Kiedy gatunek jest gatunkiem, a kiedy nie? Kiedyś uważaliśmy dwa zwierzęta tego samego gatunku, jeśli potrafiły kojarzyć się i produkować zdolne do życia potomstwo (dzieci, które mogą dorosnąć i mieć własne dzieci). Na przykład koń i osioł to nie ten sam gatunek, chociaż mogą mieć potomstwo, ponieważ stworzona przez nich hybryda - muł - jest bezpłodny. Ale czasami hybrydy nie są sterylne - co wtedy? Cóż, okazuje się, że stworzenie nowego gatunku zajmuje gorącą minutę (zwykle setki tysięcy - jeśli nie miliony - lat), więc płodna hybryda nadal jest tylko hybrydą.
Weźmy na przykład wschodniego kojota (Canis latrans var.), Popularnie nazywanego „wilkołakiem” lub, jeśli chcesz się z nim wygłupiać, „woyote”. Coywolves zawładnęły publiczną wyobraźnią - na naszych oczach pojawiło się nowe zwierzę, zupełnie jak w filmie science fiction! Ale całe to zamieszanie przesłania fakt, że to tylko kojot - cóż, częściowo kojot ( Canis latrans ), częściowo szary wilk ( Canis lupus ), częściowo pies domowy (który technicznie jest podgatunkiem wilka, Canis lupus familiaris ) - które widzieliśmy hybrydyzację w Kanadzie i USA w ciągu ostatniego stulecia. Możliwe, że się pojawiligdy kojoty przybyły do Ontario, gdy wilki były wytępiane z tej części Kanady na początku XX wieku i właśnie rozmnażały się z pozostałymi wilkami. Opierając się na analizach genetycznych, kojarzyli się z psami w połowie XX wieku.
Coywolves, ponieważ tak je nazwaliśmy, wydają się dobrze prosperować w miastach i na przedmieściach, podobnie jak genetycznie proste Canis latrans, ale wyglądają nieco inaczej niż większość kojotów i wykazują pewne różnice behawioralne i fizjologiczne - mają reputację za bycie nieco odważnym, potrafią lepiej współpracować ze sobą, są silniejsi i potężniejsi, a później osiągają dojrzałość płciową. Ale pomimo tego, że są hybrydami, wilkołaki rodzą zdolne do życia potomstwo.
Dlaczego więc wilkołaki nie są sterylne jak muły? Okazuje się, że ten cały gatunek nie jest tak czarno-biały, jak zawsze sądziliśmy. Ponieważ wszystkie gatunki psów mają 76 chromosomów, kojoty i wilki, które oddzieliły się od siebie tylko w ciągu ostatnich 100 000 lat, są one w trakcie ewolucji od siebie i dlatego nadal mogą produkować zdolne do życia młode. A jednak, gdy spojrzymy na genom wilkołaka, możemy dowiedzieć się, jaki procent to kojot, wilk i pies domowy. Są różne , ale nie są aż tak różne.
Odsetek każdego gatunku w domieszce genetycznej występującej u dowolnego wilkołaka różni się w zależności od tego, gdzie został znaleziony, ale wszystkie wydają się być hybrydą wilka, kojota i psa (nazywa się go kojotem, jeśli ma tylko kojot i psie DNA) . Według jednego z badań genetycznych z 2011 r. W północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych odsetek DNA kojota wynosi od 60 do 84%, przy czym od 8 do 25% wilków i około 10% psów. Im dalej na południe i wschód, tym mniej wilków i psów. Zanim dotrzesz na Głębokie Południe, stosunek procentowy kojot-wilk-pies jest bardziej podobny do 91: 4: 5.
Ale wilkołaki nie są nowym gatunkiem; zajęłoby to znacznie więcej niż sto lat. Jednak naukowcy mogą być świadkami hybrydyzacji w czasie rzeczywistym - obserwować geny rozprzestrzeniające się po krajobrazie i zobaczyć, w jaki sposób kojoty pobierają DNA innych gatunków psów i wykorzystują je, aby lepiej wykonywać swoją pracę jako najlepsze drapieżniki w krajobrazy skoncentrowane na człowieku.
Teraz to jest interesujące
Podobnie jak wilkołaki, ludzie są hybrydami . Wydaje się, że nasi przodkowie krzyżowali się z aż trzema innymi gatunkami hominidów, których DNA nadal można znaleźć w ludzkim genomie.
