Grecki historyk Herodot dużo podróżował po ziemiach otaczających Morze Śródziemne, dokumentując ich historię i kultury. Kiedy przybył do Egiptu w V wieku pne, był świadkiem niezwykłej dynamiki społecznej. Podczas gdy Greczynki w jego ojczyźnie miały wykonywać obowiązki domowe i nadzorować tylko sprawy domowe, społeczeństwo egipskie pozwalało kobietom na znacznie większą swobodę [źródło: Salisbury ]. Kobiety handlowały towarami rolnymi na targu, podczas gdy mężczyźni tkali w domu, zdziwił się Herodot.
Dzięki zadymionej Kleopatrze pojęcie wyzwolonych, potężnych kobiet w starożytnym Egipcie nie jest trudne do zaakceptowania. Nawet delikatne rysy biustu Nefertiti emanują autorytetem i pewnością siebie. Oprócz obserwacji Herodota niektórzy egiptolodzy zapowiadają równość płci w kulturze starożytnego Egiptu. Relacje o kobietach otrzymujących taką samą płacę za pracę jak mężczyźni, szczegóły dotyczące praw kobiet i przedstawienie potężnych bóstw żeńskich zdają się wskazywać na niejasno feministyczną kulturę, która jednakowo ceniła mężczyzn i kobiety. Co więcej, do czasu wizyty Herodota w Egipcie na tronie zasiadło pięć kobiet (Kleopatra dzieliła go z Markiem Antoniuszem w I wieku p.n.e.):
- Nitokret: 2148 - 2144 pne
- Sobeknefru: 1787 - 1783 pne
- Hatszepsut: 1473 - 1458 pne
- Nefertiti: 1336 pne
Historie o dojściu tych kobiet do władzy podkreślają również pewne ograniczenia narzucone kobietom w starożytnym Egipcie. Bardziej niż inni, Hatszepsut porzuciła swoją kobiecość, aby spełnić swoje pragnienie władzy. Córka faraona Totmesa I została królową po poślubieniu jej przyrodniego brata, Totmesa II. Kiedy jej mąż zmarł po krótkim panowaniu, Hatszepsut została regentem jej młodego siostrzeńca Totmesa III. Zdając sobie sprawę, że musi uderzyć, gdy metaforyczne żelazo jest gorące, Hatszepsut przyjęła męski strój i ogłosiła się nowym faraonem. Nosiła męski kilt i sztuczną brodę i przyjęła nowe imię, Maatkare [źródło: Kim-Brown]. W zamian Hatszepsut pozostawiła po sobie spuściznę sukcesu podczas swoich 20-letnich rządów. Nadzorowała budowę świątyni Deir al-Bahri, jednego z cudów starożytnego świata. Kobieta faraon prowadziła również ważne ekspedycje handlowe do współczesnej Somalii, nigdy wcześniej nie dokonywane przez kobiety [źródło: Kim-Brown ].
Jednak codzienne społeczeństwo egipskie nie odzwierciedlało tego rodzaju dosłownej siły dziewcząt. Pewne obszary egipskiego życia były stosunkowo postępowe pod względem praw kobiet, ale te przywileje istniały w przeważająco patriarchalnym społeczeństwie. Badanie praw przeciętnych kobiet ujawnia, że stan spraw w Egipcie może nie być tak odmienny od płci, jak przekazał Herodot.
