Kiedy skończy się życie na Ziemi?

Był czas, kiedy nasza planeta była pozbawiona życia. Nic nie pływało po jego mętnych, niebiesko-zielonych morzach. Nic nie rosło na jego skalistych kontynentach ani nie szybowało po czerwonawym niebie nad ich głowami. To była prebiotyczna Ziemia.

Następnie w oceanach planety wyewoluowały pierwsze prymitywne formy życia . Były to proste, jednokomórkowe stworzenia, zdolne do ogromnej adaptacji. Organizmy rosły i rozprzestrzeniały się, rozwijając się w niezliczone odmiany życia i zmieniając w tym procesie chemię planety.

Jednak rządy 4 miliardów lat życia na tej planecie nie są bezsporne. Ewolucja nie nadąża za szybkimi zmianami środowiska ani nie uchroni nas przed pewnymi niezwykłymi wydarzeniami. Co najmniej pięć oddzielnych epizodów wyginięcia zagroziło życiu na Ziemi , zniszczeniem spowodowanym zarówno przez kosmiczne bombardowania , jak i wewnętrzne zamieszanie na planecie.

Jeszcze 251 milionów lat temu wymieranie permsko-triasowe unicestwiło 90 procent wszystkich gatunków morskich i 70 procent wszystkich kręgowców lądowych [źródło: ScienceDaily ]. Na szczęście dla nas życie przetrwało – i od tego czasu przetrwało dwa dodatkowe ważne wydarzenia wymierania .

Ale jak długo może wytrzymać nasze szczęście? Z pewnością życie jest trwałe i przystosowawcze, zdolne do rozkwitania w bezświetlnych głębinach oceanów i na mroźnych wysokościach atmosferycznych, ale w którym momencie Ziemia powróci do swoich sterylnych, prebiotycznych korzeni?

Na szczęście technologia daje ludziom możliwość ochrony życia na Ziemi przed wieloma kosmicznymi zagrożeniami. Na przykład dzięki mapowaniu obiektów znajdujących się w pobliżu Ziemi i opracowaniu strategii łagodzenia skutków asteroid i komet naukowcy mają nadzieję zapobiec przyszłym katastrofalnym skutkom. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy bezpieczni przed niebezpieczeństwami kosmosu.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o niektórych z tych zagrożeń.

Jeśli wystarczająco duża, pobliska gwiazda miałaby się wypalić, powstała hipernowa mogłaby teoretycznie rozsadzić Ziemię promieniowaniem gamma, które zniszczyłoby warstwę ozonową. To zniszczenie naraziłoby nas na śmiertelne dawki promieniowania słonecznego [źródło: Dillow ].

Pomarańczowy karzeł nazwany Gliese 710 stanowi kolejne zagrożenie dla Ziemi. Astronomowie przewidują, że ta niesamowita gwiazda może trafić do naszego zakątka galaktyki za około 1,5 miliona lat, rozrywając Obłok Oorta na obrzeżach naszego Układu Słonecznego i obrzucając nas kometami powstałymi w wyniku uderzenia [źródło: O'Neill ].

Nawet własne słońce Ziemi stanowi zagrożenie dla życia. Za mniej więcej 7,6 miliarda lat Słońce wypali resztki swojego paliwa i puchnie w czerwonego olbrzyma . W tej formie średnica Słońca obejmie obecną orbitę Ziemi i wyparuje planetę. Jednak zanim to nastąpi, naukowcy przewidują, że powolna ekspansja Słońca podniesie temperatury i wysuszy oceany [źródło: Korycansky ]. Innymi słowy, Ziemia może stać się pustynnym światem za zaledwie 500 milionów lat [źródło: Cain ]. Niektóre szacunki przewidują, że Ziemia, niezwiązana zmniejszoną masą Słońca, wypłynie na zewnętrzną orbitę, bezpieczną przed ekspansją Słońca. Oceany mogą zamarznąć w stanie stałym, ale niektóre organizmy mogą przetrwać w pobliżu kominów hydrotermalnych [źródło:Britt ].

Przy wystarczającym zaawansowaniu technologicznym przyszli mieszkańcy Ziemi mogą nawet być w stanie zaprojektować celową zmianę orbity planety. Możemy przetrwać wielki ruch. Jednak nie byłby to jedyny projekt planetarnego naprawiacza-górnego dla naszych potomków z dalekiej przyszłości. W końcu płynna część jądra Ziemi ulegnie zestaleniu, wyczerpując pole magnetyczne planety i ochronę, jaką zapewnia przed śmiertelnym promieniowaniem słonecznym.

Być może przyszłe cywilizacje osiągną oszałamiające osiągnięcia technologiczne niezbędne do powstrzymania zmian w zmieniającym się wszechświecie. Być może okażą się prawdziwymi strażnikami naszej żywej planety. Jednak kosmolodzy podkreślają, że długoterminowe przetrwanie życia zależy od naszej zdolności do rozszerzania się nie tylko poza naszą planetę i Układ Słoneczny, ale także poza sam wszechświat.

Wydaje się, że nic nie trwa wiecznie.

Zapoznaj się z linkami na następnej stronie, aby zastanowić się nad jeszcze większymi pytaniami dotyczącymi życia i kosmosu.

Zmiany klimatyczne i nuklearne

Zmiany klimatyczne z pewnością mogą spowodować wyginięcie, ale tylko zmiany środowiskowe zakorzenione w katastrofie kosmicznej lub geologicznej stanowią zagrożenie dla samego życia. Podobnie, chociaż przyszłe pokolenia mogą opracować technologię zdolną do przypadkowego zakończenia wszelkiego życia na Ziemi, nawet najbardziej ekstremalne modele nuklearnej zimy i opadu nie zabiją wszystkiego.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków