Jak działają ośrodki narciarskie

Pomysł przypięcia do stóp dwóch smukłych desek i przejechania przez połacie śniegu nie jest niczym nowym. Według niektórych źródeł najwcześniejsze narty znalezione do tej pory mają od 7000 do 8300 lat [źródło: Międzynarodowa Federacja Narciarska ]. Wykonane z twardego drewna narty te zostały wyprodukowane w Rosji, około 1200 kilometrów od Moskwy. Inne starożytne próbki nart porzuconych w ciągu minionych tysiącleci znaleziono w Norwegii, Szwecji, Finlandii, Łotwie i wielu innych lokalizacjach. Starożytni malowali nawet wizerunki narciarzy na skałach.

Obecnie uprawiana głównie dla rozrywki i sportu, a nie użyteczności i przetrwania, narciarstwo zjazdowe cieszy się stałą popularnością wśród ludzi w śnieżnych klimatach i nie tylko. W dzisiejszych czasach narciarze zazwyczaj wybierają się na stoki w ośrodkach narciarskich – terenach narciarskich, które zapewniają również zakwaterowanie – aby zaspokoić swoje pragnienie emocji na świeżym powietrzu i fizycznych wyzwań.

W latach 30. XX wieku systemy wyciągów zaprojektowane do wożenia wielu narciarzy na zaśnieżone szczyty zaczęły wchodzić do głównego nurtu, sygnalizując narodziny nowoczesnej ery narciarstwa. W Ameryce Północnej i Europie pojawiły się wyciągi linowe, j-bary i orczyki, a w 1936 roku zainstalowano pierwszy wyciąg krzesełkowy w Sun Valley, ośrodku narciarskim w Idaho [źródło: Union Pacific Railroad ]. Inspiracją dla wyciągu krzesełkowego był przemysł bananowy, ale zamiast wciągania kiści bananów na łodzie, system zawierał krzesła do szybkiego i wygodnego transportu ludzi na ogromne góry.

Trudno wyobrazić sobie dzisiejsze ośrodki narciarskie bez widoku wyciągów krzesełkowych – a nawet w niektórych przypadkach gondoli lub dwóch – wjeżdżających powoli po zboczach gór. Kiedy już tam będziesz, niezależnie od tego, czy Twój poziom umiejętności pozwala ci elegancko skręcać w ciasnych zakrętach podczas śmigania w dół czarnego diamentu, czy po prostu zablokować narty i mieć nadzieję na przetrwanie zielonego koła, jazda na nartach może być orzeźwiającym doświadczeniem.

Na następnej stronie zagłębimy się w świat ośrodków narciarskich, popularnych zarówno wśród mieszkańców, jak i turystów.

1. Stok narciarski
2. Warunki narciarskie
3. Wpływ ośrodków narciarskich na środowisko
4. Regulamin Ośrodka Narciarskiego

Stoki narciarskie występują w najróżniejszych odmianach. Niektóre są gwałtowne i strome, inne łagodne i meandrujące. Systemy klasyfikacji różnią się w zależności od kraju, dlatego ważne jest, aby wiedzieć, którego symbolu szukać na początku szlaku, w przeciwnym razie możesz znaleźć się w świecie kłopotów na drodze na dno.

Niektóre czynniki, które ośrodki narciarskie wykorzystują do ustalania rankingu swoich tras, obejmują nachylenie lub stromość szlaku, szerokość szlaku, ostatnie warunki śniegowe i intensywność przygotowania szlaku.

W Stanach Zjednoczonych trzy najczęstsze oceny szlaków to zielone kółka , niebieskie kwadraty i czarne romby . Zielone kółka to najłatwiejsze stoki, na których może jeździć większość początkujących narciarzy, podczas gdy niebieskie kwadraty są zazwyczaj dla średniozaawansowanych narciarzy, a czarne romby najlepiej pozostawić profesjonalistom. W Europie jest trochę inaczej. Europejskie ośrodki narciarskie mają tendencję do oznaczania wszystkich swoich tras kółkami, z trudnościami, od prostych zielonych, przez dla początkujących niebieskich, pośrednich czerwonych i doświadczonych czarnych. Na szczęście dla amerykańskich narciarzy podróżujących za granicę, którzy mogą być nieświadomi tych subtelnych różnic, zielony i czarny nadal oznaczają odpowiednio najłatwiejsze i najtrudniejsze zjazdy.

W zależności od tego, gdzie jeździsz na nartach, możesz również zauważyć nieuchwytny podwójny (a nawet potrójny!) czarny szlak z czarnymi diamentami, który zwykle jest tak strome, wąskie i nieostre jak zwykłe czarne diamenty, ale oferuje jeszcze trudniejsze cechy, takie jak masywne muld -offy lub interwały zatkane drzewami. Istnieje kilka innych sposobów, w jakie można sklasyfikować stoki narciarskie. Na przykład w Europie kolor żółty często informuje narciarzy, że trasa nie jest przygotowana, co może sprawić, że jazda na nartach stanie się większym wyzwaniem. Parki terenowe – obszary, w których znajdują się dodatki, takie jak skoki, wysięgniki i half-pipe – są często oznaczone pomarańczowymi owalami lub zaokrąglonymi prostokątami w Stanach Zjednoczonych.

Należy również pamiętać, że różne ośrodki często mają różne interpretacje tego, które szlaki powinny należeć do jakich kategorii, więc dobrym pomysłem może być odrobienie pracy domowej przed wyruszeniem na stoki - w przeciwnym razie możesz być tym, który robi wszystko upadek.

Na narciarzy czeka na nich całe spektrum warunków śniegowych, od puchu po lód. Ten pierwszy jest zdecydowanie preferowany, ponieważ im bardziej oblodzone i wzburzone warunki, tym trudniejsza i niebezpieczna jazda. Na warunki śniegowe wpływa wiele czynników, w tym opady śniegu, temperatura, wysokość i ruch na nartach. Podstawowe zestawienie różnych poziomów jakości śniegu na terenie narciarskim obejmuje:

The ski resort industry has an indisputably large environmental impact. Slopes and lifts cut wide swaths across formerly pristine forest mountain habitats, illuminated snowcats growl through the night as they groom the trails for next day's skiers, snow cannons pump out artificial snow which wreaks havoc on native vegetation, swarms of tourists arrive in pollution-sputtering cars, and budding amenities and urban sprawl intensify these issues. In fact, many ski resorts are already beginning to feel the first stages of climate change. Studies report 20 percent less snow in alpine skiing areas below a mile (1,600 meters) in altitude and current forecasts estimate that within 50 years many of those ski resorts won't be able to continue business [source: The Independent].

That's not to say some ski resorts aren't working to lessen their environmental impact, however. Some of the many diverse measures being implemented include solar panels, wind turbines, low-flow toilets, recycling initiatives, bike-sharing programs and erosion-reduction techniques. Education and awareness programs are also gaining popularity, as studies have shown that while skiers enjoy their sport, they'd prefer it didn't have to be at the expense of the environment.

Organizations dedicated to assessing the environmental impact of ski resorts have started popping up; two are the Ski Club of Great Britain and the Ski Area Citizens' Coalition. They seek to identify which ski resorts are the most environmentally friendly based on a number of criteria such as:

Ośrodki narciarskie tracą punkty za działania takie jak powiększanie terenu, rozwój nieruchomości, budowa dróg i budowa parkingów. Dla narciarzy zainteresowanych odwiedzaniem bardziej przyjaznych dla środowiska ośrodków narciarskich, strony internetowe oferują listę zarówno najlepszych, jak i najgorszych przestępców. Inne sposoby, w jakie narciarze mogą zmniejszyć swój wpływ na nieszczęścia planety, obejmują znalezienie bardziej ekologicznych metod transportu, unikanie zaśmiecania na stokach i trzymanie się szlaków, aby uniknąć niepokojenia dzikiej przyrody bardziej niż to konieczne.

Mówiąc o trzymaniu się rzeczy, na następnej stronie omówimy sposoby trzymania się zasad podczas wizyty w ośrodku narciarskim.

Jazda na nartach i snowboardzie to energiczne wymówki, aby wyjść na zewnątrz, odetchnąć słodkim górskim powietrzem i sprawdzić swoje zdolności fizyczne w najtrudniejszym terenie natury. Niestety na stokach wiele rzeczy może się nie udać. Narciarze mogą stracić kontrolę i wpaść na innych entuzjastów, snowboardziści mogą próbować sztuczek przekraczających ich możliwości i cierpieć z powodu śmiertelnych wycieków, a błędne zakręty mogą pozostawić poszukiwaczy przygód utkniętych w głębokim śniegu, zbyt daleko od innych, by można było ich zobaczyć lub usłyszeć, dopóki nie pochłonie ich zimna ciemna noc .

Lawiny, ataki serca, niefortunnie położone drzewa – wszystko to może oznaczać katastrofę na zboczach. Najważniejsze jest to, że ośrodki narciarskie nie mogą zrobić zbyt wiele, aby złagodzić te zagrożenia, poza publikowaniem ostrzeżeń i próbą informowania odwiedzających. Faktem jest, że schodząc ze stromego, zaśnieżonego wzgórza lub z krawędzi half-pipe, podejmujesz pewne ryzyko.

Według National Ski Areas Association między sezonami narciarskimi 1998/1999 i 2008/2009 w Stanach Zjednoczonych ginęło co roku średnio około 40 osób podczas jazdy na nartach lub snowboardzie w różnych okolicznościach. Jednak biorąc pod uwagę, że w sezonie narciarskim 2008/2009 narciarze i snowboardziści spędzili około 57,4 miliona wspólnych dni na stokach, jest to stosunkowo niska liczba, zwłaszcza w porównaniu z wskaźnikami śmiertelności innych sportów, takich jak pływanie [źródło: National Ski Areas Association ].

Więc jakie są niektóre ze wskazówek, które oferują ośrodki narciarskie, aby zachować bezpieczeństwo? Prawdopodobnie najbardziej praktyczne jest zachowanie kontroli i zawsze zwracanie uwagi na otoczenie. Niekontrolowani narciarze stanowią zagrożenie nie tylko dla siebie, ale także dla wszystkich innych, którzy z nimi biegają. Jeśli narciarze znikną, najważniejsze jest, aby inni mogli się zatrzymać lub ominąć ich, zamiast powodować potencjalnie śmiertelne – lub przynajmniej bardzo bolesne – nagromadzenie. Jeśli chcesz mieć oko na to, co dzieje się wokół ciebie, pamiętaj o kilku rzeczach:

Aby uzyskać więcej linków na temat wszystkiego, od skuterów śnieżnych po psy zaprzęgowe, przejdź do następnej strony.

Miękki śnieg; Drzewa nie są

Porozmawiajmy teraz o hełmach. Kask musiałby bardzo ciężko pracować, aby stworzyć listę typu „Tysiąc najlepszych modnych akcesoriów, które ludzie lubią nosić”, ale spójrzmy prawdzie w oczy – ten rodzaj nakryć głowy, które miażdżą włosy, naprawdę udowodniły swoją wartość przez lata, pomagając chronić ludzi kopuły w różnych sytuacjach. Dlaczego jazda na nartach i snowboardzie miałaby być czymś innym?

Powiązane artykuły