Gdzie był Babilon i czy nadal istnieje?

Pod rządami bezwzględnego i ambitnego króla Nabuchodonozora II rozległe osiedle w dzisiejszym Iraku rozrosło się do rozmiarów Chicago i szczyciło się wysokimi świątyniami, ozdobnymi kafelkami pałacami i imponującymi murami miejskimi wystarczająco grubymi, aby dwa rydwany mogły mijać się obok siebie.

Według legendy mogło tam być również Wiszące Ogrody Babilonu , jeden z Siedmiu Cudów Starożytnego Świata (patrz pasek boczny), oraz drapieżna świątynia, która według niektórych historyków zainspirowała biblijną Wieżę Babel.

Ale dni chwały Babilonu były krótkotrwałe. Zgodnie z przepowiednią proroków Starego Testamentu, wielkie miasto spadło w ręce Persów w 539 roku pne i powoli rozpadało się na przestrzeni wieków obcych najazdów i okupacji.

Chociaż Babilon został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2019 roku, niewiele zostało do zobaczenia niegdyś niepowstrzymanego imperium, które olśniło greckich historyków i zniewoliło jego rywali, najbardziej znane biblijne Królestwo Judy. Gdybyś dziś wybrał się na wycieczkę do Babilonu, położonego 55 mil (85 kilometrów) na południe od Bagdadu, zobaczyłbyś tandetną rekreację zbudowaną przez Saddama Husajna w latach 70., która została częściowo zniszczona przez dziesięciolecia wojny. To smutne zakończenie tak legendarnego miasta.

Hammurabi i jego kod

Nebachadneccar był najsłynniejszym władcą Babilonu, ale nie był pierwszym. Kilka imperiów powstało, upadło i odrodziło się przez tysiąclecia na tej samej pożądanej ziemi między rzekami Tygrys i Eufrat.

Najwcześniejszym królem, który zjednoczył wojujące plemiona Mezopotamii w jedno potężne państwo-miasto, był niezwykły Hammurabi w XVIII wieku p.n.e. Hammurabi nie tylko skutecznie podbił lub zawarł sojusze z najbardziej zaciekłymi wrogami Babilonu podczas jego 43-letniego panowania, ale także zbudował Babilon miejsce pokazowe starożytnych innowacji w dziedzinie inżynierii i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych.

Hammurabi nakazał budowę skomplikowanych kanałów, aby zapewnić mieszkańcom Babilonu świeżą wodę i ufortyfikował mury miasta przed najeźdźcami. Zajmował się dystrybucją żywności i bezpieczeństwem publicznym w mieście, które reprezentowało coś zupełnie nowego w starożytnym świecie - mieszanie się hord ludzi z bardzo różnych kultur.

Aby zachować pokój wśród ludzi bez więzów krwi i religii, Hammurabi stworzył swój słynny Kodeks Prawny , zawierający zasadniczo szczegółową listę przestępstw i związanych z nimi kar:

Uważa się, że ten wczesny system sprawiedliwości karnej - wyryty na ośmiostopowym (2,4-metrowym) obelisku diorytowym, który znajduje się w paryskim Luwrze - był podstawą kodeksu praw starożytnych Hebrajczyków przedstawionych w Księdze Wyjścia. jako „oko za oko, ząb za ząb”.

Niezwykły geniusz Hammurabiego jako przywódcy wojskowego i krajowego nie przeszedł na jego następcę. Zaledwie kilka dni po śmierci Hammurabiego dawni wrogowie Babilonu ogłosili niepodległość i przygotowali swoje armie do inwazji. Królestwo babilońskie rozpadło się na kawałki, a miasto nie powróciło do chwały przez ponad 1000 lat.

„Nad rzekami Babilonu”

To był wielki i straszny Nabuchodonozor II, który odbudował Babilon jako wspaniały pean na cześć boga stwórcy Marduka . Rządząc od 605 do 562 pne, Nabuchodonozor rozszerzył imperium babilońskie na Egipt, Syrię i Królestwo Judy, gdzie zdobył Jerozolimę w 597 roku pne, chwytając dziesiątki tysięcy Izraelitów i zaciągając ich do Babilonu jako robotników przymusowych, o czym mówi Biblia „płakali” na wygnaniu nad rzekami.

Z powodu imperialistycznego okrucieństwa Nabuchodonozora i zamiłowania do złotych świątyń pogańskich bogów, Babilon stał się skrótem dla wszystkiego, co bezbożne w tradycji judeochrześcijańskiej. W Apokalipsie Nowego Testamentu pojawia się „ Nierządnica Babilonu ” „ozdobiona złotem, klejnotami i perłami, trzymająca w dłoni złoty kielich pełen obrzydliwości i nieczystości jej niemoralności seksualnej”.

Według historyków Nechukadneccar przenosił podbitych ludzi po całym imperium, aby powstrzymać ich przed organizowaniem buntów przeciwko niemu - pod jego przywództwem Babilon stał się największym i najnowocześniejszym miastem starożytnego świata.

Oprócz budowania kolosalnych murów miejskich Babilonu był odpowiedzialny za oszałamiającą drogę procesyjną, szeroką arterię wyłożoną ozdobnymi kafelkami ścianami przedstawiającymi lwy i smoki w jasnych błękitach i żółciach. Droga procesyjna prowadziła do Bramy Isztar, wielkiego północnego wejścia do miasta.

Jednym z najbardziej znanych projektów budowlanych Nabuchodonozora była świątynia Marduka, która znajdowała się na szczycie 300-metrowego (91-metrowego) zigguratu, do którego można było dostać się rampą zakrzywioną wokół jej zewnętrznej strony. Grecki historyk Herodot, pisząc wieki po rozkwicie Babilonu, opisał osiem wież ułożonych jedna na drugiej. Nietrudno uwierzyć, że autorzy Starego Testamentu mogli wzorować swoją Wieżę Babel na wzór świątyni Marduka, znanej jako „dom na pograniczu nieba i ziemi”.

Upadek Babilonu

Zaledwie kilka dekad po śmierci Nabuchodonozora Babilon został zajęty przez perskiego zdobywcę Cyrusa II, który zredukował miasto do po prostu kolejnej placówki w swoim rozległym irańskim imperium. Dwa wieki później Aleksander Wielki planował uczynić Babilon klejnotem swojego azjatyckiego imperium, ale skończył umrzeć w mieście w 323 rpne Po solidnym splądrowaniu przez Partów w II wieku n.e. Babilon nigdy nie powrócił.

Dwa tysiąclecia grabieży i wojen sprawiły, że Babilon stał się niczym z ruin. Na początku XX wieku niemieccy archeolodzy odzyskali pozostałości drogi procesyjnej i zrekonstruowali jej malowidła ścienne z niebieskich płytek w Muzeum Pergamońskim w Berlinie.

To Saddam Hussein objął płaszcz Nabuchodonozora i próbował odtworzyć część dawnej świetności Babilonu, ale skończył z tym, co historycy sztuki potępili jako „ Disney dla despoty ”. Ku konsternacji archeologów Saddam wzniósł mury miejskie na wysokość 38 stóp (11,5 metra) i zbudował arenę w stylu rzymskim na ruinach pierwotnego Babilonu. On nawet wybił swoje imię na cegłach, tak jak zrobił to Nabuchodonozor. Chociaż niektóre rekonstrukcje zostały zniszczone podczas długotrwałej okupacji wojny w Iraku (2003-11), wiele z krzykliwie pomalowanych budynków pozostało i jest dostępnych dla zwiedzających, w tym babiloński pałac Saddama .

Co jeszcze możesz zobaczyć w Babilonie? „Zwiedzający mogą spacerować po pozostałościach ceglanych i glinianych konstrukcji, które rozciągają się na 10 kilometrów kwadratowych [3,8 mil kwadratowych] i zobaczyć słynny posąg Lwa Babilonu, a także duże fragmenty oryginalnej Bramy Isztar” - podał Reuters w 2019 Chociaż sam Babilon jest głównie ruiną, znajduje się on zaledwie kilka mil od nowoczesnego miasta Hilla (lub al-Hillah), które liczy około 500 000 mieszkańców.

Teraz to jest mylące

Wielu historyków uważa obecnie, że legendarne Wiszące Ogrody Babilonu mogły w rzeczywistości zostać zbudowane w odległości 300 mil (482 kilometrów) w Niniwie przez asyryjskiego króla Sennacheryba, a nie Nabuchodonozora . Inni uważają, że ogrody nigdy nie istniały, ponieważ nie znaleziono żadnych dowodów archeologicznych ani nie wspomniano o nich we współczesnych tekstach babilońskich. Pierwsza wzmianka o ogrodach pojawiła się w 290 roku pne, długo po śmierci Nabuchodonozora (rzekomego budowniczego).

Pierwotnie opublikowano: 18 lipca 2019 r

Gdzie jest teraz Babilon?