Na planecie żyje ponad 25 milionów Sikhów , co sprawia, że sikhizm jest piątą co do wielkości religią na świecie, jednak wielu ludzi z Zachodu jest boleśnie ignorujących tę monoteistyczną, wielowiekową wiarę mającą korzenie w Azji Południowej. Jest szansa, że jeśli widziałeś mężczyznę lub kobietę w Stanach Zjednoczonych w turbanie , są oni sikhami - a nie muzułmanami ani hinduistami - i należą do dumnej społeczności około 500 000 sikhijskich Amerykanów .
Słowo Sikh (wymawiane z krótkim „i”, jak „chory”) oznacza „uczący się”, a Sikhowie nazywają swoją religię sikhi lub „ścieżką uczenia się”. Ta ścieżka, nauczana przez kolejnych 10 oświeconych guru i napisana w Guru Granth Sahib (pismo sikhijskie), koncentruje się na kultywowaniu bezinteresownej miłości do wszystkich stworzeń Bożych poprzez służbę i modlitwę.
Bóg, guru i równość
Sikhi nie jest połączeniem ani odgałęzieniem żadnej innej religii. Jest to odrębna wiara religijna założona w 1469 roku przez człowieka imieniem Guru Nanak , który nauczał, że jest jeden Bóg, że wszystkie żyjące istoty zawierają boską iskrę tej nieskończonej istoty, a zatem wszyscy ludzie byli równi i jednakowo zasługujący na miłość. Guru Nanak urodził się w regionie Pendżabu w Azji Południowej, obecnie podzielonym między współczesne Indie i Pakistan, a jego przesłaniem o całkowitej równości było po części radykalne odrzucenie systemu kastowego, który postrzegał całe klasy ludzi jako „nietykalne”.
Dla Sikhów guru jest „duchowym nauczycielem”. Guru Nanak był pierwszym z 10 żyjących guru lub oświeconych nauczycieli, których Bóg zainspirował, aby ukazać światu ścieżkę sikhi. Przed śmiercią dziesiątego guru w 1708 roku, wieczne i wieczne guru zostały nadane Guru Granth Sahib, zbiór pism dziesięciu guru i nauczycieli innych wyznań, oraz Guru Khalsa Panth, społeczność wtajemniczonych Sikhów. Sikhowie uważają teraz Guru Granth Sahib i Guru Khalsa Panth za „żywego i wiecznego Guru”.
„Guru Granth Sahib jest ucieleśnieniem nauk Guru, a tym samym ucieleśnieniem Guru” - mówi Pritpal Kaur, dyrektor ds. Edukacji w Sikh Coalition , organizacji wspierającej i wspierającej sikhów. „Dlatego jest traktowany z czcią i szacunkiem żyjącego guru”.
Jeśli na przykład rodzina Sikhów ma w domu Guru Granth Sahiba, otrzymuje własny pokój. A w sikhijskich miejscach kultu, znanych jako gurdwaras , Guru Granth Sahib zasiada na tronie, a wielbiciele kłaniają się pismu świętemu z szacunku, mówi Kaur.
Seva, sikhijska praktyka bezinteresownej służby
Podczas gdy guru i pisma sikhijskie omawiają reinkarnację i „życie pozagrobowe”, Sikhowie koncentrują się głównie na tu i teraz - na tym, co mogą robić w swoim codziennym życiu, aby kochać innych i służyć innym oraz być duchowymi wojownikami na rzecz sprawiedliwości społecznej i równości, mówi Kaur. Sikhijska praktyka bezinteresownej służby, zwana sewą , ma zasadnicze znaczenie dla wiary.
Na przykład jedna z najstarszych i najbardziej cenionych tradycji w Sikhi nazywa się langar , czyli przygotowywanie i serwowanie bezpłatnych posiłków dla publiczności. W Indiach większość sikhijskich gurdwarów jest otwarta 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu i podaje dania wegetariańskie ciągłemu strumieniowi ludzi z różnych środowisk. Jedzenie jest przygotowywane przez wolontariuszy i, zgodnie z sikhijskimi zasadami równości, wszyscy są mile widziani - i siedzą razem na podłodze, aby wymazać różnice klasowe. Gurdwaras w USA również praktykują langar , ale mogą podawać jedzenie w określonych godzinach, mówi Kaur.
Simran Jeet Singh, pisarka i naukowiec wymieniona przez magazyn Time jako jedna z 16 osób walczących o bardziej równą Amerykę , mówi, że służba to świetny sposób, aby spojrzeć poza siebie i poczuć połączenie z Bogiem i innymi istotami.
„ Seva pięknie wpisuje się w jedną z podstawowych nauk sikhijskich, którą jest to, że cierpimy w tym życiu, ponieważ jesteśmy odłączeni od naszej własnej boskości” - mówi Singh. „Odłączenie następuje z powodu naszego ego. Sewa może stać się codzienną praktyką, która pomaga wymazać ego i w ten sposób naprawdę zacząć odczuwać bezinteresowną miłość, która jest naszym ostatecznym celem”.
Turbany i inne zasady wiary
Turban jest jednym z najbardziej widocznych zewnętrznych artykułów wiary sikhizmu. Dla tych, którzy formalnie dołączyli do społeczności inicjowanych sikhów, zwanej khalsą , staje się to obowiązkowym wymogiem religijnym jako artykuł wiary. Podczas ceremonii zwanej Amrit Sanchar poszczególni Sikhowie formalnie zobowiązują się żyć zgodnie z naukami guru, w tym praktyką duchową, dyscypliną i sprawiedliwością społeczną. (Kobiety też mogą nosić turbany , ale częściej noszą długi szalik zwany chunni).
„To jak duchowe małżeństwo z Bogiem” - mówi Kaur. „A wraz z zaangażowaniem pojawia się także rodzaj munduru”.
Wraz z turbanem wtajemniczeni Sikhowie okazują swoje oddanie Bogu, utrzymując pięć dodatkowych „artykułów wiary ”, które będą nosić, w tym:
- kes (nieobcięte włosy): Sikhowie obiecują, że nigdy nie będą golić ani nie obcinać włosów na ciele. Nieostrzone włosy potwierdzają przyjęcie woli Boga jako Stwórcy i pielęgnowanie daru otrzymanego od Boga.
- kirpan : Przypomina mały nóż i jest noszony na pasku zwanym gatra . To symbolizuje oddanie sprawiedliwości i obronę słabych.
- kanga : To jest mały grzebień do włosów; Oprócz praktyczności w utrzymywaniu porządku na włosach, zachęca ludzi do usuwania plątaniny z ich życia i dążenia do jasności i porządku.
- kara : Ta stalowa bransoletka symbolizuje oddanie Guru i społeczności.
- kashera : To specjalny rodzaj bielizny, który zmienia się każdego dnia. Odzwierciedla zobowiązanie do ograniczenia seksualnego w przypadku stanu wolnego, wierność małżonkowi w przypadku małżeństwa oraz szacunek dla innych.
Razem te elementy są znane jako Five Ks .
„To zależy od osoby i jej osobistej podróży [kiedy zostanie zainicjowana]” - mówi Kaur. „Niektórzy Sikhowie chcą złożyć zobowiązanie już w wieku 7 lub 8 lat, a inni robią to w wieku 70 lub 80 lat. Niektórzy nigdy nie podejmują formalnego zobowiązania, ale nadal są częścią społeczności Sikhów i nie są osądzona. "
Bycie sikhem w turbanach w Ameryce po 11 września
Pierwsi Sikhowie wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku i osiedlili się w Kalifornii i innych społecznościach zachodniego wybrzeża. Podczas gdy sikhowie w turbanach byli częstym celem ataków ksenofobicznych i rasistowskich w Ameryce, sytuacja znacznie się pogorszyła po atakach z 11 września, kiedy tożsamość sikhów w turbanach została połączona ze stereotypem „muzułmańskiego terrorysty”. 15 września 2001 r. Balbir Singh Sodhi, właściciel stacji benzynowej Sikhów w Arizonie, był pierwszym Amerykaninem zabitym w przestępstwie z nienawiści po 11 września . W 2012 roku biały suprematysta zabił sześciu wyznawców w świątyni Sikhów w Wisconsin. A czterech Sikhów było wśród ośmiu zabitych w placówce FedEx w Indianapolis w kwietniu 2021 roku.
Singh, pisarz, dorastał jako jeden z niewielu sikhów w turbanach w swojej społeczności w Teksasie i był w liceum, kiedy miały miejsce ataki z 11 września. W tym czasie on i jego rodzina doświadczyli sprzeciwu ze strony rasistów . Wie, że nawet dziś noszenie turbanu czyni go potencjalnym celem nienawiści, ale to tylko wzmacnia jego postanowienie, by żyć zgodnie z wartościami sikhijskimi, które obejmują walkę o sprawiedliwość dla wszystkich wyznań, w tym dla muzułmańskich braci i sióstr.
„Kiedy codziennie owijam turban, myślę o tym, co to dla mnie znaczy: o naszych zasadach, naszej historii, a zwłaszcza o moim zaangażowaniu w sprawiedliwość i uczciwość” - mówi Singh. „Postrzegam swój turban jako publiczne oświadczenie:„ Oto kim jestem. Wiesz, o co mi chodzi, i nie krępuj się pociągać mnie za to do odpowiedzialności ”.
Zamiast być powodem do strachu, turbany powinny być postrzegane jako zewnętrzny znak miłości i służby - dodaje Kaur. „Jeśli potrzebujesz pomocy i widzisz kogoś w turbanie, powinieneś biec do niego, a nie od niego” - mówi.
Teraz to jest fajne
Aby promować równość, większość Sikhów przyjmuje jedno z dwóch nazwisk: Kaur dla kobiet i Singh dla mężczyzn.
