10 największych IPO w historii

Piątek 18 maja 2012 roku był wielkim dniem dla amerykańskiego giganta technologicznego Facebooka. Behemot mediów społecznościowych zadebiutował tego dnia na giełdzie nowojorskiej po swojej pierwszej ofercie publicznej (IPO) . W ciągu zaledwie jednego dnia handlu Facebook sprzedał inwestorom 421,2 miliona swoich akcji po 38 dolarów za sztukę, gromadząc 16 miliardów dolarów nowego kapitału niemal natychmiast [źródło: Bel Bruno ]. IPO Facebooka stało się największą ofertą technologiczną – i trzecią co do wielkości – w historii Stanów Zjednoczonych.

W żargonie globalnej historii IPO to jednak orzeszki ziemne.

Pierwsze oferty publiczne są tak wysokie, jak wysokie finanse. Gdy znana, wcześniej prywatna firma wchodzi na giełdę, inwestorzy domagają się akcji. Znają już zarząd firmy, znają jej historię zarobkową, jej prognozy. W wielu przypadkach jedyną rzeczą pozostawioną przypadkowi jest to, o ile wzrośnie cena akcji po rozpoczęciu handlu.

Są też wynikiem miesięcy lub lat pracy. Firmy zwracają się do banków inwestycyjnych, aby ubezpieczać oferty, sprawdzać nabywców, promować media i wyceniać akcje. Kiedy wszystko pójdzie dobrze, dla niektórych firm IPO może oznaczać nagły zastrzyk gotówki w wysokości dziesiątek miliardów w ciągu zaledwie kilku godzin.

Poniżej przedstawiamy 10 najbardziej udanych IPO (pod względem jednodniowych wpływów) w historii świata.

1. Sieć bezprzewodowa AT&T
2. OAO Rosnieft
3. bank Chin
4. Deutsche Telekom AG
5. GM
6. Enel SpA
7. Wiza
8. Sieć komunikacji mobilnej NTT
9. Przemysłowy i Handlowy Bank Chin
10. Chiński Bank Rolny

AT&T Wireless, mobilny oddział amerykańskiego monolitu telekomunikacyjnego AT&T, ledwo pisnął w swojej ofercie publicznej, zanim pękła bańka dot-comów. Giełda zaczęła spadać w połowie marca 2000 r., a 26 kwietnia AT&T Wireless opublikowało swoją pierwszą ofertę publiczną. Inne firmy technologiczne wycofały swoje IPO, ale AT&T zaryzykowało i kontynuowało swoją ofertę. Opłaciło się.

Przynależność oddziału bezprzewodowego do jego dobrze znanego rodzica z pewnością nie zaszkodziła jego perspektywom. Kiedy handel rozpoczął się na NYSE, AT&T Wireless wypuściło 360 milionów akcji. Inwestorzy zrównali się z wyceną akcji przez underwriterów, a akcje otwierały się po 30,12 USD, a zamykały po 31,75 USD; jego wartość w przedsprzedaży wyniosła 29,50 $ [źródło: Portnoy i Jastrow ].

Zanim zadzwonił dzwonek zamykający dzień na giełdzie, AT&T Wireless zgarnęło 10,62 miliarda dolarów nowego kapitału [źródło: BusinessWeek ]. Ustanowił rekord największego IPO w historii Ameryki, tytuł, który firma utrzymała przez sześć lat.

Zawsze przeciwstawiając się globalnemu trendowi, Rosja zrobiła to ponownie, kiedy OAO Rosnieft – państwowa firma naftowa – upubliczniła. Podczas gdy wiele innych dużych IPO było wynikiem prywatyzacji państwowego podmiotu, OAO Rosnieft była sprzedażą rosyjskich akcji własnej firmy. Co więcej, Rosja połączyła giganta naftowego dzięki przejęciu aktywów prywatnych przedsiębiorstw działających w tym kraju.

Wielu finansistów sprzeciwiało się IPO, uznając to za nieetyczne. Nie powstrzymało to Rosji przed oferowaniem akcji – a innym inwestorom na giełdach w Moskwie i Londynie przed ich kupnem. Kiedy OAO Rosnieft wszedł na giełdę 13 lipca 2006 r., przyciągnął kapitał w wysokości 10,65 miliarda dolarów, z akcjami gwarantowanymi przez bankierów , takich jak JPMorgan i Morgan Stanley [źródło: BusninessWeek ].

OAO Rosnieft wypuściła 1,38 mld akcji o wartości 7,55 USD za sztukę [źródło: Bloomberg ]. IPO spadło o około 1 miliard dolarów mniej niż nadzieje firmy na pozyskanie 11,6 miliarda dolarów.

Bank of China (BOC) był bankiem państwowym, dopóki 23 maja 2006 r. podczas swojej oferty publicznej nie został wydzielony w prywatnego pożyczkodawcę. wymiana w następnym tygodniu – przyciągając wszystkich, od zwykłych posiadaczy kont bankowych do banków europejskich, takich jak Royal Bank of Scotland – przekroczyła 9,7 miliarda dolarów [źródło: Lague ]. Kiedy osiągnięto ostateczne wyniki, BOC zgarnął podczas swojej pierwszej oferty publicznej 11,1 miliarda dolarów [źródło: BusinessWeek ].

Bank wyemitował 25,57 miliarda akcji, stanowiących zaledwie 10,5 procent BOC, co stanowi równowartość około 38 centów za sztukę [źródło: Lague ]. Akcje sprzedawały się szybko, mimo doniesień o 75 przypadkach nadużyć i korupcji wśród liderów banku rok wcześniej. Podsumowując, IPO Bank of China było największą ofertą od sześciu lat.

Kiedy 17 listopada 1996 roku niemiecki gigant telekomunikacyjny Deutsche Telekom AG ogłosił swoją ofertę publiczną, była to największa w historii Europy. Firma, która zrodziła T-Mobile, wypuściła ponad 713 milionów swoich akcji. Do końca dnia Deutsche Telekom zebrał 12,48 miliarda dolarów [źródło: BusinessWeek ].

Handel na giełdzie europejskiej rozpoczął się 17 listopada 1996 r. i podniósł wartość akcji do 22,45 USD. Inwestorzy, którzy kupili akcje na początku handlu i sprzedali je godzinę później, osiągnęli 19-procentowy zysk za swoje kłopoty [źródło: Ascarelli ].

Handel jedną z najgorętszych akcji telekomunikacyjnych w Europie na początku bańki internetowej był ciężki. Był tak ciężki, że giełda europejska wydłużyła swoje dzienne godziny handlu do godziny 19:00 przez cały tydzień po IPO Deutsche Telekom [źródło: Ascarelli ].

Kiedy podatnicy odnoszą korzyści z IPO? Kiedy firma, która zawdzięcza swoje życie ratowaniu federalnemu, zostaje upubliczniona w wielkim stylu.

W grudniu 2008 roku prezydent George W. Bush rzucił 50 miliardów dolarów pomocy na rzecz General Motors, która (wraz z innymi amerykańskimi producentami samochodów) borykała się z globalnym spowolnieniem gospodarczym, które rozpoczęło się w 2007 roku. Niestety, ta pomoc nie pomogła wiele, aby powstrzymać GM od złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości na podstawie Rozdziału 11 w czerwcu 2009 roku. W ramach restrukturyzacji firmy, która zwykle następuje po złożeniu wniosku na podstawie Rozdziału 11, Departament Skarbu USA zgodził się pożyczyć firmie kolejne 30 miliardów dolarów – w zamian za 60-procentowy udział w firmie, kiedy już stanął na nogi [źródło: ProPublica ]. W następnym miesiącu nowo zreformowany GM był gotowy do ponownego rozpoczęcia działalności.

