Jak działa porażenie mózgowe

Kiedy słyszysz słowa porażenie mózgowe ( CP ), możesz pomyśleć o kimś, kto jest fizycznie niepełnosprawny. Jeśli kiedykolwiek znałeś kogoś z MPD, być może używał on laski, szelek, chodzika lub wózka inwalidzkiego, aby się poruszać. Ale w rzeczywistości może być więcej osób w twoim życiu z porażeniem mózgowym - po prostu o tym nie wiesz, ponieważ są one tylko nieznacznie dotknięte. Wydają ci się „normalne”, ale może zauważyłeś, że są bardzo nieskoordynowane lub czasami chodzą na palcach. Wizerunek osoby na wózku inwalidzkim to tylko jedno z wielu nieporozumień otaczających grupę zaburzeń określanych jako porażenie mózgowe.

Porażenie mózgowe nie jest chorobą; jest to termin zbiorczy dla kilku różnych powiązanych stanów lub zaburzeń, które powodują problemy z poruszaniem się. Pierwsza część nazwy „mózgowe porażenie dziecięce” odnosi się do części mózgu , która pierwotnie uważana była za dotkniętą chorobą: mózgowia (choć teraz wiemy, że wpływa on również na inne części mózgu). „Pasy” odnosi się do mimowolnego drżenia, sztywności, braku czucia i paraliżu części ciała. Porażenie mózgowe nie jest zaraźliwe i nie pogarsza się z czasem, chociaż niektóre objawy mogą prowadzić do stanów wtórnych.

­

Osoby z porażeniem mózgowym mają uszkodzenie mózgu, które nastąpiło w czasie ciąży , podczas porodu lub krótko po porodzie. Uszkodzenie mózgu jest nieodwracalne, dlatego porażenie mózgowe można leczyć i leczyć, ale nie można go wyleczyć. Każdego roku rodzi się z nią około 8 000 dzieci, a obecnie w Stanach Zjednoczonych żyje ponad 750 000 dzieci i dorosłych [źródło: United Cerebral Palsy ].

Zacznijmy od przyjrzenia się wielu potencjalnym przyczynom porażenia mózgowego.

1. Przyczyny porażenia mózgowego
2. Rodzaje porażenia mózgowego
3. Leczenie Mózgowego Porażenia Dziecięcego

Porażenie mózgowe występuje, gdy mózg dziecka jest uszkodzony i trwale uszkodzony. Około 70 do 80 procent przypadków to uszkodzenie ma miejsce w czasie ciąży . Powikłania podczas porodu stanowią od 5 do 10 procent wszystkich przypadków porażenia mózgowego, a reszta przypadków wynika z uszkodzeń, które wystąpiły po urodzeniu do 2 lub 3 roku życia [źródło: Wu ]. Nie ma możliwości dokładnego poznania, co spowodowało konkretny przypadek, ale naukowcy są świadomi kilku warunków, które wpływają na przepływ krwi , a tym samym na przepływ tlenu, do mózgu dziecka i powodują uszkodzenie mózgu specyficzne dla porażenia mózgowego. Zaczniemy od przyjrzenia się przyczynom porażenia mózgowego, które występują w czasie ciąży.

Czasami porażenie mózgowe występuje, gdy mózg dziecka po prostu nie rozwija się prawidłowo z powodu zaburzenia genetycznego lub innego problemu w macicy. Czasami jednak czynnikiem są choroby, infekcje lub inne schorzenia przenoszone przez matkę. Matki z chorobami takimi jak cukrzyca i epilepsja mają większe ryzyko urodzenia dziecka z porażeniem mózgowym. To samo dotyczy matek, które zarażają się takimi infekcjami, jak różyczka (niemiecka odra), toksoplazmoza (pasożyt), infekcje nerek lub opryszczka. Picie alkoholu, palenie tytoniu i przyjmowanie niektórych leków podczas ciąży może również powodować uszkodzenie mózgu prowadzące do porażenia mózgowego.

Istnieją również pewne warunki specyficzne dla ciąży, które mogą powodować CP. Stan przedrzucawkowy , zaburzenie, które powoduje wysokie ciśnienie krwi, może wpływać na przepływ krwi w pępowinie i łożysku oraz pozbawiać płód tlenu. To samo dotyczy innych stanów łożyska, takich jak łożysko abruptio , kiedy łożysko odrywa się od ściany macicy. Niezgodność czynnika Rh , która ma miejsce, gdy grupa krwi matki jest dodatnia, a dziecko ujemna (lub odwrotnie), może spowodować żółtaczkę u dziecka po urodzeniu. Niemowlęta z ciężką żółtaczką, które nie są odpowiednio leczone, są podatne na określony rodzaj uszkodzenia mózgu zwany kernicterus .

W niektórych przypadkach urazy porodowe. Jeśli poród jest przedłużony i dziecko „utknie” w kanale rodnym lub jeśli nastąpi nagłe cesarskie cięcie, dzieci są bardziej narażone na uszkodzenie mózgu, które może prowadzić do porażenia mózgowego. To samo dotyczy porodów pośladkowych, wypadających pępowiny (gdy pępowina przechodzi poniżej dziecka w kanale rodnym) lub używania przez lekarza kleszczy podczas porodu.

Około połowa wszystkich dzieci z porażeniem mózgowym rodzi się przedwcześnie (w wieku poniżej 37 tygodni) i waży mniej niż 1510 gramów po urodzeniu. Wcześniaki są podatne na wiele powikłań i infekcji, które mogą powodować porażenie mózgowe. Jednym z nich jest krwotok dokomorowy (IVH) lub krwawienie w mózgu. Jeśli krwawienie jest na tyle poważne, że powoduje obrzęk, nacisk na mózg może prowadzić do uszkodzenia. Wcześniaki mogą również doznać uszkodzenia mózgu z powodu problemów z oddychaniem – które uniemożliwiają dotarcie wystarczającej ilości tlenu do mózgu – i ogólnie słabego krążenia krwi.

Ale nie tylko dzieci są w niebezpieczeństwie. Dzieci mogą nabawić się porażenia mózgowego jako starsze niemowlęta lub małe dzieci z powodu:

Następnie przyjrzymy się czterem głównym typom porażenia mózgowego.

Zapobieganie porażeniu mózgowemu

W badaniu opublikowanym w New England Journal of Medicine w sierpniu 2008 r. matkom z wysokim ryzykiem porodu przedwczesnego podawano siarczan magnezu. Częstość porażenia mózgowego u niemowląt została zmniejszona o połowę. Lider badania, dr Dwight J. Rouse, twierdzi, że lek może chronić przed uszkodzeniem mózgu spowodowanym obrzękiem, stanem zapalnym i brakiem tlenu.

Ogólnie rzecz biorąc, porażenie mózgowe rozpoznaje się, gdy dziecko ma 2 lub 3 lata. Lekarze przeprowadzają szczegółowe badanie fizykalne i szukają określonych objawów. Na przykład niektóre dzieci z porażeniem mózgowym mają bardzo słabe mięśnie lub bardzo napięte lub sztywne mięśnie. Mogą również mieć słaby lub przesadny refleks, słabą postawę i trudności z utrzymaniem równowagi. Dzieci z MPD mogą ciągnąć jedną nogę podczas raczkowania lub chodzenia, chodzić na palcach lub „podcinać” nogi (skrzyżować je w kolanie), gdy chodzą lub są podnoszone.

Po wstępnej diagnozie lekarz często sugeruje badanie obrazowe mózgu – rezonans magnetyczny , tomografię komputerową lub USG. Skan mózgu może pokazać przyczynę, a także rodzaj i nasilenie, ale wiele dzieci z łagodnym porażeniem mózgowym ma normalne skany mózgu, ponieważ ich obszar uszkodzenia mózgu jest prawdopodobnie zbyt mały, aby można go było wykryć.

Istnieją trzy podstawowe typy porażenia mózgowego: spastyczne, atenoidalne/dyskenetyczne i ataksyjne. Te typy różnią się objawami, które często odzwierciedlają uszkodzony obszar mózgu. Większość -- około 70 do 80 procent -- osób z porażeniem mózgowym ma spastyczne porażenie mózgowe . Oznacza to, że mają uszkodzenie mózgu w korze ruchowej lub w przewodzie korowo-rdzeniowym (wiązka włókien nerwowych między korą mózgową a rdzeniem kręgowym).

Osoby ze spastycznym MPD mają problemy z poruszaniem się z powodu sztywnych mięśni, które mogą również mimowolnie drgać. Istnieją trzy podtypy spastycznego porażenia mózgowego:

Drugim najczęstszym typem porażenia mózgowego jest atetoidalne/dyskenetyczne . Osoba z atetozą ma powolne, wijące się, mimowolne ruchy, zwłaszcza w ramionach, podczas gdy dyskineza oznacza, że ​​ruchy te mogą być powtarzalne, prawie jak tik. Osoby z tą formą MP mają zróżnicowane napięcie mięśniowe. Czasami ich mięśnie są sztywne i sztywne, a innym razem są luźne i wiotkie. Atetooidalne/dsykenetyczne CP wynika z uszkodzenia jednego lub więcej z tych obszarów mózgu: jąder podstawnych, drogi korowo-rdzeniowej i kory ruchowej. Osoby z atenoidalnym/dyskenetycznym CP mogą mieć trudności z chodzeniem, mówieniem i jedzeniem, siedzeniem prosto i wykonywaniem podstawowych umiejętności motorycznych.

Ataksja CP jest najmniej powszechną diagnozą (około 5 do 10 procent wszystkich przypadków) i wynika z uszkodzenia móżdżku. Osoby z tym typem MP mają niskie napięcie mięśniowe i trudności z koordynacją mięśni w celu wykonywania umiejętności motorycznych, takich jak pisanie. Zwykle mają również trudności z utrzymaniem równowagi podczas chodzenia i chodzą z szeroko rozstawionymi stopami. Specyficzny rodzaj drżenia, znany jako drżenie intencji , jest powszechny w tym typie MP. Oznacza to, że dobrowolny ruch, taki jak sięganie po przedmiot, powoduje drżenie ramienia, które nasila się, gdy dłoń zbliża się do przedmiotu.

Niektóre osoby z MPD mają objawy jednego lub więcej z tych trzech typów i mówi się, że mają mieszane MP .

Nie ma lekarstwa na porażenie mózgowe, ale istnieje wiele różnych metod leczenia i terapii, które pomagają radzić sobie z objawami. Zbadamy je dalej.

Gdy lekarz zdiagnozuje u dziecka porażenie mózgowe, omawia z rodzicami przebieg leczenia. Wczesna interwencja daje dziecku najlepszą szansę na nauczenie się radzenia sobie ze swoimi upośledzeniami i znalezienie alternatywnych sposobów wykonywania zadań, które mogą być trudne.

Nawet jeśli dzieci są zdiagnozowane jako dzieci z MPD, jak najszybciej rozpoczynają fizjoterapię, aby wzmocnić mięśnie . Niektóre osoby z MPD cierpią na przykurcze mięśni , które występują, gdy mięśnie skracają się z powodu spastyczności. Rozciąganie mięśni może temu zapobiec. Daje również dzieciom większe szanse na siedzenie, chodzenie i wykonywanie innych zadań fizycznych tak wydajnie, jak to możliwe. Wiele osób z CP również otrzymuje masaże i uczy się pozycji jogi, aby pomóc rozciągnąć mięśnie i zachować ich elastyczność.

