Czy leworęczni są lepsi w sporcie?

Wspominaj leworęczność w rozmowie, a leworęczni pośród ciebie nieuchronnie skierują dyskusję na zbyt znajome terytorium. O ile nie żyjesz w kulturze, w której południowe łapy są nadal prześladowane jako czarownice, szybko zauważysz, że mówią, jak są niesamowicie wspaniali.

Być może ta zuchwała duma wywodzi się z dzieciństwa pełnego praworęcznych nożyczek i biurek. Może to wszystko to obijanie się łokciami o praworęcznych przy stole. Niezależnie od powodów, daj im wystarczająco dużo czasu, a nieuchronnie przywołają niektóre znane osobistości i postaci historyczne, które podzielają ich dziwaczną kondycję fizyczną, od Phila Collinsa po Karola Wielkiego.

Jeśli będziesz musiał znosić tyradę leworęcznego fana sportu, prawdopodobnie wyrzucą takie supergwiazdy, jak Arnold Palmer, Bobby Orr, John McEnroe i Oscar De La Hoya i Babe Ruth (chociaż Babe podobno pisał jako praworęczny). . Podsumowując, lista gwiazd sportu z Southpaw jest naprawdę imponująca, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że leworęczny stanowi tylko około 10 procent populacji ludzkiej – liczba ta utrzymuje się na stałym poziomie od ponad 10 000 lat [źródło: Faurie i Raymond ] .

Chociaż tego samego nie można powiedzieć o leworęcznych, liczby nie kłamią. Nieproporcjonalnie wysoki odsetek leworęcznych sportowców od dawna dominuje w świecie sportu. Więc co daje? Czy naprawdę mają dla nich coś specjalnego, czy też kabały przebiegłych leworęcznych po prostu próbują obrócić praworęczny świat na ich korzyść?

W tym artykule przyjrzymy się wpływowi, jaki leworęczność ma na świat sportu, a także brutalnej walce wręcz. Przyjrzymy się również, w jaki sposób podobne przykłady polimorfizmu lub zmienności genetycznej są wyrażane w innych organizmach i jak wpływa to na największą grę ze wszystkich: przetrwanie najsilniejszych .

Po prostu kliknij „Następna strona” poniżej po prawej stronie. Nie musimy Ci mówić, po której stronie komputera prawdopodobnie znajduje się Twoja mysz.

Jak się okazuje, nie ma dyskusji z leworęcznymi w kwestii dominacji leworęcznych w sporcie. W zawodach sportowych polegających na rywalizacji jeden na jednego, takich jak boks i tenis, mają przewagę, która ma wszystko wspólnego z zaskoczeniem, a nie z czarami .

Oczywiście leworęczność nie jest losem, który ktokolwiek wybierze dla siebie. Niektórzy badacze teoretyzują, że może to być wywołane przez poród lub uraz ciążowy. Wiek również odgrywa pewną rolę, ponieważ matki po 40. roku życia mają o 128 procent większe prawdopodobieństwo urodzenia leworęcznych niż młodsze matki w wieku 20 lat [źródło: ABC News ]. Ale ludzie nie są sami. Leworęczność lub jej równoważność występuje u wielu różnych gatunków zwierząt i, co ciekawe, wiele osób doświadcza również pewnej przewagi leworęczności.

Jakkolwiek zabawny może być ten wyobrażenie, ślimaki morskie nie grają w koszykówkę . Jednak podczas gdy te oślizgłe małe pełzacze nie mają rąk, ich tendencja do wychylania się w lewo przejawia się w postaci muszli, które zwijają się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara lub w lewo, w przeciwieństwie do bardziej typowego układu zgodnego z ruchem wskazówek zegara. Biolodzy zaobserwowali, że ślimaki lewoskrzydłe mają wyraźną przewagę nad drapieżnymi krabami z prawym pazurami.

Wiele gatunków krabów może pochwalić się specjalnym narzędziem na prawym pazurach, które pomaga im przebijać się przez muszle. Pomyśl o tym jako o ewolucyjnym otwieraczu do puszek. Ta adaptacja pomaga krabowi rozbijać bardziej powszechne muszle ślimaków zwijane zgodnie z ruchem wskazówek zegara, ale jest niezręcznie słaba w porównaniu z leworęcznymi. Ta odmiana konstrukcji sprawia, że ​​broń kraba jest bezużyteczna.

Scenariusz kraba-ślimaka obowiązuje w całym królestwie zwierząt. Drapieżniki przystosowują się do polowania i żywią się większością. W przetrwaniu najlepiej przystosowanych bycie wybrednym nie ma sensu. Na przykład większość gatunków ryb będzie faworyzować określony kierunek i uciekać w ten sposób, jeśli jest zagrożona. Jednak podwodna ekwiwalentność lewaka odpłynęłaby w innym kierunku – ruch, którego drapieżnik nie spodziewałby się.

Tak jak leworęczni często czują się pominięci, ryby mniejszościowe wyróżniają się ze swojej ławicy. Ale chociaż w liczbach jest bezpieczeństwo, natura pokazuje nam, że odważne stawianie na dystans ma też swoje zalety.

W przeciwieństwie do ślimaków, krabów i ryb, ludzie rozwijają się na szczycie łańcucha pokarmowego . Jednak chociaż nie muszą się martwić drapieżnikami, od dawna mają wiele powodów do obaw ze strony innych ludzi.

Czy to gryzienie i wyłupywanie oczu w pyle prehistorii, czy przekraczanie rapierów na pięknym wiktoriańskim trawniku, przemoc zawsze odgrywała rolę w ludzkim społeczeństwie. Im lepiej wprawiłeś się w miażdżeniu przeciwnika w walce wręcz, tym lepiej radziłeś sobie w życiu.

Tak jak drapieżnik przystosowuje się do zabicia większości swojej ofiary, tak żołnierz trenuje, by pokonać najczęstszego przeciwnika: praworęcznego wojownika. Często był to tylko przypadek doświadczenia – wzorce powtarzania noszone w ludzkim umyśle. Gdybyś walczył głównie z praworęcznymi i przeżył, twoje umiejętności i refleks obracałyby się wokół praworęcznego przeciwnika. Dlatego leworęczni wojownicy cieszyli się elementem zaskoczenia nad przeciwnikami. W bardziej krwawych czasach wytrawni lewacy często potrafili przebić się na szczyt plemienia. W rzeczywistości prawdopodobnie najbardziej błyskotliwy generał wszechczasów, Aleksander Wielki, był podobno leworęczny.

W latach 2001-2004 para francuskich badaczy przetestowała teorię wyższości bojowej lewicowców, badając występowanie leworęcznych obywateli na obszarach o wysokim wskaźniku morderstw. Teoretycznie warunki te dawałyby im większą szansę zaobserwowania, przynajmniej statystycznie, lewicowego przetrwania najlepiej przystosowanych. Rzeczywiście, badacze Charlotte Faurie i Michel Raymond odkryli , że odsetek populacji leworęcznych sięga 27 procent w brutalnych zakątkach świata.

Jednak w obszarach, w których morderstwo nie jest częścią codziennego życia, zawsze mamy sport, na którym możemy się oprzeć. Te same zasady, które pozwalają leworęcznym rozwijać się pośród przemocy, pozwalają im przodować w grach, w których umiejętności i refleks jednego konkurenta są bezpośrednio przeciwstawiane innym. Podobnie jak rzymski gladiator wyszkolony do walki z praworęcznymi przeciwnikami, baseballista może pochwalić się większym doświadczeniem w walce z praworęcznymi miotaczami. W przypadku sportów walki, takich jak boks, zapasy i mieszane sztuki walki, porównanie jest jeszcze bardziej oczywiste. W rzeczywistości, jeśli bokser wie, że nadchodzący przeciwnik jest leworęczny, będzie trenował przeciwko innemu leworęcznemu, aby się do tego przygotować.

W zawodach, w których najmniejsza przewaga może mieć znaczenie, południowe łapy często kończą z podniesionymi rękami w zwycięstwie. Jeśli jednak odsetek leworęcznych wzrośnie, przewaga proporcjonalnie zniknie.

Zapoznaj się z linkami na następnej stronie, aby dowiedzieć się więcej o leworęcznych i atletycznych zaletach.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków

­