W następnym roku GM był jedną z najgorętszych firm na świecie. Inwestorzy nie mogli się doczekać, aby się wkupić – i firma o tym wiedziała: na mniej niż tydzień przed IPO w listopadzie 2010 udziałowcy spółki podnieśli szacowaną cenę akcji z 26-29 USD za akcję do 32-33 USD za akcję [źródło: Izydor ]. Kiedy GM w końcu wszedł na giełdę 19 listopada 2010 r., producent samochodów zebrał oszałamiającą kwotę 15,8 miliarda dolarów, co czyni ją drugą co do wielkości IPO w historii Stanów Zjednoczonych. Ten zastrzyk gotówki pomógł GM spłacić prawie połowę początkowego ratowania w wysokości 50 miliardów dolarów, co przełożyło się na prawie 700 miliardów dolarów dochodów federalnych [źródło: ProPublica ]. To powinno uszczęśliwić podatników.

Być może nie słyszałeś o włoskiej firmie energetycznej Enel SpA, ale być może w pewnym momencie uzyskałeś od nich energię. Firma jest obecna w 23 krajach Europy, Ameryki Północnej i Południowej oraz Azji. Jest drugą co do wielkości firmą energetyczną w Europie i ma 60,5 mln klientów – mniej więcej tyle , ile wynosi populacja całej Wielkiej Brytanii [źródła: Enel SpA , BBC ]. Firma jest również znana jako pionier w dziedzinie zielonej energii, inwestując w energię hydroelektryczną, geotermalną , słoneczną , wiatrową i biomasę.

Wydaje się, że nic z tego nie zostało stracone dla inwestorów, gdy Enel SpA wszedł na giełdę 2 listopada 1999 r. Była spółka państwowa została sprywatyzowana tuż przed wejściem Włoch do przyjęcia euro jako swojej waluty . Jej oferta publiczna 31,7 procent spółki notowanej na giełdzie (3,8 miliarda akcji) pozyskała dla firmy kapitał w wysokości 16,58 miliarda dolarów, co stanowi 10 procent wartości indeksu biznesowego Milan-30 blue chip [źródło: BusinessWeek ].

Odkąd konsorcjum banków, które wydały pierwszą kartę Visa w 1977 r., przekształciło się w Visa International, inwestorzy nie mogli się doczekać upublicznienia prywatnego amerykańskiego giganta kart kredytowych. Musieli poczekać 31 lat, zanim dostali szansę. Kiedy Visa w końcu weszła na giełdę w marcu 2008 roku, wszyscy spodziewali się ogromnej gratki dla firmy. Wszyscy mieli rację.

We wtorek 18 marca 2008 r. Visa dokonała pierwszej oferty publicznej na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych . Pomimo wejścia na giełdę na początku globalnego kryzysu finansowego Visa zdołała zgromadzić 17,9 miliarda dolarów kapitału. Pod koniec dnia akcje firmy kosztowały 44 dolary za akcję [źródło: Benner ]. Następnego dnia cena wynosiła 66 USD [źródło: Kaufman ].

Jednym z powodów, dla których oferta Visa odniosła tak duży sukces, była skrupulatność, z jaką underwriterzy JPMorgan i Goldman Sachs przyglądali się kupującym. Bankierzy zweryfikowali inwestorów, którzy mogli odwrócić kupione przez nich akcje. Szybka odsprzedaż zaszkodziłaby akumulacji kapitału firmy, ponieważ rynek mógłby zostać zalany już zakupionymi akcjami.

Pierwsza oferta publiczna Visa była wówczas największą w historii Stanów Zjednoczonych, burząc sześcioletni rekord AT&T wynoszący 10,6 miliarda dolarów.

Kiedy NTT Mobile Communications, gigant japońskich telefonów bezprzewodowych , wszedł na giełdę ze średnią Nikkei 225 12 października 1998 r., rynek azjatycki był nudny. Oferta akcji spółki zdołała jednak ożywić rynek. Dziesięć dni po IPO NTT Mobile, średnia Nikkei dodała 1300 punktów do 14 295 punktów w ciągu zaledwie pięciu dni [źródło: WSJ ]. Podczas gdy inne rynki azjatyckie były ogarnięte walką, IPO sprawiło, że Nikkei się kręcił.

Początkowa wartość przedsprzedażowa udziałów w spółce wyniosła 3,9 miliona jenów ; pod koniec dnia wzrosły one do 4,65 miliona jenów. Zanim zadzwonił dzwonek kończący dzień na Nikkei, NTT Mobile zgromadziło kapitał w wysokości 18,4 miliarda dolarów w ciągu jednego dnia. Było to największe IPO w historii świata [źródło: NYSE ].

Niezłe akcje do kupienia, biorąc pod uwagę nieco ponad dekadę wcześniej spółka macierzysta NTT Mobile, Nippon Telegraph and Telephone, zdołała zebrać ponad 13 miliardów dolarów podczas własnej oferty publicznej w 1986 roku.

Koncepcja XXI wieku, czyli chińskie stulecie, trafiła w dziesiątkę 20 października 2006 r., kiedy Przemysłowy i Handlowy Bank Chin (ICBC) zadebiutował publicznie na rynkach Hongkongu i Szanghaju. Podczas pierwszej oferty publicznej firma zebrała najwięcej w historii świata, niewiarygodne 19,1 miliarda dolarów [źródło: BusinessWeek ]. Kwota ta jest wyższa niż łączna wartość wszystkich istniejących akcji (tzw. kapitalizacja rynkowa ) dla Banku Irlandii. Z kolei kapitalizacja rynkowa ICBC wynosiła 140 miliardów dolarów, co czyniło go piątym największym bankiem na świecie [źródło: Mann ].

Zamiast wprowadzić ograniczoną liczbę akcji po wysokiej cenie, bank stworzył 48,39 mld akcji po około 39 centów za sztukę. Popyt na kontrakty terminowe (umowy kupna lub sprzedaży akcji w późniejszym terminie) na akcje przekroczył 500 miliardów dolarów, co czyniłoby go dwukrotnie droższym od Citigroup, największego wówczas banku na świecie [źródło: Chan ].

Inwestorzy mieli dobry powód, by wpłacać swoje pieniądze do ICBC. Baza klientów detalicznych banku – zwykłych ludzi, którzy posiadają rachunki i inwestycje w ICBC – w momencie jego IPO wynosiła 153 miliony, czyli 10 milionów osób więcej niż cała populacja Rosji [źródło: Chan ].

Masowe IPO dwóch największych chińskich banków – Bank of China oraz Industrial and Commercial Bank of China – dowiodły, że wzrost chińskiej gospodarki nie był przypadkowy. Ale kto by pomyślał, że kolejna oferta banku przebije oba?

Chiński Bank Rolny (ABC) zaczął skromnie, założony przez Mao Zedonga jako źródło zasobów dla rolników na obszarach wiejskich, ale osiągnął szczyt 6 lipca 2010 r., Zbierając 19,2 miliarda dolarów w ciągu jednego dnia, aby stać się największą początkową ofertą publiczną w historia. Pod koniec dnia notowania ten niegdyś skromny bank był wart około 128 miliardów dolarów – więcej niż Citigroup i Goldman Sachs [źródło: Wines ].

ABC był ostatnim z czterech największych chińskich banków (ostatni to China Construction Bank), który wszedł na giełdę. Chociaż początkowa oferta akcji nieco ucierpiała z powodu obaw o trwałość chińskiej gospodarki i szeregu ratowań chińskich banków, triumf ABC kontynuował gorącą passę Chin w świecie IPO. Według The New York Times, ponad jedna trzecia nowych IPO pochodziła od chińskich firm – to znaczny wzrost w porównaniu z kwartałem, który pochodził z tego kraju w poprzednim roku. Co to oznacza dla Chin? Jest jeszcze za wcześnie, aby to stwierdzić, ale warto zauważyć, że zarówno Morgan Stanley, jak i Goldman Sachs postawiły na chiński bank [źródło: Lee ].

Powiązane artykuły