Wszystkim nam ostatnio wręczono uczciwą porcję cytryn , więc wystarczy już z lemoniadą . Gdy rok 2022 rozciąga się przed nami z 365 dniami odnowionej nadziei, niewypowiedzianym potencjałem i ciągłymi wyzwaniami, dlaczego nie złapać go za łodygę, zawiązać wokół niego sznurek i dać kolejnemu z cierpkich owoców życia szansę na osiągnięcie statusu przysłowia? Kiedy ręce życia, persimmons, zrób hoshigaki!
Pierwotnie metoda przechowywania jesiennych zbiorów na zimę, hoshigaki (po japońsku suszona persimmon) to wielowiekowy japoński przysmak , który jest łatwy do wykonania, ale jest niezwykle czasochłonny i pracochłonny. Ten wielotygodniowy proces przebiega powoli – wymaga cierpliwości, uważności, niemal mikroskopijnej dbałości o szczegóły i niemal codziennej praktyki delikatnego i powolnego ręcznego „masowania” każdej persymony.
Istnieje wiele rodzajów persymonek , ale dwie najpopularniejsze to kikutowata fuyu , która wygląda jak mini dynia i może być spożywana w stanie dojrzałym i chrupiącym, oraz hachiya w kształcie stożka , która jest zbyt cierpka, aby ją zjeść, dopóki nie przejrzała i przypomina budyń w fakturze. Hoshigaki składa się z twardych hachiyów z odpowiednią odrobiną miękkości i najlepiej z wydłużoną łodygą. Każdy może to zrobić – pamiętaj tylko, że nie ma jednego właściwego sposobu i, podobnie jak w przypadku produkcji wina, istnieje wiele różnych technik, a wyniki różnią się w zależności od producenta. Ale jedynym absolutnym faktem, co do którego wszyscy twórcy hoshigaki są zgodni, jest to, że pleśń jest twoją nemezis. Powtarzam, pleśń jest wrogiem. Mając na uwadze ten nadrzędny fakt, oto jak zacząć.
Wszystko czego potrzebujesz to persymony hachiyi (które można znaleźć w większości azjatyckich sklepów spożywczych, na targowiskach rolniczych i niektórych sieciówkach), nóż i trochę sznurka. Zdejmij skórkę z hachiyi i zawiąż węzeł wokół każdej łodygi. W przypadku persimmon bez łodygi możesz włożyć śrubę przez górę do rdzenia i przymocować sznurek do śruby. Następnie wysterylizuj każdą persimmon, zanurzając ją we wrzącej wodzie na jedną do dwóch sekund. Niektórzy producenci zamiast tego szybko zanurzają się w wódce lub brandy. Zawieś persymony w ciepłym i suchym miejscu – najlepiej w lub w pobliżu nasłonecznionego okna – i pozostaw je w spokoju na tydzień, aby wyschły na powietrzu.
Po tygodniu, używając bardzo delikatnego dotyku (nigdy nie ściskaj!), uciskaj każdą persimmon bardzo ostrożnie raz dziennie, przechodząc do bardzo lekkiego codziennego masażu . To miękkie rozpieszczanie pomaga rozbić miąższ i wygładzić zewnętrzną część owocu, gdzie zmarszczki mogą zatrzymać wilgoć i stworzyć siedlisko pleśni. Wypycha również wewnętrzne kieszenie powietrzne i wabi naturalny cukier na powierzchnię owocu, gdzie tworzy białą, pudrową skorupę zwaną nalotem krystalicznym. W ciągu kilku tygodni (od zaledwie trzech do sześciu tygodni lub nawet dłużej) owoce zmiękną i wyschną, tworząc chropowatą powierzchnię z głębokimi rowkami w pofałdowanej skórce. Pod koniec procesu delikatnie obtocz hoshigaki wałkiem do ciasta, aby uzyskać równomierną grubość i pozbyć się wszelkich pozostałych pęcherzyków powietrza. I voila: czas przetestować owoce swojej pracy.
Jeśli wszystko pójdzie dobrze, twoje hoshigaki powinny być koloru bursztynowego, jędrne, ale giętkie, mieć smak miękki i ciągnący z wilgotną, piżmową słodyczą – o smaku przypominającym miód z nutami karmelu i cynamonu. Można go przechowywać w hermetycznym pojemniku i dzielić się z najbardziej cenionymi przyjaciółmi gourmand lub delektować się w wolnym czasie przez rok lub dłużej.
Teraz to jest interesujące
Produkcja Hoshigaki została sprowadzona do doliny San Joaquin w Kalifornii przez japońskich imigrantów w XIX wieku. Ale po II wojnie światowej i japońskim internowaniu produkcja persymony w regionie spadła i większość japońskich potomków nie kontynuowała praktyki. W ciągu ostatnich 20 lat naukowcy zajmujący się rolnictwem z Uniwersytetu Kalifornijskiego szukali sposobów na zachowanie praktyki i ponowne uczynienie sztuki hoshigaki opłacalną w regionie.
