Aż do zeszłego tygodnia moja wiedza o sasafrasie zaczęła się i kończyła w nieprawdopodobnym miejscu: na albumie Green Day. „Sassafras Roots”, numer dziewiąty z utworu „Dookie” z 1994 roku, nie zawierał żadnego wyjaśnienia tytułu ani prawdziwego kontekstu dla tekstu , który brzmiał jak nienawiść do samego siebie miłosna piosenka. Było to jedno z niewielu odniesień do słowa, jakie słyszałem przez następne dwie i pół dekady, więc zapisałem to słowo jako niejasne odniesienie do narkotyku i zająłem się moim kochającym pop-punkiem życiem.
Okazuje się, że miałem rację i trochę niedoinformowany, co dzięki internetowi staram się naprawić na różne tematy. Sassafras ma odegrać rolę w formułowaniu niektórych narkotyków, ale samo w sobie nie jest to rodzaj ulicznej leku można podejrzewać, zespołów rockowych pisać piosenki o. Sassafras ma w rzeczywistości znacznie bardziej złożoną historię, niż wielu ludziom może się wydawać, a jego gorąca przeszłość może być częścią tego, co czyni go tak wielką twórczą muzą.
„ Sassafras albidum jest drzewem liściastym pochodzącym z USA, występującym najczęściej we wschodnich i południowo-wschodnich regionach” - mówi Nikki Tilley, naczelna redaktor serwisu Gardening Know How .
„Jest dobrze znany ze swojego zastosowania leczniczego i jako przyprawa, zwłaszcza do piwa korzennego , sięgający XVI wieku, choć spekuluje się, że był używany na długo przedtem”.
Drzewa, które wydają ciemnoniebieskie lub czarne owoce uwielbiane przez ptaki i małe zwierzęta, kwitną wiosną i są czasami nazywane „ jedyną rodzimą przyprawą Ameryki” . Na początku XVII wieku europejscy osadnicy odkryli potencjał tej rośliny pochodzący od Indian północnoamerykańskich, którzy używali jej do różnych celów leczniczych. Według artykułu „ Sassafras and its Role in Early America, 1562-1662 ”, autor BW Higinbotham oświadczył, że sasafras „prawdopodobnie miał więcej wspólnego z tworzeniem wczesnej historii Ameryki niż jakakolwiek inna roślina”, a autor Lesley Bremness napisał , „Sasafras był prawdopodobnie pierwszym ziołem rdzennych Amerykanów eksportowanym do Europy”.
Sassafras w żywności i medycynie
Członkowie plemienia Cherokee podobno gotowali liście sasafrasu do produkcji herbaty przeznaczonej do oczyszczania krwi i leczenia różnych dolegliwości, w tym chorób skóry, zapalenia stawów i gorączki. Roślina została również zmielona na pastę (znaną jako okład) do leczenia ran i owrzodzeń, a kora korzenia była używana do leczenia problemów trawiennych. „Liście były często używane do leczenia okładów i preparatów herbacianych lub jako przyprawa do żywności, podczas gdy kora korzenia była głównym źródłem jego właściwości leczniczych” - mówi Tilley. „Piwo korzenne również pochodziło z korzenia drzewa”.
Zgadza się: kiedy piwo korzenne trafiło na rynek w połowie XIX wieku, przepisy obejmowały sasafras i inną roślinę zwaną sarsaparillą , a także korzeń lukrecji, miętę, gałkę muszkatołową i inne. Włączenie tych składników było naprawdę oparte na wygodzie i dostępności . Amerykańscy koloniści przygotowali kolekcję napojów alkoholowych i bezalkoholowych z lokalnych ziół, korzeni i kory .
Ciemna strona Sassafras
Jednak eksperymenty nad miksologią musiały ulec zmianie do połowy XX wieku, kiedy to organy regulacyjne zdały sobie sprawę, że w szczególności jeden składnik może wyrządzić więcej szkody niż pożytku w niezmienionym stanie. „Niestety, istnieje ciemniejsza strona sasafrasu, zwana safrolem, toksycznym związkiem występującym w olejkach eterycznych tej rośliny” - mówi Tilley. „Ze względu na potencjalne właściwości rakotwórcze [safrolu], FDA zakazała jego stosowania w latach sześćdziesiątych”.
Chociaż safrol był zabroniony ze względu na jego potencjalną toksyczność, niektórzy eksperci twierdzą, że niewielka ilość znajdująca się kiedyś w napojach handlowych w rzeczywistości stwarza niewielkie ryzyko uszkodzenia i jest dość łatwa do wyeliminowania bez całkowitego wykluczenia sasafrasu z równania. „Sassafras jako napój ma efekt dobrego smaku i nie ma powodu, aby usuwać safrol” - mówi autor i ekspert w dziedzinie dzikich roślin Samuel Thayer . „Ilość safrolu jest bardzo mała i jest eliminowana głównie lub całkowicie przez gotowanie”. Co do Thayera, Steven Foster i James A. Duke argumentują w „Peterson Field Guide to Medicinal Plants and Herbs” że „ilość substancji w 12-uncjowej puszce staromodnego piwa korzennego nie jest tak rakotwórcza, jak alkohol (etanol) w puszce piwa”.
Niemniej jednak w dzisiejszych czasach trudno jest znaleźć piwo korzenne zawierające sasafras (chociaż Google daje wiele wyników dla domowych przepisów) i okazuje się, że safrol w rzeczywistości ma jeszcze bardziej złowrogą reputację poza kuchnią. „Safrol i olej sasafrasowy były używane do produkcji leków psychoaktywnych, takich jak MDMA, znana również jako ecstasy, nielegalna substancja klasy A w USA, która zwiększa stymulację psychiczną i emocjonalną” - mówi Tilley. „Safrol jest teraz ekstrahowany z produktów wykorzystujących sasafras, takich jak piwo korzenne, aby wyeliminować wszelkie możliwe problemy związane z tym związkiem”.
Wszystko to powiedziawszy, sasafras samo w sobie nie jest złą rośliną, pomimo mniej niż zdrowych skojarzeń. W wielu sklepach ze zdrową żywnością nadal można kupić kora korzenia sasafrasu (bez safrolu) w postaci suchej lub w proszku. Jest to popularny środek zagęszczający w gumach, ziemisty dodatek do herbaty i okazjonalnie wzmacniacz smaku gulaszu i sosów. I nadal wart pozostawienia pop-punkowej lirycznej spuścizny dzięki Green Day.
Dowiedz się więcej o sasafrasie w „ Foxfire 4: Fiddle Making, Spring Houses, Horse Trading, Sassafras Tea, Berry Buckets, Gardening ” Eliota Wiggintona. wybiera powiązane tytuły na podstawie książek, które naszym zdaniem Ci się spodobają. Jeśli zdecydujesz się na zakup, otrzymamy część wyprzedaży.
Teraz to jest interesujące
Sasafras stał się tak gorącym towarem w połowie XVII wieku, że był drugim co do wielkości amerykańskim eksportem do Europy (pierwszy był tytoń).
Pierwotnie opublikowano: 25 lipca 2019 r
