Jak działa NATO

Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) jest organizacją globalną, która służy wielu celom w zakresie bezpieczeństwa na świecie. NATO zostało utworzone 4 kwietnia 1949 r. Wraz z podpisaniem Traktatu Północnoatlantyckiego przez 12 państw założycielskich. Celem było stworzenie „paktu wzajemnej pomocy”, aby zakwestionować każdą możliwość, że Józef Stalin i Związek Radziecki będą próbowali dalej rozszerzać kontrolę nad Europą Wschodnią.

Ale kamieniem węgielnym NATO jest tak zwana obrona zbiorowa . Stanowi podstawę artykułu 5 traktatu założycielskiego NATO i zobowiązuje członków do wzajemnej ochrony podczas działań wojennych.

Z artykułu 5 :

Artykuł 5 został powołany tylko raz, w odpowiedzi na ataki terrorystyczne z 11 września na Stany Zjednoczone w 2001 roku.

Ale NATO to znacznie więcej niż tylko artykuł 5 i idea obrony zbiorowej. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej potężnej organizacji i jej ważnej roli w politycznym krajobrazie świata.

1. Podstawy NATO
2. Jaka jest struktura NATO?
3. Jak jest finansowane przez NATO?
4. Misje i operacje NATO

Jak wspomnieliśmy wcześniej, NATO jest akronimem dla Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego , sojuszu krajów, które współpracują przy wdrażaniu Traktatu Północnoatlantyckiego. Do 12 państw założycielskich NATO należą Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania, Francja, Włochy, Portugalia, Norwegia, Dania, Islandia, Belgia, Holandia i Luksemburg. Grecja i Turcja dołączyły w 1952 r., A następnie Niemcy Zachodnie w 1955 r. Hiszpania dołączyła w 1982 r.

Po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 r. Dołączyło do nich kilka krajów Europy Wschodniej, w tym Czechy, Węgry i Polska w 1999 r .; Bułgarii, Estonii, Łotwy, Litwy, Rumunii, Słowacji i Słowenii w 2004 r .; oraz Albania i Chorwacja w 2009 r. Czarnogóra była ostatnim krajem, który przystąpił do NATO w 2017 r. [źródło: NATO ].

Kiedy członkowie założyciele przygotowywali oryginalny traktat, nie było zgody co do tego, ile krajów powinno przystąpić. Wielka Brytania chciała, aby NATO było małe i silne, ale Stany Zjednoczone chciały uwzględnić mniejsze, słabsze państwa - te, które są bardziej skłonne do poddania się Sowietom. Francja była najbardziej zainteresowana ochroną swoich terytoriów kolonialnych, a Niemcy dotyczyły wszystkich trzech krajów [źródło: NATO ].

Dziś jednak państwa nie muszą być członkami, aby współpracować z NATO. Partnerstwa z państwami spoza NATO rozpoczęły się już w 1991 r. Celem jest pomoc tym krajom niebędącym członkami NATO w uzyskaniu stabilizacji i demokracji dzięki nowoczesnym siłom zbrojnym. Cztery kraje partnerskie zadeklarowały zainteresowanie członkostwem w NATO: Bośnia i Hercegowina, Gruzja, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii i Ukraina. Dziś każdy kraj europejski może przystąpić do NATO, o ile przyjmie zobowiązania i zobowiązania wynikające z członkostwa (o tym wkrótce) [źródło: NATO ].

Kwatera Główna NATO znajduje się w Brukseli w Belgii i służy jako jej centrum polityczne i administracyjne. Przedstawiciele krajów członkowskich, a także eksperci cywilni i wojskowi, prowadzą tam codzienne konsultacje w kwestiach bezpieczeństwa globalnego. Rocznie odbywa się tam ponad 5000 spotkań. Wszystkie decyzje w NATO są podejmowane na zasadzie konsensusu , który jest centralną wartością, która została uwzględniona podczas tworzenia NATO w 1949 roku.

Podejmowanie decyzji w drodze konsensusu oznacza, że w NATO nie ma głosowania . Zamiast tego dyskusje toczą się, dopóki wszystkie 29 państw członkowskich nie osiągną akceptowalnego rozwiązania - i wtedy zostanie to uznane za decyzję NATO. Często oznacza to, że niektóre państwa członkowskie „zgadzają się nie zgadzać”. Zadanie kierowania procesem podejmowania decyzji w drodze konsensusu należy do sekretarza generalnego NATO [źródło: NATO ].

Traktat północnoamerykański

Traktat Północnoatlantycki został spisany i podpisany w 1949 roku. Powstał z powodu rosnącej siły Związku Radzieckiego po II wojnie światowej (która zakończyła się w 1945 roku). Zaraz po wojnie Związek Radziecki skonsolidował się w czasach komunizmu i wzmocnił swoje armie. W tym samym czasie Europa była wyczerpana i w rozsypce. Stany Zjednoczone wdrożyły Plan Marshalla w 1948 r., Aby pomóc w odbudowie Europy, ale kraje europejskie nie miałyby siły, by walczyć z Sowietami. Stany Zjednoczone i Kanada byłyby potrzebne, aby zapewnić siłę niezbędną do odparcia każdego ataku ze strony Związku Radzieckiego.

NATO składa się z 29 krajów członkowskich. Każdy kraj członkowski ma stałą delegację w siedzibie NATO w Brukseli. Ambasador stoi na czele delegacji każdego kraju, a ten ambasador reprezentuje swój rząd w procesie podejmowania decyzji w ramach konsensusu w NATO. Kay Bailey Hutchison jest obecnym ambasadorem USA przy NATO.

Każdy kraj członkowski ma miejsce w Radzie Północnoatlantyckiej (NAC), głównym politycznym organie decyzyjnym w NATO. NAC jest kierowany przez sekretarza generalnego i spotyka się przynajmniej raz w tygodniu lub w razie potrzeby. Grupa Planowania Jądrowego ma podobne uprawnienia jak NAC, ale tylko w sprawach dotyczących polityki nuklearnej [źródło: NATO ].

Jeżeli decyzje sojuszu mają konsekwencje militarne, wprowadza się Komitet Wojskowy. Komitet Wojskowy jest najwyższym organem NATO we wszystkich sprawach wojskowych. Jest to najstarszy komitet w NATO po NAC, a jego głównym zadaniem jest doradzanie NAC i Grupie Planowania Jądrowego, co czyni go istotnym łącznikiem między decydentami politycznymi NATO a jego strukturą wojskową. Komitet Wojskowy przygotowuje również długoterminowe oceny krajów i obszarów uważanych za zagrożenia dla interesów NATO.

Finansowanie NATO jest ostatnio kontrowersyjnym tematem w wiadomościach. Prezydent USA Donald Trump konsekwentnie oskarża sojuszników Ameryki z NATO o zaleganie ze swoimi rachunkami. Nawet gdy Trump jechał do Brukseli na szczyt NATO w lipcu 2018 r., Napisał na Twitterze : „Wiele krajów w NATO, których mamy bronić, nie tylko nie osiągnęło obecnego zobowiązania na poziomie 2% (co jest niskie), ale przez wiele lat zalegają z płatnościami, których nie dokonano. Czy zwrócą pieniądze Stanom Zjednoczonym? ” Ale czy on ma rację? Cóż, nie do końca.

Oto jak działa finansowanie NATO. Zgodnie z oficjalnymi wytycznymi NATO, państwa członkowskie mają przeznaczać co najmniej 2% swojego produktu krajowego brutto (PKB) na wydatki na obronność - co oznacza płatności dokonywane przez rząd specjalnie na potrzeby jego sił zbrojnych. Ale obecnie tylko pięć krajów to robi .

Jednak podczas szczytu w Walii w 2014 r. Państwa członkowskie zobowiązały się do zwiększenia wydatków wojskowych do 2% PKB do 2024 r. Stany Zjednoczone znacznie przekraczają wytyczne 2%, płacąc więcej niż 3,5% swojego PKB , czyli najwięcej ze wszystkich krajów członkowskich.

Warto zauważyć, że 2 procent PKB to nadal tylko wskazówka i nie ma kary dla krajów, które jej nie przestrzegają. W 2017 r. 22 z 28 krajów członkowskich dotrzymało zobowiązania z 2014 r. I zwiększyło swoje budżety obronne [źródło: Kottasová ]. Ale niektóre mniejsze kraje po prostu nie mają wystarczająco dużych armii, aby poradzić sobie z tak ogromnymi wzrostami, a 2-procentowe finansowanie PKB nie musi pokrywać tylko obrony, aby spełnić wymagania NATO. Kraje mogą zdecydować się na wydanie pieniędzy na misje pokojowe NATO lub walkę z ISIS [źródło: Kottasová ].

Prezydent Trump nie uważa jednak, że 2 procent PKB jest wystarczające, mimo że większość krajów członkowskich nie jest w stanie tego sprostać. Jeszcze 11 lipca 2018 r. Podczas szczytu NATO w Brukseli Trump zasugerował, że wszystkie państwa NATO powinny przeznaczać 4 proc. PKB ... i to natychmiast. „Myślę, że te kraje muszą to przyspieszyć, nie w ciągu 10 lat, ale muszą to natychmiast przyspieszyć” - powiedział Trump podczas dwustronnego śniadania z sekretarzem generalnym NATO Jensem Stoltenbergiem.

Więc na co przeznaczane są wszystkie te pieniądze? Więcej o tym dalej.

NATO odgrywa aktywną rolę w wielu typach operacji i misji na całym świecie. Organizacja jest liderem w przyczynianiu się do pokoju i bezpieczeństwa, promowaniu wartości demokratycznych i rozwiązywaniu międzynarodowych sporów. Ma również zdolności wojskowe do interweniowania - samodzielnie lub z innymi krajami - kiedykolwiek i gdziekolwiek jest to konieczne.

NATO liczy obecnie 20 000 wojskowych pracujących na misjach na całym świecie, w tym w operacjach w Afganistanie, Kosowie i na Morzu Śródziemnym. NATO wspiera obecnie także sojuszników w Unii Afrykańskiej i pomaga w kryzysie uchodźczym w Europie. Ale NATO jest również obecne, gdy dochodzi do katastrof, pomagając w operacjach niesienia pomocy podczas kryzysów naturalnych, technologicznych i humanitarnych.

Aby zapewnić, że NATO może działać każdego dnia w przypadku każdego kryzysu, utrzymuje nowoczesny plan obronny oparty na dwóch kluczowych zabezpieczeniach: najnowocześniejszych systemach uzbrojenia i siłach wyszkolonych do współpracy [źródło: NATO ]. Oznacza to, że inwestowanie w odpowiednią kombinację zdolności w zakresie obrony przeciwrakietowej jądrowej, konwencjonalnej i balistycznej pozostaje podstawą ogólnej strategii NATO. A to kosztuje duże pieniądze - 29 krajów członkowskich wydało szacunkowo 946 miliardów dolarów na obronę w 2017 roku, z czego ponad 683 miliardy dolarów przypadło na Stany Zjednoczone.

Czy więc świat nadal potrzebuje NATO? Niektórzy, w tym prezydent Trump, mówią, że jest to „przestarzałe”. Ale w czasie, gdy istnieje głęboki niepokój związany z ekspansjonizmem Rosji, inne narody nie zgadzają się. Jeszcze przed debatą na temat udziału Rosji w wyborach w USA w 2016 r. Niepokój budził wpływ Kremla na opinię publiczną w krajach bałtyckich. A Kreml twierdzi, że bronił praw etnicznych Rosjan jako pretekstu do aneksji Krymu.

Więc nawet gdy prezydent Trump nadal dyskredytuje NATO, wojsko Stanów Zjednoczonych i inne państwa członkowskie NATO nadal poświęcają swoje zasoby na budowanie gotowości bojowej agencji, na wypadek kryzysu, na który musi zareagować, czy to z Rosji, czy innego agresywnego sąsiada. .

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków