Czy pokolenie wyżu demograficznego jest zdrowsze niż poprzednie pokolenia?

W pierwszym kwartale naszego życia zwykle nie możemy się doczekać naszych urodzin. Kolejny rok przybliża Cię do ekscytujących kamieni milowych: zostania nastolatkiem w wieku 13 lat, nauki jazdy w wieku 16 lat i legalnego popijania napojów „dla dorosłych” w wieku 21 lat. W połowie lat 20. w wielu dorosłych oczekiwanie stopniowo zamienia się w wahanie. Obchody czterdziestego roku życia często są ozdobione czarnymi dekoracjami. Potem przyjęcia urodzinowe mogą być skromnymi sprawami lub całkowicie zniknąć.

Uwaga całego narodu skupia się na nadchodzących urodzinach za wzgórzem. W 2011 roku najstarsi członkowie wyżu demograficznego (urodzeni w latach 1946-1964) kończą 65 lat. W ten sposób największa dorosła populacja w Stanach Zjednoczonych oficjalnie rozpoczyna swój marsz w starość. Ale rząd federalny nie wyciąga balonów i gwizdków partyjnych; biją dzwonki alarmowe. Wyżu demograficznego podwoi liczbę osób starszych w kraju, a system opieki zdrowotnej jest daleki od przygotowania do zarządzania napływem [źródło: Centers for Disease Control and Prevention ]. Badanie federalne szacuje, że w Stanach Zjednoczonych brakuje około 29 000 geriatrów, którzy mogliby wesprzeć wzrost u starszych pacjentów [źródło: La Ganga ].

Technologia medyczna i ulepszone odżywianie drastycznie wydłużyły nasze życie. Zwłaszcza starość wydłużyła się dla przeciętnego Joe. Sto lat temu ludzie, którzy osiągnęli wiek 65 lat, mogli przeżyć jeszcze około 12 lat. Dziś liczba ta zbliża się do 19 lat [źródło: Centers for Disease Control and Prevention ]. Oznacza to, że około 71 milionów wyżu demograficznego, które w nadchodzących latach ukończą 65 lat, ma przed sobą jeszcze dwie dekady.

Chociaż ludzie z wyżu demograficznego prawdopodobnie przeżyją swoich dziadków, czy to oznacza, że ​​są zdrowszą grupą? Porównując dzisiejsze osoby starsze z tymi sprzed wieku, wyniki faworyzują wyżu demograficznego. Dzięki szczepionkom i antybiotykom wyżu demograficznego rzadziej zapadają na choroby zakaźne i ostre choroby. Choroby przewlekłe (na przykład choroby serca, cukrzyca i zapalenie stawów) rozwijają się 10 do 25 lat później w życiu [źródło: Kolata ]. Wskaźniki niepełnosprawności spadły, a jakość życia poprawiła się.

Ale to nie mówi całej historii. Wiemy, że boomersi są mądrzejsi i bogatsi, co powinno wskazywać na poprawę zdrowia. Ale jako grupa ludzie z boomu mogą potrzebować sprawdzenia rzeczywistości.

W 1850 r. przeciętny mężczyzna miał normalny wskaźnik masy ciała (BMI) 23. Szybko do 2000 r., a męska sylwetka wydłużyła się i rozdęła do BMI 28,2, balansując na krawędzi otyłości [źródło: Kolata ]. Według Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC), dorośli w wieku od 40 do 59 lat – czyli wyżu demograficznego – mają największą częstość występowania otyłości. W tej grupie 40 procent mężczyzn i 41 procent kobiet było otyłych w 2007 roku [źródło: CDC ]. Jednak ich rodzice mieli niższy ogólny wskaźnik otyłości.

W 2000 r. zaprzestanie palenia, dieta i ćwiczenia mogły zapobiec około 35 procentom zgonów w Stanach Zjednoczonych [źródło: CDC ]. Osoby z wyżu demograficznego otrzymują złotą gwiazdę za swoje wysiłki w zakresie niepalenia, ale zawodzą, jeśli chodzi o dwie ostatnie inicjatywy zdrowotne. Nadwaga i otyłość drastycznie zwiększają ryzyko rozwoju chorób przewlekłych, takich jak choroby serca i cukrzyca. Powoduje to dodatkowe zużycie mięśni i stawów oraz zmniejsza mobilność.

Najnowsze statystyki początkowo potwierdziły ten ponury trend zdrowotny. W badaniu sponsorowanym przez National Institute on Aging zbadano stan zdrowia 20 000 wyżu demograficznego w wieku od 51 do 56 lat. W porównaniu z poprzednim pokoleniem w tym samym przedziale wiekowym, wyżu demograficznego pozostało w tyle. Młodszy zestaw faktycznie zgłaszał najbardziej konsekwentny ból i przewlekłe schorzenia [źródło: National Institute on Aging ]. Nawet przy niewielkich aktywnościach polegających na wchodzeniu po schodach, wstawaniu z krzesła i podnoszeniu rąk nad głową, pokolenie wyżu demograficznego zgłaszało mniejszą mobilność niż ich poprzednicy [źródło: The Washington Post ]. Ponadto ludzie z wyżu demograficznego mają większą częstość występowania alkoholizmu i problemów psychiatrycznych [źródło: Soldo i in .].

W jaki sposób najbardziej wykształcone i najbogatsze do tej pory pokolenie Amerykanów pozwoliło na odejście na dalszy plan swojego zbiorowego zdrowia? Amerykański styl życia w dużej mierze zmienił się z aktywnego na siedzący tryb życia i ze zorientowanego na społeczność na izolację społeczną. Dorośli doświadczają większego stresu w gorączkowym codziennym życiu, co powoduje depresję i problemy zdrowotne, takie jak nadciśnienie i wysokie ciśnienie krwi. Skutkiem netto tych czynników jest zły stan zdrowia i przewlekłe dolegliwości.

Z pewnością wiele osób starszych pozostaje aktywnych fizycznie i uważnie monitoruje stan swojego zdrowia. Dane z CDC wskazują również na silny udział w profilaktyce zdrowotnej, takiej jak mammografia i badania przesiewowe w kierunku raka. Ale gdy na horyzoncie pojawia się emerytura, zdrowie pokolenia wyżu demograficznego staje się jeszcze ważniejsze. Te dodatkowe lata związane ze średnią długością życia w ubiegłym stuleciu powinny być powodem do świętowania, a nie niepokoju.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków