Co musisz wiedzieć o autyzmie

Autyzm, czyli szereg schorzeń znanych jako zaburzenia ze spektrum autyzmu lub ASD, wpływa na to, jak dana osoba postrzega świat, komunikuje się i współdziała z innymi. W porównaniu z innymi problemami zdrowia publicznego, takimi jak astma czy depresja kliniczna , autyzm występuje stosunkowo rzadko. Według federalnych Centrów Kontroli i Prewencji Chorób, mniej niż jeden procent z około 4 milionów dzieci urodzonych w Stanach Zjednoczonych każdego roku jest ostatecznie diagnozowanych jako ASD.

Brak znanej przyczyny

Mimo to autyzm jest powszechnie obawiany, częściowo ze względu na stereotyp: ludzie z ASD to bezradni odmieńcy dotknięci dziwacznymi dziwactwami behawioralnymi i cudownymi zdolnościami (przypominasz sobie zdolność fikcyjnego Raymonda „Rain Mana” Babbitta do liczenia kart przy stole do blackjacka ). W rzeczywistości jednak, chociaż niektóre osoby z ASD są poważnie upośledzone, innym udaje się żyć z pewnym stopniem niezależności. A przynajmniej kilku – takich jak naukowiec, pisarka i aktywistka autyzmu Temple Grandin – wnieśli ważny wkład w społeczeństwo.

Częścią tego, co sprawia, że ​​autyzm jest przerażający, jest to, że naukowcy nie potrafią jeszcze dokładnie określić, co go powoduje. Według National Institutes of Health istnieją znaczne dowody na to, że ma ona podłoże genetyczne i że mogą być zaangażowane złożone interakcje kilkunastu genów na różnych chromosomach. Niektóre badania sugerują, że wirusy lub inne czynniki środowiskowe mogą odgrywać rolę. Płeć może być również czynnikiem, ponieważ chłopcy są trzy do czterech razy bardziej narażeni na rozwój ASD niż dziewczęta. Naukowcy są jednak pewni, że autyzm nie jest powodowany przez szczepionki stosowane w dzieciństwie . Ten strach został po raz pierwszy podniesiony pod koniec lat 90. w artykule brytyjskiego czasopisma medycznego. Później ustalono, że artykuł został oparty na sfałszowanych danych. Obszerne badania uzupełniające nie wykazały żadnego związku.

Symptomy i objawy

Dzieci z ASD często mają objawy w wieku 18 miesięcy, takie jak problemy z nawiązywaniem kontaktu wzrokowego i reagowaniem na własne imiona. Inni zaczynają rozwijać umiejętności językowe, a potem w tajemniczy sposób je tracą. Gdy dorastają do dzieciństwa, pojawiają się inne oznaki, takie jak trudności w zrozumieniu uczuć innych, wybuchy przemocy i powtarzające się zachowania, takie jak obsesyjne powtarzanie słów lub ciągłe układanie ołówków lub innych przedmiotów we wzory. Na bardziej dotkliwym końcu spektrum chorzy nigdy nie są w stanie nauczyć się mówić i będą komunikować swoje stany emocjonalne, machając rękami lub raniąc się.

Jak to jest diagnozowane

Nie ma urządzenia do badania krwi ani urządzenia skanującego, które może wykryć autyzm. Zamiast tego pracownicy służby zdrowia diagnozują to, pytając rodziców o zachowanie dziecka i obserwując, jak radzą sobie z etapami rozwoju w porównaniu z dziećmi pełnosprawnymi.

Kiedy u dziecka zostanie zdiagnozowane ASD, rodzice czują się sfrustrowani i bezradni. Stan czasami poprawia się z wiekiem i ważne jest, aby rodzice pamiętali, że chociaż nie ma lekarstwa na autyzm, wiele można zrobić, aby pomóc osobie poradzić sobie z ASD. Na przykład logopeda może umożliwić osobie z autyzmem poprawę jej umiejętności społecznych i umiejętności posługiwania się językiem w sposób zrozumiały dla innych. Terapeuta zajęciowy może być w stanie znaleźć dziecku specjalnie zaprojektowane urządzenie komputerowe, które umożliwi mu komunikację, jeśli nie jest w stanie mówić. Zgodnie z prawem federalnym okręgi szkolne muszą zapewnić wszelkie usługi, jakich potrzebuje uczeń z autyzmem, aby uzyskać edukację w możliwie najmniej restrykcyjnym środowisku. Rodzice również mogą uzyskać informacje,

Powiązane artykuły