Dlaczego samochód wyścigowy NASCAR jest nazywany „luźnym” lub „ciasnym”?

Jeśli masz gorączkę na punkcie mięśni i gliniarzy z Detroit, to musisz znać filmowy pościg samochodowy z dużą prędkością. Policjant od narkotyków Popeye Doyle gonił pociąg metra wiozący handlarzy heroiny w Nowym Jorku podczas „The French Connection”. Film Steve'a McQueena „Bullitt” zdobył Oscara za montaż przełomowego pościgu po San Francisco. A William Petersen wcisnął pedał Chevy Impala do dechy, jadąc pod prąd autostradą w Los Angeles podczas „Żyć i umrzeć w LA”

Znasz wszystkie te sceny i nie tylko; prawda, twardzielu? Oczywiście dobrze znasz też ostry zakręt z dużą prędkością, w którym kierowca tnie koło, aby pokonywać zakręt. Tylne koła wyłamują się z zakrętu, a opony skaczą dziko w górę iw dół z chodnika. Inżynier dźwięku zawsze dodaje piskliwy efekt ślizgania się gumy po betonie, po którym szybko następuje dźwięk obracającego się silnika, gdy gaz jest spychany na podłogę, a samochód prostuje się i odkleja.

­

 Widziałeś to milion razy, ale czy kiedykolwiek zauważyłeś, że samochód prawie całkowicie się zatrzymuje, gdy pokonuje ten zakręt z dużą prędkością? Jeśli przód samochodu wypadnie z zakrętu, nazywa się to podsterownością . Jeśli to tył samochodu wysuwa się na zewnątrz podczas skrętu, nazywa się to nadsterownością . Tak czy inaczej, utrata kontroli pochłania cenny czas. To wystarczająco źle, gdy dzieje się to podczas szybkiego pościgu policyjnego w filmie. Jeszcze gorzej dzieje się, gdy wygrana jest na linii podczas wyścigu NASCAR. W wyścigach nadsterowność i podsterowność są wynikiem luźnego lub ciasnego samochodu. Dowiedz się, co to oznacza i jak temu zaradzić na następnej stronie.

Ponieważ różnica między pierwszym, drugim i trzecim miejscem podczas wyścigu NASCAR może często sprowadzać się do tysięcznych sekund, liczy się każda drobna przewaga, jaką może rozwinąć kierowca. Utrzymanie kontroli nad prowadzeniem samochodu jest jednym z lepszych sposobów na zwiększenie prawdopodobieństwa wygrania wyścigu przez kierowcę. Może to być jednak trudne, ponieważ prawa fizyki działają przeciwko niemu.

Kiedy kierowca NASCAR jedzie prosto, może wciskać gaz do woli. Koła – wszystkie skierowane do przodu – zapobiegają dryfowaniu samochodu na boki. Nazywa się to stabilnością boczną . Gdy samochód dojeżdża do zakrętu, napotyka siłę odśrodkową , która narasta w zakręcie i działa, aby wypchnąć samochód na zewnątrz zakrętu. Właśnie dlatego kierowanie staje się udręką na zakręcie: za pomocą kierownicy walczysz z siłą odśrodkową.

Jeśli siła odśrodkowa przekroczy stabilność boczną, przód lub tył samochodu zostanie wypchnięty z zakrętu. W zależności od tego, czy samochód jest nadsterowny, czy podsterowny, tylne lub przednie opony stracą przyczepność i samochód się poślizgnie, prawdopodobnie uderzając o ścianę. To jest dobre dla żądnych krwi fanów, ale złe dla kierowcy.

W żargonie NASCAR samochód, który ma tendencję do nadsterowności na torze, jest uważany za luźny . Tylne opony pokonują tarcie o nawierzchnię toru i tracą przyczepność. Tył samochodu wysuwa się i traci cenne sekundy. Jeśli przednie opony samochodu tracą przyczepność z powodu podsterowności na zakręcie, samochód jest uważany za ciasny .

Ale dlaczego samochód miałby być luźny lub ciasny? Dlaczego nie oba? Odpowiedź tkwi w specjalnych zawieszeniach, które posiadają samochody NASCAR. Zawieszenia są zbudowane ze sprężyn, które pochłaniają energię z opon, które wibrują podczas poślizgu na zakręcie. Energia ta jest odbierana z kół i rozprowadzana gdzie indziej za pomocą amortyzatorów . W rezultacie opony przestają się odbijać i szybciej odzyskują przyczepność. Sprężyny zawieszenia można regulować tak, aby skompensować napięcie lub luzy w aucie podczas skrętów (tzw. regulacja klina , o której przeczytasz tutaj ). Możesz użyć grzechotki o obrót tej długiej śruby mocującej przymocowanej do zawieszenia w dowolnym kierunku, aby samochód był luźniejszy lub ciaśniejszy.

Każdy tor NASCAR ma swoje unikalne cechy, które mogą wpływać na prowadzenie samochodu. Zakręty w Dover są betonowe, podczas gdy reszta toru jest asfaltowa. Jeszcze trudniejsze jest to, że nawierzchnia toru ulega fizycznym zmianom w trakcie wyścigu. W rezultacie załogi NASCAR dokonują częstych regulacji klinów podczas wyścigu. Kierowca używa swojego bezprzewodowego sprzętu komunikacyjnego, aby ostrzec swoją załogę, czy samochód jest ciasny, czy luźny, dzięki czemu podczas postoju można dokonać regulacji w ciągu zaledwie kilku sekund. Załogi i kierowcy ostatecznie szukają równowagi w prowadzeniu – braku ciasności lub luzu podczas skrętów. Innymi słowy, zrównoważony samochód wygrywa wyścig.

Oczywiście jest inny, znacznie mniej wyrafinowany sposób na zapewnienie, że samochód nie podda się działaniu siły odśrodkowej podczas skrętu – spowolnienie. Ale, jak każdy kierowca NASCAR może ci powiedzieć, zdejmowanie stopy z gazu nie jest opcją, chyba że jesteś zainteresowany pozostawieniem w kurzu.

Aby uzyskać więcej informacji na temat NASCAR i innych powiązanych tematów, odwiedź następną stronę.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków

Źródła

­