Dużo słyszymy o wszystkich gatunkach, które tracimy na świecie w wyniku zmian klimatycznych , a także o problemach takich jak wylesianie i urbanizacja, między innymi. Ale podczas pandemii COVID-19 naukowcy, którzy zwykle spędzają czas na próbach odkrycia nowych organizmów, w końcu otrzymali szansę udokumentowania lub opisania zaległości w gatunkach, które już zostały odkryte.
Oficjalne opisanie gatunku polega na napisaniu artykułu naukowego, w którym odkrywcy argumentują, że roślina, zwierzę, grzyb lub inny organizm w rzeczywistości jest nowym gatunkiem, a nie podgatunkiem czegoś, o czym już wiemy. Badacze muszą wyselekcjonować pojedynczy okaz, który reprezentuje wszystkie cechy typowe dla tego gatunku, a także nadać gatunkowi nazwę łacińską. To żmudny proces, ale w 2021 r. naukowcy z Muzeum Historii Naturalnej (NHM) w Londynie poświęcili trochę czasu, aby przebrnąć i opublikować dane, które zebrali na temat 552 wcześniej nieopisanych organizmów.
Oto kilka naszych ulubionych:
Ceratosuchops inferodios i Riparovenator milnerae , Dwa Dinozaury Spinozaurów
Najfajniejsze gatunki, prawdopodobnie opisane przez naukowców z NHM, również niestety od dawna wymarły. Ceratosuchops inferodios był dinozaurem spinozaurem, który żył na wyspie Wight prawie 130 milionów lat temu. Jego skamieniałości odkryto wraz z innym podobnym gatunkiem zwanym Riparovenator milnerae , czyli „łowcą brzegów rzeki”. Te dwa drapieżniki najprawdopodobniej żyły i polowały w pobliżu rzek i terenów podmokłych, prawdopodobnie w tym samym czasie.
Widłonog Bonanza
Ponad połowa gatunków opisanych przez NHM to skorupiaki zwane widłonogami. Tę grupę zwierząt można spotkać na całym świecie, w wysokogórskich jeziorach iw najgłębszych rowach oceanicznych. Niektóre widłonogi są pasożytami, a inne żyją na wolności, ale są ważnym źródłem pożywienia zarówno dla systemów słodkowodnych, jak i morskich na całym świecie. Ponad 290 gatunków opisanych przez naukowców NHM w 2021 r. to widłonogi.
Ćma Sfinksa Wallace'a
W latach 60. XIX wieku zarówno Charles Darwin , jak i Alfred Russel Wallace zauważyli orchideę z 11-calową (30-centymetrową) rurką nektaru. Wiedząc, że niektóre grupy ciem używają swoich długich języków, aby zbierać nektar z tych kwiatów, obaj naukowcy skomentowali w swoich notatkach terenowych, że dotarcie do nektaru tego kwiatu wymagałoby szczególnie długiego języka. Wallace posunął się tak daleko, że przewidział hawkmoth z długą trąbką, pisząc : „…przyrodnicy, którzy odwiedzają tę wyspę, powinni szukać jej z taką samą pewnością, jak astronomowie poszukiwali planety Neptun – i odniosą taki sam sukces”.
Półtora wieku później opisano ćmę Wallace'a. Jego nazwa? Xanthopan praedicta .
Zawodnik Józefa
Czasami trudno jest odróżnić jeden gatunek od drugiego, ale na szczęście 2021 rozwiązał 200-letnią mieszankę bardzo powszechnego i rzadkiego gatunku węży w Indiach.
Kilka wieków temu naukowcy zidentyfikowali gatunek węża, który ostatecznie został wrzucony do innego gatunku w wyniku serii błędnych identyfikacji.
W 2021 roku naukowcy przyglądali się niezwykle szczegółowemu 185-letniemu obrazowi przedstawiającemu węża trzymanego przez NHM, kiedy zdali sobie sprawę, że nie zwracają uwagi na wielkość i liczbę łusek głowy łajdaka pręgowanego ( Platyceps plinii ), powszechnego gatunki węży w Indiach. Okazuje się, że przedstawiał inny gatunek, obecnie nazywany józefem józefowym ( Platyceps josephi ), który ma znacznie mniejszy zasięg geograficzny i jest bardziej wybredny co do typu siedliska niż biegacz pasiasty.
Teraz to jest interesujące
Każdy opisany organizm ma oficjalną nazwę po łacinie, ale ptaki są jedyną grupą, która ma zarówno oficjalne nazwy łacińskie, jak i oficjalne nazwy zwyczajowe.
