Czy możesz spędzić wakacje na Antarktydzie?

Lód. Śnieg. Woda. Pingwiny. Urok Antarktydy. Ten zimny, najbardziej wysunięty na południe kontynent jest coraz bardziej popularnym celem turystycznym. Rozległy krajobraz pokryty lodem i śniegiem, a także populacja dzikiej przyrody przyciągają miłośników przyrody i turystów, którzy lubią spływy kajakowe lub narciarstwo biegowe. Inni po prostu pływają po okolicy na pokładzie  rejsu . Bez względu na powód, dla którego ludzie przyjeżdżają na Antarktydę, przyjeżdżają. I to budzi kontrowersje.

Ale zanim do tego przejdziemy, spójrzmy na kilka faktów dotyczących Antarktydy.

Antarktyda to masa lądowa położona wokół bieguna południowego, na której jest więcej lodu niż w jakimkolwiek innym miejscu na Ziemi . W rzeczywistości 99,5% jego masy lądowej pokryte jest lodem. Podczas arktycznej zimy pokrywa lodowa pokrywająca kontynent staje się jeszcze większa. Antarktyda jest naszym piątym co do wielkości kontynentem o powierzchni 5,4 miliona mil kwadratowych (14,2 miliona kilometrów kwadratowych), pomiędzy Ameryką Południową a Europą. Jego kształt jest z grubsza okrągły, z jednym ramieniem skierowanym w stronę Ameryki Południowej. Dlatego wiele wycieczek na Antarktydę odbywa się przez Argentynę.

Nawet w najcieplejszym okresie (od listopada do lutego) temperatury na Antarktydzie utrzymują się przeważnie poniżej zera. Zimą mogą spaść nawet do minus 90 stopni Fahrenheita (minus 68 stopni Celsjusza). Na kontynencie występują niewielkie opady, a śnieg jest suchy i puszysty. Jego stałe silne i porywiste wiatry mogą osiągać prędkość 200 mil na godzinę (321 kilometrów na godzinę).

Naturalnie niegościnna dla ludzi i większości zwierząt, Antarktyda nie została nawet formalnie zbadana aż do XIX wieku. Dziś jednak wielu naukowców i badaczy nazywa Antarktydę swoim tymczasowym domem, mieszkając w specjalnych obiektach, podczas gdy badają ekosystem i rodzime życie.

Jakie życie jest na Antarktydzie? Surowy klimat i krajobraz nie sprzyjają większości zwierząt lądowych. Morze to jednak inna historia. Oceany południowe są pełne składników odżywczych i białka. Bogate źródła pożywienia utrzymują wiele gatunków, w tym wieloryby, ptaki morskie, foki i inne. Najbardziej znanym ambasadorem Antarktydy jest pingwin, ptak żyjący w koloniach na wybrzeżach Antarktydy i żywiący się morzem.

Ponieważ Antarktyda nie ma ludzkich mieszkańców, roszczenia do niej zgłosiło wiele narodów, w tym Argentyna, Australia, Chile, Francja, Wielka Brytania, Nowa Zelandia i Norwegia. Jednak warunki traktatu antarktycznego z 1959 roku stanowią, że kontynent ten jest zarezerwowany wyłącznie dla badań naukowych. Dzięki temu Antarktyda jest strefą wolną od wojny i broni jądrowej. Obecnie 47 krajów ma podpisy pod traktatem.

Dla tych gości, którzy nie prowadzą badań naukowych na kontynencie, co można zobaczyć i zrobić w tej lodowatej krainie?

1. Wakacje na Antarktydzie
2. Co zobaczyć i zrobić na Antarktydzie?
3. Oglądanie pingwinów antarktycznych i nie tylko
4. Troska o środowisko i bezpieczeństwo podczas wakacji na Antarktydzie

Pierwszym krokiem do wakacji na Antarktydzie jest dotarcie tam. Nie jest to prawdopodobne miejsce na komercyjne lotnisko lub autostrady. Większość podróży na Antarktydę odbywa się drogą morską lub rzadziej małym samolotem . Statki turystyczne zazwyczaj rozpoczynają podróż na Antarktydę przez południową Argentynę lub Chile, kraje z łatwym dostępem do oceanu na kontynent.

Pierwszy komercyjny statek wycieczkowy odwiedził Antarktydę w 1969 roku. Od tego czasu turystyka w regionie stale rośnie. We wczesnych latach 90. kontynent odwiedzał około 9000 odwiedzających rocznie. W okresie 2007-2008 liczba ta wzrosła do ponad 46 000 [źródło: British Antarctic Survey ]. Liczby te obejmują osoby odwiedzające drogą powietrzną, lądową lub morską.

Aby uporać się z obawami rozwijającej się branży turystycznej, w 1991 roku powstało Międzynarodowe Stowarzyszenie Antarctica Tour Operators (IAATO). Jego misją jest promowanie etycznych i bezpiecznych podróży na obszar Antarktyki. Lista IAATO obejmuje 102 członków firmy turystycznej.

Turystyka na Antarktydzie rozwija się głównie w miesiącach od listopada do marca. Temperatury są wtedy wyższe, co skutkuje mniejszą pokrywą lodową. W ten sposób statki mogą łatwiej przedostać się przez ten obszar. Większość wycieczek skupia się wokół regionu Półwyspu Antarktycznego. Statki ekspedycyjne mogą odwiedzać niektóre wyspy subantarktyczne i inne bardziej odległe miejsca. Niektórzy touroperatorzy oferują nawet prywatne wycieczki na geograficzny biegun południowy.

Najpopularniejsze wakacje na Antarktydzie to rejsy wycieczkowe. Niektóre rejsy pozwalają odwiedzającym na lądowanie – co oznacza opuszczenie łodzi i zwiedzanie antarktycznego krajobrazu. Ale te wizyty są zwykle krótkie ze względu na wysokie temperatury. Większe statki rzucą kotwice na morzu, a grupy pasażerów zabiorą na ląd mniejsze łodzie. Niektórzy organizatorzy wycieczek używają helikopterów również do przewozu pasażerów.

Traktat Atlantycki wzywa odwiedzających kontynent do przestrzegania następujących wytycznych:

Więc teraz, kiedy przybyłeś na Antarktydę, jakie rodzaje aktywności są dla ciebie dostępne? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć.

Nie kłopocz mnie, jestem miejscowy

Pierwszą osobą, która urodziła się na Antarktydzie, był Emilio Marcos de Palma, w styczniu 1978 roku. Argentyna zaaranżowała całość, próbując ustanowić suwerenność na Antarktydzie. Argentyński rząd wysłał ciężarną matkę Marcosa de Palmy do bazy badawczej, w której pracował jej mąż, aby mogła tam urodzić. Chile zrobiło to samo w 1984 roku, kiedy urodził się Juan Pablo Camacho. Od tego czasu na Antarktydzie urodziło się znacznie więcej dzieci, ale żaden naród nie cieszy się obecnie suwerennością.

Po przybyciu do regionu Antarktyki – drogą lądową, morską lub powietrzną – istnieje kilka sposobów na zabicie czasu. Popularne atrakcje turystyczne obejmują rejsy wycieczkowe , wizyty w ośrodkach badawczych i obserwacje dzikiej przyrody. Podróżnicy, którzy są bardziej żądni przygód, mogą zapisać się na piesze wędrówki, wspinaczkę górską, spływy kajakowe lub narciarstwo biegowe.

Nawet na kontynencie tak jałowym jak Antarktyda jest kilka rzeczy, które trzeba zobaczyć. Niektóre miejsca można zobaczyć bezpośrednio z łodzi lub statku, a inne wymagają podróży na ląd.

Kanał Lemaire biegnie między górami Booth Island a Półwyspem Arktycznym. Jego nieoficjalna nazwa, Kodak Gap, mówi o jego fotogenicznym pięknie. Statki wycieczkowe, gdy nie są zablokowane przez lód, przepływają przez kanał, aby pasażerowie mogli cieszyć się jego wspaniałością. Belg o imieniu Adrien de Gerlache po raz pierwszy nawigował kanałem w 1898 roku.

Stacja Amundsen-Scott South Pole Station to amerykańska stacja badawcza zlokalizowana na biegunie południowym. Jego nazwa pochodzi od Roalda Amundsena i Roberta F. Scotta, dwóch pierwszych odkrywców, którzy dotarli do Bieguna Południowego odpowiednio w 1911 i 1912 roku. Zbudowany w 1957 roku obiekt przeszedł gruntowną modernizację zarówno w 1975, jak i 2008 roku. Jego najbardziej uderzającą cechą jest kopuła geodezyjna, pierwotnie zbudowana dla personelu. Obecnie stacja gości około 50 naukowców i personelu w okresie zimowym i do 150 latem. Badania prowadzone na stacji obejmują projekty z zakresu fizyki, meteorologii, geofizyki, glacjologii i biomedycyny. Uroczysty znacznik bieguna południowego (dosłowny czerwono-biały słup z kilkoma flagami w lodzie za nim) znajduje się przed stacją - świetna sesja zdjęciowa dla odwiedzających dygnitarzy i turystów.

Maraton Lodowy

Jeśli jesteś sportowcem, który czuje, że „byłeś tam i to robiłeś”, Antarktyda może być Twoim kolejnym wyzwaniem. Adventure Network International organizuje pełne i półmaratony we wnętrzu Antarktydy. Mówimy o temperaturze minus 20 stopni Fahrenheita (minus 28 stopni Celsjusza), dużej wysokości, smagającym wietrze i śniegu. Podróż zajmie Ci około 16 000 $.

Aby uzyskać optymalne obserwacje pingwinów, odwiedź lodowiec Dawson-Lambton. Pingwiny cesarskie żyją tu w koloniach, wysiadując jaja i chowając pisklęta. Niektóre firmy oferują wycieczki z foto safari , podczas których turyści mogą obozować w zamkniętych namiotach (aby utrzymać się w upale) i cieszyć się kilkudniowym fotografowaniem tych antarktycznych ptaków. Fajną rzeczą jest to, że pingwiny nie boją się ludzi i po prostu ich ignorują, więc osoba może podejść bardzo blisko pingwina, aby dobrze się przyjrzeć lub zrobić zdjęcie. Pingwiny nie boją się ludzi, ponieważ ewoluowały bez nas jako zagrożeń lub drapieżników. Przyrodnicy ostrzegają jednak – prosty akt patrzenia na zwierzę może wywołać u niego stres , co może wpłynąć na jego zdolność do wychowywania piskląt [źródło: Lovgren ].

Operatorzy wycieczek przygodowych oferują wiele zajęć dla tych, którzy lubią spędzać czas na świeżym powietrzu (i zimno!). Doświadczeni alpiniści mogą wspiąć się na Mount Vinson, najwyższy szczyt Antarktydy. Wspinaczka na szczyt ma około 7 kilometrów i jest przeznaczona tylko dla poważnych wspinaczy.

Narciarze biegowi mogą pojeździć na nartach na Biegun Południowy podczas dwu- lub trzytygodniowej wycieczki, biwakując po drodze. Niektóre statki wycieczkowe oferują wyprawy kajakowe, podczas których można pływać kajakiem wśród lodowców i oglądać widoki z bliska. A co z pływaniem? Latem morze „nagrzewa się” do 32 stopni Fahrenheita (zero stopni Celsjusza). Temperatury tego zimna mogą spowodować zatrzymanie akcji serca lub inne obrażenia ciała. Ale jeśli chcesz, możesz spróbować.

Co się stanie, jeśli doznasz kontuzji lub zachorujesz podczas wizyty na Antarktydzie? Statki wycieczkowe prawdopodobnie mają zaplecze medyczne, podobnie jak niektóre antarktyczne bazy badawcze. Organizatorzy wycieczek zatrudniają również personel medyczny. Jednak ci specjaliści mogą tak naprawdę zaspokoić tylko bardzo podstawowe potrzeby medyczne. W przypadku poważnego wypadku lub choroby pacjenci muszą wrócić do Chile lub Argentyny. Warunki pogodowe mogą czasami sprawić, że ta podróż będzie długa i uciążliwa, i to na koszt pacjenta. Skoro już jesteśmy przy wydatkach, wycieczki na Antarktydę nie są tanie. Bardziej intensywne wakacje mogą kosztować nawet 10 000 USD.

Wakacje na Antarktydzie z pewnością brzmią zapierające dech w piersiach i wyjątkowe. Zanim jednak zarezerwujesz wycieczkę, możesz przeczytać następną stronę dotyczącą kwestii środowiskowych i bezpieczeństwa turystyki antarktycznej.

In April 2009, a joint session of the Antarctic Treaty panel and its sister organization, the Arctic Council, met in Baltimore, Md. The agenda included talks on global warming and shipping routes, but also included some questions about tourism. Around the same time the session met, a 25-mile (40-kilometer) wide Antarctic ice shelf broke off and shattered into the sea. Scientists blame global warming. And as more ice melts and separates, Antarctica will become smaller and smaller [source: Doyle]. Less ice equals more water, which allows big cruise ships to enter areas they previously weren't able to access.

W trosce o wpływ rosnących wskaźników turystyki antarktycznej na środowisko i bezpieczeństwo, kilka krajów rozważa wprowadzenie przepisów dotyczących turystyki na obszarze Antarktyki. Niektóre z tych przepisów obejmowałyby:

Obecnie większość dużych statków wycieczkowych nie ma wzmocnionych kadłubów, które są w stanie wytrzymać uderzenie w górę lodową . Oprócz potencjalnej utraty życia ludzkiego w wypadku statku, ogromny wyciek paliwa może mieć katastrofalne skutki dla ekosystemu.

Wraki statków mogą i zdarzają się na Antarktydzie. Od 2007 roku na Antarktydzie osiadły cztery statki. Osiadanie na mieliźnie może spowodować wyciek paliwa ze statku i narażać pasażerów na niebezpieczeństwo. Wszyscy pasażerowie na tych statkach ewakuowali się na nowe łodzie bez obrażeń. W listopadzie 2007 roku statek o nazwie MS Explorer uderzył w górę lodową i zatonął w ciągu 24 godzin. Pasażerowie drżeli w szalupach ratunkowych przez wiele godzin, zanim ratunek przybył z norweskiego statku wycieczkowego. Eksperci twierdzą, że to tylko kwestia czasu, zanim wypadek pochłonie setki istnień ludzkich. Ponieważ Antarktyda jest tak odległa, możliwości poszukiwania i ratownictwa są bardzo ograniczone.

Być może zastanawiasz się, dlaczego sygnatariusze Traktatu Antarktycznego nie tylko całkowicie zabraniają odwiedzania Antarktydy. Jednym z najważniejszych postanowień traktatu antarktycznego jest to, że zapewnia on swobodę dostępu. Nikt nie może powstrzymać ludzi przed wyjazdem na Antarktydę. Mają jednak nadzieję, że pokierują tym procesem tak, aby był on korzystny dla wszystkich – turystów, dzikiej przyrody i samej Antarktydy.

Opuszczony na Antarktydzie

Podróż do i z Antarktydy, zwłaszcza podróż samolotem, jest całkowicie zależna od pogody. Ann Curry, prezenterka „Today Show”, przekonała się o tym na własnej skórze w 2007 roku. Po wędrówce na Biegun Południowy, aby obejrzeć historię zatytułowaną „Koniec Ziemi”, Curry i jej załoga kręcili (bardzo zimnymi) kciukami na stacji Admunson-Scott przez wiele dni czekając na burzę. Nie jest to rzadkością na Antarktydzie. Niektóre firmy wakacyjne faktycznie radzą potencjalnym turystom, aby nie robili żadnych ważnych planów na dwa tygodnie przed i dwa tygodnie po planowanej podróży na kontynent.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków