroby [źródło: Agencja ds. Substancji Toksycznych i Rejestru Chorób ].

Powodem do większego niepokoju była obecność bromowanych środków zmniejszających palność (BFRs), znajdujących się w mechanizmach chłodzenia wszystkich testowanych laptopów. Związki chemiczne na bazie bromu mogą być rakotwórcze dla ludzi i wywoływać problemy z tarczycą, zaburzenia neurobehawioralne, nowotwory wątroby i problemy z układem odpornościowym u testowanych szczurów i myszy [źródło: Agencja ds. Rejestru Substancji Toksycznych i Chorób ]. Związki te mogą wydostawać się z komputerów, do powietrza i do ludzkich ciał. Co więcej, badanie typu swipe test na 16 komputerach biurowych w ośmiu różnych stanach wykazało ślady kurzu BFR na każdym z nich [źródło: McPherson, Thorpe i Blake ]. Chociaż ilości BFR są niewielkie, grupy zajmujące się ochroną środowiska są bardziej zaniepokojone potencjałembioakumulacja , w której stopniowo odkłada się w organizmie po długotrwałym narażeniu.

Unia Europejska zakazuje obecnie używania rtęci, kadmu , niektórych BFR i innych elementów w produkcji elektroniki. Ale jeśli ludzie nie mieszkają w Europie i nie chcą kupować nowych, nietoksycznych komputerów, czy powinni się martwić, że narażają swoje zdrowie za każdym razem, gdy naciskają przycisk zasilania?

Istnieje kilka powodów, dla których należy być wdzięcznym za solidne plastikowe obudowy, w których mieszczą się wnętrzności komputerów stacjonarnych i laptopów . Po pierwsze, utrzymują płytki drukowane, chipy komputerowe i tęcze przewodów zagnieżdżone razem w estetycznych opakowaniach. Po drugie, zapobiegają bezpośredniemu narażeniu użytkowników na metale ciężkie i toksyczne chemikalia. Pamiętasz rtęć, którą badanie Greenpeace znalazło w niektórych laptopach? Dzięki obudowie laptopa ludzie są lepiej chronieni przed problemami żołądkowo-jelitowymi, uszkodzeniem nerek i zaburzeniami układu nerwowego związanymi z kontaktem z rtęcią. Ponadto ilości tych potencjalnych toksyn powinny być zbyt małe, aby stanowić bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia konsumentów [źródło: Tweney ].

Zamiast męczyć się z powodu zatruwania ich komputerów, konsumenci powinni bardziej martwić się o to, co dzieje się na początku i na końcu cyklu życia maszyny. Osoby pracujące w zakładach produkujących komputery mogą ściśle współpracować z toksycznymi chemikaliami, a te same chemikalia mogą wydostawać się z fabryk i zanieczyszczać zasoby powietrza i wody w okolicznych społecznościach [źródło: Tweney ].

Utylizacja komputerów również stała się narastającym problemem w ostatniej dekadzie. Kiedy ludzie oddają swoje stare gadżety w ruch, towary często lądują na wysypiskach — metale ciężkie, związki i tak dalej. W rzeczywistości od 1999 do 2005 roku Amerykanie wyrzucili ponad 157 milionów produktów komputerowych [źródło: Agencja Ochrony Środowiska ]. Co bardziej niepokojące, komputery to tylko wycinek całego tortu z e-śmieciami , który obejmuje wszystkie produkty elektroniczne, takie jak telewizory, tostery i budziki. Sama Unia Europejska generuje rocznie około 9,3 miliona ton (8,5 miliona ton) e-odpadów, z czego około 75% trafia na wysypisko [źródło: Clayton ].

Niszczycielski efekt skapywania e-odpadów kończy się w niektórych najbiedniejszych regionach świata. Zwłaszcza Ghana i Nigeria sprawiły, że całe gałęzie przemysłu stały się ostatnimi miejscami spoczynku niechcianych komputerów i elektroniki. W Agbogbloshie w Ghanie, która jest jednym z największych składowisk e-odpadów na świecie, dzieci i dorośli wdychają niebezpieczne emisje chemiczne, przeszukując i spalając wypatroszone e-resztki [źródło: Clayton ]. Testy gleby na rozległych składowiskach e-odpadów w Chinach wykazały niewiarygodnie wysoki poziom środków zmniejszających palność na bazie bromu, które są powiązane z uszkodzeniem tarczycy i wątroby; badania krwi pracowników w tych samych miejscach ujawniły poziomy BFR od 50 do 200 razy wyższe niż w przeciętnej populacji [źródło: Jacquot ].

Aby powstrzymać strumień niebezpiecznych e-odpadów, wielu wiodących producentów elektroniki, w tym Dell, Apple, Hewlett Packard i Toshiba, wdrożyło programy recyklingu komputerów. Ludzie mogą odesłać stare modele, czasami za opłatą, z obietnicą, że firma je podda recyklingowi lub odnowi . Powoli, ale pewnie, producenci komputerów również wskakują na modę Unii Europejskiej i wycofują toksyczne chemikalia. I choć Better Business Bureau orzekło pozytywnie dla Apple w jego komercyjnym sporze z Dellem, walka o eko-koronę elektroniki jest daleka od zakończenia.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków