10 mitów na temat reformy opieki zdrowotnej w USA

Od lat ustawodawstwo dotyczące reformy opieki zdrowotnej jest jednym z najczęściej poruszanych tematów w Stanach Zjednoczonych. Społeczeństwo jest prawie niemożliwe, by je zignorować; prezydent, eksperci i protestujący stawiają debatę na temat opieki zdrowotnej na pierwszym planie. Można by pomyśleć, że po całej tej rozmowie każdy miałby dobry pomysł na to, co tak naprawdę znajduje się w ustawie o opiece zdrowotnej, która została podpisana w marcu 2010 roku. Jednak trzy lata po wejściu w życie ustawy tylko 25 procent Amerykanów twierdziło, że rozumieją wpływ prawa na siebie i ich rodziny – a aż 33 proc. przyznało, że ma niewielką lub żadną wiedzę o prawie [źródło: Page ].

Mity i spekulacje na temat faktycznej treści prawa obfitują – co dokładnie znajduje się na ponad 2000 stron aktu prawnego? Ustawa o ochronie pacjenta i przystępnej cenie ma zreformować polisy ubezpieczeniowe, w tym takie rzeczy, jak upewnienie się, że nie zostanie ci odmówiona polisa za istniejące wcześniej schorzenia lub dożywotni limit usług, gdy zachorujesz. Prawo wymaga również, aby każdy Amerykanin miał ubezpieczenie zdrowotne i aby każdy pracodawca je zapewniał. Jednak nie zawsze jest to czarno-białe, a prawo określa również dotacje i zwolnienia od tych zasad. Wymaga również, aby każdy stan utworzył giełdę ubezpieczeniową dla osób fizycznych i małych firm, aby wybrać ich zakres. Ale co takie reformy oznaczają dla Ciebie? A czy rząd w ogóle może to zrobić?

1. Prawo jest niezgodne z konstytucją
2. Wszyscy Amerykanie będą mieli ubezpieczenie zdrowotne
3. Jeśli podoba Ci się Twój plan, możesz go zachować
4. Korzyści Medicare zostaną zmniejszone
5. Podatnicy będą finansować aborcje
6. Plany szkodzą małym firmom
7. Stoimy w obliczu wyższych podatków, aby zapłacić za reformę
8. Opieka zdrowotna będzie racjonowana
9. Plany reprezentują przejęcie przez rząd ubezpieczeń zdrowotnych
10. Stany Zjednoczone nie mogą teraz pozwolić sobie na reformę opieki zdrowotnej

Ustawa nr HR 3962 stała się prawem, kiedy uchwaliła Izbę Reprezentantów i Senat. Od czasu , gdy prezydent Obama podpisał ją 23 marca 2010 r., ustawa o ochronie pacjenta i przystępnej cenie jest przedmiotem wielu procesów sądowych kwestionujących jej konstytucyjność. Republikanie w Izbie Reprezentantów ponad 40 razy próbowali uchylić ustawę o przystępnej cenie od czasu jej wejścia w życie (każdy wysiłek zawiódł w Senacie) [źródło: Graves]. Zgodnie z prawem, każdy Amerykanin jest zobowiązany do wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego, a każdy stan jest zobowiązany do utworzenia giełdy ubezpieczeń zdrowotnych, aby to zrobić. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych podtrzymał konstytucyjność ustawy w 2012 roku, ale to nie zakończyło debaty. Na przykład w 2013 r. sędzia Sądu Okręgowego DC (między innymi sądami federalnymi) uznał ustawowy wymóg, aby pracodawcy, którzy zapewniają ubezpieczenia grupowe, zapewniali kontrolę urodzeń bez dodatkowych opłat, narusza wolności religijne pracodawców z sektora prywatnego, którzy sprzeciwiają się antykoncepcji, na podstawie ustawa o przywróceniu wolności religijnej. To otwiera drzwi do kolejnego przeglądu Sądu Najwyższego .

Tak, to prawda, że ​​zgodnie z ustawą o reformie opieki zdrowotnej wszyscy Amerykanie mają dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego. I tak, to prawda, że ​​więcej Amerykanów będzie miało zasięg z powodu przepisów. Ale zauważ, że w ostatnim stwierdzeniu powiedzieliśmy „więcej”, a nie „wszystko”. Czemu? Bo prawdą jest też, że nie wszyscy Amerykanie będą ubezpieczeni.

Większość Amerykanów – aż 3 na 4 – będzie nadal uczestniczyć w planach ubezpieczeń grupowych oferowanych przez pracodawców lub w programach publicznej opieki zdrowotnej (Medicare i Medicaid) [źródło: Sebelius ]. Pozostałe 20 do 25 procent może korzystać ze stanowych i federalnych giełd ubezpieczeń zdrowotnych (w tym Healthcare.gov), aby zarejestrować się w celu objęcia ubezpieczeniem.

Oczekuje się, że reforma opieki zdrowotnej rozszerzy ochronę ubezpieczeniową do około 25 milionów wcześniej nieubezpieczonych Amerykanów do 2020 roku. Ale 25 milionów nie obejmuje wszystkich pozostałych Amerykanów [źródło: Klein ]. Może się zdarzyć, że nie znajdą przystępnej opcji ubezpieczenia, pomimo dotacji – a ci, którzy nie mogą znaleźć planu, który kosztuje mniej niż 8 procent ich dochodów, są zwolnieni z konieczności wykupienia ubezpieczenia . Niektórzy mogą nie kwalifikować się do Medicaid. Mimo to niektórzy mogą po prostu zrezygnować z zakupu ubezpieczenia – to prawda, możesz nie kupować ubezpieczenia, ale za każdy rok, w którym nie jesteś objęty ochroną, zostaniesz obciążony karą podatkową.

To stwierdzenie wpędziło prezydenta w gorącą wodę, gdy okazało się, że nie jest do końca prawdą. Chociaż nic w ustawie o przystępnej cenie nie wymaga wyboru nowego planu zdrowotnego , niektóre firmy ubezpieczeniowe zdecydowały się anulować plany, które nie obejmowały pokrycia usług, które są obecnie obowiązkowe na mocy prawa. Więc każdy, kogo plan został anulowany przez ich firmę ubezpieczeniową, musi się zmienić.

Nie ma gwarancji, że ubezpieczyciel posiadający twoją polisę nie zaprzestanie lub nie wprowadzi zmian w planie, który chciałeś zachować, a także nie ma gwarancji, że twój pracodawca nie zmieni lub nie zaprzestanie oferowanych przez niego świadczeń lub zwiększy twoją składkę na ubezpieczenie zdrowotne. koszty. Były to jednak problemy, zanim przepisy dotyczące reformy opieki zdrowotnej weszły w życie w 2010 r., niekoniecznie z powodu nowych standardów prawnych.

Dla 5 procent Amerykanów, którzy byli ubezpieczeni na rynku indywidualnym, to stwierdzenie jest mitem [źródło: Cohen ]. Około 1 milion Amerykanów, którzy w 2013 roku otrzymali listy od prywatnych firm ubezpieczeniowych, w których wyszczególniono zmiany lub anulowanie ich polis ubezpieczeniowych, przekonało się, że oświadczenie Białego Domu nie jest prawdziwe. Niewielki procent tych planów zostanie zmodyfikowany w celu spełnienia minimalnych wymogów ustawy o przystępnej cenie, co może, ale nie musi, wiązać się ze wzrostem kosztów ubezpieczenia – lub sam plan zostanie całkowicie przerwany [źródło: Cohen , Robertson ].

Aby załagodzić problem, 14 listopada 2013 r. prezydent ogłosił, że anulowane plany mogą zostać przedłużone o rok. Nie gwarantuje to jednak, że firmy zdecydują się przedłużyć te zasady. W chwili publikacji tego artykułu skuteczność tego nowego planu nie została jeszcze określona.

Budżet Medicare zostanie zmniejszony zgodnie z ustawą o przystępnej cenie nawet o 716 miliardów dolarów. Ta obniżka będzie pochodzić głównie z refundacji Medicare dla lekarzy i szpitali, ale ponad 100 miliardów dolarów zostanie odciętych z programu Medicare Advantage do 2017 roku. Oczekuje się, że spowoduje to utratę niektórych świadczeń Medicare Advantage, ale po czterech latach cięcia budżetowe , korzyści płynące z programu pozostały stabilne. W rzeczywistości między 2010 r., kiedy nowe prawo weszło w życie, a 2013 r., liczba uczestników programu wzrosła o 30 procent [źródło: Pickert ].

Należy jednak zauważyć, że Medicare Advantage znacznie różni się od tradycyjnego Medicare. Medicare Advantage jest bardziej podobny do ubezpieczenia prywatnego, ponieważ jest zarządzany przez prywatną firmę, ale jest dotowany przez rząd. Dotacja ta kosztuje rząd dodatkowe 14 procent na osobę korzystającą z Medicare Advantage w porównaniu z osobą korzystającą z tradycyjnego Medicare. Dzięki tej dotacji firmy ubezpieczeniowe mogą zapewnić dodatkowe korzyści beneficjentom, takie jak członkostwo w siłowni lub nieco tańsze leki na receptę, ale nie zapewniają one żadnych „istotnych korzyści”, które wpływają na ogólny stan zdrowia jednostki. Kiedy nastąpią cięcia w Medicare Advantage, niektóre z tych korzyści mogą zniknąć, ale takie cięcia nie wpłyną na osoby korzystające z tradycyjnej Medicare,Kaiser Służba Zdrowia ]. Beneficjenci Medicare Advantage otrzymają dokładnie taką samą opiekę, jak osoby korzystające z tradycyjnej Medicare, bez ponoszenia przez rząd 14% więcej.

Prawo do aborcji jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych zagadnień w Stanach Zjednoczonych, więc oczywiście rola przerywania ciąży w systemie opieki zdrowotnej naszego kraju jest również kontrowersyjna.

Ubezpieczenie aborcji jest dobrowolne zgodnie z ustawą o przystępnej cenie; niektóre stany i ubezpieczyciele zdrowotni mogą zdecydować się na pokrycie wszystkich rodzajów aborcji , podczas gdy inne mogą zdecydować się na pokrycie tylko tych przypadków, które podlegają poprawce Hyde'a. (Są to aborcje dokonywane w przypadku gwałtu, kazirodztwa oraz w przypadkach, gdy życie kobiety jest zagrożone – i większość, ale nie wszystkie, to oferują). Niektóre stany mogą zdecydować się nie oferować planów obejmujących aborcje, elektywne lub inne. . Żadne środki publiczne – to twoje podatki – nie są jednak wykorzystywane na opłacenie planowych aborcji wykonywanych w ramach prywatnych planów ubezpieczeniowych. Fundusze są jednak udostępniane osobom dozwolonym na mocy Hyde Poprawka.

Sąd federalny potwierdził, że podatnicy finansujący aborcje to mit, orzekając w 2011 r.: „Wyraźny język ustawy o ochronie pacjenta i przystępnej cenie nie przewiduje aborcji finansowanej przez podatników. twarz" [źródło: Baker ].

Ustawa o ochronie pacjenta i przystępnej cenie zawiera nakaz, zgodnie z którym wszyscy pracodawcy muszą zapewnić swoim pracownikom ubezpieczenie zdrowotne. Jeśli firmy nie zapewniają ubezpieczenia zdrowotnego, muszą zapłacić karę za każdego nieubezpieczonego pracownika, czyli środki, które zostaną przeznaczone na dotacje dla osób fizycznych.

Zasady ubezpieczenia różnią się w zależności od wielkości firmy. Na przykład małe firmy zatrudniające mniej niż 50 pracowników są zwolnione z tego wymogu. Jeśli jednak mała firma chce zapewnić ubezpieczenie zdrowotne, otrzyma ulgi podatkowe za swoje wysiłki i może robić zakupy na rynku ubezpieczeń. Na tym rynku właściciel małej firmy powinien być w stanie znaleźć plany po bardziej przystępnych cenach niż te dostępne przed reformą opieki zdrowotnej, ponieważ małe firmy z niewielką liczbą pracowników w przeszłości stanowiły grupę wysokiego ryzyka dla ubezpieczycieli.

Szacuje się, że remont opieki zdrowotnej będzie kosztował 938 miliardów dolarów w ciągu 10 lat [źródło: Biuro Budżetowe Kongresu ]. To dużo pieniędzy. Dla porównania, budowa Międzynarodowej Stacji Kosmicznej kosztowała 150 miliardów dolarów. Kiedy New Deal został wprowadzony, kosztował 50 miliardów dolarów z pieniędzy podatników w latach 1933-1940 – i to nie liczy nawet finansowania Departamentu Stanu czy Poczty [źródła: Minkel , Powell ]. Jak więc zapłacimy za reformę służby zdrowia?

Większość obciążeń podatkowych przypada na osoby, które zarabiają ponad 200 000 USD rocznie i pary małżeńskie , których łączny dochód przekracza 250 000 USD rocznie. Ci wysoko zarabiający płacą zwiększony podatek od wynagrodzeń Medicare od wynagrodzeń i dochodów z inwestycji, a podatki te mają stanowić około 50 procent nowych dochodów uzyskanych w ciągu pierwszych 10 lat reformy opieki zdrowotnej [źródło: Pear ].

Racjonowana opieka zdrowotna, w której możesz nie kwalifikować się do usługi, której chcesz lub potrzebujesz, jest przerażającą perspektywą i często jest traktowana jako nieunikniona konsekwencja reform. Jak się okazuje, Stany Zjednoczone już racjonowały opiekę zdrowotną przed wejściem w życie jakichkolwiek przepisów dotyczących reformy opieki zdrowotnej ; firmy ubezpieczeniowe dokonują racjonowania.

Ochrona konsumentów w nowych przepisach zabrania firmom ubezpieczeniowym odmawiania ubezpieczenia na podstawie istniejącego wcześniej stanu zdrowia (jak również zdrowia psychicznego lub nadużywania substancji), cofania ubezpieczenia, gdy ktoś naprawdę zachoruje lub ograniczania rocznych wydatków, zmuszając w ten sposób rodziny do wyboru, czy zapłacić rachunki medyczne lub kredyt hipoteczny.

Oprócz ściślejszej kontroli towarzystw ubezpieczeń zdrowotnych, ustawa ustanowiła instytut badawczy non-profit, Patient-Centered Outcomes Research Institute, i zlecił mu określenie porównawczej skuteczności procedur medycznych i leczenia. Instytut składa się z lekarzy , urzędników szpitalnych, producentów leków i urządzeń medycznych oraz różnych ekspertów w dziedzinie zdrowia i ocenia, czy niektóre terapie są warte kosztów w porównaniu z innymi alternatywami. Badania instytutu są brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji, jakie zabiegi powinny być objęte, ale nie mogą być jedynymi kryteriami odmowy świadczenia usług. Nie wiadomo, w jakim stopniu badania i rekomendacje instytutu zostaną wykorzystane.

Critics of health care reform often suggest that the health care reform overhaul is the first step to a government takeover of health insurance and socialized medicine. Say good-bye to America, these critics say; soon, it will be a socialist country.

To answer his critics, President Obama is fond of pointing out that the government has previously handled a fair amount of health insurance in the form of programs like Medicare, Medicaid and the Children's Health Insurance Program (CHIP). Under the new legislation, the federal government's role is larger than these programs; insurance marketplaces are government-run, as are oversight boards that evaluate the effectiveness of certain treatments. The government also has a role in defining the "essential benefits" that all insurance plans must offer.

There is no Medicare-for-all plan, though -- no single public insurer, which is the best way to understand a single-payer system. The government won't be paying for everyone's health insurance, nor will the government hire our doctors and run our hospitals -- that's socialized medicine, and such is the way things operate in Britain. There is also no public option under the Affordable Care Act; all of the new insurance customers who sign up for plans through the marketplace will be served by private insurance companies.

It may seem like the wrong time to pursue health care reform; after all, the U.S. is more than $17 trillion in debt [source: U.S. Debt Clock]. The Obama administration maintains, though, that the cost of doing nothing is much higher than the cost of reform.

The U.S. spends more than $2 trillion on health care each year, which is about one-sixth of the economy [sources: Abelson, Leonhardt]. About $700 billion of that $2 trillion is spent on needless treatments that don't actually make the country's citizens any healthier [source: Tumulty]. In fact, the U.S. spends almost $3,000 more per person each year than any other industrialized country, yet it has higher infant mortality rates and lower life expectancies [source: Kane]. These costs are projected to grow more and more steeply each year, particularly in comparison to an average paycheck's growth. Health-care reform is designed to keep this growth in check, and though the initial 10-year cost of implementing the new legislation is $938 billion, reform will also reduce the deficit, reducing our country's health care costs by more than $200 billion over the first decade, and more than $1 trillion during its second decade [source: White House].

Author's Note: 10 Myths About U.S. Health Care Reform

Nie spodziewałem się, że większość Amerykanów zna tajniki ustawy o przystępnej cenie. W końcu to 2000 stron ustawy o reformie zdrowia, więc może większość z nas zna tylko te części, które dotyczą naszej własnej sytuacji i naszych rodzin. Byłem więc zaskoczony, kiedy sondaż CNBC wykazał, że tak wiele osób nie wiedziało, że Ustawa o przystępnej cenie i Obamacare to w rzeczywistości to samo – 46% sprzeciwiło się Obamacare, podczas gdy tylko 37% sprzeciwiło się Ustawie o przystępnej cenie – i to trzy lata po prawo weszło w życie. - MT

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków