Jak działają trasy dla rowerów górskich

We wspinaczce górskiej szczyt jest drogowskazem do nowych przygód na świeżym powietrzu. W przypadku kolarstwa górskiego jest to albo wyzwanie na szlaku, albo po prostu przyjemność z jazdy. Wybrane przez Ciebie trasy MTB wiele mówią o przygodzie, której szukasz.

Kolarstwo górskie rozwija się jako sport od lat 70. XX wieku. Entuzjaści założyli własne organizacje wspierające ten sport, takie jak National Off Road Biking Association (NORBA) utworzone w 1983 roku (dziś część USA Cycling) oraz International Mountain Bicycling Association (IMBA) utworzone w 1988 roku.

Niektóre organizacje opracowały wydarzenia i zasady dla rowerzystów wyczynowych. Pierwsze Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Górskim odbyły się w 1990 roku przez Międzynarodową Unię Kolarską (UCI), która nadal jest szanowanym autorytetem w zakresie regulaminów zawodów. Do 1996 roku kolarstwo górskie zostało dodane do Igrzysk Olimpijskich w Atlancie w stanie Georgia i ma być częścią Igrzysk w Londynie w 2012 roku.

Inne organizacje skupiły się na rekreacyjnym sporcie kolarstwa górskiego. Obejmuje to budowanie i utrzymywanie tras w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie, z których korzystają miliony rowerzystów. IMBA kontynuuje swoją działalność jako jedna z największych organizacji wspierających kolarzy górskich i szlaków. Każdego roku członkowie IMBA przeznaczają milion godzin na projekty związane z pracą na szlaku, a dzięki ich wkładowi istnieje obecnie ponad 5000 mil (8047 kilometrów) szlaków [źródło: IMBA ].

Chwyć kask i rower i przejdź do następnej strony! Ten artykuł zawiera wiele informacji na temat projektowania tras dla rowerów górskich, wyboru trasy i sposobu utrzymywania tras.

1. Wzory szlaków dla rowerów górskich
2. Wybór odpowiedniego szlaku dla rowerów górskich
3. Konserwacja szlaków rowerowych górskich
4. Bezpieczeństwo na szlaku roweru górskiego

Odkąd narodziła się jazda terenowa, projekty tras dla rowerów górskich mają długość, nachylenie (nachylenie terenu), ukształtowanie terenu i przeszkody, które odpowiadają różnym zainteresowaniom rowerzystów. Projektanci budują trasy zgodnie z umiejętnościami jeźdźców, którzy będą z nich korzystać. Projekty szlaków na całym świecie przemawiają do osób poszukujących wielu różnych rodzajów przygód na świeżym powietrzu.

Trasa dla rowerów górskich przeznaczona dla różnych rowerzystów powinna równoważyć wyzwanie techniczne z łatwiejszymi do jazdy terenami. Projekty szlaków różnią się szerokością w zależności od ich przeznaczenia. Szlaki jednotorowe są wąskie, niedostępne dla pojazdów i koni, a czasami są wykorzystywane przez wędrowców. Trasy dwutorowe są wystarczająco szerokie dla dwóch rowerzystów obok siebie.

Aby pomóc rowerzystom określić, czy ich umiejętności pasują do szlaku, Międzynarodowe Stowarzyszenie Kolarstwa Górskiego (IMBA) ustanowiło system oceny trudności szlaku. Oceny są podobne do tych, które można zobaczyć na całym świecie dla narciarstwa zjazdowego, w tym słynne oceny czarnego diamentu dla najtrudniejszych tras. Trasy są oceniane na podstawie szerokości, powierzchni bieżnika, średniego i maksymalnego nachylenia, przeszkód naturalnych i technicznych cech szlaku [źródło: IMBA ].

Trasy zawodów przeznaczone są dla entuzjastów sportów ekstremalnych i zostały zaprojektowane zgodnie z zasadami tego sportu. Międzynarodowa Unia Kolarska (UCI) jest długoletnią organizacją non-profit, której celem jest utrzymywanie międzynarodowych standardów w wyczynowym kolarstwie. Wymagania dotyczące szlaków UCI są szczegółowo wymienione w ich oficjalnych przepisach, w tym wymagania unikalne dla zawodów takich jak przełaj, zjazd i przełaj górski.

Wśród budowniczych szlaków są grupy entuzjastów kolarstwa górskiego, a także profesjonalni pracownicy budowlani. Członkowie IMBA zgłaszają się na ochotnika do pomocy w budowaniu szlaków na całym świecie. IMBA prowadzi listę „10 najczęstszych błędów w budowaniu szlaków”, aby pomóc uniknąć błędów poprzednich budowniczych. Kiedy rządy i organizacje non-profit szukają płatnych wykonawców do budowy szlaków, mogą zwrócić się do organizacji takich jak Professional Trailbuilders Association (PTBA), aby znaleźć wykonawców specjalizujących się w szlakach.

Kolarstwo górskie może być spokojną jazdą po wytartym leśnym szlaku lub wymagającą wędrówką ze wzniesieniami i przeszkodami za każdym rogiem. Wybierając szlak na rower górski, weź pod uwagę rodzaje przygód na świeżym powietrzu, których szukasz. Następnie czytaj magazyny rowerowe i outdoorowe, strony internetowe dotyczące kolarstwa górskiego i przewodniki turystyczne, które zawierają informacje o trasach, które Cię interesują.

Każdy szlak powinien zawierać mapę topograficzną, która pomoże Ci zaplanować jazdę. Dowiedz się, jak czytać mapę i wybrać skalę, która da Ci najwięcej szczegółów. Gdy już wiesz, co kryje się w szlaku, upewnij się, że masz umiejętności, siłę i wytrzymałość, aby sobie z nim poradzić.

Informacje o każdym szlaku powinny również informować o tym, jak łatwy lub trudny jest szlak dla rowerzystów. Niektóre szlaki korzystają z systemu oceny trudności szlaku IMBA opisanego w poprzedniej sekcji. Inni mają oceny, które nie są zgodne z żadnym konkretnym standardem. Oceny te są często tworzone przez innych rowerzystów górskich, turystów pieszych, którzy dzielą szlaki lub tych, którzy są właścicielami lub utrzymują szlaki.

Jeśli szukasz dłuższych przejażdżek, podobnych do pieszych wędrówek na dwóch kółkach, poszukaj tras biegowych. Konkurencyjne trasy biegowe mogą mieć długość od 16 do 28 mil (25,8 do 45 km) w przypadku długich tras i około trzy czwarte mili (1,2 km) w przypadku tras krótkich. Konkurs na długim torze to ten, który dołączył do Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1996 roku.

Jeśli szukasz prędkości w sportach ekstremalnych, trasy zjazdowe mogą być dla Ciebie. Konkurencyjne zawody zjazdowe obejmują zjazdy trwające od 4 do 8 minut oraz zawody jeden na jednego, które trwają tylko sekundy. Rowerzyści noszą cięższy sprzęt do zjazdów i mogą osiągnąć prędkość do 60 mil na godzinę (96,6 km na godzinę).

Jeśli skupiasz się na umiejętnościach i technice, a nie na wytrzymałości i szybkości, szukaj krótszych tras z większą liczbą przeszkód, takich jak błoto, woda i skały. Takie trasy inspirują również do rywalizacji w zawodach, zwanych obserwowanymi próbami , w których zawodnicy mają za zadanie nie stawiać stopy ani nie wyciągać ręki dla równowagi.

Bez względu na to, jaki szlak wybierzesz, pamiętaj o przepisach obowiązujących w Twojej okolicy, które regulują miejsca, w których możesz jeździć. Jeśli trasa nie jest przeznaczona specjalnie do jazdy na rowerze górskim, ustal, czy możesz tam jeździć na rowerze. Zapoznaj się również z zasadami użytkowania szlaku, którym chcesz jechać, np. czy możesz obozować.

Gdzie są najlepsze szlaki?

Miłośnicy kolarstwa górskiego informują o swoich ulubionych trasach i najlepszych przygodach w książkach, czasopismach i witrynach internetowych. Na przykład witryna internetowa IMBA zawiera listę „Epics”, które są najlepszymi szlakami wybranymi przez pracowników IMBA. IMBA twierdzi, że „kryteriami oznaczenia Epic jest jakość: wysokiej jakości szlaki, wysokiej jakości doświadczenie – coś, co warto świętować” [źródło: IMBA ].

Według pasjonatów górskie trasy rowerowe tworzone są tak, aby współgrały z naturalnym otoczeniem. Natura jednak lubi mieć kontrolę. Drzewa i inne rośliny wciąż wyrastają na ścieżkach jeźdźców, a warunki pogodowe mogą uszkodzić lub zaśmiecać szlak. Podstawowa konserwacja szlaku obejmuje przycinanie konarów drzew, usuwanie nadmiaru gruzu po burzach i naprawę uszkodzeń szlaku, takich jak koleiny i rowy spowodowane erozją wodną.

Właściciele i zarządcy gruntów mogą zapewnić wsparcie finansowe na utrzymanie szlaków rowerowych. Jednak większość prac konserwacyjnych wykonują wolontariusze, w tym rowerzyści korzystający ze szlaków. Lokalne organizacje mogą również wolontariuszy do regularnych prac konserwacyjnych. Większe organizacje zatrudniają wolontariuszy, którzy podróżują po Stanach Zjednoczonych, oferując wsparcie, budując i utrzymując górskie szlaki rowerowe. IMBA zapewnia również szkolenie w zakresie konserwacji szlaków dla początkujących.

Podczas korzystania ze szlaków rowerowych w Twojej okolicy możesz również pomóc w ich utrzymaniu. Jedną wskazówką jest noszenie ze sobą składanej piły do ​​przycinania, szczególnie wczesną wiosną, aby odciąć kończyny, które wyrosły na Twojej ścieżce. Pamiętaj też, aby powiadomić właścicieli i zarządców gruntów, gdy zauważysz uszkodzenia szlaku spowodowane erozją, pogodą lub wandalami.

Trasy można projektować i budować tak, aby były zrównoważone. Zrównoważone szlaki mają mniejsze wymagania konserwacyjne i ograniczony wpływ na środowisko. W prezentacji w 2006 roku na konferencji IMBA Summit/World Mountain Bike Conference prelegenci nakreślili sposoby osiągnięcia tych celów podczas budowania zrównoważonych tras konturowych. Istniejące szlaki można również ulepszyć poprzez zmianę trasy na nowy, zrównoważony szlak i umożliwienie roślinności odzyskania starego szlaku.

Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym entuzjastą, czy dopiero zaczynasz, bezpieczeństwo na szlaku rowerowym powinno być priorytetem. Bezpieczeństwo zaczyna się od posiadania odpowiednich umiejętności i kondycji fizycznej, aby poradzić sobie z trasami rowerowymi, na których jeździsz. Zawsze studiuj mapę szlaku przed wyruszeniem w jazdę, wiedz, jakie nadchodzą wyzwania i jak długa może być Twoja podróż. Nie jedź szybciej, niż jesteś w stanie jeździć wygodnie i nie daj się złapać nieprzygotowanym na strome zbocze, trudny teren lub ciemność.

Kiedy wiesz, że jesteś gotowy, aby wyruszyć na szlaki rowerowe, sprawdź swój sprzęt i sprzęt ochronny. Upewnij się, że Twój rower i kask są w dobrym stanie technicznym i odpowiednie do rodzaju trasy, na której jeździsz. Sprawdź też pogodę i ustal, czy wpłynie to na szlak. Przygotuj się zarówno fizycznie, jak i psychicznie na błotniste, oblodzone lub mgliste warunki.

Zbierz sprzęt, którego potrzebujesz, aby być przygotowanym na każdą sytuację na szlaku. W przypadku dłuższych tras biegowych niezbędne są mapa i kompas, które pomogą Ci podążać szlakiem, a także jedzenie i woda, które zapewnią energię i nawodnienie. W nagłych wypadkach możesz utknąć na szlaku, więc weź ze sobą plecak z apteczką, latarką, zapasowymi żarówkami i bateriami, odzież przeciwdeszczową, koc odblaskowy, telefon komórkowy lub radio oraz narzędzia do naprawy roweru: pompkę, klucz , narzędzie z gniazdem Y, narzędzie wielofunkcyjne, klucze imbusowe, łyżki do opon oraz zapasowe opony i dętki [źródło: Crowther ].

Nie zapomnij o najważniejszym narzędziu bezpieczeństwa na szlaku rowerowym: o swoim mózgu. Musisz wiedzieć, jak manewrować napotkanymi przeszkodami oraz jak obsługiwać i naprawiać swój rower. Musisz także wiedzieć, jak czytać mapę szlaków oraz jak korzystać z kompasu i mapy, aby znaleźć drogę. Wreszcie, pomóż utrzymać szlak w bezpiecznym miejscu dla innych, informując tych, którzy go utrzymują, i innych rowerzystów o zmianie warunków.

Więcej świetnych linków na temat szlaków kolarstwa górskiego znajdziesz na następnej stronie.

Powiązane artykuły