Aztekowie myśleli, że ich bóg słońca ma na twarzy ślady po ospie. Starożytni Chińczycy nazywali je gwiazdami wewnątrz kuli słonecznej. Pewien renesansowy astronom twierdził, że w rzeczywistości były to nieodkryte planety. Dzisiaj niektórzy uważają, że ich pojawienie się jest związane z falami obserwacji UFO i aktywnością paranormalną. Inni proponują je jako alternatywne wyjaśnienie spowodowanej przez człowieka zmiany klimatu. Reszta z nas zastanawia się, czy to one są przyczyną zerwania połączeń telefonicznych lub stacji radiowych nękanych zakłóceniami.
Mówimy o plamach słonecznych , tych osobliwych ciemnych obszarach, które regularnie pojawiają się na powierzchni Słońca. Zwykle pojawiają się w parach lub grupach zwanych pasami po obu stronach równika słonecznego, między 40 a 50 stopniami szerokości geograficznej północnej i południowej. Plamy słoneczne różnią się ogromnymi rozmiarami, od mniej niż 200 mil (32,8 km) do wielu razy większych od Ziemi. Niektóre małe plamy słoneczne mogą trwać krócej niż godzinę, ale większe mogą trwać do sześciu miesięcy. Niektóre plamy słoneczne – takie jak ta z 2004 roku, która mierzyła 20 razy rozmiary naszej planety – są na tyle duże, że można je dostrzec gołym okiem. Pamiętaj jednak, że wpatrywanie się bezpośrednio w niefiltrowane słońce jest bardzo złym pomysłem, ponieważ może zaszkodzić twoim oczom. (Później zbadamy bezpieczne sposoby obserwowania plam słonecznych.)
Częstotliwość pojawiania się plam słonecznych i ich położenie na powierzchni Słońca zmienia się w czasie zgodnie z wzorcem zwanym cyklem plam słonecznych . Jeśli nie sądzisz, że są one niewiele więcej niż niebiańskimi dziwactwami, plamami słonecznymi i powiązanymi zjawiskami słonecznymi mają pewien wpływ na Ziemię - jeśli nie w sposób, jaki wyobrażają sobie entuzjaści UFO i sceptycy zmiany klimatu.
W następnej sekcji omówimy procesy fizyczne, które tworzą plamy słoneczne.
