Warcaby od tysięcy lat podbijają umysły fanów gier planszowych na całym świecie. Jest znany jako sport umysłowy królów i ludzi ze względu na swoją głębię i prostotę. Pomimo pozornej prostoty, gra została zbadana i przeanalizowana w prawie takim samym stopniu, jak inne klasyki, takie jak szachy czy tryktrak.
Najwcześniejsza rozpoznawalna wersja warcabów pochodzi z egipskiej gry zwanej Alquerque , która używa planszy pięć na pięć i ma podobne ruchy skokowe [źródło: Avedon ]. Od tego czasu gra podróżowała po całym świecie w różnych iteracjach, od francuskiej wersji znanej jako Fierges po angielską wersję znaną jako szkice [źródło: Walker ]. Pojawiła się nawet w literaturze greckiej, o której wspomniał Homer w epickiej „Odysei”, kiedy przyłapano kilku wyniosłych zalotników „zabawiających się grą w warcaby” [źródło: Homer ].
Rozmiar planszy zmieniał się z biegiem historii, ale ustalił się na dwóch różnych wariantach: planszy 100-kwadratowej używanej w wielu krajach europejskich i planszy 64-kwadratowej używanej w warcabach amerykańskich. Zasady gry również się zmieniły, gdy gra przeszła z kraju do kraju, ale główne zasady pozostały takie same od czasu wprowadzenia obowiązkowego skoku, o czym przyjrzymy się w dalszej części tego artykułu.
Na pierwszy rzut oka warcaby mogą wydawać się prostą grą. Nie ma różnorodności w swoich częściach, ma tylko dwa kolory i pozornie proste założenie: usuń pionki przeciwnika z planszy, przeskakując je, zanim zdąży usunąć twoje. Jest to jednak gra, która łączy strategię, przezorność, matematykę i prawie 500 trylionów różnych kombinacji ruchów [źródło: Cain ].
Warcaby mogą być tak skomplikowaną grą, jak ją tworzysz, a w trakcie tego artykułu przyjrzymy się jej podstawowym zasadom i różnym strategiom podejścia do gry. Ale aby zacząć, najpierw przyjrzymy się, jak skonfigurować tablicę.