Pomocna może być również inna terapia, w zależności od konkretnego typu MPD dziecka. Na przykład dzieci z MPD często mają problemy z oddychaniem, mówieniem i jedzeniem, więc praca z logopedą może pomóc im wzmocnić mięśnie twarzy i wyraźnie mówić. Niektóre dzieci z MPD używają alternatywnych metod komunikacji, takich jak Blissymbols, symboliczny system pisania lub komputerowe syntezatory mowy. Terapia zajęciowa może pomóc dzieciom w opanowaniu podstawowych umiejętności, takich jak kąpanie się i samodzielne karmienie.

Istnieją pewne leki, które ludzie z MPD mogą brać, aby zmniejszyć spastyczność i ograniczyć drżenie, takie jak środek rozluźniający mięśnie Benzodiazepina, ale nie zawsze są one skuteczne i mogą mieć niepożądane skutki uboczne. Niedawno lekarze zaczęli wstrzykiwać Botox w napięte mięśnie, aby je rozluźnić. Niektóre dzieci z poważną spastycznością mają pompy chirurgicznie wszczepiane w brzuch jako młodzi dorośli, które w sposób ciągły dostarczają strumień przeciwskurczowego leku o nazwie Baclofen .

Dzieci ze spastycznym porażeniem mózgowym czasami przechodzą operację rozluźnienia napiętych mięśni i stawów. Z biegiem czasu spastyczne mięśnie mogą również powodować deformacje kości, które wymagają operacji chirurgicznej. Na przykład czasami kość piszczelowa lub kość piszczelowa ulega trwałemu skręceniu, co może prowadzić do dalszych trudności w chodzeniu. Chirurg może wyciąć kość i wyrównać ją. Niektóre osoby z ciężką spastycznością kończą operację, która polega na identyfikacji i przecięciu włókien nerwowych, zwanej selektywną rizotomią grzbietową, co może poprawić ich mobilność. To zwykle ostateczność.

Dostępne są również alternatywne terapie dla osób z MPD. Biofeedback polega na rejestrowaniu funkcji organizmu pacjenta, w tym napięcia mięśniowego, i przekazywaniu tych informacji pacjentowi. Chodzi o to, że mogą kontrolować niektóre z tych nieświadomych funkcji, gdy tylko zostaną o nich świadome, ale ich skuteczność nie została udowodniona u pacjentów z MPD.

Terapia krwią pępowinową jest reklamowana jako możliwe lekarstwo na porażenie mózgowe, ale nie przeprowadzono jeszcze badań naukowych potwierdzających jej skuteczność. Możliwość ta jednak wzrosła, gdy rodzina dwuletniego dziecka o imieniu Dallas Huxtell pojawiła się na Today Show w marcu 2008 roku. Twierdzili, że leczenie Dallasa własnymi komórkami macierzystymi spowodowało odwrócenie objawów jego porażenia mózgowego . Przed leczeniem Dallas miał bardzo słabe napięcie mięśniowe i zdolności motoryczne oraz był opóźniony w rozwoju. Teraz jego lekarze twierdzą, że w wieku 7 lat może nie mieć żadnych objawów MPD. To tylko jeden przypadek, ale dał nową nadzieję osobom z MPD.

­

Kolejny stereotyp CP

Czasami ludzie zakładają, że każdy z porażeniem mózgowym jest niepełnosprawny intelektualnie lub ma trudności w uczeniu się. Wiele osób z CP ma średnią lub ponadprzeciętną inteligencję i nie ma problemów w przeciętnej klasie lub innym otoczeniu instruktażowym, chociaż niektóre mogą mieć trudności intelektualne lub trudności w nauce. Niektóre osoby z MPD mają również dyzartrię lub trudności w kontrolowaniu i koordynowaniu wielu mięśni używanych do mówienia. Nie oznacza to jednak, że nie rozumieją rozmowy.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków