Niezależnie od tego, czy znasz jego imię dzięki roli Mela Gibsona w „ Braveheart ”, czy z parodii wspomnianej roli Joshuy Jacksona w kultowym odcinku Dawson's Creek (jestem w tym drugim obozie), William Wallace stał się synonimem średniowiecznej historii Szkocji . Ale podobnie jak wiele legend, historia Wallace'a nie jest zgodna z reprezentacją popkultury, którą większość z nas zna.
Oto kilka rzeczy, których możesz nie wiedzieć o słynnym szkockim rycerzu :
1. Uważany jest za jednego z największych bohaterów narodowych Szkocji
Wallace jest przypisywany przywódcy szkockich sił oporu podczas walki o uwolnienie Szkocji spod panowania angielskiego. W 1296 roku król Anglii Edward I obalił i uwięził szkockiego króla Johna de Balliol i ogłosił się władcą Szkocji. Podczas gdy wysiłki oporu już się rozpoczęły, Wallace'owi przypisuje się przyspieszenie tempa w maju 1297, kiedy zebrał razem 30 ludzi, aby spalić miasto Lanark i zabić jego angielskiego szeryfa.. Następnie zorganizował armię, aby zaatakować wojska angielskie i - pomimo znacznej przewagi liczebnej - zabił znacznie więcej, gdy próbowali przedostać się do Szkocji. Prawie uwolnił kraj od sił okupacyjnych i najechał północną Anglię. Został pasowany na rycerza w 1297 i ogłoszony opiekunem królestwa, ale w 1298 jego ludzie zostali pokonani przez wojska Edwarda w bitwie pod Falkirk, Stirling .
2. Nie powinieneś uważać „Braveheart” za lekcję historii Wallace'a
Google „ Braveheart nieścisłości ”, a resztę dnia możesz spędzić na przewijaniu stron i stron z (słusznie) zirytowanymi komentarzami. Film z 1995 roku zdecydowanie pozwolił sobie na trochę swobody z historią Wallace'a (po pierwsze, nie nosił kraciastej spódniczki - te pojawiły się dopiero 500 lat później). Chociaż film zwrócił uwagę świata na historię Wallace'a, zdaniem ekspertów nie oddał tego sprawiedliwie.
„Oprócz powieści Nigela Trantera z 1975 r. („ The Wallace ”) w kulturze popularnej było bardzo niewiele przedstawień Williama Wallace'a, co sprawia, że„ Braveheart ”ma wpływ na publiczny wizerunek człowieka” - Tom Turpie, historyk projektu i Wykładowca historii na Uniwersytecie w Stirling pisze za pośrednictwem poczty elektronicznej.
„Ogólnie uważam, że te przedstawienia Wallace'a, zwłaszcza„ Braveheart ”, wpadają w pułapkę, którą często znajdujemy w średniowiecznej historii Szkocji. Bardzo często, jak znajdujemy w„ Braveheart ”, popularnym przedstawieniu tematu (albo poprzez film, w miejscach historycznych i coraz częściej w telewizji), jest tak uproszczony lub zawiera niepotrzebne fikcje (jak spotkanie Wallace'a z angielską królową w „Mary, Queen of Scots” czy filmy, w których poznaje Elżbietę I itp.), które są znacznie mniej interesujące niż to, co się naprawdę wydarzyło. Nigdy nie rozumiem potrzeby wymyślania czegokolwiek na temat średniowiecznej przeszłości Szkocji, ponieważ rzeczywistość jest zawsze bardziej interesująca niż jakakolwiek fikcja!
„Główny problem, szczególnie w przypadku„ Braveheart ”(poza licznymi nieścisłościami historycznymi), polega na tym, że daje Wallace'owi raczej uproszczone motywacje XX wieku - nacjonalizm, pragnienie politycznego samostanowienia i autonomii - i całkowicie nie rozumie jego statusu społecznego (on był drobnym szlachcicem z południowego zachodu, a nie góralskim chłopem mieszkającym w glinianej chatce w szkockiej kratę) - mówi Turpie.
3. Później był dyplomatą
Jednym z często zagubionych elementów układanki Wallace'a jest fakt, że został on później dyplomatą, służąc jako wysłannik Szkotów na dwory Europy . „To, co prawie zawsze jest pomijane w popularnych wersjach (i ignorowane w„ Braveheart ”), jest najbardziej interesującą częścią kariery Wallace'a” - mówi Turpie. „Po klęsce w bitwie pod Falkirk w 1298 r. Przez większość następnych trzech do czterech lat podróżował za granicę jako dyplomata, odwiedzając króla Francji i papieża w Rzymie (i prawdopodobnie wygnanego króla Szkocji) i wydaje się, że odegrał ważną rolę w uzyskaniu poparcia dla sprawy Szkotów od tych grup ”.
4. Niektórzy uczeni uważają go za „przypadkowego dzielnego serca”
W artykule z 2011 roku dla The Scotsman , profesor historii szkockiego Uniwersytetu w Glasgow, Dauvit Broun, opisuje odkryte przez siebie dowody wskazujące na to, że Wallace był „współprzewodniczącym” w zabójstwie szeryfa Williama Hesilriga, angielskiego szeryfa Lanark w 1297 r. rozpoczął bunt szkocki), niekoniecznie przywódca.
„Zanim został liderem, istnieje wzorzec w trzech głównych aktach oporu, o których wiemy, gdzie Wallace jest współprzewodniczącym z kimś, kto był jego przełożonym społecznym (zabijanie szeryfa Lanark było współprzewodniczącym sir Richarda z Lundie, atakując sędzia w Scone współprzewodniczył Sir William Douglas, a bitwą pod Stirling Bridge współprzewodniczył Sir Andrew Moray) ”- pisze Broun w e-mailu. „Pod koniec 1297 r. Tylko Wallace został liderem. Sugeruje to, że Wallace nie planował lub nie chciał być jedynym przywódcą ruchu oporu, ale był przygotowany do przejęcia tej roli, gdy stało się to konieczne”.
Według Brouna był to w rzeczywistości Lundie, bliski sojusznik Wallace'a, który powstał wraz z nim w opozycji do angielskiej okupacji Szkocji, prawdopodobnie odpowiedzialny za wywołanie rewolucji. „To Lundie prowadził zespół wraz z Wallace'em, który był odpowiedzialny za zabicie szeryfa Lanark 3 maja 1297 roku” - mówi.
5. Jest okres jego życia, który jest trochę tajemniczy
Chociaż istnieją dowody na to, że Wallace udał się do Francji w 1299 roku po klęsce Szkocji, a później przyjął rolę przywódcy partyzantki solo, nic nie wiadomo o jego życiu od jesieni 1299 do 1303 roku . Jednak w 1305 roku został aresztowany pod Glasgow i przewieziony do Londynu, gdzie został skazany jako zdrajca króla (mimo, że twierdził, że przede wszystkim nigdy nie przysięgał wierności królowi Edwardowi). Jego śmierć nie była piękna: został powieszony, wypatroszony, ścięty i poćwiartowany. Dopiero w następnym roku jego następca Robert de Bruce (późniejszy król Robert I) wzniecił bunt, który ostatecznie wywalczył niepodległość Szkocji.
Teraz to jest interesujące
Jedna z ról zawodowych Wallace'a mogła przygotować grunt pod obecną strukturę przywódczą Szkocji. W listopadzie 1297 roku, po bitwie pod Stirling Bridge, Wallace został mianowany Strażnikiem Szkocji , jednym z najpotężniejszych stanowisk w królestwie. „Nie często docenia się, jak podobna była pozycja Wallace'a jako jedynego Strażnika w 1298 roku do pozycji dzisiejszego premiera” - mówi Broun. „Korzystał ze wszystkich uprawnień rządzących w imieniu monarchy (Johna Balliol), który sam odgrywał niewielką lub żadną rolę w rządzie”.
