Wprowadzenie do Wild Wilderness

Udajesz się do rezerwatu przyrody na spokojną samotność. Nagle na horyzoncie pojawia się kilka quadów. Planowałeś rozbić obóz w cichym miejscu, które znalazłeś dziesięć lat temu, ale najwyraźniej zostało ono wybrukowane. Teraz wszędzie pełno jest pojazdów rekreacyjnych. Co się stało? Komercjalizacja.

To są sceny, z którymi Wild Wilderness walczy. Organizacja ta od prawie dwóch dekad walczy z komercjalizacją dzikiej przyrody. Aby wesprzeć uginające się budżety, niektóre ziemie federalne są zagrożone prywatnym zagospodarowaniem. Tysiące akrów (ponad 400 hektarów) gruntów publicznych są oferowane na aukcji [źródło: Wild Wilderness ].

W historii naszego kraju, dziką przyrodą zarządzano w celu wydobywania towarów takich jak ropa czy drewno. Ostatnio same możliwości rekreacyjne stały się ważnym towarem generującym dochody. „Komercjalizacja, prywatyzacja i motoryzacja” to nowy cel, poprzez zrewidowany podatek od dostępu do rekreacji, który wszedł w życie w 2004 r. [źródło: Wild Wilderness ]. To prawo zastąpiło program demonstracji opłat rekreacyjnych, który już rozgniewał wielu miłośników dzikiej przyrody.

Wild Wilderness stara się zachować naturalność ziemi. Chociaż wzrost jest dobry, należy nim zarządzać i nie musi on wiązać się ze znacznymi kosztami. Na przykład zwolennicy Wild Wilderness byliby rozczarowani, wiedząc, że twoje ciche miejsce kempingowe jest teraz utwardzonym miejscem ATV. Uważają za niepokojące, że natura znika w celu wypełnienia niektórych luk w budżecie federalnym. Sprzeciwiają się również praktyce nakładania opłat za wiele zajęć rekreacyjnych na świeżym powietrzu – według nich nie powinieneś płacić za korzystanie z tego, co dzieje się na świeżym powietrzu.

Jak powstała ta grupa oddanych obrońców dzikiej przyrody? Dowiedz się w następnej sekcji.

1. Historia Dzikiej Puszczy
2. Misja Dzikiej Puszczy
3. Dołącz do Wild Wilderness

Wild Wilderness rozpoczęło się w 1991 roku, kiedy mieszkańcy Bend w stanie Oregon zaczęli brać udział w spotkaniach lokalnych służb leśnych. Trzy lata później byli zbulwersowani, gdy pojawiły się plany zmotoryzowanego SnoParku na lokalnym terenie rekreacji zimowej. Argumentowali, że dopuszczenie pojazdów silnikowych zagrozi miejscowym spacerowiczom w rakietach śnieżnych i narciarzom. Organizacja zwróciła uwagę na problem, co spowodowało fiasko planu. Niektóre szlaki zostały od tego czasu zamknięte dla skuterów śnieżnych dzięki wysiłkom grupy [źródło: Wild Wilderness ].

W 1997 roku członkowie Wild Wilderness odkryli, że za pośrednictwem Amerykańskiej Koalicji Rekreacji (ARC) opracowano plany umożliwiające rozwój niektórych terenów publicznych. W tym czasie grupa rozszerzyła swój zasięg poza poziomy lokalne, tworząc stronę internetową informującą opinię publiczną o planach prywatyzacji narodowych parków narodowych [źródło: Wild Wilderness ].

Dyrektor wykonawczy Wild Wilderness, Scott Silver, zorganizował kampanię mającą na celu uświadomienie i zniesienie programu demonstracyjnego opłaty za rekreację, znanego jako Fee-Demo, który rozpoczął się w 1996 roku. Postanowienie to, wprowadzone do ustawy o przywłaszczeniu wnętrz, upoważniało cztery agencje: Bureau of Land Management, US Forest Service, National Park Service i US Fish and Wildlife Service – do pobierania opłat za zajęcia rekreacyjne na terenach publicznych. Fee-Demo zostało zrealizowane pomimo sprzeciwu ponad 300 grup konserwatorsko-rekreacyjnych [źródło: Silver ].

Korzenie Fee-Demo rozpoczęły się w 1962 roku, kiedy Komisja Przeglądu Zasobów Rekreacji na Świeżym Powietrzu (ORRRC) zauważyła, że ​​turystyka i rekreacja na amerykańskich terenach publicznych jest przedmiotem zainteresowania gospodarczego. Raport ten doprowadził do ustawodawstwa, takiego jak ustawa o ochronie gruntów i wody z 1965 r., która zawierała postanowienie o pobieraniu opłat. W ten sposób rząd federalny miał nadzieję, że będzie w stanie ograniczyć wsparcie dla gospodarowania gruntami [źródło: Silver ].

Jeśli chcesz dowiedzieć się, co motywuje Wild Wilderness, przejdź do następnej sekcji, aby poznać misję grupy.

Co to jest ARC?

American Recreation Coalition składa się z ponad 130 producentów sprzętu i zmotoryzowanych grup użytkowników rekreacyjnych. Koalicja dąży do uchylenia przepisów zakazujących pobierania od obywateli opłat za rekreacyjne użytkowanie gruntów należących do federalnych. Członkowie grupy pracują za kulisami z urzędnikami zajmującymi się terenami publicznymi i personelem szkół publicznych w nadziei na inżynierskie doświadczenia „dzikiej przyrody” dla miejskiej młodzieży. Ich spotkania nie są otwarte na dialog, komentarze czy wkład opinii publicznej [źródło: Borowski ].

Ta oddolna organizacja ma trzy główne cele: popierać, edukować i komunikować [źródło: Wild Wilderness ]. Grupa definiuje „wartości dziczy” jako samotność, naturalność, inspirację i wyzwanie oraz stara się chronić i wzmacniać te cnoty. Osoby, których interesy w tych wartościach są chronione, to alpiniści, obserwatorzy ptaków, wędkarze potokowi, wędrowcy i narciarze przełajowi. Organizacja kładzie nacisk na niezmotoryzowaną rekreację i sprzeciwia się rozwojowi dzikich terenów [źródło: Wild Wilderness ].

Aby osiągnąć cel, jakim jest edukacja i komunikacja, organizacja prowadzi witrynę internetową, opracowaną w 1997 roku, kiedy grupa przeszła z programu lokalnego do krajowego. Na tej stronie został zamieszczony zbiór artykułów merytorycznych i arkuszy danych, które stanowią obiektywny materiał dla osób zainteresowanych tym zagadnieniem. Celem strony internetowej grupy jest, aby stowarzyszenia rekreacyjne i organizacje ekologiczne, a także dziennikarze, korzystali z niej jako z przewodnika. Strona internetowa zwraca również uwagę czytelników na oczekujące na uchwalenie prawodawstwo i pracę lobbystów reprezentujących interesy, które mogłyby rozwijać obszary dzikiej przyrody. Zachęca obywateli do aktywizmu w walce z komercjalizacją dziedzictwa przyrodniczego naszego narodu [źródło: Wild Wilderness ].

Grupa sprzeciwia się opłatom „od opłaty za grę” na obszarach dzikich i nawołuje do nieposłuszeństwa obywatelskiego w odniesieniu do opłat. Zalecają, aby ich naklejki „No trail fee$”, które są oferowane bezpłatnie na stronie internetowej, były umieszczane na przedniej szybie samochodu zamiast oficjalnych naklejek [źródło: Wild Wilderness ].

Jeśli myślisz o wsparciu tej grupy, zajrzyj do następnej sekcji.

Co zrobiłby Teddy?

W swoim przemówieniu do Kongresu z 1901 r. prezydent Theodore Roosevelt stwierdził: „Przynajmniej niektóre z rezerwatów leśnych powinny zapewniać nieustanną ochronę rodzimej flory i fauny (...) oraz bezpłatne pola biwakowe dla coraz większej liczby mężczyzn i kobiet (...). Powinni być oddzieleni na zawsze dla użytku i korzyści naszego ludu jako całości, a nie poświęcani krótkowzrocznej chciwości kilku” [źródło: Wild Wilderness ].

W przeciwieństwie do wielu podobnych grup, Wild Wilderness nie ma oficjalnego członkostwa z opłatami i coroczną rejestracją. Jest to zwolniona z podatku grupa non-profit 501(c)(3). Wykorzystuje wolontariuszy jako personel i opiera się na prywatnych darowiznach. Grupa prosi i przyjmuje darowizny, a jej witryna internetowa jest wyposażona w system PayPal, aby ułatwić darczyńcom [źródło: Wild Wilderness ].

Wild Wilderness nie skupia się jednak na zbieraniu pieniędzy. Zamiast tego grupa woli zachęcać do aktywności w społecznościach lokalnych, a także na poziomie krajowym. Obsługuje kampanie pisania listów do redaktorów gazet lub członków Kongresu. Organizacja popiera również podpisywanie i rozpowszechnianie petycji oraz informowanie o kwestiach związanych z dziką przyrodą, które dotyczą wszystkich obywateli. Aby pomóc w rozpowszechnianiu tych informacji, witryna internetowa ma specjalną sekcję blogu. Dyrektor wykonawczy regularnie tam komentuje. Organizacja wspiera także wiece przeciw prywatyzacji ziem publicznych. Współpracowała z grupami na szczeblu lokalnym, stanowym i regionalnym, aby zwalczać upływ opłat za dostęp do lasów i zapobiegać wprowadzaniu nowych opłat do prawa. Dodatkowo,Dzikie pustkowie ].

Jeśli jesteś miłośnikiem dzikich miejsc pozostawionych w nienaruszonym stanie, sprawdź sam witrynę sieci Web tej grupy. Przeczytaj blogi i komentarze oraz dowiedz się o toczących się przepisach i prawnych wyzwaniach prawnych. Zobacz, jak możesz pomóc w misji zachowania dzikich ziem, aby przyszłe pokolenia mogły doświadczyć takiej samej radości z dziczy, jak ty.

REA czy SZCZUR?

Kiedy prezydent George W. Bush podpisał federalną ustawę o zwiększeniu rekreacji (REA), niektórzy przeciwnicy postanowili nazwać ją RAT. Akronim oznacza podatek od dostępu do rekreacji. Niezależnie od nazwy, przewiduje pobieranie opłat za „specjalną rekreację”, taką jak strzelnice, „standardowe opłaty za udogodnienia”, takie jak centra dla zwiedzających, oraz „rozszerzone udogodnienia”, w tym wodowanie wysoko rozwiniętych łodzi [źródło: US Forest Service ].

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków