W ciągu najbliższych kilku tygodni wyznawcy wiary żydowskiej będą obchodzić Wielkie Święta w miesiącu Tiszrei w kalendarzu żydowskim, zwykle we wrześniu i październiku. Te święta upamiętniają takie pojęcia, jak odnowa, przebaczenie, wolność i radość.
Jako znawca Biblii i świata starożytnego jestem nieustannie pod wrażeniem tego, jak historia tych świąt oferuje pocieszenie i zachęca ludzi do dobrego życia, nawet podczas pandemii.
Czym są wielkie dni święte?
Z dwóch głównych wielkich świąt, zwanych również wielkimi świętami , pierwszym jest Rosz Haszana , czyli obchody Nowego Roku. Jest to jedno z dwóch obchodów Nowego Roku w wierze żydowskiej, obok Paschy na wiosnę.
Drugim wielkim świętem jest Jom Kippur , czyli Dzień Pojednania.
Oprócz głównych świąt, w ramach sezonu festiwalowego odbywają się inne uroczystości. Jednym z nich jest Sukkot , czyli Święto Szałasów, podczas którego posiłki i rytuały odbywają się w „sukce”, czyli prowizorycznej konstrukcji z dachem z gałęzi.
Druga to dwie uroczystości , które w niektórych tradycjach są częścią tego samego święta, a w innych odbywają się w dwa oddzielne, następujące po sobie dni: Szmini Aceret i Simchat Tora.
Shemini Atceret to po hebrajsku „ósmy (dzień) zgromadzenia”, licząc osiem dni od Sukot. Simchat Torah to po hebrajsku „radość/radowanie się Tory” — Tora jest pierwszymi pięcioma księgami Biblii, od Księgi Rodzaju do Powtórzonego Prawa, które, jak się uważa, zostały objawione Mojżeszowi.
Szczególnie interesujące z okazji Wielkich Świąt w 2021 r. jest to, że Rosz Haszana również rozpoczyna całoroczne obchody znane jako „ Szmita ”.
Upamiętniany raz na siedem lat termin pochodzi od hebrajskiego wyrażenia, które pojawia się w wielu fragmentach Biblii. Niektóre z tych fragmentów nakazują rolnikowi „ upuszczać ” lub „ upuszczać ” swoje plony. Inny werset łączy ten akt z przebaczeniem długów. W innym fragmencie Biblii Szmita związana jest z odczytaniem Bożego objawienia w prawie.
Dokładny charakter akcji opisanej przez Shmitę jest przedmiotem dyskusji , ale chodzi o to, aby jakaś porcja jedzenia została pozostawiona biednym i głodnym w społeczeństwie.
W ten sposób początek Wielkich Dni Świętych w 2021 roku jest przypomnieniem o trosce o tych, którzy walczą.
Po co obchodzić te święta?
Początki i przyczyny wielkich świąt są w jakiś sposób zakodowane w Biblii oraz w kulturze agrarnej i religijnej, która je wytworzyła. Tysiąclecia tradycji żydowskiej między Biblią a obecnie został poinformowany wielu uroczystościach, jak również, w taki sposób, że wykraczają poza tekstów biblijnych.
Pierwsze święto, Rosz Haszana, obchodzi odnowienie. Polega ona na zadęciu w róg szofaru , połączony z baranem złożonym w ofierze zamiast syna Abrahama, tak jak Bóg nakazał Abrahamowi. Ważnymi zajęciami są uczęszczanie do synagogi, aby posłuchać szofaru, a także jedzenie plasterków jabłek z miodem , z których pierwszy symbolizuje nadzieję na płodność, a miód symbolizuje pragnienie słodkiego roku.
Często wiąże się to również z rytuałem wrzucania chleba do bieżącej wody, zwanym taszlich , symbolizującym usuwanie grzechów z ludzi.
Uważa się, że Rosz Haszana wyznacza datę stworzenia świata i rozpoczyna „ Dni Grozy ”, 10-dniowy okres, którego kulminacją jest Jom Kippur.
Sam termin „Dni Grozy” jest bardziej dosłownym tłumaczeniem hebrajskiego wyrażenia używanego dla Wielkich Dni Świętych.
Koncepcje pokuty i przebaczenia są szczególnie podkreślone w Jom Kippur. Jego początki sięgają Biblii hebrajskiej, gdzie opisuje jeden dzień w roku, w którym przebaczono umyślne, umyślne grzechy, takie jak umyślne łamanie boskich nakazów i zakazów.
Przewidywano, że umyślne grzechy rodzą nieczystość w sercu świątyni jerozolimskiej, gdzie, jak sądzono, mieszkał Bóg. Izraelici wierzyli, że nieczystość spowodowana umyślnymi grzechami stanowi zagrożenie dla tej boskiej obecności, ponieważ Bóg może wybrać opuszczenie świątyni.
Biblijny opis Jom Kippur obejmował serię ofiar i rytuałów mających na celu usunięcie grzechu z ludzi. Na przykład uważano, że jeden kozioł ponosi grzechy Izraelitów i został wysłany na pustynię, gdzie został pożarty przez Azazela , tajemniczą, być może demoniczną siłę. Azazel pochłonął kozę i grzechy, które niósł. Termin „kozioł ofiarny” w języku angielskim pochodzi od tego aktu .
Jom Kippur jest zarówno najświętszym dniem żydowskiego kalendarza, jak i jednym z najbardziej ponurych, ponieważ czas pokuty obejmuje post i modlitwę.
Sukot, Szmini Aceret i Simchat Tora
Święto Sukkot prawdopodobnie rozpoczęło się od święta rolniczego , a szałasy były schronieniami, w których rolnicy przebywali podczas zbierania zboża, które miało być przerabiane przez cały rok.
Ślady tej uroczystości rolniczej pojawiają się w niektórych fragmentach Biblii, z których jeden wskazuje, że święto ma trwać siedem dni, aby zaznaczyć okres, w którym Izraelici opuszczali Egipt w szałasach, czyli prowizorycznych domostwach z gałęziami.
Święto to było znane jako zeman simchatenu, czyli „czas naszej radości”, nawiązując do motywów wdzięczności , wolności od Egiptu i czytania Bożego objawienia zawartego w Torze dla całego Izraela.
Taki czas radości kontrastuje z ponurą skruchą i postem, które są charakterystyczne dla Jom Kippur. Święto Szałasów było tak ważne, że jest również znane jako po prostu „ chag ” lub „uczta”, słowo związane z bardziej znaną w islamie pielgrzymką hadżdż.
Ten siedmiodniowy okres kończy się ósmego dnia Shemini Aceret, który jest zarówno połączonym świętem wieńczącym Sukkot, jak i samodzielnym świętem.
Coroczne czytanie Tory kończy się ostatecznym tekstem Księgi Powtórzonego Prawa. Świętuje się również początek kolejnego rocznego cyklu czytania, poczynając od pierwszej księgi Rodzaju. Ten akt rozpoczęcia nowego roku czytania Biblii upamiętniany jest w ramach święta Simchat Tora .
Przestrzeganie Simchat Tora było późniejszą innowacją, opisaną już mniej więcej w V wieku , ale nie sformalizowane lub zidentyfikowane pod tą nazwą aż do okresu średniowiecza .
Dlaczego mają znaczenie?
Kalendarze religijne i święta mogą zmusić ludzi do napotkania pewnych pomysłów w ciągu roku. Mogą na przykład umożliwić im zmierzenie się z trudniejszą dynamiką życia, jak pokuta i przebaczenie , dając możliwość refleksji nad wydarzeniami z minionego roku i odwagi, by w razie potrzeby żyć inaczej w następnym roku.
W ten sposób budowanie obchodów Nowego Roku wokół pamięci o różnych ludzkich doświadczeniach, zarówno smutku, jak i radości, pociąga za sobą głębokie rozpoznanie złożoności relacji i doświadczeń życiowych.
W szczególności Wielkie Dni Święte — jak ilustruje odnowienie Rosz Haszana , posępne odbicie Jom Kippur — a także radosne obchody w Sukkot i Simchat Tora , są sposobem na zapamiętanie, że czas sam w sobie jest uzdrawiający i regenerujący.
W ten sposób wielkie święta i okres świąteczny w Tishrei pomagają w znaczący sposób upamiętnić rok i podkreślić naszą moralną odpowiedzialność wobec siebie.
Samuel L. Boyd jest adiunktem religioznawstwa i studiów żydowskich na University of Colorado Boulder.
Ten artykuł został ponownie opublikowany z The Conversation na licencji Creative Commons. Można znaleźć oryginalny artykuł tutaj.
