Amerykański więzień federalny numer 29296-179 był kiedyś bardzo bogatym człowiekiem . Więzień, znany światu poza więzieniem Englewood o niskim rygorze w Littleton w stanie Kolorado, jako Jeffrey Skilling, miał kiedyś wartość netto około 100 milionów dolarów [źródło: Ahrens ]. Pełnił funkcję dyrektora generalnego siódmej co do wielkości korporacji w Stanach Zjednoczonych [źródło: Ackman ]. Obecnie Skilling, jeszcze na początku swojego 24-letniego wyroku pozbawienia wolności, zarabia około jednego dolara na godzinę na służebnej pracy, takiej jak zmywanie naczyń w więziennej stołówce.
Zmiana stanowiska Skillinga z dyrektora generalnego na więźnia była wynikiem jego roli jako inicjatora największego korporacyjnego skandalu finansowego w historii Stanów Zjednoczonych. Skilling i jego mentor, założyciel firmy Kenneth Lay, popełnili masowe oszustwa przeciwko udziałowcom teksańskiego giganta energetycznego Enron.
Spisek był wyrafinowany; obejmowała oszukańcze praktyki księgowe (wynik mrocznego sojuszu między firmą a jej niezależnymi audytorami), które zawyżały dochody firmy, a tym samym ceny akcji Enronu. Chociaż wielu dyrektorów Enronu, w tym Skilling i Lay, było w pełni świadomych problemów finansowych firmy, informacje te zostały umiejętnie ukryte w raportach o zarobkach publikowanych przez firmę. Enron zachęcał swoich pracowników do kupowania akcji firmy .
Tuż przed tym, jak zaczęły pojawiać się wieści o dramatycznych kłopotach finansowych firmy, począwszy od kwietnia 2001 r., kilku dyrektorów – wiedząc, że akcje firmy wkrótce spadną – sprzedało większość swoich akcji, zanim spadły. Sprzedając swoje udziały (Skilling zarobił 67 milionów dolarów na sztucznie zawyżonych akcjach Enronu w latach 1998-2001), mimo świadomości, że cena akcji firmy miała spaść, 29 dyrektorów zaangażowało się w tak zwany handel poufnymi informacjami [źródło: Moore, et al. ].
21 000 pracowników Enronu straciło zarówno pracę, jak i oszczędności emerytalne; przeciętny pracownik miał 62 procent swoich 401(k) związanych z akcjami Enron [źródło: Lindstrom ]. Każda utrata pracy i każdy stracony dolar był wynikiem oszukańczej księgowości. Ale to właśnie wykorzystywanie informacji poufnych wzbogaciło finanse tych samych dyrektorów, którzy oszukiwali inwestorów i pracowników, co wywołało zbiorowy gniew mediów i opinii publicznej.
Czym dokładnie jest wykorzystywanie informacji poufnych i dlaczego jest postrzegany jako naruszenie zaufania publicznego?