
Według angielskiego Book of Common Prayer, „Dzień Wielkanocy to pierwsza niedziela po pełni księżyca, która przypada w 21 marca lub następna po niej, a jeśli pełnia księżyca przypada w niedzielę, to dzień wielkanocny przypada na niedzielę późniejszą. "
Skąd taka dziwna definicja? 21 marca to zwykle data wiosennego lub wiosennego równonocy - dzień, w którym długość dnia jest równa długości ciemności, gdy dni wydłużają się na wiosnę. Czasami równonoc przypada na 19, 20 lub 22 marca. Ale dla uproszczenia większość przywódców kościelnych używa 21 marca jako początku do określenia daty Wielkanocy . Korzystając z tej metody, Wielkanoc może przypadać tylko między 22 marca a 25 kwietnia.
Tradycyjny kalendarz żydowski opiera się na fazach księżyca, co oznacza, że faza księżyca wchodzi w zakres definicji. Pascha rozpoczyna się 15 dnia miesiąca Nissan, zgodnie z kalendarzem żydowskim, zazwyczaj w noc pierwszej pełni księżyca po wiosennej równonocy. Może to być w marcu lub kwietniu. Dlatego święta Paschy i Wielkanocy często się pokrywają lub są blisko siebie. Kiedy chrześcijanie określali, jaki dzień przypadnie na Wielkanoc, odkładali żydowską praktykę na używanie faz księżyca do decydowania o czasie świąt.
Odliczając 40 dni wstecz od Niedzieli Wielkanocnej (nie licząc żadnych innych niedziel), dostaniesz datę Środy Popielcowej .
Pierwotnie opublikowano: 19 kwietnia 2019 r