Większość ludzi nie lubi mieć pryszczy . W rzeczywistości leczenie trądziku to światowy przemysł o wartości 5 miliardów dolarów rocznie . Ale dla wielu, błądzący niechciany pryszcz ma srebrną podszewkę. W końcu, jeśli jesteś cierpliwy, strategiczny i delikatny, uda ci się to dobrze.
Nie martw się – nikt nie osądza (a jeśli tak, to prawdopodobnie się oszukuje). Większość ludzi otwarcie mówi o miłości do pryszczy . Istnieje nawet duża liczba w Internecie filmów z pryszczami, takich jak te publikowane przez dermatolog dr Sandrę Lee , lepiej znaną jako Dr. Pimple Popper, której kanał na YouTube ma ponad 5 milionów obserwujących. Niezależnie od tego, czy obserwowanie, jak płyny ustrojowe innych ludzi są odciągane, jest twoim dżemem, trzaskanie własnego jest zwykle przyjemnym, oczyszczającym doświadczeniem.
Więc, hm, dlaczego? Podobnie jak w przypadku prawie wszystkiego, co robimy, w grę wchodzi mózg i cały szwedzki stół chemikaliów, więc ludzka reakcja na pryszcze jest bardziej skomplikowana, niż większość z nas mogłaby sobie kiedykolwiek wyobrazić.
Ick czynnik
Zarządzanie i monitorowanie Zit często przykuwa naszą uwagę nie dlatego, że uważamy, że wygląda ładnie lub interesująco, ale dlatego, że jesteśmy nim zniesmaczeni. Obrzydzenie jest potężnym, wieloaspektowym, często sprzecznym instynktem. „Masz tę obrzydliwą minę, myślisz o tym obrzydliwym jako o skażonym i zanieczyszczonym, skażonym, dostajesz tego błysku mdłości i emocjonalnego dreszczyku – ale masz też tendencję do pilnowania, śledzenia, cokolwiek to jest. to wywołało twoje wstręt” – mówi w e-mailowym wywiadzie profesor Purdue University Daniel Kelly , autor „Yuck: The Nature and Moral Significance of Disgust” . „Tak więc obrzydliwe rzeczy również przyciągają i przyciągają uwagę — to tylko część sposobu, w jaki działa system psychologiczny, jak to jest”
W rezultacie ten nieodłączny niesmak powoduje, że wyskakujemy z pryszcza lub oglądamy wideo. „U wielu ludzi wyskakiwanie pryszczów wynika z przymusu, aby ich skóra wyglądała i była gładka. Postrzegają każdą nieregularną plamę lub guzek, taki jak pryszcz, jako niedoskonałość, którą należy usunąć” – mówi Matt Traube , psychoterapeuta w California, która specjalizuje się w psychologicznych aspektach chorób skóry w rozmowie e-mailowej.
Zasada przyjemności
Ale jest też przyjemna strona usuwania ropy z dużego pryszcza na twarzy. Rhonda Freeman , neuropsycholog z Florydy, mówi, że pozytywne odczucia związane z wyskakiwaniem pryszczy faktycznie zaczynają się na długo przed popełnieniem czynu. „Przed pęknięciem pryszcza może pojawić się uczucie chęci zaangażowania się w ten akt. Na tym etapie działa neuroprzekaźnik dopamina i może podsycać pewną ekscytację związaną z pójściem na pryszcza” – pisze w e-mailu. „Może to spowodować, że osoba poczuje się pobudzona, ponieważ ten system jest rozpalany do działania. Stymulacja, ponieważ może być rażąca, istnieje możliwość bólu i może stać się bałaganem”.
Jednak zabawa prawie się nie kończy, zanim się zacznie. „Po pęknięciu pryszcza często pojawia się natychmiastowe uczucie przyjemności i ulgi. Jest to prawdopodobnie spowodowane„ upodobaniem ”lub hedoniczną odpowiedzią układu nagrody” – dodaje, zauważając, że neuroprzekaźniki działające w tym momencie są endogenne. opioidy, które są naturalnymi środkami przeciwbólowymi i generalnie po prostu poprawiają samopoczucie.
Są też ludzie, którzy lubią wyskakiwać na pryszcze innych ludzi. Jeśli myślisz, że są świrami, to nie są. W rzeczywistości ta potrzeba jest tak stara jak czas i jest powszechnie obserwowana u naczelnych.
„Naczelne są bardzo towarzyskimi stworzeniami i doświadczają uwalniania oksytocyny, gdy są zaangażowane w czynności pielęgnacyjne. Mamy to samo uwalnianie neurochemiczne, gdy myjemy się nawzajem” – mówi dr Freeman, zauważając, że uwalnianie oksytocyny jest powszechnym, oczekiwanym produktem ubocznym. uwodzenie innych. „Sam wyskakujący pryszcz jest stymulujący, zaspokaja pragnienie (dopamina) i powoduje uczucie przyjemności po wykonaniu czynności (endogenne opioidy). Jednak, gdy angażuje kogoś innego, w grę wchodzi chemia wiązania ( oksytocyna)”, mówi.
Jednak radzenie sobie z pryszczami ma ciemną stronę. „Wyskakiwanie pryszczów może również zaspokoić potrzeby emocjonalne” – mówi Traube. „Jeśli jesteś zestresowany lub niespokojny, pryszcze mogą dać chwilową ulgę, ale nie rozwiązują podstawowych problemów. Zamiast rozwiązywać rzeczywiste problemy, pryszcze mogą być szybkim rozwiązaniem, które sprawia, że czujesz, że rozwiązujesz pilną sprawę lub źródło stresu”.
Psychoterapeuta Traube zauważa również, że nadmierne wyskakiwanie pryszczy jest sposobem, w jaki niektórzy ludzie nadużywają siebie, zwłaszcza ci, którzy są zaczepiani przez innych, czy to w domu, pracy, szkole i tak dalej.
„Wyskakiwanie pryszczy może być strategicznym zachowaniem, które daje poczucie kontroli nad sobą. Dosłownie czepiając się siebie, możesz poczuć pewną kontrolę nad niepożądanym zachowaniem innych”, wyjaśnia, dodając: „Twoja skóra może stać się metaforą , z pryszczami działającymi jako przesłaniem niższości. Usunięcie tych pryszczy może przynieść ulgę”.
Teraz to jest fajne
Przyjemność, jaką niektórzy czerpią z pękania pryszczy, może również obejmować pękanie folii bąbelkowej . Rozbijanie plastikowych kawałków uwalnia napięcie mięśni, skutecznie zmniejszając stres. Wykazano również, że ułatwia spokój i uważność.
