Przekraczając Tamizę między City of London i Southwark, London Bridge w jakiejś formie wita podróżników od dwóch tysiącleci. Jednak pomimo swojej długowieczności i sławy - ma nawet swój własny rymowanek - to, co ludzie myślą jako London Bridge, często wcale nie jest London Bridge.
W rzeczywistości wyszukaj w Google „obrazy mostu londyńskiego”, a zamiast tego prawdopodobnie zobaczysz obrazy mostu Tower Bridge, słynnej wiktoriańskiej budowli gotyckiej z dwiema wieżami. Ale dzisiejszy London Bridge ma znacznie prostszy profil i chociaż obecna konstrukcja pochodzi z końca XX wieku, historia mostów, które stały w tym miejscu, jest znacznie dłuższa.
Historia mostu londyńskiego
„Historia jest o wiele bardziej interesująca niż Tower Bridge, za co większość ludzi myśli, że London Bridge” - mówi David Green, szef globalnej firmy projektowej Perkins & Will , który jest także ekspertem w dziedzinie historii miast, w tym ról transport i mosty w ich rozwoju.
Dziś London Bridge, Tower Bridge i trzy inne są zarządzane przez Bridge House Estates, założone ponad 900 lat temu. Jest to fundusz charytatywny, a pieniądze, których nie wymaga budżet na utrzymanie mostu, idą na pomoc potrzebującym londyńczykom za pośrednictwem funduszu City Bridge Trust . W ten sposób fundusz City Bridge Trust przekazuje rocznie 30 milionów funtów.
Według City of London , pierwszy most na Tamizie został zbudowany w latach 1176-1209. Został wymieniony na początku XIX wieku i po raz trzeci, kiedy zbudowano istniejący most . Jednak jeszcze przed XII-wiecznym kamiennym mostem zbudowano w tym miejscu serię drewnianych mostów, a historia London Bridge zaczyna się od rzymskiej inwazji i założenia osady Londinium.
To, co dziś nazywa się London Bridge, ma swój początek jako wojskowy most pontonowy zbudowany przez Rzymian, kiedy osiedlali się w tym obszarze, według Green. Przez ostatnie 2000 lat położenie mostu pozostawało ogniwem rozwoju gospodarczego, chociaż jego fizyczna konstrukcja ulegała kilkukrotnym zmianom.
Drewniane mosty na tym terenie zostały zniszczone przez liczne pożary i burzę. Ostatni drewniany most zaprojektowany przez Piotra z Colechurch (znanego również jako Peter the Bridge Master , kapelan St. Mary Colechurch) został ukończony w 1163 r. Henryk II zlecił wykonanie pierwszej kamiennej konstrukcji, również zaprojektowanej przez Piotra, na miejscu około 800 lat temu. Nieco na zachód od położenia drewnianego mostu był to prosty murowany łukowy most, taki jak Pont Neuf w Paryżu, i obejmował most zwodzony.
Ten „Old London Bridge” był używany zarówno jako przeprawa przez rzekę, jak i miejsce rozwoju, takie jak Ponte Vecchio we Florencji we Włoszech. Przez pół wieku kamienny most był domem dla wielu budynków, w tym rezydencji, sklepów i kaplicy pod wezwaniem św. Tomasza z Canterbury . Według Green na moście znajdowało się około 200 budynków.
Przy tak dużym rozwoju most został zwężony - nie wspominając o łazienkach spadających prosto do Tamizy - więc miasto zaczęło rozbierać budynki w XVIII wieku.
Most Londyński nr 2
Ponieważ London Bridge nadal był głównym szlakiem komunikacyjnym, nawet bez budynków, pojawiły się problemy strukturalne. Łuki uległy zniszczeniu, a most, który doznał różnych zniszczeń, również powoli się tonął. XIX wieku uznano to za problematyczne pod względem strukturalnym, wyjaśnia Green.
W związku z tym zaproponowano nowy most i ukończono go w 1831 r. Murowana kamienna konstrukcja, która była mocniejsza i bardziej zaawansowana technicznie, została zaproponowana przez szkockiego inżyniera budowlanego Johna Renniego i zbudowana przez jego synów. Położona powyżej XII-wiecznego mostu, który został szybko zburzony, przetrwała zaledwie 140 lat.
W latach dwudziestych XX wieku miasto wiedziało, że konieczna będzie renowacja lub przebudowa, ale drugi most pozostał do późnych lat sześćdziesiątych, kiedy to został ostatecznie wymieniony.
Co ciekawe, XIX-wieczny London Bridge został sprzedany Robertowi P. McCullochowi seniorowi, magnatowi w dziedzinie pił łańcuchowych, który założył Lake Havasu City w Arizonie. Kupił most za 2,4 miliona dolarów w 1968 roku plus koszty wysyłki w wysokości około 240 000 dolarów i wysłał go do nowego domu, gdzie został zrekonstruowany nad kanałem stworzonym przez człowieka. Dziś jest to druga najczęściej odwiedzana atrakcja turystyczna w stanie.
London Bridge dzisiaj
London Bridge wiemy dziś został zaprojektowany przez inżyniera miasto Harold Knox Króla z architektami Mott, siano i Anderson i William Holford & Partners. Został otwarty przez królową Elżbietę w 1973 roku. Most ma trzy przęsła wsparte na betonowych filarach i jest zbudowany z betonu i polerowanego granitu, co nie jest tak ekscytujące, jak się wydaje.
„To dość nie wyróżniający się kawałek inżynierii, ale przekształcił się w tę niesamowitą przestrzeń publiczną” - mówi Green. Struktura jest podobna do większości wiaduktów w budownictwie autostrad w USA i generalnie nie jest miejscem, które turyści odwiedzają ze względu na jej piękno, zwłaszcza biorąc pod uwagę historyczną architekturę całego Londynu. Jednak London Bridge oferuje doskonałą lokalizację do robienia zdjęć pobliskiego Tower Bridge.
Aż do Westminster Bridge otwarto w 1750 roku, London Bridge oferował miastu jedyną możliwość przekroczenia Tamizy. Dziś łączy dwie tętniące życiem dzielnice. Po północnej stronie znajduje się City of London, czyli sektor finansowy, podobnie jak Wall Street, mówi Catherine Mahoney, szefowa komunikacji charytatywnej i filantropijnej w City Bridge Trust. Na południu znajduje się Southwark z Borough Market, The Shard i London Dungeon.
Nawet ze swoim obecnym ważnym statusem we współczesnym Londynie, most pozostaje miejscem tradycji, takim jak prawo z XII wieku do używania go do wożenia owiec do City of London na sprzedaż. W 2013 roku 20 owiec Suffolk i Texel przeszło przez most w ramach rekonstrukcji historycznej karty w ramach zbiórki funduszy. „To naprawdę fajny, interesujący most z bogatą, interesującą historią” - mówi Green.
Czy London Bridge się wali?
Więc technicznie rzecz biorąc, London Bridge upadał - do pewnego stopnia - wiele razy w swojej 2000-letniej historii.
„Mola mostów są podatne na uszkodzenia w wyniku transportu morskiego i przepływającej przez nie rzeki” - wyjaśnia w e-mailu Roger Hobbs, emerytowany profesor na wydziale inżynierii lądowej i środowiskowej Imperial College London. „To zakończyło życie średniowiecznego mostu i prawdopodobnie wcześniejszych mostów. One również wymagają konserwacji, zanim problemy staną się poważne / niebezpieczne”.
Skąd więc wziął się dziecięcy rym, który śpiewaliśmy wszyscy dorastaliśmy? Został opublikowany po raz pierwszy w połowie XIX wieku, ale prawdopodobnie był znany na długo przedtem. Istnieje kilka dominujących teorii na temat tej piosenki, w tym atak Wikingów z XI wieku, Wielki pożar Londynu z 1666 r., Bezpodstawne unieruchomienie osoby w fundamencie konstrukcji i trwający problem wymagający naprawy mostu.
Pozostaje więc kwestia „ pięknej damy ” wspomnianej w tekście, ale tam też nie osiągnięto konsensusu. Jedną z możliwości jest Eleonora z Prowansji, która była małżonką Henryka III i kontrolowała dochody z London Bridge pod koniec XIII wieku. Można też przypuszczać, że piękną damą jest Matylda ze Szkocji, małżonka Henryka I, który ponad sto lat wcześniej zlecał realizację projektów mostowych. Sugerowano również, że może to być członek rodziny Leigh, który twierdzi, że jeden z ich krewnych został pochowany pod mostem. Ale to naprawdę każdy domysł.
Teraz to chorobliwe
W późnym średniowieczu i wczesnym okresie nowożytnym głowy zdrajców zostały przebite i wystawione na południowej bramie London Bridge , w tym szkockiego bohatera Sir Williama Wallace'a.
Pierwotnie opublikowano: 25 czerwca 2020 r
