Pablo Escobar, notoryczny kolumbijski druglord, wysadził kiedyś samolot pełen niewinnych ludzi w desperackiej próbie zabicia jednego ze swoich niezliczonych wrogów. Sto siedem osób zginęło tego ranka 1989 r., Kiedy wybuchła bomba na pokładzie samolotu Avianca Flight 203. Trzy kolejne zginęły od spadających odłamków samolotu. Cel Escobara nie był nawet na pokładzie.
Wśród wielu swoich zbrodni Escobar zarządził (i przeprowadził) zabójstwo kolumbijskiego kandydata na prezydenta i ministra sprawiedliwości tego kraju . Wyznaczył nagrodę za policjantów; setki zginęło. Aż 50 000 osób - liczba ofiar śmiertelnych może być niższa, chociaż większość z nich to co najmniej pięć cyfr - zostało zamordowanych za panowania „Króla Kokainy ”.
Mimo wszystkich lekkich wspomnień, do których niektórzy kulawo się trzymają - Escobara jako oddanego człowieka rodzinnego, biednego syna Kolumbii, który stał się dobrym człowiekiem, Robin Hooda z Ameryki Łacińskiej - dwóch mężczyzn, którzy w końcu postawili Escobara przed obliczem sprawiedliwości, chcą, żebyś pamiętał: On nie był nikim z te.
„W tym facecie nie ma nic do uhonorowania” - mówi Steve Murphy, były agent Agencji ds. Zwalczania Narkotyków , którego praca jest przedstawiana w „ Narcos ”, serialu Netflix, który zadebiutował w 2015 roku. „On jest niczym więcej jak masowym mordercą. jakby był jakimś bohaterem. Pozwól, że ci powiem, że gdyby kazał ci coś zrobić, a jest twoim idolem, a ty tego nie zrobiłeś, zabiłby cię. Nie obchodziło go, że go lubisz . Chodziło o niego ”.
Kim był Pablo Escobar?
Pablo Emilio Escobar Gaviria urodził się w Rionegro w Kolumbii w 1949 roku. Jako dziecko wraz z rodziną przeprowadził się na przedmieścia Medellin i zanim był nastolatkiem, był głęboko w świecie przestępczym, kradnąc samochody i odsprzedając nagrobki, które ukradł z lokalnych cmentarzy.
Dopiero gdy Escobar skończył dwadzieścia kilka lat, został wprowadzony w poważną zbrodnię; przyjmowanie koki, uprawianej głównie w Peru i Boliwii, syntetyzowanie jej w kokainę i wysyłanie do sprzedaży w Stanach Zjednoczonych. W wieku dwudziestu kilku lat Escobar założył i przejął wyłączną kontrolę nad kartelem Medellin, być może najbardziej udaną operacją przestępczą w historii. W szczytowym momencie kartel przyciągał około 420 milionów dolarów - co tydzień , 80 procent handlu kokainą na całym świecie.
Kartel z Medellin zarobił tyle pieniędzy, że musiał dosłownie wepchnąć gotówkę do worków - miliardy dolarów - i zakopać ją. Escobar został milionerem w wieku 20 lat. Jego majątek wkrótce wzrósł do miliardów. Przez siedem lat z rzędu trafił na listę najbogatszych ludzi świata Forbes , od 1987 (kiedy szacowano, że był wart 3 miliardy dolarów) do 1993 roku.
Escobar wydał swoje pieniądze na osobiste zoo (wraz z hipopotamami, które wciąż szaleją ) w luksusowej posiadłości w północno-zachodniej Kolumbii, Hacienda Nápoles . Szalał na samochodach, na łodziach, we flocie samolotów, na co najmniej jednej zawodowej drużynie piłkarskiej i na dziesiątkach domów w całym kraju. Świadomy swojej publicznej osobowości, rozdawał także miliony, budując mieszkania i boiska piłkarskie w biednych dzielnicach Medellin.
Ale Escobar dorastał i utrzymywał to bogactwo w latach 80-tych i wczesnych 90-tych, należy o tym pamiętać, będąc bezlitosnym zabójcą z zimną krwią.
Czy naprawdę był taki zły?
Uciszając polityków, policję, dziennikarzy i każdego, kto zagrażał jego imperium, Escobar zwrócił się do wirtualnej armii sykariów . Ci biedni, często wybierani osobiście Kolumbijczycy - głównie nastoletni chłopcy - otrzymali zapłatę za ochronę Escobara i spełnianie jego życzeń. Życzenia te często obejmowały zabijanie. ( Sicario to płatny zabójca lub wynajęty zabójca).
„Pablo po prostu manipulował tymi ludźmi, to wszystko, co zrobił. Dał im rzeczy, co było dobre, ale kiedy potrzebował nowych sykariów , od razu wrócił do [biednych części miasta]” - mówi Murphy. „Byli gotowi umrzeć za niego. Walczyć i umrzeć za niego. Nienawidzimy uznawać go za cokolwiek, ale miał charyzmatyczną osobowość”.
Murphy i jego partner, Javier Peña, który również jest przedstawiany w serialu Netflix, często zaplątali się w ludzi, którzy wykonaliby rozkazy Escobara.
„Jeden z nich, kiedy przeprowadzałem z nim wywiad” - mówi Peña - „miał 15 lat i powiedział:„ Kocham Pablo Escobara, umrę za niego i zabiję za niego. Dał mi pieniądze, moja mama ma teraz schronienie, jedzenie, mały domek ”. Powiedział: „Umrę, zanim skończę 23 lata, ale umrę i zabiję dla Pablo Escobara. On dał mi życie”.
Jednym z głównych zabójców Escobara był Jhon Jairo Velásquez, znany jako „Popeye”. Twierdzi, że osobiście zabił 300 osób i nakazał (w imieniu Escobara) zabójstwo 3000 innych osób.
We wczesnych latach 90. Medellin było znane jako najbardziej brutalne miasto na świecie , z 380 zabójstwami na 100 000 ludzi rocznie.
„W weekend zginęłoby 400 osób. Trudno to pojąć” - mówi Peña. „Miałbyś dwóch facetów na motocyklu, faceta z tyłu [strzelającego]. To była jedna z ich ulubionych metod. Strzelali do ciebie, startowali w korku i poza nim. Statystyki w Medellin były po prostu niewiarygodne, liczba zabijanych ludzi ”.
Escobar - jeden z najwcześniejszych przedstawicieli obecnie znanych jako „narkoterrorystów” - nie tylko zabija. On i jego banda sykariów też będą torturować.
„Facet nie miał wyrzutów sumienia, nie miał poczucia winy z powodu zabijania ludzi, najwyraźniej nie miał sumienia” - mówi Murphy. „Kiedy zabijał ludzi, nie tylko ich zabijał, chciał ich torturować, aby dowiedzieć się, co o nim mówią. Javier ma nagranie, w którym Pablo rozmawia z żoną o tym, jak bardzo ją kocha i dzieci i tęskni za nimi, aw tle słychać faceta torturowanego na śmierć. "
Gdy rząd kolumbijski - wspierany przez Drug Enforcement Administration i inne amerykańskie agencje - zaczął pod koniec lat 80. zwalczać Escobar, sytuacja stała się bardziej brutalna. Siły paramilitarne Kolumbijskiej Policji Narodowej znane jako Blok Poszukiwań i grupa straży obywatelskiej „Los Pepes” - Perseguidos por Pablo Escobar, czyli Ludzie prześladowani przez Pablo Escobara - w końcu pomogły doprowadzić Escobara do jego nieuchronnego losu.
Jak doszedł do końca?
Przede wszystkim Escobar obawiał się ekstradycji do Stanów Zjednoczonych i próbował zmusić kolumbijski rząd do przyjęcia polityki zakazu ekstradycji. Walki polityczne doprowadziły do jawnego terroru i ostatecznie do pełnej wojny między kartelem a rządem. Escobar został zmuszony do ucieczki z Hacienda Nápoles.
Ponieważ liczba ciał w Medellin i innych miejscach nadal rosła, a życie w biegu stało się nie do zniesienia, Escobar zawarł umowę. Umowa była taka, że Escobar odda się i podda się odbyciu pięciu lat w wybranym przez siebie więzieniu. Po odbyciu kary nie zostanie wysłany do USA w celu oskarżenia. Mógł zatrzymać swoje pieniądze. Mógłby powiedzieć, że jego dług został spłacony.
Umowa była szczególnie słodka, ponieważ Escobar osobiście nadzorował budowę „więzienia” znanego jako La Catedral. Obejmował boisko do piłki nożnej, lądowisko dla helikopterów, bar, domek dla lalek dla jego dzieci, jacuzzi i wodospad. Jego sicarios służyli jako strażnicy. Mógł przychodzić i wychodzić, kiedy chciał. Kokaina nigdy nie przestawała płynąć. Ani pieniądze.
Ale to dobre życie wkrótce się skończyło. Kiedy dwóch jego współpracowników, o których podejrzewał, że okradali kartel, przybyło do La Catedral, Escobar i jego ludzie pobili ich na śmierć , pocięli i wrzucili do ognia. Tej nocy zorganizował grilla, aby zatuszować zapach tlących się zwłok.
Gdy władze się o tym dowiedziały, zamknęły się na Escobara, który ponownie uciekł.
„Jego rodzina próbuje przedstawić go jako oddanego rodzinnego człowieka. W ogóle w to nie wierzę” - mówi Murphy. „Jeśli był oddanym człowiekiem rodzinnym, wszystko, co musiał zrobić, to pięć lat ... Jeśli był oddanym człowiekiem rodzinnym, teraz jest wolnym człowiekiem, nie było żadnych warunków dotyczących przejęcia jego majątku, więc mógł zachować wszystko te miliardy dolarów. Jeśli jest oddany swojej rodzinie, teraz mógłby patrzeć, jak jego dzieci dorastają, widział, jak się pobierają, mają wnuki. Mógłby mieć wszystko, czego chciał.
„Ale, jak wszyscy widzieliśmy, ze względu na swoje ego nie wybrał tego. Wybrał swoją osobistą moc. Szukał własnej chwały. Wybrał przemoc wobec własnej rodziny”.
Siedemnaście miesięcy po opuszczeniu La Catedral, wraz z policją krajową, blokiem poszukiwawczym, Los Pepes, administracją ds. Narkotyków i małą armią, która się do niego zbliżała, Escobar został postrzelony i zabity na dachu w Medellin. Na jednym z dobrze rozpowszechnionych zdjęć Murphy kuca nad martwym ciałem Escobara . „Jestem dumny, że mogłem być tego częścią” - mówi. „Nie obchodzi mnie, co myślą ludzie”.
Niektórzy zwolennicy twierdzą, że Escobar popełnił samobójstwo, zamiast zostać schwytanym i poddanym ekstradycji do Stanów Zjednoczonych
„Steve tam był. Nie popełnił samobójstwa” - mówi Peña. - Został zabity przez chirurga kolumbijskiej policji krajowej. To oni to zrobili. Nikt inny.
„Tak” - mówi Murphy. - Tak właśnie się stało. Tego dnia zaangażował kolumbijską policję krajową w strzelaninę i przegrał. To takie proste.
Dziedzictwo Escobara żyje dalej
Historia Escobara była wielokrotnie opowiadana, zwłaszcza w „ Narcos ” z chilijskim aktorem Pedro Pascalem w roli Peñy i amerykańskim aktorem Boydem Holbrookiem w roli Murphy'ego. Po przejściu na emeryturę z Drug Enforcement Administration Murphy i Peña spędzili ostatnie cztery lata na wycieczkach z wykładami, odwiedzając wszystkie kontynenty oprócz Afryki i Antarktydy, średnio około 75 występów rocznie. Wydali też nową książkę: „ Manhunters: How We We Took Down Pablo Escobar ”.
Minęło ponad 25 lat od śmierci Escobara na tym dachu. Kartel Medellin już nie istnieje. Wskaźnik morderstw w mieście spadł o 80 procent rok po śmierci Escobara. „To był pierwszy raz, kiedy cała międzynarodowa organizacja zajmująca się produkcją i dystrybucją kokainy została całkowicie zdziesiątkowana” - mówi Murphy. „Nie tylko odcięliśmy wężowi głowę. Pokroiliśmy całego węża”.
Jednak nawet teraz Escobar jest uważany za bohatera ubogich. Jego portret jest na malowidłach ściennych w Barrio Pablo Escobar , regularnym przystanku dla turystów w Medellin. Ludzie gromadzą się w ruinach La Catedral i na grobie Escobara . Brat Escobara, Roberto, księgowy kartelu, który spędził 14 lat w więzieniu, jastrzębia pamiątki z podobizną swojego brata i oprowadza po jednym ze swoich kryjówek.
„Ten facet nigdy nie powinien być idolem” - mówi Peña. „Budował mieszkania, pomagał Kościołowi katolickiemu, sikariom - pomagał im. Ale zawsze chciał czegoś w zamian.
„Mówimy, że Robin Hood nie zabił kolejnego prezydenta Kolumbii, nie umieścił bomby w samolocie. Zawsze mówimy o terrorystycznej stronie Pablo Escobara. To było najważniejsze”.
Teraz to jest interesujące
Wśród wielu posiadłości ziemskich, które kiedyś należały do Escobara, była różowa rezydencja o powierzchni 7336 stóp kwadratowych (681 metrów kwadratowych) w Miami Beach, która była używana do kropli narkotyków. W rezydencji znajdowały się dwa sejfy ukryte pod 4 stopami (1,2 metra) betonu pod schodami. Dwór został zrównany z ziemią kilka lat temu, ale działka o powierzchni 30 000 stóp kwadratowych (2787 metrów kwadratowych) została sprzedana za 15,9 miliona dolarów na początku tego roku.
